ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Monsanto, ένα όνομα, μια πραγματικότητα που πολλοί από εμάς αγνοούν. Δεν μπορώ να κρύψω την έκπληξη, αλλά παράλληλα και την απογοήτευση μου γι’ αυτό. Κάνοντας ένα μικρό γκάλοπ στους ανθρώπους της καθημερινότητας μου διαπίστωσα ότι η πληροφόρηση τους σχετικά με την εν λόγω «κυρία» ήταν όσο δεν πάει φειδωλή (έως ανύπαρκτη). Αυτό ήταν και το βασικό μου κίνητρο για να «ξεσηκώσω» το ίντερνετ στην προσπάθεια μου να δώσω μια γεύση για το τι εστί Monsanto, και πώς αυτή επηρεάζει τις ζωές μας. Καλοί μου άνθρωποι(!) ψήστε ένα καφεδάκι, χαλαρώστε, παλουκωθείτε στην αναπαυτική και «φιλήσυχη» καρέκλα σας... Αρχίζει το ματς...

Πράξη 1η: Τι είναι η Monsanto;

Η ίδια ισχυρίζεται στην ιστοσελίδα της ότι είναι μια πολυεθνική αγροτική εταιρεία, η οποία βοηθά τους αγρότες να παράγουν πιο υγιεινά τρόφιμα μειώνοντας την επίδραση της γεωργίας στο περιβάλλον. Η μόνη αλήθεια στην παραπάνω πρόταση είναι οι λέξεις πολυεθνική, αγροτική. Σ’ αυτές θα συμπλήρωνα: πρώην χημική, νυν βιοτεχνολογική. Για να αντιληφθούμε ότι η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από την παραπάνω δήλωση θα ξετυλίξουμε το χρονολογικό νήμα της εταιρείας, καθώς είναι μια λύση εύκολη για μένα, διασκεδαστική για εσάς.

Πράξη 2η: Τα πρώτα χρόνια.

Η Monsanto ιδρύθηκε το 1901 (τα έχει εκατοστήσει ήδη!) στο St. Louis του Missouri των ΗΠΑ από τον John Francis Queeny, βετεράνο φαρμακευτικής. Από τότε έχει αλλάξει άρδην η συμπεριφορά, η ισχύς και η εξάπλωση της εταιρείας. Πάμε, λοιπόν, να παρουσιάσουμε πολλά από τα προϊόντα με τα οποία «καταπιάστηκε» η Monsanto σε όλη τη διαδρομή της.

Πρώτο της προϊόν υπήρξε η σακχαρίνη, η οποία είναι ένα τεχνητό γλυκαντικό. Χρησιμοποιείται για να αυξήσει την αίσθηση του γλυκού σε ποτά, ζαχαρωτά, κουλουράκια, οδοντόπαστες, φάρμακα κ.α. Το προϊόν είχε επιτυχία και έτσι η Monsanto πούλησε τη σακχαρίνη στην Coca Cola. Δεν είναι, όμως, τόσο αθώα όσο φαίνεται. Η κατάποση γάλακτος αναμειγμένου με σακχαρίνη από βρέφη έχει συσχετιστεί με ευερεθιστότητα, υπερτονία, αϋπνίες, οπισθότονο και στραβισμό, που υποχωρεί 36 ώρες μετά την κατάποση. Δύο ανέκδοτες αναφορές από τυχαία υπερβολική δόση σε ενήλικα και παιδί καταδεικνύουν αντιδράσεις γενικευμένου οιδήματος, ολιγοουρίας και αλβουμινουρίας. Και πολύ εύλογα θα έρθει και θα μας κουνήσει το δάχτυλο ένας εκπρόσωπος της Monsanto λέγοντας: «Πώς περιμένεις να ξέρουμε εμείς πριν από έναν αιώνα περίπου ότι θα έχει τέτοια αποτελέσματα η σακχαρίνη;» Θα το διαπιστώσετε στη συνέχεια κατά πόσο ευσταθεί μια τέτοια ερώτηση.

Το 1919 η Monsanto εξαπλώνεται στην Ευρώπη παράγοντας ασπιρίνη, βανιλλίνη, συνθετικό καουτσούκ και σαλικυλικό οξύ. Στη δεκαετία του 1920 η εταιρεία επεκτάθηκε σε βασικά βιομηχανικά χημικά προϊόντα.

Τη δεκαετία του 1940 η Monsanto γίνεται κορυφαίος παραγωγός πλαστικών με τις συνθετικές ίνες και το πολυστυρένιο . Από τότε παραμένει μία από τις 10 μεγαλύτερες χημικές βιομηχανίες ανά τον κόσμο.

Πράξη 3η: Τα θανάσιμα αμαρτήματα.

Η «χρυσή» περίοδος της Monsanto (1940 – σήμερα) είναι στιγματισμένη από αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρώπινης υγείας, του περιβάλλοντος και όχι μονο.

Agent Orange (πορτοκαλί παράγοντας)

Ένα από τα ιδιαιτέρως διάσημα προϊόντα της Monsanto σε συνεργασία με το αμερικανικό κράτος. Είναι εντομοκτόνο και αποφυλλοτικό, που χρησιμοποιήθηκε κατα τον πόλεμο στο Βιετνάμ.

Η όλη ιστορία, όμως, αρχίζει το 1944 στο Νίτρο της Δυτικής Βιρτζίνια, όπου μια έκρηξη σε εργοστάσιο της εταιρείας προκάλεσε απρόσμενες παρενέργειες. 228 εργάτες ανέπτυξαν μια εξαιρετικά παραμορφωτική ασθένεια, την χλωρακμή. Η χλωρακμή προκαλείται από τη διοξίνη που είναι παραπροϊόν του 2,4,5 – Τ, ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιήθηκε ως κύριο συστατικό στην παρασκευή του Agent Orange. Δηλαδή οι κύριοι της Monsanto είχαν έρθει ήδη αντιμέτωποι με τις συνέπειες του προϊόντος. Αυτό, όμως, ούτε καν τους πτόησε να το ξαναχρησιμοποιήσουν.

Κτηνώδες! Στο Βιετνάμ ψεκάστηκαν 40 εκατομμύρια λίτρα Agent Orange, τα οποία περιείχαν 400 κιλά καθαρή διοξίνη. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι μολύνθηκαν (συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών). Σαράντα χρόνια μετά τον πόλεμο ο καρκίνος στην περιοχή θερίζει, ενώ τα παιδιά που γεννήθηκαν με γενετικές δυσλειτουργίες ανέρχονται στα πεντακόσιες χιλιάδες. Αριθμός θανάτων και ακρωτηριασμών από τον Agent Orange: τετρακόσιες χιλιάδες. Και εσύ φίλε αναγνώστη μπορεί να το βλέπεις απλά σαν ένα μεγάλο αριθμό – γιατί κάπως έτσι έχει επιδράσει η αναισθητοποίηση που έχουν προκαλέσει τα ΜΜΕ με τους «μεγάλους» αριθμούς – όμως μια γεύση από την πραγματικότητα θα ήταν αρκετή για να σε στιγματίσει εφόρου ζωής.

Τέλος πάντων, για να μην μακροσκελίζουμε, το 1978 Αμερικανοί στρατιώτες βετεράνοι του Βιετνάμ κατέθεσαν μήνυση εναντίον των κατασκευαστών του Agent Orange. Η Monsanto χρηματοδοτεί τότε μελέτες για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της διοξίνης, χειραγωγεί τα δεδομένα προς το συμφέρον της και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διοξίνη δεν είναι καρκινογόνος για τους ανθρώπους. I beg your pardon???!!! Και όμως είναι αλήθεια. Η Monsanto συμπεριέλαβε άτομα που είχαν εκτεθεί σε διοξίνη και στους εκτειθέμενους και στους μη εκτειθέμενους. Και εξέρχεται καμαρωτά καμαρωτά η ετυμηγορία ότι ο αριθμός των καρκίνων και στις δύο κατηγορίες είναι ο ίδιος, άρα δε φταίει η διοξίνη! Τρώτε λάσπη αγαπητοί μου συμπολίτες, και με όρεξη παρακαλώ, η Monsanto φροντίζει για τη σωστή ενημέρωση σας.

DDT (διχλωροδιφαινυλοτριχλωροαιθάνιο – δεν το έβαλα για γλωσσοδέτη)

Ένα από τα πιο γνωστά συνθεκτικά εντομοκτόνα, με μακρά, μοναδική και αμφιλεγόμενη ιστορία. Χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση της ελονοσίας με πολύ μεγάλη επιτυχία και αυτή είναι η θετική πλευρά του ζητήματος – είναι όμως σημαντική. Το DDT έχει εξαιρετικές ιδιότητες για την καταπολέμηση των εντόμων, αλλά ως πολυχλωριωμένη ένωση είναι μη βιοδιασπώμενη και η τοξικότητά της αυξάνει με τις υψηλές συγκεντρώσεις που συγκεντρώνονται στους λιπώδεις ιστούς. Η χρήση του DDT ως χρήσιμου εντομοκτόνου στη γεωργία των ανεπτυγμένων χωρών και ιδιαίτερα των ΗΠΑ, αυξήθηκε αλόγιστα, ενώ οι επιπτώσεις στη ρύπανση του περιβάλλοντος εμφανίσθηκαν μόνο κατά τις επόμενες δεκαετίες.

Τα πρώτα συμπτώματα των επιδράσεων του DDT εμφανίσθηκαν στις δεκαετίες του 1950-60, όπως νεκρά ψάρια σε ποτάμια ή λίμνες μετά από ραντίσματα, μείωση των χρήσιμων εντόμων και αναπόφευκτα των πουλιών (που τρέφονται με αυτά) στις γεωργικές περιοχές. Ορνιθολόγοι διαπίστωσαν μείωση αρπακτικών πουλιών (γεράκια, αετοί) σε διάφορες αγροτικές περιοχές. Νεώτερες έρευνες έδειξαν ότι το DDT και οι μεταβολίτες του (όπως το DDE) επιδρούσαν στο αναπαραγωγικό σύστημα, στο μεταβολισμό του ασβεστίου και στην εναπόθεσή του στο κέλυφος του αυγού των πουλιών, γεγονός που προκαλούσε την εκλέπτυνση του κελύφους των αυγών και οδήγησε στη δραματική μείωση του πληθυσμού τους.

Για να είμαστε ειλικρινείς, όμως, οι επιδράσεις του DDT στην υγεία μας είναι σχετικά ασήμαντες σε σχεση με άλλες. Ναι έχει συνδεθεί με την πρόκληση διαβήτη και καρκίνου, ναι είναι σε κάποιο βαθμό τοξικό και σχετίζεται με ορμονικές διαταραχές, αλλά η επιρροή του στον ανθρώπινο οργανισμο είναι μικρής σημασίας (αυτό δείχνουν οι μέχρι τώρα μελέτες). Ωστόσο δε συμβαίνει το ίδιο και με το περιβάλλον και την υπόλοιπη πανίδα, όπως άλλωστε αναφέρεται και πιο πανω. Το DDT είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα καθώς επειδή ακριβώς δεν είναι βιοδιασπώμενο έχει εξαπλωθεί σε όλη την υφήλιο. Από τις κάμπιες τις Αφρικής έως τα αυγά των πιγκουίνων και το γάλα των πολικών αρκούδων της Αρκτικής. Προσθέστε, λοιπόν, ότι το DDT εκτός από ισχυρά τοξικό ειναι και παγκόσμιο. Αναζητείστε το στον κυβερνοχώρο, υπάρχει άφθονο υλικό για (παρα)πληροφόρηση! Ποιος όμως παρήγαγε τεράστια ποσότητα του DDTκαι το προώθησε μέχρι εσχάτων; Η Monsanto! Bingo! Καθόλου απογοητευτικό βιογραφικό θα έλεγα για τη λαίδη των χημικο –βιοτεχνολογικών βιομηχανιών.

PCBs

Θα κλείσω το πρώτο μέρος του άρθρου, που περιλαμβάνει τη δράση της Monsanto ως κατά κόρον χημική εταιρεία με το PCB. Ιδιαίτερα γνωστό προϊόν στις ΗΠΑ, όπου έχει χρησιμοποιηθεί ως διηλεκτρικό και ψυκτικό υγρό. Η Monsanto τα παρήγαγε από το 1935-1972. Πού είναι το κακό με το PCB; Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στα αρχεία της ίδιας της εταιρείας για να πάρουμε μια γεύση (για πληροφοριές σχετικά με την προέλευση και την εγκυρότητα των αρχείων στείλτε μου e-mail).

1937. Έκθεση σε PCB προκαλέι τοξικά αποτελέσματα σε όλο τον οργανισμό, δερματικα εξανθήματα τύπου ακμής.

1961. Δύο εργάτες αναπτύσσουν συμπτώματα ηπατίτιδας μετά από σπάσιμο σωλήνα με PCB.

1966. Επιστήμονες έριξαν ψάρια στο νερό του καναλιού Σνόου Κρικ (Άνιστον, Αλαμπάμα) όπου ρίχνονταν PCBs. Όλα τα ψάρια πέθαναν σε 3,5 λεπτά.

Η Monsanto έχει πάρει άδεια να θάβει το PCB και τα απόβλητα του στο Άνιστον και να τα αποχύνει επίσης στο Σνόου Κρικ.

Η εταιρεία ΗΞΕΡΕ για την τοξικότητα του προϊόντος, ειδοποίησε την πολιτεία, η πολιτεία δεν το είπε στους κατοίκους, η Monsanto συνέχισε να παράγει PCB. What the hell is going on here (αμερικανιστί...) ??? Για να το χωνέψουμε λίγο... Η Monsanto από την «εμπειρία» της έχει δει ότι το PCB είναι τοξικό. Και τι κάνει; Πάει και το λέει στην πολιτεία. Της υποδεικνύει δηλαδή είτε να επιτεθεί στην ίδια την εταιρεία (χαζό εκ μέρους μου και μόνο που το αναφέρω) είτε να προτρέψει τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχη!

Η πολιτεία δεν κάνει τίποτα από τα δύο. Η Monsanto προειδοποίησε και κοιμάται «ήσυχη» το βράδυ, σκορπίζοντας κυριολεκτικά θάνατο στην περιοχή. Στα αρχεία της η Monsanto αναφέρει χαρακτηριστικά « Δεν μπορούμε να χάσουμε ούτε ένα δολάριο» και είναι απόλυτα ξεκάθαρη – λόγια που γίνονται πράξεις. Θαυμάστε τώρα το μεγαλείο της: Στο Άνιστον οι κάτοικοι έχουν συγκέντρωση PCB στον οργανισμό τους 3.000-4.000 ppb με το επιτρεπτό όριο να είναι στα 2 ppb.

Το PCB προκαλεί καρκίνο, γεννήσεις παιδιών με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, μείωση λειτουργίας θυρεοειδούς, διαταραχή των σεξουαλικών ορμονών. Και το κερασάκι στην τούρτα: ΔΕΝ είναι ικανοποιητικά βιοδιασπώμενο! Όλο ο πλανήτης φουλ στο PCB (σε πολυ χαμηλότερες συγκεντώσεις που αυξάνονται)!

«Μονσάντο» είναι μία λέξη, ένα όνομα, που στριφογύρισε ασυναίσθητα στο μυαλό μου. Όχι μη την μπερδεύετε με τη γνωστή Μοσάντ. Ανάμεσα στα δύο ονόματα δεν υπάρχει καμία τουλάχιστον φανερή σχέση, εκτός του ότι και η Μονσάντο και η Μοσάντ είναι Ισραηλινών συμφερόντων. Δεν το αναφέρω αυτό εξαιτίας κάποιας ρατσιστικής διάθεσης προς τους Ισραηλινούς, το αναφέρω απλά επειδή είναι γεγονός και για να είμαι ακριβείς θα προσθέσω πως η Μονσάντο είναι εταιρεία πολυεθνική Αμερικανό-Ισραηλινών συμφερόντων, που δραστηριοποιείται στον χώρο της γεωργίας.

Το γεγονός που την έφερε στο μυαλό μου έχει να κάνει με κάτι ψώνια που πήγα να κάνω και διαπίστωσα ως καταναλωτής, το πλήγμα που έχει υποστεί η Ελληνική γεωργία στην παραγωγική της βάση. Για να είμαι δίκαιος, το πλήγμα η Ελληνική γεωργία δεν το έχει υποστεί τώρα αλλά τουλάχιστον 2 δεκαετίες πίσω, όταν η Ε.Ε. επιδοτούσε με 25000 δρχ το ξερίζωμα για κάθε ρίζα ελιάς και 5000 δρχ για κάθε ρίζα από τα αμπέλια.

Ήταν η εποχή που η Ε.Ε. με την τακτική των επιδοτήσεων και την άνευ όρων παράδοση των Ελληνικών κυβερνήσεων στις ορέξεις της, συνέβαλε τα μέγιστα ώστε η Ελληνική αγροτική παραγωγή να εκτραπεί από τον αντικειμενικό της σκοπό και να οδηγηθεί στο σημερινό της κατάντημα. Όλα αυτά τα σκέφτηκα, όταν αντίκρισα την εικόνα των αγροτικών προϊόντων στα ράφια της αγοράς. Έτσι ήρθε στο νου μου ένα άρθρο για τη Μονσάντο, τις πολυεθνικές και τον ρόλο τους στην αγροτική παραγωγή και το είχα διαβάσει πριν από καιρό στα διαδικτυακά μου ταξίδια.

Δεν θυμόμουν πάρα πολλά πράγματα εκτός του ότι σχετίζεται με τις καλλιέργειες. Έτσι έκανα ένα ψάξιμο στο Google και με αυτά που βρήκα θα μπορούσα να γεμίσω εγκυκλοπαίδειες. Η Μονσάντο είναι πίσω από πολλά πράγματα στον χώρο της γεωργίας, τα μεταλλαγμένα, τα φυτοφάρμακα, τα υβρίδια και πολλά άλλα. Μεταξύ άλλων έχει παρασκευάσει και το «ORANGE» ή «Πορτοκάλι» και είναι το χημικό που έριχναν οι Αμερικάνοι στις ζούγκλες του Βιετνάμ σε εκείνον τον πόλεμο. Έχει αναμιχθεί σε πολλά σκάνδαλα, δικαστικές διαμάχες, εκβιασμούς, δωροδοκίες.

Το χειρότερο από όλα κατά τη γνώμη μου και το ποιο επικίνδυνο για το σύνολο της ανθρωπότητας είναι η «Τεχνολογία Εξολοθρευτής» θα την βρείτε εδώ σε PDF και δείχνει πως αντιλαμβάνονται ορισμένοι το δικαίωμα της ανθρωπότητας στην τροφή και τι δόλιες μεθόδους εφευρίσκουν. Θα κάνουν τους σπόρους «στείρους» έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να κρατάει από τη σοδειά του, για να φυτέψει την επόμενη σεζόν. Αυτά όλα τα ανακάλυψαν άλλοι και όχι εγώ, για εμένα όμως αποτελούν απάντηση στο ερώτημα που δημιουργούν οι πολιτικές των κρατών και αναρωτιέσαι «γιατί το κάνουν αυτό έτσι, αφού βλάπτει το κοινό καλό».

Γιατί ως τυρί προσφέρεται το χρήμα μέσω των επιδοτήσεων. Στο ρόλο του ποντικού μπαίνουν οι άνθρωποι. Για να οδηγήσεις τον ποντικό στη φάκα θέλεις τυρί για δόλωμα. Άρα πάρε επιδότηση. Και έτσι σε κατευθύνω εκεί που θέλω εγώ αγαπητέ αγρότη. Και επειδή έχω «λαδωθεί» από τις πολυεθνικές, θα θεσπίσω κριτήρια σε εσένα ως διεφθαρμένη πολιτική εξουσία που είμαι, για να εξυπηρετούν εκείνες. Έτσι θα μπορώ να πουλάω πατάτες Αιγύπτου και όχι Ελληνικές. Γιατί φρόντισα να ξηλώσω ή να καταστήσω ασύμφορη ολόκληρη την αγροτική παραγωγή βασικών ειδών διατροφής. Και με αυτό τον τρόπο σου στερώ την ελευθερία αφού ελέγχω την τροφή παγκοσμίως.

Ύστερα ο άνθρωπος θα αποτελεί ένα εν δυνάμει PET, κατοικίδιο. Γιατί θα μπορεί να εφαρμοστεί επάνω του η τακτική εκπαίδευσης και ελέγχου των κατοικίδιων, μέσω της τροφής. Δεν θα αντιστέκεται και θα υπακούει σε ότι του ζητούν αφού ούτε σπόρους θα μπορεί να βρει. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Όλα αυτά δεν γίνονται για το χρήμα, την κερδοφορία. Έχουν τόσο χρήμα που δέκα ζωές να ζήσουν δεν θα το ξοδέψουν. Γίνονται για να φέρουν τον Αντίχριστο τους.

Για αυτό και οι κραυγές των πολιτικών τώρα τελευταία για την ανάγκη παγκόσμιας κυβέρνησης, για αυτό και η αγάπη που τους έπιασε για τις κάρτες και τα τσιπάκια. Δεν είναι η τεχνολογία που θα μας βλάψει αλλά ο τρόπος και ο σκοπός που αυτή θα χρησιμοποιηθεί. Και τέλος για αυτό έγινε και η παγκόσμια οικονομική κρίση. Όλα αυτά τα λεφτά που αφαιμάζουν από τους λαούς για ποιον σκοπό θα πάνε;

Είναι άραγε υπερβολική η τοποθέτηση που διαβάσατε; Μπορούμε να βρούμε παραπάνω στοιχεία για την εταιρεία αυτή; Για να δούμε. Τα κάτωθι τα έχω αναρτήσει και στο παρελθόν σε ανάρτηση για τη μεταλλαγμένη σόγια, αλλά η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως κι επιπλέον δεν έβλαψε ποτέ κανέναν:

...ποια είναι η Monsanto; Πρόκεται για την κυρίαρχο στην παραγωγή γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών. Πρώτο της προϊόν υπήρξε η ζαχαρίνη, που αργότερα αποδείχθηκε καρκινογόνος, ενώ στη συνέχεια παρήγαγε το "Agent Orange" - κωδική ονομασία ενός χημικού που χρησιμοποιήθηκε κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ για την αποψίλωση των δασών, με αποτέλεσμα να εκτεθούν χιλιάδες άνθρωποι στην τοξική ουσία διοξίνη.

Πρώτο μεταλλαγμένο προϊόν της Monsanto ήταν το γάλα Prosilac, το οποίο είχε ενισχύσει με μια γενετικά τροποποιημένη αυξητική ορμόνη (rBGH). Αν και το προϊόν θεωρήθηκε αρχικά ασφαλές, πολύ σύντομα εμφανίστηκαν προβλήματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απαγορεύσει την κυκλοφορία του (οι Η.Π.Α. πάντως, όχι), καθώς οι άνθρωποι που πίνουν γάλα rBGH κινδυνεύουν να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού και προστάτη (σε ποντίκια η ορμόνη αυτή προκαλεί λευχαιμία και κακοήθεις όγκους).

Σήμερα η Monsanto είναι η πρώτη στα λαχανικά και φρούτα (μετά και την απόκτηση της εταιρίας Delta & Pine Land, το 2007), δεύτερη στις γεωπονικές σοδειές και τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία γεωχημικών στον κόσμο.

Οι άνωθες πληροφορίες είναι από το άρθρο του Stephen Lendman, "Η συνωμοσία των τροφίμων", στο Hellenic Nexus, τεύχος 26 (Ιούνιος-Ιούλιος 2008), σελ. 36-43.

Για να μάθεις περισσότερα κατέβασε και διάβασε οπωσδήποτε το pdf "Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα της Monsanto" από τη σελίδα της Greenpeace, που καταλήγει στο εξής συμπέρασμα:

Η Monsanto κρίνεται ένοχη διότι κατηγορείται για εγκλήματα ενάντια στη φύση, εγκλήματα ενάντια στο δικαίωμα των αγροτών να καλλιεργούν μη μεταλλαγμένα φυτά και των καταναλωτών να τρώνε μη μεταλλαγμένες τροφές.

Και για να ολοκληρωθεί η εικόνα, σας αφήνω με το άρθρο του Γιάννη Κορωναίου (περιοδικό "Επίκαιρα"):

Πριν από τριάντα περίπου χρόνια, ο Χένρι Κίσινγκερ εκστόμισε μια φράση που έμελλε να αποδειχτεί μια από τις πιο προφητικές όλων των εποχών. «Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε τα έθνη. Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο», είχε πει ο διαβόητος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Διορατικότητα ή γνώση εκ των έσω;

Όπως και να έχει, στις τρεις δεκαετίες που μεσολάβησαν, ένας αδυσώπητος παγκόσμιος πόλεμος είναι σε εξέλιξη για τον έλεγχο των τροφίμων και της γεωργικής παραγωγής. Μέχρι στιγμής νικητής και απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού αναδεικνύεται η αμερικανική εταιρεία Monsanto. Ένας πολυεθνικός γίγαντας, που δραστηριοποιείται στο χώρο των τροφίμων, των φαρμάκων, των χημικών και της βιοτεχνολογίας και που στα 100 και πλέον χρόνια ζωής του βρίσκεται στο επίκεντρο σκληρής κριτικής, ταυτισμένος στη συνείδηση της κοινής γνώμης με μεταλλαγμένους σπόρους, ακραία γενετικά πειράματα αλλά και με μια σειρά πολιτικοοικονομικών συνωμοσιών που περιλαμβάνουν δωροδοκίες, άνωθεν πιέσεις και αποκρύψεις απόρρητων εκθέσεων, σε μια σύγχρονη εκδοχή του μακιαβελικού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία προσέφερε εύφορο έδαφος στην εταιρεία, με έδρα το Σεντ Λούις, για ανάπτυξη, επιτυχίες και κέρδη. Οι μεταλλαγμένοι σπόροι καλαμποκιού, βαμβακιού, σόγιας και σιτηρών και οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες της Monsanto απαντώνται από τις πάμπες της Αργεντινής μέχρι τα χωράφια της Σεβίλλης στην Ισπανία και τις αχανείς εκτάσεις των κρατιδίων της Ινδίας. Το ότι η Μonsanto ελέγχει το 90% της παγκόσμιας παραγωγής μεταλλαγμένων σπόρων και το 85% των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών σε όλο τον πλανήτη μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί για μια αυτοκρατορία που χτίστηκε βήμα βήμα τον περασμένο αιώνα. Κι επειδή μόνο «ο ουρανός είναι το όριο», η Monsanto έχει θέσει ως απώτερο στόχο την επέκταση των καλλιεργειών και των σπόρων της σε μεγαλύτερη έκταση από το 1,5% της παγκόσμιας καλλιεργήσιμης γης που καλύπτει σήμερα. Έστω κι αν για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να περάσει από σκοπέλους, όπως τις σφοδρές αντιδράσεις οικολογικών οργανώσεων και ακτιβιστών, αλλά και «αντιδραστικών» κυβερνήσεων ή δύσπιστων πολιτικών, που δεν έχουν πειστεί ακόμα για τα κέρδη από τη μεταλλαγμένη γεωργία.

H Monsanto στην Ελλάδα

Η Monsanto συστήθηκε στην Ελλάδα πριν από 20 περίπου χρόνια, όταν έκανε θραύση το ζιζανιοκτόνο Roundup. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 εισάγεται η γενετικά τροποποιημένη σόγια της εταιρείας, προορισμένη για ζωοτροφή και θα ακολουθήσουν οι μεταλλαγμένοι σπόροι καλαμποκιού και βαμβακιού. Σήμερα η Μonsanto Hellas δραστηριοποιείται στους τομείς του πολλαπλασιαστικού υλικού και των φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Προωθεί, δηλαδή, σπόρους βαμβακιού, καλαμποκιού, ελαιοκράμβης και σόγιας στο ελληνικό εμπόριο, καθώς επίσης παρασιτοκτόνα και ζιζανιοκτόνα της μητρικής εταιρείας. Παράλληλα, διοργανώνει επιστημονικές ημερίδες και σεμινάρια επιμόρφωσης αγροτών, διενεργεί πειραματικές εφαρμογές σε καλλιέργειες που αφορούν στην ελληνική γη, ενώ χρηματοδοτεί και ερευνητικά προγράμματα μελών του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού.

Όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος της Monsanto Hellas, γεωπόνος κ. Αλέξης Κατσίβας, η δράση της εταιρείας έχει πέσει θύμα της παραπληροφόρησης και της μονομερούς ενημέρωσης, «κάτι που είναι άδικο τόσο για την εταιρεία όσο και για τους ανθρώπους που εργάζονται, ερευνούν και παράγουν γι’ αυτή». Σύμφωνα με τον κ. Κατσίβα, η γεωργική βιοτεχνολογία έχει θετικά και προσφέρει πλεονεκτήματα στην αγροτική οικονομία. «Οι νέες τεχνολογίες στην αγροτική παραγωγή είναι ένα σημαντικό θέμα και η χρήση τους επιβεβλημένη, αν θέλουμε να είναι ανταγωνιστική η αγροτική οικονομία της χώρας μας», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Πληρώνουμε την «αντι-μεταλλαγμένη» επιλογή μας

Η πρώιμη ευαισθησία όλων μας σε θέματα που αφορούν στο βιασμό της φύσης και του περιβάλλοντος λειτουργεί ως πίεση στην επίσημη Πολιτεία να λαμβάνει αποσπασματικά μέτρα προστασίας τους, που έρχονται σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Έτσι, χωρίς να έχει μεριμνήσει προηγουμένως για νομοθετική θωράκιση των αντιρρήσεών της για την εισαγωγή μεταλλαγμένων, αναγκάζεται να πληρώνει με χρηματικά πρόστιμα την επιλογή της απαγόρευσής της για γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες στην ε-πικράτειά της.

«Δεν υπάρχει νομοθεσία που να απαγορεύει την προώθηση των νέων προϊόντων της γεωργικής βιοτεχνολογίας στην Ελλάδα. Αντίθετα, είναι πολιτικές αποφάσεις που το επιβάλλουν», λέει σχετικά ο υπεύθυνος της Μonsanto Hellas. Για του λόγου το αληθές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ακύρωσε το 2006 την απαγόρευση της καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού τύπου ΜΟΝ 810 της Monsanto στην Ελλάδα, ενώ η χώρα μας πληρώνει κάθε χρόνο πρόστιμα, όπως και 11 ακόμα κράτη-μέλη της ΕΕ, που της επιβάλλονται από το ευρωπαϊκό δικαστήριο και αφορούν στην «αυθαίρετη απαγόρευση της εισαγωγής γενετικά τροποποιημένων σπόρων».

Ωστόσο, υπάρχει και ο αντίλογος που εκφράζεται από την πλευρά οικολογικών οργανώσεων και ευαισθητοποιημένων πολιτών. Η κυρία Έλενα Δημητρίου, μέλος των Οικολόγων Πρασίνων με χρόνια ενασχόλησης στο ζήτημα των μεταλλαγμένων, κάνει λόγο για πιέσεις της εταιρείας τόσο στην Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλείας Τροφίμων (EFSA) όσο και στο συμβούλιο των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ προκειμένου να «ανοίξει» η ευρωπαϊκή αγορά. Για πολλούς η EFSA παίζει το ρόλο «πολιορκητικού κριού» των πολυεθνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη γεωργική βιοτεχνολογία, αφού αυτή εγκρίνει την κυκλοφορία μεταλλαγμένων προϊόντων στην Ευρώπη, που δεν εγκυμονούν κινδύνους για τη δημόσια υγεία. «Η Monsanto πιέζει για να ξέρει τουλάχιστον σε ποιες χώρες μπορεί να “παίξει”. Στο θέμα των μεταλλαγμένων υπάρχει διακομματική συμφωνία, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι και οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εδώ και 4-5 χρόνια κινούνται προς την ίδια “αντι-μεταλλαγμένη” κατεύθυνση», σχολιάζει η κυρία Δημητρίου.

Ανάλογος με το ρόλο της EFSA είναι και αυτός του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), ο οποίος στο παρελθόν είχε αναδειχθεί σε υπέρμαχο των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών. Σε εκθέσεις που δημοσίευσε ο Οργανισμός υπήρχε πολύπλευρη και πολυεπίπεδη επιχειρηματολογία για τα «αγαθά της γενετικά τροποποιημένης παραγωγής» και γινόταν επιστημονική τεκμηρίωση ότι η γενετική μηχανική μπορεί να μειώσει την κατανάλωση γεωργικών φαρμάκων και να αυξήσει την απόδοση και τη διατροφική αξία των καρπών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια και ο FAO έχει αναδιπλωθεί από τις αρχικές εκτιμήσεις του, θεωρώντας ότι δεν μπήκαν κανόνες στο παιχνίδι των μεταλλαγμένων και δεν εκπληρώθηκε το «ιερό καθήκον» του για την καταπολέμηση της παγκόσμιας πείνας. 

Δωροδοκίες, κρυφές εκθέσεις και πολιτικές «πλάτες»

Για την Greenpeace η Monsanto «έχει κριθεί ένοχη για εγκλήματα ενάντια στη φύση, εγκλήματα ενάντια στο δικαίωμα των αγροτών να καλλιεργούν μη μεταλλαγμένα φυτά και εγκλήματα ενάντια στους καταναλωτές να μην καταναλώνουν μη μεταλλαγμένες τροφές». Ενέχεται σε παρασκηνιακά πολιτικά παιχνίδια, έχει καταδικαστεί για δωροδοκία Ινδονήσιων πολιτικών παραγόντων και κατ’ επανάληψη έχει χρησιμοποιήσει τους ισχυρούς πολιτικούς φίλους της για την προώθηση των προϊόντων της. Σε σχετικό topic με τίτλο «Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα της Monsanto» η Μη Κυβερνητική Οργάνωση θυμίζει κάποιους «σκοτεινούς» σταθμούς στην ιστορία της εταιρείας, όπως την επιβολή προστίμου από αμερικανικό δικαστήριο ύψους 1,5 εκατ. δολαρίων, με την κατηγορία της δωροδοκίας αξιωματούχων της Ινδονησίας, με σκοπό την αποφυγή ελέγχων στις γενετικά μεταλλαγμένες καλλιέργειες βαμβακιού. Η Monsanto παραδέχτηκε πως είχε «λαδώσει» Ινδονήσιους αξιωματούχους μεταξύ του 1997 και του 2002, ώστε να καλύπτουν λανθασμένα στοιχεία για πωλήσεις εντομοκτόνων στη χώρα. Την ίδια χρονιά, το 2005, η Monsanto υποχρεώθηκε από γερμανικό δικαστήριο να αποκαλύψει έκθεση 1.000 σελίδων, που αρνιόταν να δώσει οικειοθελώς στη δημοσιότητα (κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας) και η οποία σχετιζόταν με εργαστηριακές έρευνες σε αρουραίους που είχαν καταναλώσει το μεταλλαγμένο καλαμπόκι της εταιρείας MON863. Όπως σημειώνει η Greenpeace, «η απόφαση ελήφθη μετά από εκστρατεία της Greenpeace για την απόκτηση δικαιώματος πρόσβασης στην έκθεση, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η Monsanto προσπάθησε σθεναρά να εμποδίσει τη δημοσίευση της έκθεσης η οποία παρουσίαζε τις ανησυχίες που εκφράστηκαν για τις επιπτώσεις του μεταλλαγμένου καλαμποκιού στην υγεία των αρουραίων».

Οι δικαστικές διενέξεις και οι σε βάρος της αποκαλύψεις δεν φαίνεται να πτοούν την αμερικανική εταιρεία, καθώς διαθέτει ισχυρούς φίλους και συμμάχους που μπορούν να διευκολύνουν την εξάπλωσή της. Κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες, όπως ο Μπιλ και η Χίλαρι Κλίντον αλλά και ο πρώην αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης για την ευαισθητοποίηση και τη δράση του για το περιβάλλον Αλ Γκορ, συγκαταλέγονται σε αυτούς. Οι πολέμιοι της Monsanto αλλά και του ίδιου του Γκορ δημοσίευσαν στις αμερικανικές εφημερίδες μια σειρά ομιλιών του πρώην αντιπροέδρου, στις οποίες αναφέρεται υπέρ των πειραμάτων της Monsanto αλλά και της χρήσης του περιβόητου ζιζανιοκτόνου Roundup. Μάλιστα, για την επέκταση της εταιρείας συμμετέχουν και οι φορείς της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, βάσει των όσων κατήγγειλε το 1998 στην Ελευθεροτυπία ο τότε εκπρόσωπος και νυν διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace κ. Νίκος Χαραλαμπίδης, σύμφωνα με τις οποίες «τη διείσδυση της Monsanto στην Ελλάδα έχει αναλάβει η ίδια η αμερικανική πρεσβεία», επικαλούμενος μάλιστα τους τότε υπουργούς και υφυπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Γεωργίας.

Έχουν περάσει δέκα χρόνια από την πρώτη σημαντική καλλιέργεια μεταλλαγμένων φυτών και η ανθρωπότητα περιμένει ακόμη για να δει κάποια ψήγματα, έστω, θετικών αποτελεσμάτων. Ειδικά στην Αφρική, οι μεταλλαγμένες καλλιέργειες δεν έχουν επιλύσει το χρόνιο πρόβλημα της πείνας και της φτώχειας. Οι περισσότερες από αυτές, άλλωστε, προορίζονται για ζωοτροφές και όχι για τη διατροφή των ανθρώπινων πληθυσμών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αποτυχημένης γλυκοπατάτας της Κένυας, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τη Monsanto με περισσότερα από 10 εκατ. δολάρια. Τον Ιανουάριο του 2004 αποτελέσματα πειραμάτων αποκάλυψαν πως οι μη γενετικά τροποποιημένες γλυκοπατάτες είχαν αποδώσει πολύ περισσότερο από τη μεταλλαγμένη ποικιλία. Στα τέλη του 2005, η Νότια Αφρική αποφάσισε το «πάγωμα» των γενετικά μεταλλαγμένων καλλιεργειών, εν αναμονή μελέτης του υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας της χώρας, το οποίο, τελικώς, αποφάσισε την απαγόρευση όλων των εισαγωγών του γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού από τις ΗΠΑ. Μια ακόμη «σκοτεινή» ιστορία διαδραματίστηκε στην Ινδία. Εκεί, η θυγατρική της Monsanto, Mahyco-Monsanto, εμπορεύεται μεταλλαγμένο βαμβάκι από το 2003. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της εταιρείας, αυτού του τύπου το βαμβάκι περιορίζει τις ζημιές από τα έντομα, αυξάνει την παραγωγή και, κατά συνέπεια, τα αγροτικά εισοδήματα. Το εάν οι υποσχέσεις ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα μπορεί κάποιος να το αντιληφθεί διαβάζοντας την παρακάτω δήλωση συνασπισμού αγροτικών οργανώσεων από το Αντρά Πραντές, ένα από τα μεγαλύτερα κρατίδια της Ινδίας: «Το βαμβάκι της Monsanto απέτυχε πλήρως. Στην πραγματικότητα, το κόστος της καλλιέργειας αυξήθηκε για όλες τις κατηγορίες αγροτών»…

Κορυφή του παγόβουνου η Monsanto

Η δράση της Monsanto δεν είναι παρά η κορυφή στο παγόβουνο της επέλασης των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Πλάι στον αμερικανικό κολοσσό αναπτύχθηκε μια ανταγωνιστική βιομηχανία, που εξαπλώνεται συνεχώς, πιέζοντας δεξιά και αριστερά για να πετύχει τους σκοπούς της. Νέος παίκτης στο παιχνίδι των μεταλλαγμένων είναι η BayerCorp Science, μια εταιρεία που αναδείχθηκε την τελευταία εικοσαετία και πιέζει για την εισχώρησή της στην Ευρώπη και την Ινδία. Στην BayerCorp Science ανήκει η «πατέντα» γενετικά τροποποιημένου ρυζιού, το οποίο καλλιέργησε πειραματικά στη Λουιζιάνα στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ωστόσο, το γενετικά τροποποιημένο ρύζι «μόλυνε» ντόπιες ποικιλίες, με αποτέλεσμα να κινηθούν δικαστικά κατά της εταιρείας οι ορυζοπαραγωγοί της περιοχής ζητώντας αποζημίωση. Η υπόθεση βρίσκεται ακόμα στα δικαστήρια. Στη χώρα μας η εταιρεία δραστηριοποιείται με την προώθηση προϊόντων φυτικής προστασίας, εντομοκτόνων και ζιζανιοκτόνων.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς, έχει ξεσπάσει μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση, η οποία συνοδεύεται και από άλλες παράπλευρες κρίσεις που έχουν τις ίδιες ή παρόμοιες αιτίες, όπως η κρίση ενέργειας, κλιματικών αλλαγών, διατροφική κρίση, κά. Η θεματική του βιβλίου «Φάκελος Monsanto, ένας γενετικός εφιάλτης» (της Marie-Monique Robin, εκδ. «Πάπυρος», 2010, σελ.540), αγγίζει μια ουσιαστική πτυχή της κρίσης, της διατροφικής αλυσίδας, που μια από τις εκφάνσεις της είναι η παραγωγή διαγονιδιακών αγροτικών προϊόντων με χρήση «γενετικών τροποποιημένων οργανισμών» (ΓΤΟ). Πρωτεργάτες αυτής της κρίσης είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η ασυδοσία των πολυεθνικών εταιριών του «καρτέλ της βιοτεχνολογίας».

1.Monsanto, αποκρουστικό πρόσωπο μονοπωλιακής ασυδοσίας

Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο της Μ.Μ.Robin, αναρωτιέται αν υπάρχει παρανομία που η Monsanto δεν έχει κάνει.! Παραπλανητική διαφήμιση, παραποίηση εγγράφων, κρυψίνοια, συγκάλυψη, παραπληροφόρηση, προβολή μισής αλήθειας, χαλκευμένες μελέτες, φίμωση ερευνητών, λαθρεμπόριο ΓΤΟ, τρομοκρατία, επιθέσεις, δωροδοκία, εκβιασμοί, ανακρίσεις, απειλές, δικαστικές διενέξεις, διώξεις, αντίποινα, καταχρηστική εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσης, βλαβερές δράσεις κατά ανθρώπινης υγείας, μικροπαραγωγών, καταναλωτών, λαών και περιβάλλοντος.!!

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αρχή του βιβλίου, βάζοντας σε «μηχανή αναζήτησης» στο διαδίκτυο τη λέξη «μόλυνση» το όνομα της Monsanto αναφέρεται 343.000, τη λέξη «εγκληματικός» αναφέρεται 165.000, τη «διαφθορά» 129.000, τη «νόθευση επιστημονικών δεδομένων» 115.000…!!! κοκ. Όλα αυτά αρχίζουν και τελειώνουν με ένα στόχο….το μέγιστο κέρδος, δικαιώνοντας τον Μαρξ που λέει…..ότι για το κεφάλαιο προκειμένου να πετύχει το μέγιστο κέρδος δεν υπάρχει έγκλημα που να μην κάνει.!

2. Διατροφική αλυσίδα, Βιοτεχνολογία και βιοηθική

Το μοντέλο της βιομηχανικής γεωργίας που αναπτύχθηκε στον 20ον αιώνα (εκμηχάνιση, πλατιά χρήση αγροχημικών, εντατική παραγωγή, κά), υποσχέθηκε πολλά….έκανε πολύ λιγότερα….ενώ δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα. Υπερσυγκέντρωση παραγωγής, εξάλειψη μικροπαραγωγών, πτώση ποιότητας τροφίμων, καταστροφές στο περιβάλλον και βιοποικιλότητα, κά. Αν η κοινή λογική λέει να αναζητήσουμε τρόπους υπέρβασης των αρνητικών….η μετάβαση στο μοντέλο της παραγωγής διαγονιδιακών ή «μεταλλαγμένων» τροφίμων…..είναι σε αντίθετη κατεύθυνση…..και επιδεινώνει τα προβλήματα.

Άλλο επιστημονική έρευνα μέσα σε εργαστήρια και άλλο πειράματα στην ανοικτή φύση που οι συνέπειες είναι μη αναστρέψιμες..! Πολύ περισσότερο που συγκεκριμένες μελέτες αποκαλύπτουν ότι οι ΓΤΟ, δεν διασφαλίζουν ούτε την ανθρώπινη υγεία, ούτε τη βιοποικιλότητα, ούτε προσφέρουν κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα στους παραγωγούς και καταναλωτές, ούτε αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του υποσιτισμού και της πείνας, ούτε τίποτα άλλο παρά μόνο τα κέρδη του «καρτέλ βιοτεχνολογίας», δέκα μεγάλων πολυεθνικών, της Monsanto, Syngenta, Bayer, Dupont, Group Limagrain, Sakata, KWS, Delta & Pine Line, κά.

Όλα τα «στερεότυπα» της Monsanto, με προμετωπίδα ότι τα «διαγονιδιακά τρόφιμα» είναι «σχεδόν ισοδύναμα με τα κανονικά», ότι προσφέρουν τάχα στους παραγωγούς μεγαλύτερες αποδόσεις, μικρότερο κόστος, μεγαλύτερο εισόδημα, λιγότερα φυτοφάρμακα, επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον, λύνουν το πρόβλημα της πείνας στον πλανήτη…και «εν πολλοίς» είναι για……πάσα νόσο, όλα αυτά είναι εντελώς παραπλανητικά. Μάλιστα από καθαρά επιστημονική-ερευνητική άποψη, η μεταφορά γονιδίου στο «γένωμα» ενός φυτού γίνεται σε τυχαία θέση και δημιουργεί παρενέργειες που δεν έχουν σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Πρόκειται για το λεγόμενο «αποτέλεσμα θέσης» (position effect). Άρα η χρήση ΓΤΟ, οδηγεί μοιραία σε τερατογεννήσεις με απροσδιόριστες συνέπειες στην πανίδα, στη χλωρίδα και στον άνθρωπο.! Και μόνο να διαβάσει κανείς τις διαδικασίες «σογιοποίησης» των χωρών της Λατινικής Αμερικής, με την παράνομη επέκταση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων, κυρίως σόγιας από τη Μονσάντο, είναι αρκετά για να….πάρει τα βουνά.!!

3. Lobbing, πολυεθνικές, δημοκρατία,

Σοβαρός παράγοντας ενίσχυσης της ασυδοσίας της Monsanto και γενικά των πολυεθνικών είναι οι πρακτικές lobbing. Πρόκειται για επίσημη «διαπλοκή συμφερόντων», μεταξύ οικονομικής, γραφειοκρατικής και πολιτικής ελίτ. Πρόκειται για το φαινόμενο με τις «περιστρεφόμενες πόρτες» όπου ανώτερα στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων γίνονται ανώτερα στελέχη της κρατικής διοίκησης και αντίστροφα. Η Μ.Μ.Robin, δίνει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τις διασυνδέσεις ανθρώπων της Monsanto. Στη σελ.248 διαβάζουμε ότι οι χορηγίες της Monsanto στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ΗΠΑ επί προέδρου Τζ.Μπους, στο διάστημα 1998-2001 ανήλθαν σε 21 εκατ.δολλάρια, ενώ τέσσερα σημαντικά υπουργεία βρίσκονταν στα χέρια της Monsanto. Ο υπουργός δικαιοσύνης Τζον Ασκροφτ, ο υπουργός υγείας Τόμι Τόμσον, η υπουργός Γεωργία Αν Βένεμαν και ο υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ραμσφελντ. Όλοι είτε είχαν πάρει χορηγίες είτε είχαν δουλέψει απ’ ευθείας για τη Monsanto. Οι «περιστρεφόμενες θύρες» δουλεύουν προς τέσσερις κατευθύνσεις. Προς το Λευκό Οίκο, πρώην μέλη Κογκρέσου που έγιναν λομπίστες της Μονσάντο, από κρατικές υπηρεσίες προς τη Μονσάντο, όπως και αντίστροφα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Monsanto, που αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση χρηματιστικού κεφαλαίου. Το 2006, σύμφωνα με τα στοιχεία σελ. 496, κύριοι μέτοχοι ήταν a) Fidelity Investment (9,1%), Axa (6,1%), Deutsche Bank (3,6%), Primecap Management (3,6%), State Street Cor.(3%), Barclays Bank (3%), Morgan Stanley (2,9%), Goldman Sachs (2,7%), Vanguard Group (2,5%), Lord Abbett & Co (2,4%), American Century Investment Management (2,4%), General Electric (2,3%).

4. Η πολιτική της ΕΕ στους ΓΤΟ

Ανάλογα φαινόμενα lobbing έχουμε και στην ΕΕ, ιδιαίτερα στην EFSA (Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων), με οκτώ επιστημονικές επιτροπές από τις οποίες η μία για τα «μεταλλαγμένα» στην οποία κυριαρχούν άνθρωποι της Μονσάντο (σελ. 504). Χάρις σε αυτές τις διασυνδέσεις η EFSA κάνει συστηματικές πλάτες στη Μονσάντο και λειτουργεί σαν «βαποράκι» για προώθηση των διαγονιδιακών προϊόντων. Η ίδια η νομοθεσία της ΕΕ, με τα κενά και τα παράθυρα που αφήνει, διευκολύνει την προώθηση των μεταλλαγμένων. Η ιχνηλασιμότητα και σήμανση δεν εφαρμόζεται για τα κτηνοτροφικά προϊόντα, ενώ προωθεί τις «ελεύθερες ζώνες» καλλιέργειας που δεν αποτρέπουν την επιμόλυνση της συμβατικής και βιολογικής γεωργίας από ΓΤΟ. Επίσης ανέχεται κατώτατο όριο επιμόλυνσης σπόρων και τροφίμων αντί για μηδενική ανοχή και αρνείται να εφαρμόζει Διεθνές Πρωτόκολλο για τη Βιοασφάλεια παρ’ ότι το έχει εγκρίνει ως ΕΕ.

5. Εναλλακτική πολιτική αυτοδυναμίας τροφίμων

Το θέμα των μεταλλαγμένων φέρνει στο προσκήνιο το μεγάλο ζήτημα του ελέγχου της ποιότητας τροφίμων σε όλη την τροφική αλυσίδα, τον έλεγχο της δράσης των πολυεθνικών, την ανάγκη στήριξης της οικογενειακής γεωργίας, την κατάργηση του ντάμπινγκ κατά των αναπτυσσομένων χωρών, την ενίσχυση της παραγωγής τοπικών και παραδοσιακών προϊόντων, την ανάπτυξη των βιολογικής παραγωγής, τη διασφάλιση του δικαιώματος των παραγωγών στους σπόρους, την προστασία της βιοποικιλότητας, του περιβάλλοντος, κά. Όλα αυτά συνοψίζονται στην εναλλακτική πολιτική της αυτοδυναμίας τροφίμων (food sovereignty), που αποτελεί τη βάση της οικοσοσιαλιστικής προοπτικής.

6. Κίνημα αντίστασης κατά των ΓΤΟ, διεθνώς και Ελλάδα

Διαβάζοντας το βιβλίο της Μ.Μ.Robin, ένα πραγματικό εγχειρίδιο «μάχιμης δημοσιογραφίας», διαπιστώνουμε ένα μεγάλο πλούτο εμπειριών του αγώνα των απλών πολιτών, επιστημόνων, κοινωνικών οργανώσεων, κατά της δράσης της Μονσάντο. Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία είχαμε μια πολύ θετική εμπειρία αυτού του αγώνα. Χάρις στο κίνημα κατά των μεταλλαγμένων, όλες οι ΝΑ της χώρας ανακήρυξαν τις περιοχές τους ελεύθερες ζώνες από μεταλλαγμένα. Βέβαια η διακήρυξη από την πραγματικότητα απέχει πολύ. Παρ’ ότι στην Ελλάδα δεν παράγονται μεταλλαγμένα, ωστόσο κυκλοφορούν παράνομα ως εισαγόμενα είτε χρησιμοποιούν μεταλλαγμένες ζωοτροφές, στα οποία δεν εφαρμόζεται η ιχνηλασιμότητα, η σήμανση, και ο συστηματικός έλεγχος.

Αν κάτι χρειάζεται να τονίσουμε με αφορμή τη δημοσίευση του συγκεκριμένου βιβλίου, είναι να αναδείξουμε γενικούς και ειδικούς στόχους της πάλης κατά των μεταλλγαμένων. Εφαρμογή Πρωτοκόλλου Καρθαγένης για τη Βιοασφάλειας, εφαρμογή της σήμανσης και της ιχνηλασιμότητας σε όλα τα τρόφιμα, απαλλαγή από τα lobby των κυβερνητικών υπηρεσιών ιδιαίτερα στην ΕΕ, στήριξη της παραγωγής παραδοσιακών και βιολογικών προϊόντων, ειδικά μέτρα στήριξης της οικογενειακής γεωργίας, απαγόρευση ΓΤΟ στους ανοικτούς αγρούς, προστασία βιοποικιλότητας, ισότιμες σχέσεις με τις αναπτυσσόμενες χώρες, προστασία των καταναλωτών από μονοπωλιακές τιμές στα τρόφιμα, ενίσχυση καταναλωτικών οργανώσεων και συνεταιρισμών στην παραγωγή, διακίνηση, επεξεργασία και εμπορία τροφίμων, κά. Σημαντικός παράγοντας για την προώθηση των πιο πάνω είναι ο συντονισμός δράσης του κινήματος καταναλωτών, με εργατικές, επιστημονικές, περιβαλλοντικές και γενικά κοινωνικές οργανώσεις, να αποτρέψουμε τη δικτατορική επιβολή των μεταλλαγμένων που επιδιώκει η Μονσάντο, τα οποία… «εν τέλει» δεν ωφελούν ούτε παραγωγούς, ούτε καταναλωτές, ούτε λαούς, ούτε τη βιοποικιλότητα, παρά το κέρδος των πολυεθνικών.

Πως η Monsanto και άλλοι κολοσσοί ελέγχουν την παραγωγή.

Πως η Monsanto θα κυριαρχήσει πλήρως σε όλους τους σπόρους και φυτά του πλανήτη.

Εποχή των σχεδιασμών μιας παγκόσμιας δικτατορίας της αγοράς: Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύπτεται καθημερινά...Μια νέα πρόταση νόμου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεωρεί παράνομη την καλλιέργεια, την αναπαραγωγή ή την εμπορία σπόρων κηπευτικών που δεν έχουν αξιολογηθεί, εγκριθεί και γίνει αποδεκτοί από...

μια νέα ευρωπαϊκή γραφειοκρατία το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών. Το σχέδιο νόμου με την ονομασία Plant Reproductive Material Law, επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποφασίζει αυτή για όλα σχεδόν τα φυτά και τους σπόρους.

Αν ένας ερασιτέχνης αγρότης, του Σαββατοκύριακου, καλλιεργεί στον κήπο του φυτά από σπόρους που δεν έχουν εγκριθεί, σύμφωνα με το νόμο αυτό, τότε θα μπορεί να καταδικαστεί ως εγκληματίας.

Ο νόμος αυτός, διαμαρτύρεται ο Ben Gabel του “Real Seed Catalogue”, στοχεύει στο να καταπνίξει τους παραγωγούς των τοπικών ποικιλιών, τους βιοκαλλιεργητές και τους αγρότες που δραστηριοποιούνται σε μικρή κλίμακα. Όπως μπορούμε να υποπτευθούμε – δήλωσε ο Mike Adams του Natural News – η κίνηση αυτή είναι η τελική λύση της Monsanto, της DuPont και των άλλων πολυεθνικών που πουλάνε σπόρους, οι οποίες εδώ και χρόνια έχουν βάλει στόχο, να κυριαρχήσουν πλήρως σε όλους τους σπόρους και φυτά του πλανήτη.

Ποινικοποιώντας τους μικρούς καλλιεργητές κηπευτικών, σαν εν δυνάμει εγκληματίες – προσθέτει ο Adams ”η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θα μπορεί επιτέλους να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο της τροφικής αλυσίδας στα χέρια τεράστιων εταιρειών όπως η Monsanto.

Το πρόβλημα,όμως, όπως το αποσαφηνίζει ο Gabe είναι ότι: Οι μικροί αγρότες έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες από αυτές των πολυεθνικών – για παράδειγμα, καλλιεργούν χωρίς να χρησιμοποιούν μηχανές και δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν χημικά σπρέι. Επομένως, δεν υπάρχει τρόπος να καταγραφούν οι ποικιλίες που ταιριάζουν σε ένα μικρό χωράφι, επειδή δεν πληρούν τα αυστηρά κριτήρια του Οργανισμού Φυτικών Ποικιλιών, ο οποίος ασχολείται μόνο με την έγκριση των τύπων σπόρων που χρησιμοποιούν οι βιομηχανικοί αγρότες.

Η Monsanto είναι μία από τις πλέον δραστηριοποιημένες εταιρείες παγκοσμίως στον χώρο της βιοτεχνολογίας και ίσως η πιο αμφισβητούμενη εταιρεία στον χώρο της διαχείρισης της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής.

Δημιουργήθηκε το 1901 ως η πρώτη εταιρεία παραγωγής ζαχαρίνης, του γλυκαντικού που θα προσφερόταν στην αγορά στο 1/6 της τιμής της ζάχαρης.

Κύριος προμηθευτής της Coca Cola, μέσα στα χρόνια η Mosanto έστησε ένα τεράστιο «εργαστήριο» χημικών της αγροτικής παραγωγής, εργαστήριο που διοχέτευε στην αγορά μία μακρά σειρά από λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα που υποσχόταν να κάνει τις καλλιέργειες των αγροτών καλύτερες, ασφαλέστερες, γρηγορότερες, πιοπροσοδοφόρες και λιγότερο ευαίσθητες στις μεταβολές του καιρού και τις επιταγές της φύσης.

Με την εισαγωγή των ζιζανιοκτόνων στην αγορά και την επικράτηση, αλλά και εξέλιξη του Roundup, η Monsanto παράλληλα ξεκίνησε εδώ και πάρα πολλά χρόνια να εισάγει την ιδέα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και καλλιεργειών.

Το σκεπτικό πολλών βιοτεχνολόγων, αλλά και της συγκεκριμένης εταιρείας, ήταν πως δεν αρκούσαν τα ζιζανιοκτόνα για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη και γρηγορότερη γεωργική παραγωγή, αλλά με την βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σπόροι, γενετικά τροποποιημένοι που είχαν όλες εκείνες τις ιδιότητες που θα επέτρεπαν την καλλιέργεια χωρίς το επιπλέον κόστος των ζιζανιοκτόνων και των λιπασμάτων.

Σε μία κίνηση αποδοχής των παραπάνω, επισήμαιναν και συνεχίζουν να επισημαίνουν πως οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι είναι και η μόνη απάντηση στην αντιμετώπιση της πείνας στον κόσμο.

Κάτι τέτοιο ευαγγελίζεται κατά ένα μέρος και το ίδρυμα Melinda and Bill Gates και έχει ως υπεύθυνο αγροτικής ανάπτυξης τον Sam Dryden, πρώην στέλεχος της Monsanto και CEO άλλης μίας εταιρείας που θεωρείται από τις μεγαλύτερες που ασχολούνται με την παραγωγή γενετικά τροποποιημένων σπόρων, την Dow AgroSciences.

Με την μεσολάβηση του ιδρύματος Melinda and Bill Gates, αλλά και την χρηματοδότησή του στις νέες τεχνολογίες, υιοθετείται από όλο και περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου, η χρήση γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών αλλά και τροφών.

Περίπου το 2000 ο τότε CEO της Monsanto, Robb Fraley έλεγε πως «η τεχνολογία πίσω από τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα βρίσκεται στο στάδιο που ήταν τα ηλεκτρονικά με το τρανσίστορ». Η πορεία από τη δήλωση αυτή κι έπειτα, παρακολουθώντας εταιρείες όπως η Aventis, η Syngenta και η ίδια η Monsanto, 12 χρόνια μετά, μας δείχνει ότι, μπορεί και η βιοτεχνολογία να έχει φτάσει στο στάδιο των ολοένα και μικρότερων υπολογιστών και να έχει αλλάξει τη ζωή μας άρδην με τις τροφές που αγοράζουμε, αλλά όπως έδειξε η παραπάνω έρευνα, αυτή η επιστημονική εξέλιξη δεν έρχεται χωρίς συνέπειες. Το αντίθετο.

Πρακτικά, από τώρα και στο εξής, όλα τα φυτά, οι σπόροι, τα λαχανικά και οι καλλιεργητές θα πρέπει να καταγραφούν. Οι κυβερνήσεις δείχνουν ενθουσιασμένες με την ιδέα να καταγράψουν τους πάντες και τα πάντα, λέει ο Adams.Πόσο μάλλον που “οι μικροκαλλιεργητές θα πρέπει να πληρώνουν και ένα ειδικό φόρο στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία για να καταγράψουν τους σπόρους.

Την επεξεργασία των αιτημάτων,τις τυπικές εξετάσεις, τις τεχνικές αναλύσεις, τους ελέγχους, την ονομασιών των ποικιλιών, τα έξοδα για όλα αυτά, θα τα φορτώνονται οι μικροπαραγωγοί, έτσι που να αποτρέπονται ακόμα περισσότερο να καλλιεργούν τη γη.