ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ = ΕΒΡΑΙΣΜΟΣ

ΤΙ ΕΣΤΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΤΕΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΑΘΗΝΑΙ 1925

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Καθ’ ήν στιγμήν εντείνεται λυσσωδώς η προπαγάνδα του ελληνικού κομμουνισμού διά την μπολσεβικοποίησιν της Ελλάδος, καθ’ ήν στιγμήν ο ελληνικός λαός εκδηλοί απροκάλυπτον αγανάκτησιν διότι μία ημερησία εφημερίς το ‘Ελεύθερον Βήμα’ εφιλοξένησεν, ιδιοτελώς ή επιπολαίως, άρθρα ευμενή υπέρ του ρωσσικού μπολσεβικισμού. Καθ’ ήν στιγμήν όλη η πεπολιτισμένη ανθρωπότης διερωτάται αγωνιωδώς αν το ατομικόν ή το κοινωνιστικόν σύστημα δύναται να τή εξασφαλίση μίαν καλυτέραν αύριον.

Καθ’ ήν στιγμήν όλοι οι κοινωνιολόγοι του κόσμου προσπαθούν αφ’ ενός ν’ ανεύρουν τα βαθύτερα αίτια και αφ’ ετέρου να αναλύσουν τα τραγικά αποτελέσματα της ρωσσικής επαναστάσεως, νομίζω ότι έχω υποχρέωσιν προς τον Ελληνικόν λαόν να φέρω εις φως όλα όσα εγνώρισα κατά την υπέρ εικοσαετή εν Ρωσσία διαμονήν μου περί της πραγματικής σημασίας του μπολσεβικικού κινήματος, την οποίαν ακόμη σκεπάζει ο βαθύς πέπλος του τεχνητού σκότους, τόσον επιτηδείως ριφθείς υπό των ενδιαφερομένων.

Θα ηδυνάμην να συντάξω πολλούς τόμους επί της τραγικής αυτής ιστορίας, μιάς εκ των τραγικωτέρων της ανθρωπότητος. Αλλά δεν θα μακρηγορήσω, απλώς αναδημοσιεύω συμπληρών τά εν τώ ‘Ελευθέρω Τύπω’ δημοσιευθέντα 32 άρθρα μου, περιοριζόμενος μόνον εις ξηράν αφήγησιν γεγονότων, διά να αφήσω ελεύθερον τον αναγνώστην να εξαγάγη μόνος τα συμπεράσματά του.

ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ
Εις τον έξυπνον και τίμιον αλλά εύπιστον και ευμετάβλητον Ελληνικόν Λαόν
ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ 

Οι αρχηγοί του μπολσεβικισμού είνε Εβραίοι

Η ρωσσική επανάστασις θεωρείται γενικώς ως επιστημονικόν πείραμα προς εφαρμογήν ωρισμένων κοινωνικών θεωριών, εστερημένον φυλετικού χαρακτήρος και τείνον εις τον διεθνισμόν. Πλάνη. Αυτό είνε το το πρόσχημα. Είνε η σειρά διαφόρων θεατρικών πράξεων εξελισσομένων επί της σκηνής, συμμετοχή μετημφιεσμένων ηθοποιών.

Μόνον εις τα παρασκήνια, εις τα οποία ισχυρίζομαι ότι εισέδυσα χάρις εις τάς σχέσεις μου, φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρ της μπολσεβικικής επαναστάσεως. Και ο χαρακτήρ ούτος είνε η εκδίκησις και η νίκη των Ισραηλιτών της Ρωσσίας τόσον κατά της ρωσσικής εθνότητος όσδον και κατά της χριστιανικής θρησκείας. Γνωρίζω πόσον βαρύς είνε ο αφορισμός ούτος. Διά να τον αποδείξω όμως μου αρκεί ν’ ανατρέξω εις τον ονομαστικόν πίνακα [ΚΑΤΩΤΕΡΩ] των 554 επιτρόπων και βοηθών των, οι οποίοι κυβερνούν σήμερον την ατυχή Ρωσσίαν.

Εκ του πίνακος τούτου εξάγεται ότι εκ των 554 ιθυνόντων, είναι Ρώσσοι μόνο είς, Τσέχοι 1, Εβραίοι 447, Φιλλανδοί 3, Λιθουανοί 43, Πολωνοί 2, Γερμανοί 12, Ούγγροι 1, Αρμένιοι 13, Γεωργιανοί 2            

Το όλον 554.

Ο κ. Ι. Σοφιανόπουλος και η φιλοξενήσασα τα άρθρα του εφημερίς απέφυγαν περιέργως να τονίσουν την παρουσία τόσων Εβραίων, άλλων συνήθως κρυπτομένων υπό ρωσσικά ψευδώνυμα επί κεφαλής των ρωσσικών κρατικών υπηρεσιών.

Επί τή ευκαιρία σημειώ ότι και ο κ. Ουστίνωφ, ο εν Αθήναις πρεσβευτής των Σοβιέτ είνε επίσης Ισραηλίτης, καλούμενος πράγματι Ζαρμπίνοβιτς. Παρεμπιπτόντως δε αναφέρω ότι ο υπό αρμενικόν όνομα Μακαριάν εμφανιζόμενος ‘διευθυντής του Γραφείου Τύπου’ της εδώ Ρωσσικής πρεσβείας είναι ΕΛΛΗΝ αρνησίπατρις, γνωστός εις πλείστους εκ Ρωσσίας πρόσφυγας ως Ιωαννίδης.

Αλλά δεν είνε η εις χείρας σχεδόν αποκλειστικώς ευρισκομένη διακυβέρνησις της ατυχούς χώρας η μόνη απόδειξις των ισχυρισμών μου. Υπάρχουν και πλείσται άλλαι αποδείξεις, τάς οποίας ο κ. Σοφιανόπουλος παραμείνας 2-3 εβδομάδας εν Ρωσσία δεν ηδύνατο να περισυλλέξη ακόμη και αν ήθελε.

Λέγω και αν ήθελε, διότι τινές εκ των αποδείξεων τούτων αποτελούν γεγονότα προσπίπτοντα εις την αντίληψιν παρατηρητών πολύ ολιγώτερον μορφωμένων του κ. Σοφιανοπούλου.

Ο συνεργάτης της πρωινής Αθηναικής εφημερίδος ισχυρίζεται ότι οι Ρώσσοι κομμουνισταί είναι άθεοι και προσπαθούν να εκριζώσουν κάθε θρησκευτικόν αίσθημα. Δεν θα θελήσω να στηριχθώ εις την βεβαίωσιν ταύτην και να δημοκοπήσω εις βάρος του κομμουνισμού εκμεταλλευόμενος την βαθείαν θρησκευτικήν ευλάβειαν των Ελλήνων εργατών. Σημειώ μόνον ότι η σοβαρωτάτη διά τον ελληνικόν εργατικόν κόσμον ομολογία αύτη δεν διεψεύσθη ακόμη ούτε υπό του Ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος, ούτε υπό της εδώ μπολσεβικικής πρεσβείας.

Ούτε θέλω να επιμείνω εις τον ισχυρισμόν τούτον, διότι και αν ούτος αληθεύει, τυχόν διά τους ελαχίστους (τριάκοντα ως είπον) ρώσσους επιτρόπους, δεν ισχύει διά τους 447 εβραίους, οι οποίοι δεν είνε άθεοι ή τουλάχιστον δεν δεικνύουν διόλου ότι είνε άθεοι, αλλά περιορίζονται εις την λυσσώδη, αιμοσταγή εξόντωσιν των χριστιανών, εις τον εξευτελισμόν της χριστιανικής θρησκείας, όλων των δογμάτων, καθ’ ήν στιγμήν δεν θίγουν ποσώς τάς άλλας θρησκείας, εβραικήν, μουσουλμανικήν, βουδδικήν και βραχμανικήν. Ουδεμία συναγωγή, ουδέν τέμενος εθίγη. Μάλιστα δε προστατεύουν κατά τρόπον μεροληπτικώτατον και προκλητικώτατον την εβραικήν θρησκείαν.

Θα επεθύμουν μόνον να ερωτήσω τον κ. Σοφιανόπουλον και τους Έλληνας κομμουνιστάς αν γνωρίζουν ότι:

1.            Οι Εβραίοι προτιμώνται σήμερον των χριστιανών εις όλας τάς υπηρεσίας, δημοσίας ή ιδιωτικάς, προμηθείας, εργασίας παντός είδους, κτλ.

2.            Οι μπολσεβίκοι εξηφάνισαν εξ όλων των βιβλιοθηκών της Ρωσσίας όλα τα συγγράμματα, εις οιανδήποτε γλώσσαν και αν εγράφησαν, τα θίγοντα εμμέσως ή αμέσως τους Εβραίους και την θρησκείαν των. Και τούτο όχι μόνον εις τάς λαικάς βιβλιοθήκας, αλλά και εις αυτάς τάς βιβλιοθήκας των Πανεπιστημίων. Απόδειξις ότι οι ιθύνοντες σήμερον την Ρωσσίαν Εβραίοι στερούνται και της στοιχειώδους ευλαβείας παντός διανοουμένου προς την αμεροληψίαν και αντικειμενικότητα της επιστήμης και ότι διαπνέονται υπό του πλέον στενού εβραικού φανατισμού.

3.            Οι μπολσεβίκοι ετυφέκισαν και εξακολουθούν να τυφεκίζουν άνευ διαδικασίας οιονδήποτε, εις χείρας του οποίου, ήθελεν ευρεθή έν εκ των ως άνω συγγραμμάτων και μάλιστα το πολύκροτον βιβλίον του γάλλου επισκόπου Ζουέν με επιστολή του καρδιναλίου Γασπάρι ‘ο εβραιο-μασωνικός κίνδυνος’, του οποίου ο συγγραφεύς ισχυρίζεται, ως γνωστόν, ότι ο μασωνισμός είνε οργάνωσις εβραική, τείνουσα σκοπίμως εις την έντασιν του αγώνος των τάξεων, εις τον εμφύλιον αλληλοσπαραγμόν των χριστιανικών εθνών, εις την επέκτασιν του κομμουνισμού, όστις αποσυνθέτων τα Κράτη, λόγω της ουτοπικής ιδεολογίας του, θα επιτρέψη εις τους εβραίους να κυριαρχήσουν εις όλας τα χώρας της γης.

4.            Η όλη εξωτερική πολιτική των Ρώσσων μπολσεβίκων και μάλιστα αποφάσεις κομμουνιστικών διασκέψεων των οποίων θα παραθέσω τα κείμενα εις το σχετικόν κεφάλαιον, εμπνέεται από πνεύμα γνησίως εβραικόν.

5.            Ιδιατέρως όμως οφείλω να τονίσω τα απιστεύτως άγρια, τυραννικά και γενικά εξοντωτικά μέτρα κατά του Χριστιανικού Κλήρου και των Χριστιανών, δεν είνε απλώς η εφαρμογή ενός τρομοκρατικού συστήματος, εξ εκείνων τα οποία εφήρμοσαν διάφοροι επαναστάσεις.

Πρόκειται περί αθρόων και τελείως περιττών διά την εμπέδωσιν του Κομμουνισμού θανατικών εκτελέσεων, σφαγών, μαρτυρίων, θανατώσεων διά πείνης, τυφεκισμών χάριν διασκεδάσεως.

Ονομαστικός πίναξ των 554 επιτρόπων και βοηθών των, οι οποίοι κυβερνούν σήμερον την Ρωσσίαν.

Πράγματι, ως αποδεικνύει ο κατωτέρω πίναξ, τα 85% των ιθυνόντων σήμερον την Ρωσσίαν είναι εβραίοι. Ο πίναξ ούτος καταρτισθείς υπό του Ρωσσικού Αντι-κομμουνιστικού Συνδέσμου ‘Εδίνστβο Ρούς’ έχει ως εξής:

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

Το Συμβούλιον των Λαικών Επιτροπών (Υπουργών).

Πρώτος πρόεδρος του Σοβιέτ Λενίν (εκ μητρός εβραίος) ‘ρώσσος’. Επίτροπος των Εξωτερικών Τσιτερίν ρώσσος, επίτροπος των Εθνικοτήτων Δζουγκασφίλι [εβραίος] ‘αρμένιος’, πρόεδρος του Ανωτάτου Οικονομικού Σοβιέτ Λουριέ (Λάριν) εβραίος, επίτροπος Αποκαταστάσεως (βοστανοβλένιου) Σλίχτερ εβραίος, επίτροπος της Γεωργίας Προτιάν αρμένιος, επίτροπος Στρατιωτικών και Ναυτικών Μπροστέιν (Τρότσκυ) εβραίος, επίτροπος των γαιών του Κράτους Κάουφμαν εβραίος, επίτροπος Δημοσίων Έργων Σμίθ εβραίος, επίτροπος του Επισιτισμού Ε. Λίλινα (Κνίγκισεν) εβραία, επίτροπος Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Σπίτσμπεργκ εβραίος, επίτροπος Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Λουνατσάρσκι [εβραίος] ‘ρώσσος’, επίτροπος Εσωτερικών και πρόεδρος της Γ’ Διεθνούς Άπφελμπάουμ (Ζηνόβιεφ) εβραίος, επίτροπος Υγιεινής Σιμάσκο ρώσσος, επίτροπος των Οικονομικών Κουκόφσκι εβραίος, επίτροπος του Τύπου Κογέν (Βολοδάρσκι) εβραίος, επίτροπος των Εκλογών Ραδομισλίσκι (Ουρίσκι) εβραίος, επίτροπος Δικαιοσύνης Στέμπεργκ εβραίος, επίτροπος της Εκκενώσεως των Προσφύγων Φενινστάιν εβραίος, βοηθοί αυτού Ράβιτς και Ζασλάφσκι εβραίοι.

Το όλον 22 μέλη εξ ών: Ρώσσοι 3, Αρμένιοι 2, Εβραίοι 17

Υπουργείον Στρατιωτικών

Αρχηγός του επιτελείου της Βορείου στρατιάς Φίσμαν εβραίος, δικαστικός επίτροπος της στρατιάς Ρόμμ εβραίος, πολιτικός επίτροπος της στρατιάς Λίβενσον εβραίος, πρόεδρος των σοβιέτ του δυτικού μετώπου Ποζέρν εβραίος, πολιτικός επίτροπος της στρατιωτικής περιφερείας Μόσχας Γκούμπελμαν εβραίος, πολιτικός επίτροπος της στρατιωτικής περιφερείας του Βίτεπσκ Ντέις εβραίος, επίτροπος στρατιωτικών επιτάξεων της πόλεως Σλούσκ Καλμανόβιτς Λιθουανός, πολιτικός επίτροπος της ταξιαρχίας της Σαμάρας Μπέκμαν εβραίος, στρατιωτικός επίτροπος της αυτής ταξιαρχίας Γκλούσμαν εβραίος, επίτροπος της περιφερείας Μόσχας Ζουζμάνοβιτς εβραίος, α’ βοηθός του Τρότσκυ Γίρσφίλδ εβραίος, β’ βοηθός του Τρότσκι Σκλάνσκι εβραίος, μέλη του αυτού συμβουλίου Σοροδάκ και Πέτς εβραίοι.

Στρατιωτικοί επίτροποι του Κυβερνείου της Μόσχας

Στέινγαρ, Γερμανός. Ντούλις Λιθουανός, επίτροπος της σχολής της παραμεθορίου φρουράς, Γκλέιζερ Λιθουανός, πολιτικός επίτροπος της 15ης ταξιαρχίας, Δζένης εβραίος, πολιτικός της 15 ταξιαρχίας, Πολόνσκει Λιθουανός, επίτροπος του στρατιωτικού συμβουλίου της στρατιάς του Καυκάσου, Λέχτινερ εβραίος, έκτακτος επίτροπος του ανατολικού μετώπου, Μπρούνο και Σιούλμα εβραίοι, μέλη του στρατιωτικού συμβουλίου του Καζάν: Ρόζενγκολτς, Μέιγκοφ και Νάζενγκολτς εβραίοι, διοικητής της ερυθράς στρατιάς Γιεροσλάβ Γκέκερ εβραίος, αρχηγός των στρατιωτικών γραφείων της Πετρουπόλεως Τσέιγκερ εβραίος, πολιτικός επίτροπος της στρατιωτικής περιφερείας Πετρουπόλεως Γκίτης εβραίος, διοικητής του δυτικού μετώπου εναντίον των Τσεχοσλαύων Βατσέτης Λιθουανός, αρχηγός της στρατιωτικής κομμούνας Κόλμαν (πρώην αξιωματικός του αυστριακού Στρατού) εβραίος, μέλος της στρατιωτικής κομμούνας Λαζημίρ εβραίος, αρχηγός της στρατιωτικής περιφερείας της Μόσχας Μπίτσις Λιθουανός, στρατιωτικός επίτροπος της περιφερείας της Μόσχας Μιτκάζ εβραίος, αρχηγός της αμύνης της Κριμαίας Ζακ εβραίος, Σνεσούρ λιθουανός, Σμιδόβιτς εβραίος.

Το όλον 41 μέλη: Ρώσσοι 0, Λιθουανοί 8, Γερμανοί 1, Εβραίοι 32 

Υπουργείον Εσωτερικών

Αρχηγός της προπαγάνδας Γκολδενρούδιν εβραίος, πρόεδρος της επιτροπής της κομμούνας Πετρουπόλεως Ένδερ εβραίος, αντιπρόεδρος επιτροπής υγιεινής Ρουδνίκ εβραίος, βοηθός επίτροπος επί της εκκενώσεως των προσφύγων Αβραάμ Κραχμάλ εβραίος, πολιτικός διοικητής Πετρουπόλεως Σνάιδερ εβραίος, πολιτικός διοικητής Μόσχας Μινόρ εβραίος, επίτροπος του τύπου Μόσχας Κράσικοφ εβραίος, επίτροπος της αστυνομίας Πετρουπόλεως Φέιερμαν εβραίος, διευθυντής του γραφείου του τύπου Μαρτενσόν εβραίος, επίτροπος της κοινωνικής ασφαλείας της Μόσχας Ρόζενταλ εβραίος.

Μέλη της εκτάκτου επιτροπής της Πετρουπόλεως (Τσέκας)

[ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ =ΤΣΕ-ΚΑ=Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ KGB]

Μέινκμαν εβραίος, Γίλλερ εβραίος, Κοσλοβόσκι πολωνός, Μοδέλ εβραίος, Ι. Ροζμίροβιτς εβραία, Διεσπέροφ αρμένιος, Ισίλεβιτς εβραίος, Κρασίκοφ εβραίος, Μπουχάν αρμένιος, Μέρμπης λιθουανός, Παίκης λιθουανός, Άνβελτ γερμανός.

Μέλη του Συμβουλίου της Κομμούνας Πετρουπόλεως.

Ζόρκα εβραίος, Ροδομίλσκι εβραίος.

Μέλη της εκτάκτου επιτροπής της Μόσχας (Τσέκας)

Πρόεδρος Δερζίνσι Πολωνός [εβραίος], Αντιπρόεδρος Πέτερς Λιθουανός, Σκλόφσκι εβραίος, Κνέιφις εβραίος, Τσέιστιν εβραίος, Ραζμίροβιτς εβραίος, Κρόμπεργκ εβραίος, Χαίκινα εβραία, Κάρλσον Λιθουανός, Λέντοβιτς εβραίος, Ρίφκιν εβραίος, Αντώνωφ εβραίος, Δελαφάβωφ εβραίος, Τσίτκιν εβραίος, Ροζμίροβιτς εβραίος, Σφέρδλωφ εβραίος, Μπιζένσκι εβραίος, Μπλούμκιν (ο φονεύς του κόμητος Μίρμπαχ) εβραίος, Αλεξάνδροβιτς Ρώσσος, Ρέιτενμπεργκ εβραίος, Φίνες εβραίος, Ζάκς εβραίος, Ιακώφ Γκόλδεν εβραίος, Γκαλ Περστέιν εβραίος, Κνιγκισέν εβραίος, Λάτσης Λιθουανός, Δέιμπαλ Λιθουανός, Σειζάν Αρμένιος, Δείπκιν Λιθουανός, διοικητής της φυλακής ‘Ταγκάνσκι’ Λίμπερτ εβραίος, Φόγκελ Γερμανός, Ζάκις Λιθουανός, Σιλένκους εβραίος, Γιάνσον Λιθουανός, Πρόεδρος της επιτροπής του φρουρίου Πέτρου και Παύλου Μοδέλ εβραίος.

Το όλον 60 μέλη: Ρώσσοι 2, Πολωνοί 2, Αρμένιοι 3, Γερμανοί 2, Λιθουανοί 10, Εβραίοι 41.

Υπουργείον Εξωτερικών

Υπουργός Καραχάν (ήδη πρέσβυς εν Κίνα) Αρμένιος, Φρίτσι Λιθουανός, Πρεσβευτής εν Βερολίνω Ιόφφε εβραίος, Α’ Γραμματεύς πρεσβείας Βερολίνου Λέβιν εβραίος, Διευθυντής γραφείου τύπου και πληροφοριών παρά τή πρεσβεία Βερολίνου Άκσελροτ εβραίος, έκτακτος απεσταλμένος εις Παρισίους και Λονδίνον Μπεκ εβραίος, Πρεσβευτής εν Βιέννη Ρόζενφελδ (Κάμενεφ) εβραίος, πρεσβευτής εν Χριστιανία Μπέιτλερ εβραίος, Πρόξενος εις Γλασκώβην Μάλκιν εβραίος, πρόεδρος της επιτροπής ειρήνης εις Κίεβον Κάιν Ρακόφσκυ εβραίος, βοηθός του Μανουέλσκυ εβραίος, νομικός σύμβουλος Αστσούμπ (Ίλσεν) εβραίος, γενικός πρόξενος εις το Κίεβον Γούντμπαουμ (Κσεβήνσκυ) εβραίος, Πρεσβευτής εις τας Ηνωμένας Πολιτείας Μάρτινς Γερμανός, γενικός πρόξενος εις Οδησσόν Α. Μπεκ εβραίος.

Το όλον 17 μέλη εξ ών: Ρώσσοι 1, Αρμένιοι 1, Λιθουανού 1, Γερμανοί 1, Εβραίοι 13.

Οφείλω να τονίσω διά την ιστορίαν ότι το πρώτον Στρατιωτικόν Σοβιέτ, το οποίον συνεκροτήθη τω 1917, δήθεν διά να εκπροσωπήση τον ρωσσικόν στρατόν, δεν περιελάμβανεν ούτε ένα Ρώσσον Χριστιανόν. Δηλαδή επί 14 περίπου εκατομμυρίων ανδρών, ευρισκομένων τότε υπό τα όπλα, οι αρχηγοί του μπολσεβικισμού δεν εύρον ούτε ένα Ρώσσον χριστιανόν, εμπνέοντα εις αυτούς εμπιστοσύνην και διατεθειμένον να εφαρμόση το εβραικόν των πρόγραμμα!

Ιδού και οι ανώτεροι υπάλληλοι των άλλων υπουργείων της μπολσεβικικής Ρωσσίας.

Υπουργείον Οικονομικών

Α’ Κομμισάριος Μερζβίνσκι Πολωνός, βοηθός αυτού Δον Σολοβέι Εβραίος, Β’ Κομμισάριος Ισιδόρ Γκουκόφσκιι εβραίος, βοηθός αυτού Ζακς (Γκλάδνεφ) εβραίος, Διευθυντής του γραφείου Ακσέλροδ εβραίος, βοηθός του γραφείου Μπογκολέποφ Ρώσσος, Γενικός Γραμματεύς Χάσιν εβραίος, η βοηθός αυτού Μπέρτα Χινέβιτς εβραία, Πρόεδρος Οικονομικού συμβουλίου Λάτσις Λιθουανός, βοηθός αυτού Βεισμάν εβραίος, Κομμισάριος προς διακανονισμόν των Ρωσσο-Γερμανικών λογαριασμών Φούρστενμπεργκ (Γκανέσκιο) εβραίος, Πρώτος γραμματεύς αυτού Κογκάν εβραίος, Επίτροποι της Λαικής Τραπέζης Μιχίλσον εβραίος, Ζακς εβραίος, Άκσελροδ εβραίος, Σάδνικωφ Ρώσσος.

Πράκτορες Οικονομικοί

Εις Βερολίνον Λανδάου εβραίος. Εις Κοπεγχάγην Βορόφσκι εβραίος. Εις Στοκχόλμην Αβραάμ Σέκμαν εβραίος. Γενικός επιθεωρητής του λαικού ταμιευτηρίου Καν εβραίος, βοηθός αυτού Γκορεστέιν εβραίος, Ανώτατος επίτροπος προς εκποίησιν των ιδιωτικών τραπεζών Άνρικ εβραίος, βοηθός αυτού Μωυσής Κόβς εβραίος.

Τεχνικοί επίτροποι επί των εκποιήσεων των ιδιωτικών τραπεζών. Ελιασέβιτς εβραίος, Γ. Γκίφλιχ εβραίος, Α, Ρόγκεφ εβραίος, Λ.

Λέμεριχ εβραίος, Α. Ροζενστέιν εβραίος, Α. Πλατ Λιθουανός, Ελιασέβιτς εβραία.

Εν όλω 30 μέλη εξ ών: Ρώσσοι 2, Λιθουανοί 2, Πολωνοί 1, Εβραίοι 24. 

Υπουργείον Δικαιοσύνης.

Λαικός Κομμισάριος Ι. Στέινμπεργκ εβραίος, Κομμισάριος του Εφετείου Σρέδερ εβραίος, Πρόεδρος του επαναστατικού δικαστηρίου της Μόσχας Ι. Μπέρμαν εβραίος, Δικαστικός Κομμισάριος Πετρουπόλεως Μπέργκ εβραίος, Πρόεδρος της ανακριτικής Επιτροπής Γκλάουσμαν εβραίος, Ανακριτής του Επαναστατικού δικαστηρίου Λέγκενδορφ εβραίος, Ανακριτής του Επαναστατικού δικαστηρίου Σλοόσκι εβραίος, Πρώτος γραμματεύς του τμήματος της Κωδικοποιήσεως Γκόινμπαρκ εβραίος, Πρώτος γραμματεύς της λαικής Κομμούνας Σέρβιν εβραίος, Κομμισάριος της λαικής αμύνης Λουσκίι εβραίος.

Λαικοί δικηγόροι

Γ. Αντοκόλσκι εβραίος, Β. Αρανόβιτς εβραίος, Ι. Μπέιερ εβραίος, Ρ. Μπίσκ εβραίος, Α. Γκούνδαρ εβραίος, Γ. Δαβίδοφ εβραίος, Κασταριάντς Αρμένιος.

Το όλον 19 μέλη: Ρώσσοι 0, Αρμένιος 1, Εβραίοι 18. 

Υπουργείον Υγιεινής.

Κομμισάριος Δαούγκε Γερμανός, Διευθυντής του φαρμακευτικού τμήματος Ράποπορτ εβραίος, βοηθός αυτού Φούκς εβραίος, Πρόεδρος της επιτροπής καταπολεμήσεως των αφροδισίων Βέμπερ εβραίος, Πρόεδρος της επιτροπής επί των μολυσματικών νόσων Μπόλσον εβραίος.

Το όλον 5 μέλη. Ρώσσοι 0, Γερμανός 1, Εβραίοι 4. 

Υπουργείον της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως.

Λαικός Κομμισάριος Λουνατσάρσκι Ρώσσος [εβραίος], Κομμισάριος της Βορείου περιφερείας Γκρούνμπεργκ εβραίος, Πρόεδρος της επιτροπής του Ινστιτούτου ανατροφών Ζ. Ζολοτίνσκι εβραίος, Διευθυντής του δημοτικού τμήματος Λουριέ εβραίος, Διευθυντής της πλαστικής καλλιτεχνίας Στέρνμπεργκ εβραίος, Πρώτος γραμματεύς του Κομμισαριάτου Μ. Αίχενγκόλντες εβραίος, Διευθύντρια του θεατρικού τμήματος Λ. Ζ. Ρόζενφελδ (σύζυγος του Κάμενεφ) εβραία, η βοηθός αυτής Ζάτς εβραία, Κομμισάριος της νοτίου Περιφερείας Γκρόινιμ εβραίος.

Καθηγηταί μέλη της σοσιαλιστικής Ακαδημίας των επιστημών.

Ράισνερ Γερμανός, Φρίτσε Λιθουανός, Γκόιχμποργκ εβραίος, Μ. Ποκρόβσκυ Ρώσσος, Βέλτμαν εβραίος, Σόμπελσον (Ράδεκ) εβραίος, Κρουσπσκάι εβραία, Ναχαμκές (Στεγκλώφ) εβραίος, Στούτσκα εβραία, Νεμιρόβσκι εβραίος, Ι. Ροκόβσκι εβραίος, Κ. Π. Λεβίν εβραίος, Μ. Σ. Ολσάνσκυ εβραίος, Ζ. Ρ. Σέτενμπεργκ εβραίος, Γκούρβιτς εβραίος, Λούδμπεργκ εβραίος, Έρπεργ εβραίος, Κέλτσμλων Ούγγρος, Γκρόσμαν εβραίος, Κρασκόβσκο εβραίος, Ουρσίνεφ Φιλλανδός, Κουσίνεν Φιλλανδός, Τόνο Συρόλλα Φιλλανδός, Ρόζιν εβραίος, Δαντσέφσκι εβραίος, Γκλέιτσερ εβραίος, Γκόλδενρουδεν εβραίος, Μπούδιν εβραίος, Τοτστάιν εβραίος, Κάρολος Ράπποπορτ εβραίος, Λουριέ εβραίος.

Επίτιμα μέλη της αυτής Ακαδημίας.

Αίχενγκόλτς Γερμανός [εβραίος], Γκάξε εβραίος, Ρόζα Λούξενμπουργ εβραία, Κλάρα Τσέτκινα εβραία.

Φιλολογικόν Τμήμα του Προλεταριάτου της Μόσχας.

Αίχενγκόλτς εβραίος, Πολιάνσκι (Λεμπέδεφ) εβραίος, Χερσονσκάι εβραία, Β. Ζαίτσεφ εβραίος, Μπρένδερ εβραίος, Χοδάσεβτιτς εβραίος, Σφάρτς εβραίος, Πόζνεε εβραίος, Άλτε εβραίος.

Το όλον 53 μέλη εξ ών: Ρώσσοι 2, Λιθουανοί 1, Φιλανδοί 3, Ούγγροι 1, Γερμανοί 2, Εβραίοι 44.

Επιτροπή Περιθάλψεως.

Λαικός κομμισάριος Ε. Λίληνα (Κνήγκισεν) εβραία, Διευθυντής Παούζνερ εβραίος, Πρώτος γραμματεύς Κ. Γκέλφμαν εβραίος, η βοηθός αυτού Ρόζα Γκαούφμαν εβραία, Διευθυντής του γραφείου Κ. Φ. Ρόζενταλ εβραίος.

Το όλον μέλη 5, όλα εβραίοι.

Η επιτροπή της εργασίας.

Λαικός Κομμισάριος Β. Σμιθ εβραίος, βοηθός αυτού Ράδους (Ζένκοβιτς) εβραίος, Πρόεδρος της επιτροπής των Δημοσίων έργων Γκόλμπαρκ εβραίος, Κομμισάριος Δημοσίων Έργων Μ. Βίλτμαν εβραίος, βοηθός αυτού Κάουφμαν Γερμανός [εβραίος], Μέλος του Κομμισαριάτου Κούσνερ εβραίος, Γενικός Γραμματεύς Ράσκιν εβραίος, Διευθυντής του τμήματος εκρηκτικών υλών Ζάρχ εβραίος. 

Το όλον 8 μέλη εξ ών: Ρώσσοι 0, Γερμανοί [εβραίος] 1, Εβραίοι 7. [8]

Συντάκται της ‘Ισβέστιας’, της ‘Πράβδας’ και της ‘Εκονομιτσετσκάγια Ζίζνι’.

Δήν εβραίος, Μπέργκμαν εβραίος, Κούν εβραίος, Δουαμάν εβραίος,

Α. Μπράμσον εβραίος, Α. Τόρμπερτ εβραίος, Ι. Β. Γκόλιν εβραίος, Μπίτνερ εβραίος, Ε. Αλπέροβιτς εβραίος, Κλόιζνερ εβραίος, Ναχαμκές (Στεκλώφ) εβραίος, Τσίγερ (Ίλιν) εβραίος, Γκρόσμαν (Ρόζιν) εβραίος, Λουριέ (Ρουμιαντσέφ) εβραίος, Γκόρκυ Ρώσσος. 

Συντάκται της εφημερίδος ‘Σημαία της Εργασίας’.

Στέινμπεργκ εβραίος, Λάνδερ εβραίος, Σουμάχερ εβραίος, Λέβιν εβραίος, Γιαροσλάβσκυ εβραίος, Εφρόν εβραίος, Μπιλίν εβραίος, Δαβίδοβιτς εβραίος.

Συντάκται της εφημερίδος ‘Βόλα Τρουβά’.

Ζάκς εβραίος, Πολιάνσκυ εβραίος, Ε. Κάτς εβραίος.

Συντάκται της ‘Τόργκοβο-Προμισλενόι Γκαζέτη’ (εμποροβιομηχανική εφημερίς).

Μπέρστέιν εβραίος, Γκογκάν εβραίος, Γκολδμπέργ εβραίος, Γκολμάν εβραίος, Β. Ρόζενμπεργ εβραίος, Ραφάλοβιτς εβραίος, Γκρόμαν εβραίος, Κούλισερ εβραίος, Σλάβενσον εβραίος, Ι. Γκίλλεφ εβραίος, Γκάχμαν εβραίος, Σούμαν εβραίος, Π. Μπαστέλ εβραίος, Α. Πρές εβραίος, Α. Μόχ εβραίος, Α. Σ. Έμανσον εβραίος.

Νομίζω ότι οφείλω να επιστήσω την προσοχήν των αναγνωστών μου επί του σπουδαιοτάτου γεγονότος καθ’ ό όλοι οι δημοσιογράφοι της μπολσεβικικής Ρωσσίας είνε εβραίοι. Εκ των Ρώσσων δε συγγραφέων μόνον ο Γκόρκυ συνεργάζεται εις τας μπολσεβικικάς εφημερίδας. Επίσης είναι άξιον πολλής προσοχής το γεγονός ότι οι ιθύνοντες την εκπαίδευσιν είνε επίσης σχεδόν όλοι εβραίοι. Η εξαιρετική επίδρασις του τύπου και της εκπαιδεύσεως επί των λαών δεν ηδύνατο να διαφύγη την οξυτάτην άλλως τε διορατικότητα των εβραίων τυράννων της Μόσχας.

Αντιπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού.

Εις Βερολίνον Σόμπελσον (Ράδεκ) εβραίος, έλαβε μέρος εις το κίνημα των Σπαρτακιστών, ότε με άλλους ογδοήκοντα εβραίους εξωρίσθη από την Γερμανίαν.

Εις Βιέννην Μπέρμαν εβραίος (προφυλακισθείς και απελαθείς μαζί με άλλους 30 εβραίους, ως μέλη του κομμουνιστικού κόμματος.

Κατά την σύλληψίν του ευρέθησαν εις την κατοχήν του 2 λΔ εκατομμύρια χρυσών κορωνών.

Εις Βαρσοβίαν Α. Κλότσμαν εβραίος, Άλτερ και Βασιλόφσκυ, εβραίοι (ο τελευταίος απηλάθη με 5 άλλους εβραίους. Κατά την σύλληψιν του ευρέθησαν εις την κατοχήν του 3 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια).

Εις Βουκουρέστιον Νάινσεμπάουμ εβραίος, (εταξείδευσε με πλαστόν διαβατήριον βέλγου πολίτου Γκιλμπέρτ).

Εις Κοπεγχάγην Α. Μπάουμ εβραίος, Πρόεδρος του κεντρικού τάγματος του Ερυθρού Σταυρού της Μόσχας, Βενιαμίν Μωυσήεβιτς Μπίτνερ εβραίος, Ε. Αλπέροβιτς εβραίος, Κλόιζνερ εβραίος, Ναχαμκές (Στεκλώφ) εβραίος, Τσίγερ (Ίλιν) εβραίος, Γκρόσμαν (Ρόζιν) εβραίος, Λουριέ (Ρουμιαντσέφ) εβραίος, Γκόρκυ Ρώσσος. Συντάκται της εφημερίδος ‘Σημαία της Εργασίας’.

Στέινμπεργκ εβραίος, Λάνδερ εβραίος, Σουμάχερ εβραίος, Λέβιν εβραίος, Γιαροσλάβσκυ εβραίος, Εφρόν εβραίος, Μπιλίν εβραίος, Δαβίδοβιτς εβραίος.

Συντάκται της εφημερίδος ‘Βόλα Τρουβά’.

Ζάκς εβραίος, Πολιάνσκυ εβραίος, Ε. Κάτς εβραίος.

Συντάκται της ‘Τόργκοβο-Προμισλενόι Γκαζέτη’ (εμποροβιομηχανική εφημερίς).

Μπέρστέιν εβραίος, Γκογκάν εβραίος, Γκολδμπέργ εβραίος, Γκολμάν εβραίος, Β. Ρόζενμπεργ εβραίος, Ραφάλοβιτς εβραίος, Γκρόμαν εβραίος, Κούλισερ εβραίος, Σλάβενσον εβραίος, Ι. Γκίλλεφ εβραίος, Γκάχμαν εβραίος, Σούμαν εβραίος, Π. Μπαστέλ εβραίος, Α. Πρές εβραίος, Α. Μόχ εβραίος, Α. Σ. Έμανσον εβραίος.

Νομίζω ότι οφείλω να επιστήσω την προσοχήν των αναγνωστών μου επί του σπουδαιοτάτου γεγονότος καθ’ ό όλοι οι δημοσιογράφοι της μπολσεβικικής Ρωσσίας είνε εβραίοι. Εκ των Ρώσσων δε συγγραφέων μόνον ο Γκόρκυ συνεργάζεται εις τας μπολσεβικικάς εφημερίδας. Επίσης είναι άξιον πολλής προσοχής το γεγονός ότι οι ιθύνοντες την εκπαίδευσιν είνε επίσης σχεδόν όλοι εβραίοι. Η εξαιρετική επίδρασις του τύπου και της εκπαιδεύσεως επί των λαών δεν ηδύνατο να διαφύγη την οξυτάτην άλλως τε διορατικότητα των εβραίων τυράννων της Μόσχας.

Αντιπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού.

Εις Βερολίνον Σόμπελσον (Ράδεκ) εβραίος, έλαβε μέρος εις το κίνημα των Σπαρτακιστών, ότε με άλλους ογδοήκοντα εβραίους εξωρίσθη από την Γερμανίαν.

Εις Βιέννην Μπέρμαν εβραίος (προφυλακισθείς και απελαθείς μαζί με άλλους 30 εβραίους, ως μέλη του κομμουνιστικού κόμματος.

Κατά την σύλληψίν του ευρέθησαν εις την κατοχήν του 2 λΔ εκατομμύρια χρυσών κορωνών.

Εις Βαρσοβίαν Α. Κλότσμαν εβραίος, Άλτερ και Βασιλόφσκυ, εβραίοι (ο τελευταίος απηλάθη με 5 άλλους εβραίους. Κατά την σύλληψιν του ευρέθησαν εις την κατοχήν του 3 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια).

Εις Βουκουρέστιον Νάινσεμπάουμ εβραίος, (εταξείδευσε με πλαστόν διαβατήριον βέλγου πολίτου Γκιλμπέρτ).

Εις Κοπεγχάγην Α. Μπάουμ εβραίος, Πρόεδρος του κεντρικού τάγματος του Ερυθρού Σταυρού της Μόσχας, Βενιαμίν Μωυσήεβιτς εβραίος, Μπίσκ Λιθουανός, Κλάσιν Λιθουανός, Λίβσιτς Λιθουανός, Κιρς Γερμανός, Κρούζε Γερμανός, Βίχτερ εβραίος, Ρόζενταλ εβραίος, Σιμάνοβιτς εβραίος.

Μέλη του τμήματος Συνεταιρισμών.

Λουμπομίρσκυ εβραίος, Κινστούκ εβραίος, Σίδελγκεμ εβραίος, Τάγγερ εβραίος, Χείκιν εβραίος, Κριζέφσκυ εβραίος.

Μέλη του Ποινικού τμήματος.

Κασσιόρ εβραίος, Γκόλδμαν εβραίος, Σμιθ εβραίος, Σμιθ Φάλκπερ εβραίος, Ρουτσιτάκ εβραίος, Σορτιέλ εβραίος, Μπλούμ εβραίος, Κάτσελ εβραίος, Σούλ εβραίος, Τσερκώφ Ρώσσος.

Το όλον εκ 54 μελών: Ρώσσοι 5, Αρμένιοι 1, Λιθουανοί 2, Γερμανοί 3, Εβραίοι 43.

Γραφείον των επαγγελματικών σωματείων.

Ράφες εβραίος, Δαβίσον εβραίος, Γκίτσμπεργ εβραίος, Μπριλιάντ εβραίος, Σμύρνωφ (καθηγητής) Ρώσσος.

Το όλον 5 μέλη, εξ ών: Ρώσσοι 1, Εβραίοι 4

Επιτροπή προς εξέλεγξιν των πράξεων των δρασάντων επί Τσαρισμού.

Πρόεδρος Μουράβιωφ Ρώσσος, μέλη: Σακαλώφ Ρώσσος, Ιδελσόν εβραίος, Γκρούζενμπεργ εβραίος, Σολωμόν εβραίος, Γκολστέιν εβραίος, Τάγγερ εβραίος.

Το όλον 7 μέλη: Ρώσσοι 2, Εβραίοι 5.

Οι αναγνώσται του ‘Ελευθέρου Τύπου’ πρέπει να προσέξουν ιδιαιτέρως εις τους κάτωθι ονομαστικούς πίνακας, οι οποίοι έχουν αληθώς ιστορικήν σημασίαν:

Μέλη του πρώτου Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών της Μόσχας (1917).

Πρόεδρος των αντιπροσώπων των στρατιωτών Λέιμπα Κούντης εβραίος, πρόεδρος των αντιπροσώπων των εργατών Σμίδοβιτς εβραίος, πρόεδρος του 1ου Σοβιέτ των αντιπροσώπων στρατιωτών και εργατών Μοδέλ εβραίος, μέλη: Σάρχ εβραίος, Κλάμερ εβραίος, Γρόμπεργ εβραίος, Σείκιμαν εβραίος,Ροτστάιν εβραίος, Λέβινσον εβραίος, Κρανόπολσκι εβραίος, Τσεντερμπάουμ (Μάρτωφ) εβραίος, Ρίφκιν εβραίος, Σίμσον εβραίος, Τάπκιν εβραίος, Σίκ εβραίος, Φαλήν εβραίος, Άνδερσον Λιθουανός, Βίμπα Λιθουανός, Σόλο Λιθουανός, Μέχελσον εβραίος, Τερμιντσάν Αρμένιος, Κλάουζνερ εβραίος, Ρόζενκολτς εβραίος.

Το όλον 23 μέλη. Ρώσσοι 0, Αρμένιοι 1, Λιθουανοί 3, Εβραίοι 19. 

Κεντρικόν κομιτάτον του 5ου Συνεδρίου.

Μπρουνό Λιθουανός, Μπρεσλάου Λιθουανός, Μπουχάριν Ρώσσος [εβραίος], Βέινμπεργ εβραίος, Γκαιλές εβραίος, Γκάνιτσμπεργ εβραίος, Δανισέφσκυ Γερμανός, Στάρκ εβραίος, Ζάκς εβραίος, Στέιμαν εβραίος, Έρτληνγγ εβραίος, Λανγκέβρ εβραίος, Λόνγκερ εβραίος, Βόλαχ Τσέχος, Διμαστέιν εβραίος, Λέβιν εβραίος, Έρμαν εβραίος, Ιώφφε εβραίος, Χάρκλιν εβραίος, Κνίγκισεν εβραία, Ρόζενφελδ εβραίος, Άπφελμπαουμ εβραίος, Κριλένκο Ρώσσος, Κρασικώφ εβραίος, Καπνίγκ εβραίος, Καούλ Λιθουανός, Ουλιάνωφ (Λενίν) Ρώσσος [εβραίος], Λακσίς εβραίος, Κνιτσούκ εβραίος, Λουνετσάρσκι Ρώσσος [εβραίος], Πέτερσον Λιθουανός, Πέτερς Λιθουανός, Ρουδζουπτάς Λιθουανός, Ρόζιν εβραίος, Σμίδοβιτς εβραίος, Στούτσκα εβραίος, Σβέρδλοφ εβραίος, Σμίλγκα εβραίος, Ναχαμκές εβραίος, Σασνόφσκι εβραίος, Σκρίπνικ εβραίος, Μπρονστάιν (Τρότσκυ) εβραίος, Θεοδώροβιτς εβραίος, Τεριάν Αρμένιος, Ραδομσλίσκι (Ουρίσκι) εβραίος, Τεγκελέζκι Ρώσσος, Φέλδμαν εβραίος, Φρούμκιν εβραίος, Τσουρούπα Ρώσσος, Τσιρτσιβάδζε Γεωργιανός, Σέικμαν εβραίος, Ρόζινταλ εβραίος, Ασκίναζι εβραίος, Καραχάν Αρμένιος, Ρόζιν εβραίος, Ράδικ (Σόμπελσον) εβραίος, Σλίχτερ εβραίος, Τσιζουλίνι εβραίος, Σιάνσκι εβραίος, Αβανέσοφ Αρμένιος.

Το όλον 62 μέλη: Ρώσσοι 6, Λιθουανοί 6, Γερμανοί 1, Τσέχοι 1, Αρμένιοι 2, Γεωργιανοί 1, Εβραίοι 43.

Κεντρικόν τμήμα του κομμουνιστικού κόμματος.

Ράποπορτ εβραίος, Γρέμπνερ εβραίος, Βήλκεν εβραίος, Διαμάντ εβραίος, Κούσνερ εβραίος, Σιάτροφ Ρώσσος.

Το όλον 6 μέλη: Ρώσσοι 1, Εβραίοι 5.

Ητοι εκ των 554 σημειωθέντων ονομάτων τών πραγματικώς διοικούντων σήμερον την Ρωσσίαν είναι:

Πολωνοί 2, Τσέχοι 1, Λιθουανοί 43, Φιλανδοί 3, Ρώσσοι 30, Αρμένιοι 13, Γεωργιανοί 2, Ούγγροι 1, Γερμανοί 12, Εβραίοι 447, το όλον 554.

----------ΤΕΛΟΣ ΠΙΝΑΚΟΣ---------

ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΤΕΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΑΘΗΝΑΙ 1925

ΑΝΤΙΠΕΠΟΝΘΟΣ - ΚΑΡΜΑ = Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

Το κάρμα - Ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος

ΑΝΤΙΠΕΠΟΝΘΟΣ (αρχαία ελληνικά) = ΚΑΡΜΑ (σανσκριτικά) = Ανταποδοτική Δικαιοσύνη = Νόμος Αιτιατού = Νόμος της σχέσης Αιτίας και Αποτελέσματος.

Δια της Ελευθερίας της βουλήσεως λειτουργεί ο Νόμος του Αντιπεπονθότος, δηλαδή ο αναπόδραστος Νόμος της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης.

Η λέξη Κάρμα είναι σανσκριτική και σημαίνει «Δράση». Νοείται όμως με την πλατύτερή της έννοια, δηλαδή εμπεριέχει τη δράση και την αντίδραση που η ίδια προκαλεί. Είναι λοιπόν ο Παγκόσμιος Νόμος της Δράσης και της Αντίδρασης, της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Γνωστός στο πλαίσιο της φυσικής και χημικής επιστήμης, ο Νόμος του Κάρμα λειτουργεί το ίδιο σ’ όλα τα Επίπεδα συνείδησης. Έτσι κάθε φορέας εκδήλωσης της συνείδησης δημιουργεί και ξεχρεώνει το δικό του Κάρμα. Οι ψυχολογικές και νοητικές δράσεις προκαλούν Κάρμα και συνεπώς θα υποστούν ανάλογες αντιδράσεις σ’ αυτά που, καλά ή κακά, έπραξαν.

Ο Νόμος του Κάρμα είναι η δυναμική εκδήλωση του Παγκόσμιου Νόμου, Μοναδικού, Ενιαίου και Αιώνιου, που στην Ανατολή ονομάζεται ΔΑΡΜΑ. Αυτή η σανσκριτική λέξη προέρχεται από τη ρίζα DHR (ίδια  με της Ελληνικής λέξης Δρόμος) που σημαίνει «κρατάω, υποστηρίζω, συγκρατώ ενωμένα». Στα πανάρχαια κείμενα των Ινδικών Βεδών, η λέξη ΔΑΡΜΑΝ χρησιμοποείται με την έννοια της Συμπαντικής Τάξης, του Απόλυτου Ενός Νόμου, που κυβερνά το ΠΑΝ. Από αυτόν τον Ένα και Απόλυτο Νόμο διαφοροποιούνται επί μέρους Νόμοι, ένας για κάθε Γραμμή Εξέλιξης, για τα Είδη Οντοτήτων κ.λ.π. ώσπου φθάνει στις μικρότερες υποδιαιρέσεις του ειδικού Νόμου που διέπει ένα ορυκτό, ένα φυτό ή έναν άνθρωπο. Αυτές οι κλιμακωτές υποδιαιρέσεις του Νόμου ΔΑΡΜΑΝ ονομάζονται Δάρμα ή καλύτερα ΣΒΑΔΑΡΜΑ (το καθήκον του καθενός). Είναι ο ατομικός Ορθός Δρόμος, που κάθε Οντότητα ή Είδος οφείλει ν’ ακολουθήσει για να φτάσει στην Τελειότητα του Ενός, ν’ ανταποκριθεί στην πραγματική της Φύση.

Αι Ορφικαί Πινακίδες, έφερον εις το προσκήνιον το θέμα των επανενσαρκώσεων και της Ειμαρμένης. Ο Ορφικός Ορίζων διαπνέεται εκ της πεποιθήσεως της αθανασίας της ψυχής, βασιζόμενος εις την επαναληπτικότητα των βίων, κατά τους οποίους η ψυχή εναλλάξ προσλαμβάνει τον ένσαρκον φορέα της και του θανάτου, κατά τον οποίον μένει ελευθέρα, άνευ του «σήματος» σώματός της. Το «σήμα» είναι ο τάφος της ψυχής, λέγει ο Πλάτων (Κρατύλος 400C).

Ο Πλάτων, έχων παραλάβει εκ του Σωκράτη και των Πυθαγορείων την Ορφικήν Θεολογίαν, εις τον μύθον του Ηρός της Πολιτείας (617) αναφέρει ότι αι ψυχαί διαλέγουν αι ίδιαι το είδος του βίου, που επιθυμούν να ζήσουν, όταν μεταβαίνουν προς ενσάρκωσιν (618Α - C). Η ελευθέρα επιλογή των τας καθιστά υπευθύνους των πράξεών των. Λέγει ο Πλάτων «αιτία ελομένου, θεός αναίτιος» (617Ε). Την ευθύνην την έχει ο επιλέγων, ο θεός είναι αναίτιος. Και τίθεται η ερώτησις: ποίος ο ρόλος της Μοίρας, εφ’ όσον δια της ελευθέρας βουλήσεως η άσαρκος ψυχή έχει επιλέξει προ της ενσαρκώσεώς της τον βίον που θα ζήση;

Προ του Πλάτωνος, ο Ηράκλειτος μας παρέδωσεν το απ. 25, το οποίον παρουσιάζει ιδιαίτερον ενδιαφέρον, σχετικώς με το θέμα των επανενσαρκώσεων και την σημασίαν των μοιρών:

«Μόροι γάρ μέζονες, μέζονας μοίρας λαγχάνουσι». = Σημαντικώτεροι θάνατοι, κληρώνουν επιφανέστερα μερίδια ζωής.

Εις το απόσπασμα αυτό και ο Ηράκλειτος ομιλεί περί της επιλογής του βίου από την ψυχήν προ της ενσαρκώσεως. Τα έργα κατά την διάρκειαν του προτέρου βίου διαμορφώνουν τας προϋποθέσεις διά το είδος του κλήρου που θα επιλέξη η ψυχή κατά την επομένην ενσάρκωσιν. Όσον σημαντικώτερος ο βίος επισφραγισθείς δια του θανάτου/μόρου, τόσον και ο λαχνός δια την επομένην ζωήν θα έχη μεγαλύτερον μερίδιον/ μοίρας, καλύπτων τας τύχας περισσοτέρων ανθρώπων.

Τί ακριβώς προσδιορίζει η λέξις μοίρα εις την Ελληνικήν Γλώσσαν;

Χώρος και χρόνος μοιράζονται την ιδίαν λέξιν, την λέξιν μοίραν. Αι μοίραι εις τον χώρον αναφέρονται εις τον Ζωδιακόν Κύκλον, τον Κύκλον του Διονύσου Ζαγρέως, (Ζ + Αγρεύς, του μεγάλου Ζα = προθ. επιθέτου και Αγρέως = Κυνηγού), δηλαδή του Μεγάλου Κυνηγού των ψυχών εις τον Αγρόν της Ζωής.

Ο Ορφικός Ύμνος των Μοιρών άπτεται της ιδέας του Ζωδιακού Κύκλου, αρχίζων ως εξής:

«Μοίραι απειρέσιοι, Νυκτός φίλα τέκνα μελαίνης,

κλύτε μου ευχομένου, πολυώνυμοι, αι τ’ επί λίμνης ουράνιας...».

δηλαδή (Ω Μοίραι αναρίθμητοι, αγαπητά τέκνα της μαύρης Νυκτός, ακούσατε την προσευχήν μου, εσείς με τα πολλά ονόματα, σεις πού κατοικείτε επάνω εις λίμνην επουρανία...).

Αλληγορική εικών του Ζωδιακού Κύκλου είναι η ουρανία λίμνη, εις την οποίαν κατοικούν αι μοίραι, επί των οποίων αρμενίζει ο πλανήτης Γη με τα έλλογα και άλογα όντα που τον κατοικούν. Εις τον 16ον στίχον του ιδίου Ύμνου ο Υμνωδός αναφέρεται εις τας τρεις μοίρας: Λάχεσιν, Κλωθώ και Άτροπον. Η ιδία λέξις, η μοίρα μοιράζεται χώρον και χρόνον, εφ’ όσον χρόνος είναι το παρελθόν, η Λάχεσις, το παρόν η Κλωθώ και το μέλλον η Άτροπος, αι τρεις θυγατέραι της Ανάγκης (Πολιτεία 617C). Εις δε τον χώρον ο κύκλος των «απειρεσίων» μοιρών (360°) είναι εις την δικαιοδοσίαν του Ζωδιακού Κύκλου του Διονύσου Ζαγρέως.

Αμφότεραι αι λέξεις μοίρα και μόρος προέρχονται εκ της αυτής ρίζης, της ρίζης μερ-, και διά της ετεροιώσεως μορ-, του ρήματος μείρομαι.

Μείρομαι (ρίζα μερ-, μέρος) 1) λαμβάνω το μέρος μου, το ανήκον εις εμέ μερίδιον, συμμερίζομαι, μετέχω τινός. 2) Διαιρώ, λαμβάνω δια κλήρου, μοιράζω, διαιρούμαι, χωρίζομαι από τινος. 3) παθ. παρακειμένου και υπερσ. είμαρται και είμαρτο = ήτο ωρισμένον υπό της μοίρας, ήτο πεπρωμένο, γραφτό. Ωσαύτως κατά μετοχήν ειμαρμένος, η, ον = ο προωρισμένος, αποφασισμένος, πεπρωμένος. Ως ουσ. η ειμαρμένη εξυπακούεται η μοίρα, ως το πεπρωμένη εκ του πέπρωται, ό,τι είναι καθωρισμένον διά τον καθένα, ό,τι είναι παραχωρημένον εις έκαστον υπό της μοίρας, το πεπρωμένον. Μέρος, μερίς, μερίζω, μοίρα, μόρος.

Διότι η μεν Ειμαρμένη (εκ του μείρομαι = μοιράζω) αφορά εις την μοίραν του χώρου και του χρόνου κατά την οποίαν ετελέσθησαν αι πράξεις και ο θνητός εμοιράσθη με τους συνανθρώπους του τα της κοινής μοίρας του Ζωδιακού Κύκλου• το δε Πεπρωμένον εκ του ρήματος πόρω, εξ ου και πέπρωται, σημαίνει προσκομίζω, δωρίζω, προσπορίζω, αποκομίζω, ακριβώς εκείνα, τα οποία έχω πραγματοποιήσει διά της ελευθέρας βουλήσεως μου κατά την διάρκειαν της ζωής, την οποίαν εγώ ο ίδιος επέλεξα.

Ειμαρμένη, Πεπρωμένον, Αντιπεπονθός είναι χρόνου παρακειμένου. Και αι τρεις σημασίαι έχουν σχέσιν με τον Νόμον της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης.

Το Αντιπεπονθός, μετοχή ουδετέρου γένους Ενεργητικής Φωνής, παρακειμένου του ρήματος πάσχω και με την πρόθεσιν αντι-πάσχω, επισφραγίζει την ελευθερίαν της βουλήσεως. Επιβεβαιώνει, δηλαδή, ότι ό,τι προήλθεν εξ αιτίας των παρελθουσών πράξεών μου θα το υποστώ αντί + πάσχων. Αι αυτόβουλοι πράξεις μου, θετικαί και αρνητικαί, κυρώνονται αναλόγως από την Μοίραν Άτροπον εις τον μέλλοντα χρόνον διά του Νόμου του Αντι + Πεπονθότος, που ελειτούργησε κατά το πρόσφατον παρελθόν.

Ο παρακείμενος είναι κείμενος παρά. Αναφέρεται εις το πρόσφατον τετελεσμένον παρελθόν, συνεπώς έχει σχέσιν με την μοίραν Λάχεσιν και με το «μοίρας λαγχάνειν» του Ηρακλείτου της αυτής ρίζης λαγχάνω. Η μετοχή και των τριών ανωτέρω ρημάτων δηλώνει την μέθεξιν μετά του υποκειμένου. Τίνος υποκειμένου; της μοίρας, του αμόρου και του αντι + πάσχοντος.

Πού υπεισέρχεται η ελευθερία της βουλήσεως; Εις το δηλωτικόν του χρόνου της επιτελέσεως της πράξεως υπό του υποκειμένου, η οποία πράξις αναφέρεται εις το τετελεσμένον προσφάτως παρελθόν. Η χρονική στιγμή της τελέσεως της πράξεως προέρχεται, όχι από κάποιον αόριστον, αόρατον και άγνωστον ή γνωστόν θεόν ή άλλον εξωγενή παράγοντα, έτοιμον να τιμωρήση, αλλά από το ίδιον το άτομον. Διά των τετελεσμένων του πράξεων ωδήγησε την Ειμαρμένην ή Πεπρωμένον ή Αντιπεπονθός εις την κατανομήν του αντιστοίχου μεριδίου, το οποίον λαμβάνει έκαστος αναλόγως των πράξεων, τας οποίας ελευθέρως και κατόπιν των προσωπικών του επιλογών επραγματοποίησεν.
Ουδείς θεός, αγαθός ή τιμωρός έχει μεσολαβήσει μεταξύ του ατόμου και της Ειμαρμένης ή Πεπρωμένου. 

Δια της Ελευθερίας της βουλήσεως λειτουργεί ο Νόμος του Αντιπεπονθότος, δηλαδή ο αναπόδραστος Νόμος της Ανταποδοτικής Δικαιοσύνης.

Οι Φυσικοί Νόμοι που διέπουν τον άνθρωπο, συλλέχθηκαν στις Ινδικές συνθήκες των ΔΑΡΜΑΣΑΣΤΡΑ, η πιο γνωστή από τις οποίες είναι η λεγόμενη Μανάβα-Δαρμασάστρα ή τα Βιβλία των Νόμων του Μανού (1). Το Δάρμα σε Δράση είναι το Κάρμα. Όταν ο Νόμος μπαίνει στον εκδηλωμένο Κόσμο αναγκάζεται να μορφοποιηθεί, περνώντας από το «Κρυστάλλινο Πρίσμα» της Παγκόσμιας Διάνοιας Μαχάτ, για να μπορέσει να γίνει κατανοητός.

Ο Παγκόσμιος Νους είναι η αιτία του Δυαδισμού, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ενότητας του Πραγματικού και ο δημιουργός της πολλαπλότητας. Και η φύση του ανθρώπινου Νου είναι δυαδική, γι’αυτό το λόγο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε καμιά πραγματικότητα χωρίς τη χρήση των αντίθετων πόλων, οι οποίοι μας επιτρέπουν τη γνώση μέσω αλληλοσυγκρίσεων. Για να καταλάβουμε το καλό χρειαζόμαστε το κακό, για να καταλάβουμε το σκοτάδι χρειάζεται να το αντιπαραθέσουμε με το φως και ούτω καθεξής. Έτσι το Δάρμα δυαδικοποιείται όταν συλλαμβάνεται από το Νου. Τότε ο Νόμος μπαίνει σε Δράση και διαφοροποιείται σε δύο Όψεις, τη Δράση και την Αντίδραση, την Αιτία και το Αποτέλεσμα, που λειτουργούν σαν πλαίσια του «Ορθού Δρόμου» του Δάρμα.

Μπορούμε να το παραλληλίσουμε μ’ ένα δρόμο που στα πλάγια, δεξιά και αριστερά, έχει δύο ελαστικά τοιχώματα, που εμποδίζουν τους διαβάτες να βγουν έξω από αυτόν. Όταν οι οδοιπόροι της Εξέλιξης προχωρούν ίσια στο Δρόμο, η Δράση τους είναι Ορθή και δεν δημιουργούν κανένα επιβαρυντικό Κάρμα. Αυτή η ίσια, η ορθή πορεία του Ανθρώπου στην εξέλιξη, μέσα από τις μετενσαρκώσεις ονομάζεται στα σανσκριτικά ΣΑΝΤΑΝΑ. Αν όμως ο οδοιπόρος ξεφύγει από το κέντρο του Δρόμου, από το Νόμο και στραφεί προς ένα από τα δύο ελαστικά τοιχώματα (τις δύο δομικές καταστάσεις των Γκούνας, Ράτζας και Τάμας) τότε όχι μόνον θα κτυπηθεί και θα πονέσει, αλλά θα προκαλέσει και μία αντίδραση, τέτοια που θα τον εκσφενδονίσει με την ίδια δύναμη προς την αντίθετη κατεύθυνση. Κάθε δράση προκαλεί μία αντίδραση και κάθε αιτία ένα αποτέλεσμα, το οποίο θα γίνει, με τη σειρά του, αιτία για ένα νέο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει αιτία χωρίς αποτέλεσμα ούτε αποτέλεσμα που να μην προκαλεί νέα αλυσιδωτή αντίδραση, όπως συμβαίνει στο νόμο του εκκρεμούς. Η κατάσταση ισορροπίας (Σάττβα) με την οποία ο Οδοιπόρος θα βρεθεί πάλι στον ίσιο δρόμο, θ’αργήσει και αυτός θα περάσει από πολλές διαδοχικές, αν και όλο και ασθενέστερες, ταλαντώσεις ανάμεσα στα αντίθετα τοιχώματα.

Ο Νόμος του Κάρμα, λοιπόν, μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε αδιέξοδο, γιατί συνεπάγεται ατέλειωτες αλυσιδωτές δράσεις και αντιδράσεις. Είναι αυτό που ονομάζεται Τροχός του Κάρμα ή ΣΑΜΣΑΡΑ, γιατί αναγκάζει τον άνθρωπο σε συνεχείς και ατέρμονες ενσαρκώσεις, αφού στην κάθε ενσάρκωση δημιουργεί και νέες καρμικές καταστάσεις και δράσεις που θα πρέπει να ξεχρεώσει σε νέες και ούτω καθεξής.

Πώς μπορεί λοιπόν κανείς ν’απελευθερωθεί από τον Τροχό της Σαμσάρας; Ο Παραδοσιακός Εσωτερισμός, βασιζόμενος στις Διδασκαλίες των μεγάλων Σοφών και Αβατάρα (2), Απεσταλμένων της Θεότητας, απαντάει: «Με την άσκηση της ΟΡΘΗΣ ΔΡΑΣΗΣ που δεν περιμένει καρπούς για τις πράξεις και με το σεβασμό στο ΚΑΘΗΚΟΝ και το ΝΟΜΟ της Φύσης. Μόνο τότε ο άνθρωπος απελευθερώνεται από τον Τροχό των αιώνιων μετενσαρκώσεων και βρίσκεται «πέρα από το καλό και το κακό».

Το Κάρμα μπορεί να είναι, ανάλογα με την ποιότητά του, καλό ή κακό. Εδώ όμως πρέπει να διευκρινίσουμε ότι και τα δύο είδη δεσμεύουν. Μόνο η Ορθή Δράση απελευθερώνει. Η εφαρμογή της θα ήταν ένα τρίτο είδος Κάρμα, πέρα από το καλό και το κακό ή καλύτερα, θα ήταν το ίδιο το Δάρμα σε Δράση. Οι καλές πράξεις δημιουργούν καλές αντιδράσεις, καλό Κάρμα, oι κακές, το αντίθετο. Αλλά όλες επιστρέφουν σε μας και μας δεσμεύουν, ζητώντας μας εκπλήρωση και καρπούς.

Αν κάνω μία καλή πράξη, για παράδειγμα, βοηθάω μεν κάποιον που χρειάζεται τη βοήθειά μου, αλλά μετά μπορώ να του «ζητήσω τα ρέστα». Ή βοηθώ για κάποια ανταμοιβή ή για να κερδίσω την εκτίμηση των άλλων ή ακόμη, για να πάω στον παράδεισο... Τότε δεν πρόκειται για Ορθή Δράση. Έχω κάνει απλώς μία καλή πράξη, τους καρπούς της οποίας θα δεχτώ σ’ αυτήν ή σε κάποια άλλη, μελλοντική ζωή. Μόνο η δράση από Καθήκον βοήθειας, εντελώς ανιδιοτελής και ελεύθερη από κάθε ελπίδα ανταμοιβής, είναι πραγματική Ορθή Δράση, που οδηγεί στην έσχατη Απελευθέρωση από κάθε δεσμό, πέρα από τη σχετική έννοια του καλού και του κακού.

Κάρμα και Μετενσάρκωση είναι δύο Νόμοι απόλυτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους και συμπληρωματικοί. Πώς θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε τις αδικίες που μένουν ατιμώρητες στη ζωή; Ή το γεγονός ότι κάποιος τιμωρείται φαινομενικά άδικα, ενώ είναι αθώος; Πώς εξηγούνται τα παράλογα, μερικές φορές, «καπρίτσια» της τύχης, που μας κάνουν πλούσιους ή φτωχούς, ανεξάρτητα από την προσπάθεια και την ελευθερία μας; Η ύπαρξη της Μετενσάρκωσης μας δίνει μία θετική απάντηση, που μας επιτρέπει να νιώσουμε τη λειτουργία μιας Απόλυτης Δικαιοσύνης στο Σύμπαν.

Η αρχή της ανθρώπινης ελευθερίας είναι μία από τις κύριες συνέπειες του Νόμου του Κάρμα, στο ψυχολογικό και νοητικό επίπεδο των αποφάσεων. Γιατί πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε καλό ή κακό Κάρμα, αν δεν είχαμε ελευθερία απόφασης; Εξάλλου, πώς θα κάναμε την πρώτη Καρμική παρεκτροπή απ’τον ίσιο Δρόμο του Δάρμα, αν δεν είχαμε την ελευθερία να αποφασίσουμε και να διακινδυνεύσουμε μόνοι μας; Ο Νόμος του Κάρμα συνδέει αρμονικά τις δύο φαινομενικά αντίθετες έννοιες: της ελεύθερης Βούλησης και του μοιραίου αδιάλλακτου Πεπρωμένου. Δηλαδή, ναι μεν είμαστε υποχρεωμένοι, μοιραία, να πληρώσουμε και να δεχθούμε τ’ αποτελέσματα των περασμένων δράσεών μας, αλλά κάθε νέα μας δράση εξαρτάται από την ελεύθερη απόφασή μας. Είμαστε αναγκασμένοι σε δράση. Αλλά ποιά θα είναι αυτή η δράση; Πώς και πού θα δράσουμε; Αυτό μπορούμε να τ’αποφασίζουμε εμείς, με την ελεύθερη βούλησή μας. Και όσο ισχυρότερη βούληση διαθέτουμε, τόση μεγαλύτερη ελευθερία απόφασης έχουμε, γιατί μόνο αυτοί που έχουν δυνατή βούληση, είναι ικανοί ν’αλλάζουν τη μοίρα και ν’αποφασίζουν ελεύθερα, χωρίς δεσμά.

Οπότε, στους ανθρώπους με λίγη εσωτερική ανάπτυξη, η αναλογία αυτών των δύο δυνάμεων είναι πολύ ανισόρροπη. Είναι σκλαβωμένοι στη δύναμη του Πεπρωμένου, κατά περίπου ένα 80-90%, ενώ η βούλησή τους είναι πολύ μικρή. Αντίθετα, στον άνθρωπο με εξελιγμένο πνευματικά Εγώ, η δύναμη της Βούλησής του, του Ατόμου, είναι πολύ μεγαλύτερη και γίνεται κύριος της Μοίρας του, γιατί μπορεί και αντιστρέφει την αναλογία. Ο μέσος όρος όμως της ανθρωπότητας ενεργεί ανάμεσα στις δύο δυνάμεις, με μία αναλογία που κυμαίνεται μεταξύ  40-60%.

ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΜΑ

Όπως συμβαίνει και στον κόσμο της φυσικής και της χημείας, έτσι και στους άλλους, λεπτότερους κόσμους, η μελέτη των καρμικών σχέσεων και αλληλοεπιδράσεων δεν είναι εύκολη και αποτελεί μία ολόκληρη πνευματική απόκρυφη Επιστήμη. Οι Καρμικές σχέσεις και λειτουργίες είναι περίπλοκες και ποικίλες και για να μελετηθούν βαθιά απαιτούν από τον ερευνητή μεγάλη διορατική ικανότητα για την εξερεύνηση των λεπτών κόσμων. Μπορούμε όμως να συνοψίσουμε, λέγοντας ότι υπάρχουν 12 τάξεις του Κάρμα που σχηματίζονται από τους συνδυασμούς δύο βασικών αξόνων: του κάθετου άξονα των τεσσάρων φορέων ή επιπέδων και του οριζόντιου των τριών κέντρων συνείδησης, δηλαδή του Προσωπικού Εγώ, του Ατομικού Εγώ και του Συλλογικού Εγώ, που καθορίζουν τη διάρκεια του Κάρμα.

Έτσι, η Καρμική δράση έχει τέσσερις ιδιαιτερότητες, που διακρίνουν το Κάρμα σε αιθεροφυσικό, πρανικό ή βιοενεργειακό, αστρικό ή συναισθηματικό και νοητικό, μία για κάθε ένα από τους φορείς της ανθρώπινης προσωπικότητας (3). Από την ανάλογη δράση του κάθε σώματος θα προκύψει και το αντίστοιχο ιδιαίτερο Κάρμα. Από την άλλη μεριά, ανάλογα με τη διάρκεια, την κινητήρια δύναμη και τη σκοπιμότητά του, μπορεί να έχει κάποια από τις ακόλουθες τρεις ιδιότητες, ανάλογα με το πού τοποθετείται το κέντρο της συνείδησης του δρώντος:

1) Ιδιότητα της προσωπικότητας και τότε έχουμε «Κάρμα μικρού Κύκλου» γιατί η δράση γεννιέται και ξεχρεώνεται κατά της διάρκεια της ίδιας ζωής,

2) Του Ατόμου ή ανώτερου Εγώ και είναι το Ατομικό Κάρμα ή «Μακρύ Κύκλου», γιατί η εξόφλησή του μεταφέρεται σε μελλοντικές ζωές και

3) Ιδιότητα του συλλογικού ή Ομαδικού Κάρμα, που αφορά στις διάφορες ομάδες, είδη, έθνη, οικογένειες κλπ. (4).

Αυτές είναι οι δώδεκα τάξεις του Κάρμα για τους ανθρώπους (τα κατώτερα όντα δεν διαθέτουν Ατομικό Κάρμα και στα ανώτερα λείπουν τα στοιχεία της κατώτερης προσωπικότητας). Οι αλληλεπιδράσεις και μετασχηματισμοί ρυθμίζονται μεταξύ τους πάλι μέσω του παγκόσμιου Νόμου της Τετρακτύος, που ήδη αναφέραμε. Ας πάρουμε τώρα ένα υποθετικό παράδειγμα, όπου οι διάφοροι αριθμοί παριστάνουν τις θετικές και τις αρνητικές πράξεις ενός ανθρώπου σε κάποια στιγμή της ζωής του, σε κάθε τάξη του Κάρμα. Στο Προσωπικό του Κάρμα έχει δημιουργήσει 3 αρνητικές σκέψεις έναντι 4 θετικών (με τον Κάμα-Μάνας φορέα δηλαδή) (5). Αυτές οι πράξεις πολλαπλασιάζονται με τον ανάλογο παράγοντα της Τετρακτύος και μας δίνουν το σύνολο σε σταθερό μέτρο αιθερο-φυσικής μονάδας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι (-3) x4 =(-12) και (+4)x4=(+16) δηλαδή θα είχε θετικό λογαριασμό στο νοητικό σώμα. Με τις συναισθηματικές μονάδες, τις βιοενεργειακές και φυσικές, ο αναγνώστης μπορεί να επιχειρήσει να κάνει ο ίδιος τους υπολογισμούς. Το ίδιο ισχύει και για το Ομαδικό Κάρμα.

Αξιοσημείωτο είναι το παράδειγμα στο Ομαδικό Κάρμα, όπου οι μονάδες στο Κάμα-Μάνας αντιστρέφονται στο αιθερο-φυσικό σώμα. Δηλαδή, η εν λόγω ομάδα, ενώ έκανε τρεις κακές φυσικές πράξεις (χωρίς βέβαια να μεσολαβήσει ούτε νοητική προμελέτη ούτε συναίσθημα) έναντι μιάς καλής (υποθέτουμε ότι εδώ πρόκειται για τέτοιο Ομαδικό Κάρμα) έκανε, αντίθετα, 3 καλές σκέψεις έναντι μιάς κακής, οι οποίες κατάφεραν να εξουδετερώσουν την προηγούμενη ανισορροπία, καθώς και τις 3 αρνητικές συγκινήσεις που είχε προκαλέσει στο Αστρικό, ώστε το σύνολο τελικά να εξισώνεται, δίνοντας στην ομάδα αυτή τη δυνατότητα ν’αντιμετωπίσει εξαρχής καθαρά το μέλλον. Με λίγο διαλογισμό πάνω στο θέμα ο ερευνητής-αναγνώστης θα μπορέσει ασφαλώς να βρει πολλά συγκεκριμένα παραδείγματα στην καθημερινή του ζωή.

Αν και η λειτουργία του Νόμου του Κάρμα τείνει συνήθως να ενεργεί οριζόντια, δηλαδή να ξεχρεώνει τις δράσεις σ’ ένα επίπεδο με αντιδράσεις ανάλογες σ’ αυτό το ίδιο επίπεδο, μπορεί όμως να ενεργήσει, κατ’ εξαίρεση, κάθετα, δηλαδή να ξεχρεώσει τη δράση που έγινε σ’ένα άλφα επίπεδο, με μία ανάλογη αντίδραση σ’ένα άλλο βήτα επίπεδο. Για παράδειγμα, μπορεί να πληρωθεί μία δράση του νοητικού επιπέδου με καρμική αντίδραση στο αιθερο-φυσικό. Αφού, όπως είπαμε, στη λειτουργία του Κάρμα ισχύει ο νόμος της Τετρακτύος, οι σχέσεις «συναλλαγής» θα γίνουν σύμφωνα μ’αυτόν. Ετσι, μία π.χ. αρνητική δράση, μία άλφα κακή σκέψη, μπορεί να πληρωθεί στο αιθεροφυσικό σώμα με τέσσερα, της ίδιας έντασης με την κακή σκέψη, ατυχήματα, που να κάνουν το δράστη να πονέσει σωματικά ή υλικά. Η συνολική εξίσωση του Κάρμα δεν άλλαξε, το μόνο που άλλαξε είναι ο τρόπος πληρωμής. Θα λέγαμε ότι αντί να δώσει κανείς ένα εικοσάρικο, μπορεί να δώσει δύο δεκάρικα ή τέσσερα τάληρα ή δέκα δίφραγκα ή είκοσι δραχμές. Το συνολικό ποσόν δεν αλλάζει. Αλλάζουν μόνο οι μονάδες μέτρησης που κλιμακώνονται.

Πότε και πώς μπορεί όμως να συμβεί μία τέτοια κάθετη διαδικασία; Συνήθως αυτή δεν είναι στο χέρι του συνηθισμένου ανθρώπου, ο οποίος δεν είναι βέβαια κύριος της Μοίρας του (αυτοί είναι οι μύστες από το βαθμό του Αναγκαμίν ή της Τρίτης Μύησης και πάνω, όπως θα εξηγήσουμε σε άλλο κεφάλαιο) αλλά το αποφασίζουν κάποιες οντότητες Δεβικού Τύπου, που ονομάζονται Κύριοι του Κάρμα. Μπορεί να γίνει σε περίπτωση που, από προηγούμενο Κάρμα, κάποιο σώμα γεννήθηκε πιο αδύναμο και πιο εύθραυστο από τα άλλα. Αν αυτό πλήρωνε το Κάρμα του επιπέδου που του αντιστοιχούσε, μπορεί να κατέρρεε, ματαιώνοντας, με πολύ αρνητικές επιπτώσεις, την τωρινή του ενσάρκωση και γι’ αυτό από συμπόνια, οι Κύριοι του Κάρμα μπορεί να επιτρέψουν να πληρωθεί το Κάρμα αυτό σε κάποιο άλλο επίπεδο, όπου το σώμα θα είναι δυνατότερο.  Όπως είπαμε όμως, αυτό συμβαίνει σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Τέλος, να διευκρινίσουμε ότι τα ίδια ισχύουν για τη μετατροπή του Κάρμα από Προσωπικό σε Ατομικό, ώστε να μπορεί να μεταφερθεί σε μία επόμενη ζωή. Αυτό συμβαίνει αναγκαστικά, όταν μία δράση δεν έχει δεχθεί την ανάλογη αντίδραση κατά τη διάρκεια της προσωπικής ζωής. Τότε η δράση αυτή «συμπυκνώνεται» και μετασχηματίζεται σε ένα νοητικό Σκοπό η Σκάνδα, που συνοδεύει το Εγώ, ώσπου να έρθει η κατάλληλη στιγμή για να «φυτρώσει και να δώσει καρπούς» σε κάποια άλλη μελλοντική ζωή. Τη διαδικασία αυτή μπορούμε να τη συγκρίνουμε με το παράδειγμα της μετατροπής ή του μετασχηματισμού της φωνής του τραγουδιστή με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, τα οποία καταγράφονται σε ταινίες μέσω των ηλεκτρονικών μηχανημάτων ενός μουσικού στούντιο. Την ταινία μετά μπορούμε να την ακούσουμε όποτε θέλουμε, βάζοντάς την σ’ ένα άλλο μηχάνημα «μετασχηματιστή» (το κασετόφωνο ας πούμε), το οποίο θα μετατρέψει σε ήχο την αόρατη ηλεκτρονική γραφή της κασέτας.

Αυτή η διαδικασία, όμως, γίνεται αυτόματα από τη Φύση, χωρίς τη μεσολάβηση των Κυρίων του Κάρμα, όπως αυτόματα λειτουργεί το κασετόφωνο. Οι Κύριοι του Κάρμα είναι οι χειριστές, οι «Γραφείς».

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

(1) Ο Μανού ήταν μία θρυλική μορφή του Αρχετυπικού ή Πρωτοτυπικού Ανθρώπου, που έσωσε το ανθρώπινο Είδος από τον αφανισμό στον Παγκόσμιο Κατακλυσμό και θεωρείται γενάρχης της σημερινής Ανθρωπότητας. Είναι αντίστοιχος του Βιβλικού Νώε, του Έλληνα Δευκαλίωνα ή του Πέρση Γιάμα.

(2) Αβατάρα είναι οι αγγελιοφόροι του θεού, με την αποστολή, μεταξύ άλλων, να επαναφέρουν το Δάρμα.

(3) Τα τρία ανώτερα στοιχεία του Εγώ δεν μπορούν να δημιουργήσουν Κάρμα εφόσον ενεργούν Δαρμικά, ανιδιοτελώς και χωρίς δυνατότητα επιλογής καλού-κακού. Είναι οι φορείς της τέλειας Ορθής Δράσης.

(4) Είναι όμως σημαντικό να ορίσουμε τι εννοείται ακριβώς με την έννοια Ομάδα. Τα κύρια χαρακτηριστικά που χωρίζουν μία ομάδα (ίδια ρίζα με τη λέξη όμοιο) από μία απλή και ίσως τυχαία συνάθροιση ανθρώπων ή όντων, γενικά είναι τρία: 1) Το να υπάρχει ένα κοινό παρελθόν, μία ιστορία 2) Το να υπάρχουν ανάμεσα στα μέλη της ομάδας σχέσεις επικοινωνίας τύπου κλειστού τροχού ανάδρασης (ανακύκλωση πληροφοριών) και 3) Να έχουν όλοι ένα κοινό μέλλον, αποτελώντας «μία μονάδα Μοίρας στο Συμπαντικό».

(5) Το να οριστεί τι θεωρείται μονάδα σκέψης ή Κ-Μ, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι κάποιος έχει δημιουργήσει τόσες Κ-Μ μονάδες θετικές ή αρνητικές, εξαρτάται από την ένταση, την ποσότητα, την ποιότητα και τη διάρκεια της νοητικής πράξης. Το να θεωρείται θετική ή αρνητική, εξαρτάται από τη σκοπιμότητα-κατεύθυνσή της, δηλαδή προς το καλό ή το κακό. Ο καθορισμός όλων αυτών των στοιχείων είναι ολόκληρη απόκρυφη Μυητική Επιστήμη.

ΤΑΤΟΥΑ ΣΟΥΝΤΙ

Περίληψις του ΤΑΤΟΥΑ ΣΟΥΝΤΙ 
της Παραμαχάμσα Σατυασανγκανάντα

Στην εποχή μας οι άνθρωποι ασκούνται στη γιόγκα σχεδόν σε κάθε γωνιά του κόσμου. Ωστόσο, δεν διαπιστώνουμε καμία αλλαγή στη συνειδητότητα της ανθρωπότητας. Πού βρίσκεται το σφάλμα; Στην πρακτική αυτή καθ’ εαυτή; Μάλλον όχι, διότι μπορούμε να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα περιπτώσεων όπου ήταν επιτυχής. Πιο πιθανόν είναι ότι το λάθος έγκειται στον τρόπο με τον οποίο ασκούμαστε στη σάντανά μας. «Λίγο απ’ αυτό και λίγο από κείνο», όποτε αποφασίζουμε να ασχοληθούμε. Για να εξαλείψουμε αυτή τη διόλου ισορροπημένη προσέγγιση στη γιόγκα, θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στη φιλοσοφία και στις πρακτικές της τάντρα, που είναι η πηγή της γιόγκα.

Δεν ωφελεί να προσεγγίσουμε με μια φευγαλέα, πανοραμική ματιά το θέμα της τάντρα, γιατί η τάντρα είναι ένα θέμα τεράστιο, που έχει μελετήσει την ύπαρξη από κάθε δυνατή οπτική γωνία. Πρόκειται για μια «σε βάθος» σπουδή του σχεδίου της δημιουργίας, του τρόπου με τον οποίο αυτό εκδηλώνεται, καθώς και του νόμου της αιτίας και του αποτελέσματος στο κάθε άτομο. Μέσα από αυτή τη μελέτη οι ταντρικοί ανακάλυψαν τον χαμένο σύνδεσμο που ενώνει το άτομο με το σύμπαν.

Όταν αντιλήφθηκαν με ποιον τρόπο μπορούσαν να γεφυρώσουν το χάσμα, οι ταντρικοί εφηύραν μεθόδους και πρακτικές, ώστε να καθοδηγήσουν και άλλους. Παρόλο που αυτές οι μέθοδοι είναι πανάρχαιες, έχουν αντέξει στο χρόνο, επειδή η βάση πάνω στην οποία αναπτύχθηκαν στηριζόταν στη σημασία της εσωτερικής εμπειρίας για την εξέλιξη του ατόμου· όχι της περιορισμένης γνώσης, αλλά της υπαρκτής, ζωντανής εμπειρίας.

Αυτές οι μέθοδοι της τάντρα είναι πολύ συστηματικές και ακριβείς. Οι πρακτικές συνδέονται μεταξύ τους με τέτοιον τρόπο, ώστε ο στόχος τού σαμάντι δεν μοιάζει σαν μακρινή πιθανότητα, αλλά σαν πραγματικότητα που μπορείς, αν το επιθυμείς, να βιώσεις εδώ και τώρα. Η επιθυμία για το σαμάντι είναι ουσιαστική, γιατί δίχως τη φλογερή επιθυμία δεν θα μπορέσεις ποτέ να φτάσεις εκεί. Αυτή η επιθυμία θα πρέπει να σε κατακλύσει και να σε απορροφήσει εντελώς, τόσο που καμία άλλη σκέψη δεν θα υπάρχει, κι ούτε θα διασκορπίζει τη συγκεντρωμένη ενέργεια του νου. Το σαμάντι, λέει η τάντρα, μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν καταφέρεις να στρέψεις το βλέμμα προς τα μέσα αντί προς τα έξω. Εντούτοις, για να αναπτύξεις την τέχνη του να κοιτάζεις μέσα σου, πρέπει ν’ ακολουθήσεις τις πρακτικές που έχουν σχεδιαστεί από την τάντρα ειδικά γι’ αυτόν το σκοπό.

Έτσι, η τάντρα δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην πρακτική, παρά στη φιλοσοφία που βρίσκεται πίσω της. Πολλοί ολοκληρωμένοι ταντρικοί δεν γνωρίζουν καν τις υψηλές φιλοσοφίες που εκθειάζονται στις διάφορες μεταφράσεις ή ερμηνείες της τάντρα. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν εντυπωσιάζονται ούτε αιχμαλωτίζονται από μόνη τη φιλοσοφία, αλλά από το μετασχηματισμό της συνειδητότητας μέσω της έκθεσής της σε κάθε επίπεδο εμπειρίας.

Επομένως, για να κατανοήσει κανείς την τάντρα, θα πρέπει να ερευνήσει σε βάθος τις πρακτικές, και όχι να συλλέγει απλώς ελλιπείς πληροφορίες περιστασιακά και από δεύτερο χέρι. Δοκιμάστε οι ίδιοι και μετά προχωρήστε στην κριτική της τάντρα.

Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να ακολουθήσετε τη διαδικασία που έχει σχεδιαστεί από την τάντρα, από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν μπορείτε να πετύχετε πολλά, αν βουτήξετε σε μια λίμνη χωρίς να ξέρετε κολύμπι. Με τον ίδιο τρόπο συνιστάται να μην επιλέγεται η σάντανα με βάση τις προσωπικές επιθυμίες, αλλά με βάση την προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη, έτσι ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος πνιγμού.

Για παράδειγμα, το βάμα μάργκα, η κουνταλίνι γιόγκα κ.λπ. μπορεί να ακούγονται ελκυστικά και συναρπαστικά, αλλά, αν δεν υπάρχουν γερά θεμέλια, δεν θα μπορέσετε να εστιαστείτε στη σάντανά σας. Σούντι ή εξαγνισμός είναι η ορολογία που χρησιμοποιεί η τάντρα γι’ αυτή τη θεμελιώδη προϋπόθεση κάθε είδους σάντανα.

Ωστόσο η τάντρα διαφέρει από τις άλλες φιλοσοφίες ως προς αυτό το σημείο, γιατί αυτό που εκείνες όριζαν ως αμαρτία, η τάντρα το όριζε ως απαραίτητη εμπειρία για την εξέλιξη. Η τάντρα λέει να χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις του πάθους, του θυμού, της ζήλιας, της ενοχής, της ντροπής και του μίσους, ενώνοντάς τες με τα αντίθετά τους. Μόνον τότε μπορείς να βιώσεις την ενότητα. Αν δεν χρησιμοποιήσεις αυτές τις δυνάμεις σωστά και τις διαχωρίσεις από τα αντίθετά τους, τότε το χάσμα μεγαλώνει ακόμα περισσότερο και η ενότητα καθίσταται ανέφικτη. Έτσι, η τάντρα κάνει λόγο για εξαγνισμό, αλλά με διαφορετική έννοια. Με τον όρο εξαγνισμό υπονοεί την απελευθέρωση της ενέργειας από την ύλη, ώστε η ενέργεια να μπορέσει να ενωθεί με τη συνειδητότητα.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος του εξαγνισμού η τάντρα χρησιμοποίησε διάφορες μεθόδους, που κυμαίνονται από τα χονδροειδή ώς τα λεπτοφυή και αιτιατά επίπεδα εξαγνισμού. Το τάτουα σούντι περιλαμβάνεται σ’ αυτές τις πρακτικές και ξεχωρίζει λόγω της αποτελεσματικότητάς του στον εξαγνισμό όχι μόνο ενός, αλλά όλων των επιπέδων. Έχει αναδειχθεί σε μια από τις πιο σημαντικές σάντανα στις οποίες ο μαθητής πρέπει να υποβληθεί κατά το ταξίδι του από τον εξωτερικό στον εσωτερικό κόσμο.

Χωρίς αυτή τη διαδικασία εξαγνισμού μέσω του τάτουα σούντι, οι ανώτερες εσωτερικές τεχνικές οδηγούν στο σκοτάδι και στην απόγνωση. Είναι πολύ απλό να γίνει αυτό κατανοητό. Το βάμα μάργκα, το κάουλα μάργκα, η σμάσαν σάντανα, η συάμα σάντανα ή η κουνταλίνι γιόγκα απαιτούν πολύ βαθύ επίπεδο συγκέντρωσης, που μπορεί να επιτευχθεί μόνον όταν ο νους έχει υπερβεί την ύλη και δονείται στη λεπτή συχνότητα της καθαρής ενέργειας. Πρέπει να εκπαιδευτείς τόσο καλά να μπαίνεις σε αυτήν την κατάσταση, ώστε να συμβαίνει τόσο εύκολα όσο και το πάτημα ενός κουμπιού. Μόνον τότε μπορείς να ελπίζεις ότι θα υπερνικήσεις τις εσωτερικές εκρήξεις που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών. Αλλιώς παραμένεις απλώς στο επίπεδο της υλικής επίγνωσης ή αλλιώς, αν υπερβείς την ύλη ενώ εξακολουθείς να λειτουργείς μέσα από τον χονδροειδή νου, οι εμπειρίες που θα προκύψουν ενδέχεται να προκαλέσουν κάποια σοβαρή βλάβη στην προσωπικότητα.

Ο εξαγνισμός αυτός δεν επιτυγχάνεται μόνο από την οπτική γωνία της σάντανα, αλλά και από την οπτική της συμβίωσης σε μια αρμονική κοινωνία επίσης. Οι «ανησυχίες του κόσμου» επιτίθενται στον ανθρώπινο νου και το άτομο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα τραύματα. Σήμερα ο άνθρωπος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της νοητικής έντασης λόγω της ανικανότητάς του να αντιληφθεί τους μηχανισμούς του νου.

Αν ρωτήσετε τον μέσο άνθρωπο «τι σημαίνει νους;» θα σας απαντήσει ότι είναι η σκέψη. Δεν μπορεί καν να συλλάβει ότι ο νους θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα κατασκεύασμα ψυχολογικής φύσεως. Δεν γνωρίζει ότι, όσο πηγαίνεις όλο και πιο βαθιά, ανακαλύπτεις ότι μέσα σ’ αυτές τις δυνατότητες κρύβεται η δυνητική ισχύς της δημιουργίας και της καταστροφής. Μπορείς ποτέ να πιστέψεις ότι ο ίδιος νους που προκαλεί τόσες συγκρούσεις στη ζωή σου μπορεί να δημιουργήσει ένα ολόκληρο σύμπαν; Ότι το ίδιο εγώ που προκαλεί τον πόνο και τη δυστυχία της προσκόλλησης θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκρηκτική εμπειρία της ολότητας και της ενότητας; 

Ότι μέσα σου βρίσκεται εν υπνώσει όλο το μυστήριο του ταξιδιού της ζωής σου από την ενότητα ώς τη διαφοροποίηση; Ότι υπάρχει μέσα σου ένας ανώτερος νους που είναι η αντανάκλαση της αγνής, ατόφιας συνειδητότητας; Η σάντανα του τάτουα σούντι βοηθά την εσωτερική δύναμη του νου να αποκαλυφθεί σαν μια δυνητική γέφυρα μέσω της οποίας ο πνευματικός αναζητητής προχωράει αργά από την παροδικότητα της αντικειμενικής εμπειρίας στη μονιμότητα της εσωτερικής πραγματικότητας.

Ουσιαστικά, το τάτουα σούντι είναι ένα σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να εξαγνίσει ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου. Αρχίζει με τη χονδροειδή μορφή του εξαγνισμού, προχωράει προς τον λεπτοφυή και παραψυχικό εξαγνισμό και κορυφώνεται στη λεπτοφυή επίγνωση που προετοιμάζει τον αναζητητή επίσης για την εμπειρία της ενέργειας και της συνειδητότητας από την οποία και έχει εξελιχθεί. Όταν κάποιος ασκείται στη γιόγκα για εκτεταμένη χρονική περίοδο, συντελείται ένα ήρεμο ξύπνημα της σάκτι ή της ενέργειας, η οποία μπορεί να γίνει αισθητή στα παραψυχικά επίπεδα του σώματος και του νου. Όμως, το τάτουα σούντι συγκεντρώνει αυτό το ξύπνημα της ενέργειας και το διοχετεύει δίνοντάς του μορφή, τροποποιώντας έτσι τη βασική επίγνωση.

Το τάτουα σούντι διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο όχι μόνο ως προς τις πρακτικές που σχετίζονται με τη νοητική, παραψυχική και πνευματική ανάπτυξη, αλλά ακόμα και σ’ αυτές τις πρακτικές που αφορούν τις θεραπευτικές διαδικασίες. Αν κανείς ασκηθεί στο τάτουα σούντι πριν από τη χάθα γιόγκα και τις πρακτικές της θεραπευτικής γιόγκα, το αποτέλεσμα θα είναι πιο γρήγορο και μεγαλύτερης διάρκειας. Αυτοί που ασκούνται στη χάθα γιόγκα πρέπει να κατανοήσουν ότι το σώμα με το οποίο ασχολούνται είναι ένα άθροισμα και μία σύνθεση των πέντε τάτουα ή στοιχείων, και επομένως το τάτουα σούντι επιδρά άμεσα στα αποτελέσματα των σατκάρμα. Τα σατκάρμα είναι επίσης διαδικασίες εξαγνισμού του σώματος, αλλά η επίδρασή τους περιορίζεται στους τρεις χυμούς του σώματος. Τα αποτελέσματά τους δεν εκτείνονται στα απομακρυσμένα, λεπτοφυή επίπεδα, πράγμα που μπορεί να επιτευχθεί μέσω του τάτουα σούντι.

Το τάτουα σούντι είναι η βάση όλων των σάντανα, καθώς επιτυγχάνει την κυριότερη προεργασία. Ακριβώς όπως ένας αγρότης οργώνει τη γη, ρίχνει πρώτα το λίπασμα και μετά σπέρνει τους σπόρους, με τον ίδιο τρόπο ένας αναζητητής πρώτα προετοιμάζει το νου και το σώμα μέσω του τάτουα σούντι και μετά αναπτύσσει τον πλούτο της εσωτερικής του εμπειρίας.

Τάντρα

Ο στόχος της τάντρα ορίζεται εν συντομία από την ίδια τη λέξη. Η λέξη τάντρα προέρχεται από το συνδυασμό δύο σανσκριτικών λέξεων. Της λέξης τανότι ή διεύρυνσης και της λέξης τραγιάτι ή απελευθέρωσης. Αυτό υποδηλώνει ότι η τάντρα είναι η μέθοδος για τη διεύρυνση του νου και την απελευθέρωση της λανθάνου-σας, δυνητικής ενέργειας. Για να καταλάβουμε την έννοια της τάντρα, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε επακριβώς τι σημαίνει διεύρυνση του νου και απελευθέρωση ενέργειας.

Η εμβέλεια των εμπειριών μας που σχετίζονται με τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο είναι συνήθως αυστηρά περιορισμένη. Μπορούμε μόνο να δούμε, να ακούσουμε, να αισθανθούμε, να γευτούμε και να μυρίσουμε, χρησιμοποιώντας τις φυσικές μας αισθήσεις. Αν μία από τις αισθήσεις μας αμβλυνθεί, η εμπειρία και η γνώση που συσχετίζονται μ’ αυτήν την αίσθηση περιορίζονται και εμποδίζονται. Έτσι, η αντίληψη και η γνώση εξαρτώνται εξ ολοκλήρου και ανηλεώς από τις αισθήσεις. Αυτό περιορίζει και επιπλέον τη ζωή μας, επειδή η γνώση που προέρχεται από αυτές περιορίζεται από τα όρια του χρόνου, του χώρου και του αντικειμένου.

Ο χρόνος, ο χώρος και το αντικείμενο υπάρχουν μόνο ως κατηγορίες του ατομικού νου. Αν δεν υπάρχει ατομικός νους τότε δεν υπάρχει χρόνος, χώρος ή αντικείμενο, και το αντίθετο. Οι τρεις αυτές κατηγορίες του νου είναι πεπερασμένες και δεν μπορούν να θεωρηθούν πηγή απεριόριστης ή άφθαρτης γνώσης. Όσο λειτουργούμε μέσα από τη σφαίρα των αισθήσεων και του νου, δεν μπορούμε να υπερβούμε αυτά τα πεπερασμένα και περιοριστικά όρια.

Για παράδειγμα, για να δείτε τη λαμπερή ομορφιά ενός λουλουδιού, είναι απαραίτητο να έχετε το λουλούδι μπροστά στα ανοιχτά σας μάτια· για να μυρίσετε το άρωμα του σανταλόξυλου ή της λεβάντας, είναι απαραίτητο να βρίσκονται πολύ κοντά στη μύτη· για να γίνει αισθητή η γλυκύτητα της σοκολάτας ή η πικάντικη γεύση του τσίλι, πρέπει να φαγωθούν. Ο τύπος αυτής της εμπειρίας ονομάζεται αντικειμενικός, γιατί εξαρτάται από την παρουσία ενός αντικειμένου, από τις αισθήσεις και από τη σχέση του νου με αυτά τα δύο.

Όμως, υπάρχει μια ποικιλία εμπειριών, όπου μπορείς να δεις με τα μάτια κλειστά, να γευθείς παρά την απουσία τροφής, να ακούσεις τον ήχο της μουσικής χωρίς να την προκαλεί κάποιο μουσικό όργανο. Αυτή είναι μια εντελώς υποκειμενική εμπειρία και δεν περιορίζεται από τις κατηγορίες του πεπερασμένου νου. Η γνώση που αποκτάται μέσω μιας υποκειμενικής εμπειρίας είναι πολύ ορθότερη και ακριβέστερη από τη γνώση που αποκτάται μέσω μιας αντικειμενικής εμπειρίας, γιατί είναι η συνέπεια ενός διευρυμένου νου.

Διεύρυνση του νου είναι το φαινόμενο εκείνο το οποίο επιτρέπει σε ένα άτομο να αποκτήσει εμπειρίες πέρα από την περιοχή των αισθήσεων, του χρόνου, του χώρου και της ύλης. Μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν ή στο μέλλον και να γίνεις γνώστης γεγονότων σε μέρη όπου δεν παρευρίσκεσαι σωματικά. Αυτό είναι γνωστό ως διεύρυνση του νου, αλλά δεν μπορεί να επιτευχθεί όσον καιρό περιορίζεστε από τις εμπειρίες των αισθήσεων. Ο νους που λειτουργεί μέσω των αισθήσεων και του εγώ κατηγοριοποιεί όλες τις εμπειρίες ανάλογα με τη ράγκα και την ντουέσα ή την αρέσκεια και την απαρέσκεια, όπως τις έχει εντυπώσει μέσα του. Αυτή η επιβολή του νου δημιουργεί στρέβλωση στη γνώση που έχει αποκτηθεί από οποιαδήποτε εμπειρία και δεν επιτρέπει την ανάπτυξη της καθαρής και εκλεπτυσμένης γνώσης.

Η γνώση που αποκτάται μέσα από έναν διευρυμένο νου σταδιακά εξελίσσεται και τελικά κορυφώνεται στη διαισθητική γνώση, που θεωρείται αιώνια, απόλυτη και η αληθινή γνώση. Ωστόσο, η διεύρυνση του νου δεν συμβαίνει εν μια νυκτί. Διασχίζει κανείς ένα μεγάλο φάσμα εμπειριών, κάποιες από αυτές ήπιες, κάποιες έντονες, κάποιες ευχάριστες, κάποιες δυσάρεστες. Είναι μια σταδιακή εξέλιξη, που τελικά κορυφώνεται στην απόλυτη γνώση ή μπράχμα γκυάνα.

Ένα παιδί δεν ενηλικιώνεται μέσα σε μία νύχτα. Η μεταμόρφωση είναι σταδιακή. Η γραμμή οριοθέτησης ανάμεσα σε ένα παιδί και σε έναν ενήλικα είναι τόσο λεπτή, ώστε δεν μπορεί κανείς να ορίσει πού τελείωσε η μία ηλικία και πού άρχισε η άλλη. Παρομοίως, η συνειδητότητα του ανθρώπου εξελίσσεται συνεχώς. Ο νους διευρύνεται και διασχίζει νέα σύνορα. Η μεταμόρφωση συντελείται, αλλά τα βήματα είναι σταδιακά και η αλλαγή ανεπαίσθητη.

Για να επιταχύνετε την εξέλιξη του νου και να δώσετε κατεύθυνση στην προσωπική σας μεταμόρφωση, θα πρέπει να στραφείτε στην πρακτική της τάντρα και της γιόγκα. Οι πρακτικές αυτές είναι σχεδιασμένες έτσι που να επιταχύνουν την απελευθέρωση της ενέργειας από την ύλη και να εκδηλώσουν την αγνή, έμφυτη συνειδητότητα, η οποία είναι η πηγή όλης της γνώσης.

Στόχος της τάντρα

Ο νους που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή για την αντίληψη και την πρόσκτηση της γνώσης συνήθως δρα μέσω των αισθήσεων. Όμως, αν μπορέσουμε να στρέψουμε προς τα μέσα τις αισθήσεις και να γυρίσουμε το νου μας προς τα μέσα, τότε αυτός εκδηλώνεται μέσω της εσωτερικής εμπειρίας και διευρύνεται. Έτσι, η ύλη διαχωρίζεται από την ενέργεια, απελευθερώνοντας την ενέργεια ή σάκτι, που ενώνεται κατόπιν με τον σίβα ή συνειδητότητα, δημιουργώντας μια ομοιογενή επίγνωση.

Όπως ένας ποταμός που εκβάλλει σε έναν ωκεανό χάνει τα όρια και τους περιορισμούς του, με παρόμοιο τρόπο ο πεπερασμένος νους διευρύνεται σε κοσμικό ή απέραντο νου και γίνεται έτσι δέκτης και πομπός της αλήθειας. Όταν συμβαίνει αυτό, έρχεται ως συνέπεια μια έκρηξη ενέργειας και η έμφυτη συνει-δητότητα απελευθερώνεται από την ύλη. Όλο αυτό μπορεί να παρομοιασθεί με την εμπειρία της κουνταλίνι, και αυτός ήταν πάντα ο στόχος της τάντρα.

Άλλες φιλοσοφίες προσεγγίζουν επίσης τον ίδιο στόχο, αν και οι τρόποι προσέγγισης μπορεί να διαφέρουν. Στη φιλοσοφία της βεδάντα υπάρχει η έννοια του Μπράχμαν ή της αδιαίρετης, ομοιογενούς πραγματικότητας ή συνειδητότητας, η οποία διαπερνά τα πάντα. Η λέξη Μπράχμαν προέρχεται από τη ρίζα μπρίχαν που σημαίνει διευρύνω, και ως εκ τούτου μπορεί να κατανοηθεί ως διευρυμένη συνειδητότητα. Αυτή η μπραχμική επίγνωση, παρούσα στον κάθε έναν από εμάς, είναι εκείνη που ευθύνεται για την ύψιστη γνώση. Υπάρχει ως το ένα ή το όλον, με το οποίο αγωνιζόμαστε συνεχώς να ενωθούμε.

Στην τάντρα, αυτή η έννοια ερμηνεύεται ως σίβα ή απεριόριστη συνειδητότητα, η οποία υφίσταται ως σιωπηλός παρατηρητής μέσα σε όλους μας. Είτε είναι ο Μπράχμαν της βεδάντα, είτε ο Πουρούσα της σάνκυα, είτε ο Σίβα της τάντρα, ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια έννοια. Εντούτοις, η διαφορά μεταξύ της τάντρα και των περισσότερων άλλων φιλοσοφιών είναι ότι αυτές θέτουν πολλούς περιορισμούς στη ζωή του αναζητητή και απαιτούν αυστηρή τήρηση των κανόνων, ενώ η τάντρα θεωρεί ότι υπάρχει τρόπος για να εξελιχθεί ο καθένας μας, ανεξάρτητα από το στάδιο εξέλιξης το οποίο ήδη διανύει. Η τάντρα λέει ότι είτε είσαι ηδονιστής, είτε πνευματικός, είτε άθεος, είτε έχεις πίστη στο Θεό, είτε δυνατός, είτε αδύναμος, είτε πλούσιος, είτε φτωχός, υπάρχει ένας δρόμος για σένα που πρέπει να τον ανακαλύψεις.

Αυτός είναι ο στόχος της τάντρα, όχι το απόκρυφο σεξ, ούτε η μαύρη μαγεία, ούτε η απόκτηση σίντι (παραψυχικών δυνάμεων), ούτε η ακόλαστη ζωή. Αυτά δεν υπήρξαν ποτέ στόχοι της τάντρα. Η τάντρα μπορεί να έχει παρερμηνευτεί από αρκετούς με αυτόν τον τρόπο, αλλά αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Επιπ

λέον, δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι αυτοί που απέτυχαν να αποκτήσουν ομοιογενή γνώση μπορούν να παρουσιάσουν μια αληθινή ανάλυση της τάντρα.

Τάντρα, ένα φιλελεύθερο μονοπάτι για την απελευθέρωση του νου

Κατά καιρούς οι ταντρικοί πειραματίστηκαν με διάφορες μεθόδους και μονοπάτια για να επιτύχουν αυτόν το στόχο. Πίστευαν ότι κάθε άνθρωπος δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, γιατί κάθε άτομο βρίσκεται σε διαφορετικό επίπεδο εξέλιξης. Συχνά λέγεται ότι «αυτό που για κάποιον είναι φάρμακο, για κάποιον άλλον είναι δηλητήριο». Οι ταντρικοί αντιλήφθηκαν την ανάγκη να συμπεριλάβουν ένα πνευματικό μονοπάτι για κάθε διαφορετικό άτομο, είτε πρόκειται για έναν κοινό ηδονιστή, είτε πρόκειται για έναν εμβριθή φιλόσοφο, είτε πρόκειται για έναν γιόγκι σε εξέλιξη.

Συχνά πειραματίστηκαν με μεθόδους που στον μέσο άνθρωπο θα φαίνονταν υπερβολικά χονδροειδείς και ηδυπαθείς. Αυτές οι πρακτικές θεωρήθηκαν αλλόκοτες, επειδή περιελάμβαναν διαλογισμό δίπλα σε μια γυμνή γυναίκα ή κοντά σε ένα πτώμα, και άλλες πολλές βασανιστικές πρακτικές. Πολλοί αντιτέθηκαν και κατηγόρησαν την τάντρα γι’ αυτόν το λόγο, πιστεύοντας ότι τέτοιες μέθοδοι ήταν απλώς μια δικαιολογία για την παράδοση στις απολαύσεις και ότι σε καμία περίπτωση δεν συνιστούσαν πνευματική εμπειρία.

Όμως, η έμφυτη ειλικρίνεια και σταθερότητα του ταντρικού οδηγούν σε διαφορετικά συμπεράσματα. Αν πειραματίζεται με ακόλαστο σεξ, αλκοόλ και ναρκωτικά, δεν θα πρέπει να κρίνεται η πράξη αλλά η νοητική του επίγνωση, η συμπεριφορά του και ο σκοπός για τον οποίον το κάνει. Αν επικαλείται τα πνεύματα και εκτελεί ιεροτελεστίες και τελετές που συνήθως αναφέρονται ως «μαύρη μαγεία», δεν θα έπρεπε να τον κρίνουμε με βάση τις πράξεις του, αλλά με βάση τα κίνητρα των πράξεών του.

Αυτή είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σε έναν ταντρικό και σε ένα κοινό, χονδροειδές άτομο που μπορεί να κάνει το ίδιο, αλλά καθαρά για την αισθησιακή απόλαυση και το υλικό κέρδος. Μέσα από αυτές τις πρακτικές, ένας ταντρικός αφήνει συστηματικά να εκραγεί η ισχυρή και εν δυνάμει ενέργεια που βρίσκεται μέσα του. Το πάθος, ο φόβος, το μίσος, η αγάπη, ο θυμός και ούτω καθεξής, είναι δυνάμεις της ενέργειας και τις αντιμετωπίζει καταπρόσωπο. Αν μπορέσει να τις δαμάσει καταλλήλως, αυτές οι δυνάμεις της ενέργειας μπορούν να τον οδηγήσουν σε πολλές, υψηλότερες εμπειρίες. Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, αν μπορεί να διατηρήσει τη συγκέντρωσή του, αυτές εμφανίζονται με τη μορφή οραμάτων, ονείρων, ποικίλων ήχων, καθαρών φωνών, διαφόρων ειδών μουσικής, ακόμη και ως αντικείμενα, ζώα και άνθρωποι μπορούν να εμφανιστούν.

Η απόδειξη της δεξιοτεχνίας ενός ταντρικού έγκειται στην ικανότητά του να παραμένει ανεπηρέαστος. Δεν κατακλύζεται από την εμπειρία αυτή, ούτε διακατέχεται από φόβο. Ένας άνθρωπος με ασθενή νοητική ιδιοσυστασία, με αβέβαια συναισθήματα και με αναστατωμένο μυαλό,μπορεί να υποστεί παραψυ-χική κρίση, νευρική κατάθλιψη ή ακόμη και ψυχασθένεια, αν διακινδυνεύσει με αυτές ή με παρόμοιες πρακτικές.

Τι άλλο είναι οι φόβοι και τα πάθη παρά δυνάμεις της ενέργειας; Τα συναισθήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινή ζωή μας είναι αρκετά για να τρελάνουν έναν άνθρωπο. Η ισορροπία δεν μπορεί να κρατηθεί και οι άνθρωποι οδη-γούνται σε παράφρονες πράξεις, σε δολοφονίες, βιασμούς και άλλα εγκλήματα. Τι θα συμβεί αν ο νους σας έρθει αντιμέτωπος με όλη τη δύναμη του φόβου και του πάθους που υπάρχει μέσα σας; Θα μπορούσατε να την χειριστείτε; Όμως, ο ταντρικός είναι ικανός να προκαλέσει την έκρηξη της εμπειρίας μέσα από το ασυνείδητό του· είναι ικανός να κυριαρχήσει πάνω σε αυτήν την ισχυρή εσωτερική δύναμη και να την μετατρέψει σε μια μεγαλύτερη και πιο λεπτοφυή δύναμη, την οποία μπορεί να κατευθύνει κατά τη δική του βούληση.

Εντούτοις, αποκαλύφθηκε ότι πολλές από αυτές τις πρακτικές είχαν ως αποτέλεσμα εμπειρίες «εκρηκτικές» από ανεξερεύνητες διαστάσεις του νου, τις οποίες ο μέσος άνθρωπος δεν μπορούσε να αντέξει. Έτσι οι ταντρικοί ανέπτυξαν άλλες πρακτικές που μπορούσαν να οδηγήσουν τον μαθητή απαλά και ήπια μέσα από βαθμιαία αυξανόμενες εμπειρίες, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του. Οι ακραίες πρακτικές αφήνονταν για όσους ήταν δυνατοί και αποφασιστικοί στην αντιμετώπιση των δυνατών εσωτερικών εμπειριών. Αυτές οι ηπιότερες τεχνικές, που έθεσαν τα θεμέλια για πιο προχωρημένες πρακτικές, περιλαμβάνουν τη χάθα γιόγκα, την κρίγια γιόγκα και την τζάπα, καθώς και το τάτουα σούντι.

Ταντρική φιλολογία

Τα ταντρικά κείμενα μνημονεύουν ξεκάθαρα αυτές, καθώς και αρκετές άλλες πρακτικές. Η ταντρική φιλολογία είναι ευρύτατη και συχνά ακατανόητη για τους περισσότερους ανθρώπους, επειδή είναι καταγεγραμμένη με σύμβολα, ρητορικά σχήματα, μύθους και αλληγορίες. Αυτό έχει λογική, γιατί οι πρακτικές της τάντρα στα χέρια κάποιου που δεν έχει υπερνικήσει την ενστικτώδη φύση του είναι σαν δυναμίτης στα χέρια ενός παιδιού.

Η ταντρική σάντανα εξασφαλίζει αποτελέσματα μέσα σε πολύ σύντομη χρονική περίοδο, που προκύπτουν ως σίντι ή πα-ραψυχικές δυνάμεις. Αλλά αυτά τα σίντι έχουν ελάχιστα αποτελέσματα στην εξέλιξη της συνειδητότητας. Αντίθετα, πολλές φορές αποδεικνύεται ότι αποτελούν φραγμό, γιατί πολλοί ασκούμενοι παραμένουν για πάντα προσκολλημένοι στα οφέλη που προέρχονται από αυτά. Έτσι, στην τάντρα, η γνώση αυτή πολύ σοφά κρατείται κρυφή για τους ανίδεους, έτσι ώστε μόνον ο ειλικρινής αναζητητής μπορεί να αντιληφθεί τη σημασία των συμβόλων.

Συνολικά, υπάρχουν εξήντα τέσσερις τάντρα, δηλαδή κείμενα πάνω στην τάντρα, που εξετάζουν διάφορα ζητήματα, όπως για παράδειγμα πώς να ελέγξει κάποιος τον δικό του νου ή ενός άλλου προσώπου, πώς να επιτύχει την αθανασία, πώς να αυξήσει τη αρρενωπότητα και τη σεξουαλικότητά του, και ούτω καθεξής. Ο φημισμένος σχολιαστής Μπασκαράγια έχει συμπεριλάβει οκτώ επιπλέον κείμενα στον κατάλογο, κάνοντας ένα σύνολο από εβδομήντα δύο τάντρα. Η ταντρική επιστήμη είναι τόσο ποικίλη που υπάρχει ένα μονοπάτι για τον καθένα. Ακόμη και το άτομο που δεν είναι καθόλου «πνευματικό» μπορεί να βρει έναν τρόπο να διευρύνει τη συνειδητότητά του.

Μαζί με τα ταντρικά κείμενα, οι Πουράνες εξετάζουν επίσης τις ταντρικές επιστήμες. Οι Πουράνες είναι κυρίως αλληγορικές και πολλές ταντρικές πρακτικές μεταμφιέζονται πίσω από την εξωτερική ενδυμασία της μυθολογίας. Εξυμνούν τις ζωές και τους θρύλους των ντέβα και των ράκσασα (θεία και δαιμονικά όντα) και, μέσα από τις γλαφυρές ιστορίες τους, οδηγούμαστε στο μονοπάτι της τάντρα: Και μέσα από τη Σρίμαντ Ντέβι Μπά-γκαβαταμ και τη Μάχανιρβανα Τάντρα αποκαλύφθηκε στο ευρύτερο κοινό η πρακτική του τάτουα σούντι.

Η λατρεία της σάκτι

Πάντως, από την αρχή ο μελετητής της τάντρα θα διακρίνει ένα σημαντικό γεγονός: ότι, παρόλο που η επιστήμη της τάντρα πιστεύει σε μια αδιάσπαστη πραγματικότητα, διαμηνύει επίσης το σεβασμό της και διατηρεί σταθερή πίστη προς τη δυαδικότητα του σίβα (συνειδητότητα) και της σάκτι (ενέργεια). 

Ο σίβα είναι η στατική αρχή που υπάρχει ως καθαρή, άνευ όρων συνειδητό-τητα, όμως μόνο κατ’ εντολή της σάκτι, της κινητήριας αρχής, ο σίβα, ο οποίος ειδάλλως παραμένει αδρανής, ωθείται σε δράση.

Αυτό συμβολίζεται στην Ταντάβα Νρίτυα του Σίβα, στο χορό του Σίβα, από τον οποίο πήρε και το όνομα Ναταράτζα. Για κάθε πτυχή του σίβα, υπάρχει μια αντίστοιχη πτυχή της σάκτι. Εάν ο σίβα είναι Σάμπου, τότε η σάκτι είναι Σαμπάβι· εάν ο σίβα είναι Μαχεσουάρα, η σάκτι είναι Μαχεσουαρί· εάν ο σίβα είναι Μπαϊράβα, η σάκτι είναι Μπαϊράβν εάν ο σίβα είναι Ρούντρα, η σάκτι είναι Ράουντρι. Ο σίβα και η σάκτι είναι συμπληρωματικοί σε κάθε επίπεδο.

Από αυτήν την παράδοση προέκυψε μια ομάδα πιστών γνωστή ως Σάκτα, δηλαδή οπαδοί της φιλοσοφίας της σάκτι, οι οποίοι θεωρούν τη σάκτι ως την πραγματικότητα που διαπερνά τα πάντα. 

Στις Σάκτα Πουράνες, ανακύπτει πράγματι το ερώτημα αν η απώτατη πραγματικότητα είναι αρσενική ή θηλυκή. Οι Σάκτα ομόφωνα βεβαιώνουν ότι ο δημιουργός του κόσμου δεν θα μπορούσε παρά να είναι θηλυκός και μόνο, γιατί η δημιουργία είναι μια αρχή εγγενής στο θηλυκό και όχι στο αρσενικό. Η λατρεία της σάκτι έφτασε στο αποκορύφωμά της μόνο κάτω από την επιρροή της τάντρα. Η βεδική θεολογία ήταν προσανατολισμένη στο αρσενικό και οι θεές ή σάκτι είχαν μόνο περιφερειακούς ρόλους. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην τάντρα.

Όλες οι ταντρικές πρακτικές έχουν σχεδιαστεί με σκοπό να αφυπνίσουν την έμφυτη σάκτι ή ενέργεια, που είναι η θηλυκή ή αρνητική αρχή. Χωρίς την αφύπνιση αυτής της ενέργειας, η συνειδητότητα δεν μπορεί ποτέ να εκδηλωθεί. Αυτό ισχυρίζεται η τάντρα, και, ακόμα και σήμερα, η επιστήμη επιβεβαιώνει τον ταντρικό ισχυρισμό. Σύμφωνα με τη σύγχρονη φυσική, η ύλη μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια και η ενέργεια σε ύλη. Η τάντρα πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα και προσθέτει σε αυτό το αξίωμα και τη συνειδητότητα. Αλλά η ύλη δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε καθαρή συνειδητότητα χωρίς τη μεσολάβηση της ενέργειας. Επομένως, στην τάντρα, η σάκτι στέκεται ισάξια δίπλα στον σίβα.

Εκδήλωση των σίβα/σάκτι στο σώμα

Είναι ισχυρισμός της τάντρα ότι αυτές οι πτυχές της σάκτι και του σίβα (ενέργεια/συνειδητότητα) δεν είναι αφηρημένες έννοιες, αλλά μια απτή πραγματικότητα που υπάρχει στο πλαίσιο της δομής σώματος/νου. Η τάντρα δηλώνει ότι η σάκτι, που αντιπροσωπεύει την πιο λεπτοφυή εκδήλωση της ενέργειας, βρίσκεται κουλουριασμένη σαν φίδι στη ρίζα της σπονδυλικής στήλης και είναι γνωστή ως κουνταλίνι, ενώ ο σίβα ή συνει-δητότητα βρίσκεται στην περιοχή του σάχασραρα τσάκρα, στο υψηλότερο εξελικτικό κέντρο του ανθρώπου, το οποίο εντοπίζεται στην κορυφή του κεφαλιού.

Ωστόσο, εξαιτίας της χονδροειδούς μορφής του σώματος/ νου που κυβερνάται από την εμπειρία των αισθήσεων, αυτές οι δύο δυνάμεις παραμένουν κοιμισμένες στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Προκειμένου να αφυπνιστεί η λανθάνουσα δύναμη της κουνταλίνι, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η ποσότητα και η ποιότητα της πράνα, της ζωτικής ενεργειακής δύναμης, στην περιοχή όπου εδρεύει.

Μόλις ξυπνήσει, η κουνταλίνι πρέπει να κατευθυνθεί ανοδικά για να ενωθεί με τον σίβα, ή συνειδητότητα, στην περιοχή του σάχασραρα. Κατά τη διάρκεια της ανόδου της η κουνταλίνι σά-κτι περνάει από έξι ενεργειακά κέντρα ή τσάκρα, τα οποία είναι οι αποθήκες της ενέργειας, και υπερφορτίζει έτσι κάθε τσάκρα. Αυτά τα τσάκρα είναι τα κομβικά σημεία των νάντι, ή ενεργειακών καναλιών, και δονούνται σε ποικίλες συχνότητες, από τις πιο χονδροειδείς μέχρι τις πιο λεπτοφυείς. Έμφυτες στα τσάκρα ενυπάρχουν λανθάνουσες δημιουργικές δυνάμεις, οι οποίες εκδηλώνονται μερικώς στην καθημερινή ζωή. Το πλήρες δυναμικό τους μπορεί να αφυπνιστεί μόνον όταν η κουνταλίνι σάκτι τα διαπεράσει, καθώς ταξιδεύει για να ενωθεί με τον σίβα.

Η βάση της ταντρικής σάντανα

Η ουσία της ταντρικής σάντανα μπορεί να ταξινομηθεί σε τρία στάδια της ουπάσανα, ή λατρείας. Οι ταντρικοί πιστεύουν ότι κάθε πράξη, όσο εγκόσμια και αν είναι, αν προσφερθεί στην ανώτατη δύναμη που ενυπάρχει στον κάθε ένα άνθρωπο ή που αφθονεί στο σύμπαν, αποκτά νόημα και γίνεται το μέσον με το οποίο μπορεί να μετασχηματίσει την επίγνωσή του. Αυτά τα τρία στάδια της ουπάσανα είναι:

1.  Σούντι - εξαγνισμός των χονδροειδών, λεπτοφυών και παραψυχικών στοιχείων ή τάτουα.

2.  Στίτι - φώτιση, ως αποτέλεσμα της συγκέντρωσης, η οποία επιτυγχάνεται με την εκλέπτυνση ή τον εξαγνισμό των στοιχείων.

3.  Άρπανα - ενοποίηση με την ανώτερη δύναμη μέσα μας, ή πραγμάτωση της κοσμικής συνειδητότητας.

Κατά συνέπεια το σούντι είναι η βάση όλων των ταντρικών σάντανα, είτε αυτές στηρίζονται στις πρακτικές βαματσάρα, είτε στις πρακτικές κοουλατσάρα, είτε στις πρακτικές βεντοτσάρα. Αυτές είναι οι τρεις σημαντικότερες κατηγορίες ταντρικών σάντανα και όλες δίνουν έμφαση στην αναγκαιότητα του σούντι ως αναπόσπαστου τμήματος της πνευματικής πρακτικής και εξέλιξης.

Το τάτουα σούντι στις τάντρα

Ο ταντρισμός έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο ξεχωριστές και επαναστατικές θεωρίες της ινδικής φιλοσοφίας, λόγω της συγχώνευσης σε αυτήν τόσων πολλών, ετερογενών στοιχείων. Δεν προκαλεί, επομένως, καμία έκπληξη το γεγονός ότι όποιος μαθητεύει στην αναζήτηση πνευματικών εμπειριών μπορεί εύκολα να ερευνήσει τα ταντρικά κείμενα για να βρει το κατάλληλο για τον ίδιο μονοπάτι. Η πρακτική του τάτουα σούντι προέρχεται από αυτή τη μεγάλη πηγή της ταντρικής γραπτής παράδοσης .

Οι ταντρικές πρακτικές διακρίνονται εύκολα από τις μη ταντρικές πρακτικές, γιατί χρησιμοποιούν συστηματικά ιερές φόρμουλες, συμβολισμούς και πρακτικές με τελετουργικό χαρακτήρα. Στην τάντρα η εξωτερική λατρεία και το τελετουργικό θεωρούνται ουσιώδη για τη δημιουργία του κατάλληλου περιβάλλοντος, που θα προσελκύσει τις υψηλότερες και λεπτοφυέστερες δυνάμεις. Αυτές οι ιεροτελεστίες επιλέγονται προσεκτικά για να συμβολίσουν τις εσωτερικές δυνάμεις που απελευθερώνονται μέσω της εσωτερικής σάντανα, και είναι συχνά λεπτομερείς διαδικασίες που διαρκούν αρκετές ώρες.

Η πρακτική του τάτουα σούντι, που περιγράφεται σε αυτό το βιβλίο, προέρχεται από το τελετουργικό της ταντρικής λατρείας, η οποία περιλαμβάνει τη νυάσα (καθαγιασμός του σώματος), την πράνα προτίστα (εγκατάσταση της ζωής και της δύναμης στο μάνταλα), την παντσοπτσάρα (πέντε συστατικά που προσφέρονται στη λατρεία των τάτουα) και την τζάπα (επανάληψη των μάντρα), τα οποία αναλύονται αργότερα. Λόγω της μεγάλης χρήσης του εξωτερικού τελετουργικού, δηλαδή της εφαρμογής της τέφρας και της νηστείας, και του εσωτερικού τελετουργικού με τη μορφή οραματισμού των γιάντρα και μά-νταλα, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς ότι το τάτουα σούντι προέρχεται από την ταντρική σάντανα.

Αναφορές στο τάτουα σούντι υπάρχουν σε πολλές από τις τάντρα, καθώς το τάτουα σούντι αποτελεί ουσιαστικό μέρος όλων των εσωτερικών σάντανα. Στην Τάτουα Σαμπάρα, μία από τις εξήντα τέσσερις τάντρα, υπάρχει μια περιγραφή για το πώς μπορούμε να προκαλέσουμε τα στοιχεία να εμφανιστούν. Η Μα-χανφβάνα Τάντρα παρουσιάζει επίσης αυτήν την πρακτική ως μέρος της ταντρικής ουπάσανα ή λατρείας. Όμως, στη Σρίμαντ Ντέβι Μπάγκαβαταμ, μια Σάκτα Πουράνα που εξυμνεί τη δόξα της Ντέβι, αυτή η πρακτική αναλύεται λεπτομερώς.

Αυτά, καθώς και άλλα ταντρικά κείμενα, τονίζουν ότι το τάτουα σούντι είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την ανώτερη εμπειρία, δεδομένου ότι εξευγενίζει τα βασικά στοιχεία από τα οποία εκτυλίσσεται η πνευματική εμπειρία. Σήμερα αποκτούμε επίγνωση του ότι η ύλη είναι μόνο μια προέκταση της συνειδητότητας, ή μια όψη που έχει λάβει η συνειδητότητα. Κατά συνέπεια, προ-κειμένου να βιωθεί η λαμπρότητα της συνειδητότητας της απαλλαγμένης από την ύλη, είναι καταρχάς απαραίτητο να εξαγνιστεί εκείνο το μέρος μέσα στο οποίο έχει αυτή εκδηλωθεί. Και η διαδικασία του εξαγνισμού πυροδοτείται από το τάτουα σούντι.

Προκειμένου να ξεπεραστεί η εμπειρία της ύλης, είναι επιτακτική ανάγκη να βασιστεί η πρακτική που υιοθετείται σε μια εξονυχιστική γνώση των αρχών που έχουν να κάνουν με τον νου, το σώμα και τη συνειδητότητα. Η συνειδητότητα είναι ανίκανη να ξεπεράσει την ύλη, λόγω των έμφυτων νόμων που κυβερνούν τα τάτουα, τα οποία συνθέτουν ολόκληρη τη δομή της ύπαρξής σας. Το τάτουα σούντι βασίζεται σε μια πολύ βαθιά κατανόηση αυτών των αρχών και έχει ως σκοπό να αναδομήσει τη χονδροειδή υφή τους και την πυκνότητά τους.

Το τάτουα σούντι είναι ένα σταθερό βήμα προς την εκπλήρωση του στόχου που τίθεται από την ταντρική σάντανα, δηλαδή να βιώσει κανείς το φως της ενέργειας και της συνειδητότητας. Δεν αρκεί μια απλή δήλωση ότι όλη η ύλη έχει εξελιχθεί από τη συνειδητότητα. Η αλήθεια δεν μπορεί να βιωθεί με τη διανοητική γνώση, ούτε να αποδειχθεί με μια φιλοσοφική συλλογιστική. Μόνο μέσω κάποιας προσωπικής πρακτικής και εμπειρίας μπορεί κάποιος να αποκτήσει την ικανότητα να κατανοεί την κάθε πνευματική αλήθεια.

Η προσωπική εμπειρία, που υπογραμμίζεται πολύ στην τάντρα, είναι εφικτή μέσω της πρακτικής του τάτουα σούντι. Η πλούσια εικονοποιία που τοποθετείται μπροστά στον νου έχει επιλεγεί προσεκτικά για να υποδηλώσει ότι τα πάντα στη φύση είναι μέρος της ενέργειας και της συνειδητότητας. Ο σάντακα διδάσκεται να συνειδητοποιεί ότι κάθε μέρος του σώματός του λειτουργεί μέσω της σάκτι, και με τη συνεχή πρακτική το κάθε τάτουα εξαγνίζεται συνεχώς, μέχρι που να ιδωθεί όχι σαν χονδροειδής ύλη, αλλά ως μορφή της σάκτι που αντιπροσωπεύει τη συνειδητότητα.

Αυτή η ενέργεια, που είναι φυλακισμένη στην ύλη, απελευθερώνεται και μετασχηματίζεται μέσω της πρακτικής του τάτουα σούντι. Η ενέργεια δονείται στο σώμα ως πρανική ροή και, όταν αυξάνεται αυτή η ροή, αφυπνίζει μια ανώτερη εμπειρία. Αν και οι διάφορες γιογκικές πρακτικές έχουν ως σκοπό να αυξήσουν τη ροή της πράνα, το τάτουα σούντι επιτρέπει τόσο την αύξηση όσο και το μετασχηματισμό της πράνα.

Είναι επίσης σημαντικό να καταλάβουμε ότι, μέσω της εσωτερικής συγκέντρωσης στα τάτουα γιάντρα, όχι μόνο ανεβάζουμε το επίπεδο της πράνα, αλλά και επηρεάζουμε άμεσα τα τσάκρα. Κάθε τάτουα συνδέεται στενά με ένα συγκεκριμένο τσάκρα και αυτό προετοιμάζει εν συνεχεία τη βάση για την αφύπνιση της κουνταλίνι και την άνοδό της στο σάχασραρα.

Η ταντρική σάντανα δίνεται σε έναν ασκούμενο βάσει του επιπέδου εξέλιξής του. Κατά συνέπεια υπάρχουν τρία στάδια σάντανα, γνωστά ως στούλα (εξωτερικό), σούκσμα (λεπτοφυές), και πάρα (υπερβατικό), όπου η ολοκλήρωση του ενός οδηγεί στο επόμενο. Οι διαφορετικές μέθοδοι της πρατυαχάρα, όπως οι άσανα, η πραναγιάμα, οι μούντρα, οι μπάντα, καθώς επίσης και όλες οι μορφές πούτζα ή λατρείας, μπορούν να ταξινομηθούν ως στούλα σάντανα. Η σούκσμα σάντανα, που αναπτύσσεται ως συνέπεια της τελειοποίησης στις μεθόδους της στούλα σάντανα, μπορεί να οριστεί ως η διαδικασία της ντάρανα (συγκέντρωση) σε ένα μάντρα ή σύμβολο ή ίστα ντέβατα (το προσωπικό σύμβολο κάποιου). Αυτό οδηγεί βαθμιαία τον ασκούμενο στο στάδιο της ντυάνο. (διαλογισμός), που θεωρείται ότι είναι πάρα ή ανώτατη σάντανα και κορυφώνεται στο σαμάντι.

Το τάτουα σούντι ανήκει στην κατηγορία της σούκσμα σάντανα, παρέχοντας κατά συνέπεια την απαραίτητη διαμεσολά-βηση για την ανάπτυξη των ανώτερων πρακτικών. Εμπίπτει στις ικανότητες όποιου έχει ασκηθεί με ειλικρίνεια στη γιόγκα για μερικά χρόνια. Όταν το σώμα και ο νους ενός αναζητητή έχουν προετοιμαστεί αρκετά στα στάδια της πρατυαχάρα και ο νους στρέφεται με ευκολία προς τα μέσα, τότε το τάτουα σούντι αναπτύσσει τη συγκέντρωση ή ντάρανα. Η τελειοποίηση αυτής της πρακτικής επιφέρει αυθόρμητη ντυάνα ή διαλογισμό, ο οποίος οδηγεί τον ασκούμενο στην τάτουα γκυάνα, ή συνειδητοποίηση της λεπτοφυούς ουσίας πίσω από τη μορφή.

Το τάτουα σούντι εν συντομία

Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι γιόγκι δηλώνουν με κάθε βεβαιότητα ότι το ανθρώπινο φυσικό σώμα επεκτείνεται πολύ πέρα από αυτό που τα μάτια μπορούν να αντιληφθούν, ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από σάρκα, αίμα και οστά και ότι, όπως όλη η ύλη του σύμπαντος, είναι μια σύνθεση από πολλά στοιχεία, και χονδροειδή και λεπτοφυή, τα οποία συνδυάζονται για να αποτελέσουν το σώμα και το νου του.

Σήμερα η επιστήμη επιβεβαιώνει αυτή τη θεωρία. Με την εξέλιξη της σύγχρονης τεχνολογίας, η επιστήμη ταξίδεψε πέρα από τα όρια της φυσικής, στη σφαίρα της μεταφυσικής. Δέχεται τώρα ως πιθανότητα ότι οι δομικές μονάδες της ύλης αποτελούνται στην πραγματικότητα από τα εκατομμύρια των ηλε-κτρονίων, των νετρονίων και των πρωτονίων που κινούνται με ορισμένους σχηματισμούς για να δώσουν μορφή σε αυτό που αποκαλούμε ύλη. Αυτό ήταν ήδη γνωστό στους γιόγκι, οι οποίοι τα ονόμασαν άνου και παραμάνου.

Αν αυτό ισχύει, πρέπει να βασίσουμε τις πεποιθήσεις μας στη θεωρία ότι ο υλικός κόσμος είναι ανύπαρκτος, ότι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως απτό, πραγματικό και ολόκληρο, όπως οι τοίχοι του σπιτιού μας, μια καρέκλα ή μια τηλεόραση, είναι στην πραγματικότητα πεδία υψηλά φορτισμένων σωματιδίων ενέργειας, που κινούνται σε διαφορετικές συχνότητες και επίπεδα δόνησης για να συνθέσουν την ύλη. Αυτό ακριβώς έχουν πει οι γιόγκι από τα αρχαία χρόνια.

Αυτό εξηγεί πώς ένας γιόγκι, που είναι σε θέση να αυξήσει τις παραψυχικές συχνότητές του μέχρι τις συχνότητες των ατόμων και των μορίων τα οποία αντανακλώνται μέσα στην ύλη, μπορεί να δει μέσα από αυτήν. Η ύλη δεν υπάρχει γι’ αυτόν ως εμπόδιο: αναγνωρίζει μόνον τα σωματίδια τα φορτισμένα με ενέργεια. Διάφορα πειράματα έχουν πραγματοποιηθεί στην Ινδία, όπου ένας σί-ντο ή τέλειος γιόγκι είναι σε θέση να ξέρει τι συμβαίνει σε κάποιο διπλανό δωμάτιο, χωρίς ο ίδιος να βρίσκεται μέσα σ’ αυτό.

Η επιστήμη σήμερα έχει εξερευνήσει τον πυρήνα του ατόμου, μετασχηματίζοντας κατά συνέπεια την ύλη σε ενέργεια. Πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, οι γιόγκι διέσπασαν τον πυρήνα της ύπαρξής τους μέσα στο εργαστήριο του σώματος και του νου, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι τα ανθρώπινα όντα αποτελούνται από ενέργεια ή πράνα. Αυτή η ενέργεια δονείται σε ποικίλες συχνότητες και αργότερα συμπυκνώνεται για να δώσει μορφή στο φυσικό σώμα.

Το γεγονός ότι η επιστήμη έχει υπερβεί τη σφαίρα της ύλης και έχει ανακαλύψει την ενέργεια πίσω από τη μορφή είναι, χωρίς αμφιβολία, σημαντική ανακάλυψη. Εντούτοις, η ενέργεια δεν είναι το τελικό στάδιο της εκδήλωσης. Πέρα από την ενέργεια υπάρχει η συνειδητότητα, η οποία ευθύνεται για όλα όσα συμβαίνουν στο σύμπαν. Από τη συνειδητότητα έχει εξελιχθεί αυτό το φυσικό σώμα, καθώς επίσης και όλη η ύλη.

Παρόλο που για την επιστήμη είναι ακόμα νωρίς για να συλ-λάβει πλήρως αυτή την ιδέα, μια που έχει μόλις αρχίσει να τη σκέφτεται ως πιθανή, υπάρχει μια ομάδα επιστημόνων οι οποίοι ήδη εξετάζουν το ρόλο της συνειδητότητας σε κάθε μορφή της δημιουργίας. Έχουν εξηγήσει ότι ένα πείραμα που πραγματοποιείται σε ένα εργαστήριο από δύο ανθρώπους, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, μπορεί να μην έχει απαραιτήτως το ίδιο αποτέλεσμα, καθώς αυτό επηρεάζεται από τη συνειδητότητα του παρατηρητή. Κατά συνέπεια η συνειδητότητα γίνεται ο παράγοντας που επηρεάζει και ο πειραματιζόμένος δεν μπορεί πλέον να ονομαστεί παρατηρητής· μάλλον είναι ένας παθητικός συμμετέχων.

Επομένως, η αντικειμενική ανάλυση από μόνη της είναι ελλιπής, και όλες οι θεωρίες της ύλης και της ενέργειας που δημιουργούμε στα εργαστήρια δεν θα πρέπει να θεωρούνται τελικές ή απόλυτες. Το αποτέλεσμα εξαρτάται επίσης από τη συνειδητότητα του παρατηρητή, η οποία ενεργεί σύμφωνα με τις ικανότητές της.

Και αν αυτές οι ικανότητες δεν είναι επαρκώς εκλεπτυσμένες ή συντονισμένες με τις υψηλότερες συχνότητες, ο παρατηρητής θα ερμηνεύσει όλες τις πληροφορίες σύμφωνα με τη δική του λανθασμένη αντίληψη.

Οι γιόγκι, από την άλλη πλευρά, μέσω της συνεχούς εσωτερικής αναζήτησής τους, ανακάλυψαν τη σχέση και την εναλλα-ξιμότητα μεταξύ της ύλης, της ενέργειας και της συνειδητότητας εδώ και πολύ καιρό. Έχουν αποσαφηνίσει ότι η συνειδητότητα εκδηλώνεται ως ενέργεια, η οποία συμπυκνώνεται σε ύλη. Εάν επιθυμούμε να βιώσουμε αυτή τη συνειδητότητα απαλλαγμένη από την ύλη, θα πρέπει να αντιστρέψουμε τη διαδικασία της εξέλιξης επιστρέφοντας στην αρχική αιτία της. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του εξαγνισμού, με την εξάλειψη των ξένων παραγόντων στον νου και το σώμα. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο, το τάτουα σούντι γίνεται αποτελεσματικό ως σάντανα.

Τα βασικά σημεία της πρακτικής

Ο εξαγνισμός και ο μετασχηματισμός των λεπτών στοιχείων που συνθέτουν το σώμα και τον νου πραγματοποιούνται μέσω της αυτοανάλυσης και του διαλογισμού. Το τάτουα σούντι είναι μια δυναμική μορφή διαλογισμού και αυτοανάλυσης. Δεν είναι μια παθητική πρακτική διαλογισμού, κατά την οποία πρέπει να συγκεντρωθείτε για ώρες και ώρες σε ένα σύμβολο. Ούτε επιδιώκει ο νους να εξοικειωθεί με τις εικόνες που ανακύπτουν κατά τη διάρκεια της πρακτικής. Αντίθετα, απαιτεί την αφηρη-μένη νοητική δημιουργικότητα για να ενθαρρύνει την αυθόρμητη συγκέντρωση, καθώς ο νους απορροφάται από το ευρύ δυναμικό των αναπαραστάσεων της πλούσιας φαντασίας.

Μέσω της πρακτικής του τάτουα σούντι, η εσωτερική επίγνωση βυθίζεται εύκολα στη δημιουργία των τάτουα γιάντρα (γεωμετρικά διαγράμματα των στοιχείων), του Πάπα Πουρούσα (ο αμαρτωλός άνθρωπος) και του μάνταλα της πράνα σάκτι (η μορφή της δημιουργικής ενέργειας). Παρόλο που πρέπει να ακολουθήσει κανείς ορισμένες βασικές οδηγίες, υπάρχει άφθονος χώρος για να δημιουργήσει και να χρησιμοποιήσει τα τεράστια αποθέματα υλικού που παρέχει η έμφυτη, αρχετυπική εικονογραφία.

Στην πρακτική αυτή, αρχικά δημιουργείτε μια κατάσταση νο-ητικής και παραψυχικής επίγνωσης των στοιχείων και των αντίστοιχων γιάντρα στο σώμα. Παρατηρείτε τη διαδικασία ανάδυσης του ενός τάτουα από το άλλο και μπαίνετε έτσι όλο και πιο βαθιά στα λεπτότερα στρώματα της ύπαρξης. Ύστερα από την ανακάλυψη της παγκόσμιας ή κοσμικής ενέργειας μέσα σας, αυτή η δύναμη χρησιμοποιείται για να διαλύσει τις εσωτερικές ανισορροπίες.

Η προσέγγιση του προβλήματος της ανισορροπίας των δυνάμεων μέσα σας από ένα πιο υψηλό επίπεδο επίγνωσης καθιστά ευκολότερη την εναρμόνιση αυτών των δυνάμεων, δεδομένου ότι το κάνετε μέσω ενός νου που έχει ισχυροποιηθεί. Μετά από αυτή τη μεταμόρφωση, αναδημιουργείτε τα στοιχεία στο φυσικό σώμα με την αντίστροφη τάξη. Η πρακτική κορυφώνεται έπειτα στην ενόραση της ίδιας της πράνα σάκτι. Η πράνα που ενεργεί μέσω των τάτουα, των καρμεντρίγια και των γκυανεντρίγια, είναι εκείνη που επιτρέπει στη γνώση και τη δράση να υπάρξουν. Επομένως, υποκλιθείτε στην πράνα.

Κορύφωση της πρακτικής είναι η τοποθέτηση ττ\ςμπάσμα ή στάχτης. Η σημασία της τοποθέτησης της μπάσμα και το όραμα της πράνα σάκτι θα εξεταστούν αργότερα. Εντούτοις, θα πρέπει να ξέρουμε από την αρχή ότι αυτά τα δύο δεν πρέπει να συγχέονται με θρησκευτικές απόψεις. Το τάτουα σούντι είναι μια πρακτική της ταντρικής επιστήμης και δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκεία.

Η Σρίμαντ Ντέβι Μπάγκαβαταμ Πουράνα και οι Ουπανισάδες, δηλώνουν, αμφότερες και σαφώς, ότι το κάρμα και η ντυάνα (δράση και διαλογισμός) οδηγούν κάποιον στη μόκσα (απελευθέρωση). Είναι σαν τα δύο φτερά ενός πουλιού. Ακριβώς όπως και τα δύο φτερά το καθιστούν ικανό να πετάξει πάνω από το έδαφος, έτσι και το κάρμα και η ντυάνα είναι απαραίτητα για να οδηγήσουν την επίγνωση από μια ταμασική κατάσταση σε μια ανώτερη κατάσταση. Στο τάτουα σούντι ο διαλογισμός επιτυγχάνεται με τη συγκέντρωση στα τάτουα γιάντρα και σε άλλες οπτικές μορφές που δημιουργούνται στο τσίντοκασα (παραψυχικός χώρος μπροστά από τα κλειστά μάτια). Το κάρμα πραγματοποιείται μέσω της τοποθέτησης της στάχτης και μέσω της νηστείας.

Οι βασικές πεποιθήσεις της τάντρα είναι εμφανείς στην πρακτική του τάτουα σούντι. Κατά πρώτον, αυτή η πρακτική είναι μια ουπάσανα ή μια απότιση τιμής στην κοσμική ενέργεια, την πράνα σάκτι, η οποία γέννησε το σώμα και τον νου σας. Η λατρεία της σάκτι θεωρείται αναπόφευκτο μέρος της ταντρικής ουπάσανα γιατί η τάντρα πιστεύει ότι, χωρίς τη δύναμη της σάκτι, ούτε ένα φύλλο χλόης δεν μπορεί να κινηθεί. Επιπλέον, η παραδοσιακή πρακτική του τάτουα σούντι συνεπάγεται τόσο τα εξωτερικά τελετουργικά που συνοδεύουν μια πράξη λατρείας όσο και την εσωτερική στάση του σεβασμού προς μια ανώτερη πραγματικότητα.

Κατά δεύτερον, η πρακτική χρησιμοποιεί τα βασικά εργαλεία της τάντρα: γιάντρα, μάνταλα και μάντρα, τα οποία είναι παρόντα σε όλες τις πτυχές των τάντρα, από τη «μαύρη μαγεία» έως το βάμα μάργκα, την ταντρική μουσική, την τέχνη και την αρχιτεκτονική, ή απλούστερα τις πρακτικές της γιόγκα. Αυτά τα εργαλεία αναπτύσσουν τη συγκέντρωση σ’ ένα σημείο και είναι ουσιαστικό τμήμα του τάτουα σούντι. Το τάτουα σούντι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βοήθεια στο διαλογισμό και στις προχωρημένου επιπέδου εσωτερικές πρακτικές, ή ως πλήρης σάντανα από μόνο του. Αν και ο σκοπός της πρακτικής είναι καθαρά πνευματικός, μπορεί κανείς να βιώσει με βεβαιότητα τα οφέλη σ’ όλες τις σφαίρες της ύπαρξης.

Προϋποθέσεις της πρακτικής

Το πιο κατάλληλο πρόσωπο να ασκηθεί στο τάτουα σούντι είναι εκείνο που έχει εκπαιδεύσει το σώμα και τον νου του σε ικανοποιητικό βαθμό μέσω της χάθα γιόγκα και του άτζαπα τζάπα. Ο ασκούμενος πρέπει να καθίσει σε μια σταθερή στάση, κατά προτίμηση στη σιντάσανα, στη σίντα γιόνι άσανα ή στην παντμάσανα, για μία ώρα. Κατά την διάρκεια αυτής της ώρας ο νους δεν πρέπει να αποσπαστεί ή να εξωτερικευτεί. Αυτό σημαίνει ότι ο ασκούμενος θα πρέπει να έχει υγιές σώμα και νού, προτού ν' αρχίσει την πρακτική του τάτουα σούντι. Η πρακτικη δεν πρέπει να γίνει απο κάποιον ο οποίος πάσχει απο σωματικές ασθένειες. Είναι καλύτερα να περιμένει μέχρι να θεραπευτεί η ασθένεια του πρίν ν' αρχίσει την πρακτική.

Πώς να αναγνωρίσετε τα τάτουα από την αναπνοή

Το καθένα από αυτά τα τάτουα έχει το δικό του χρώμα, καθώς και τη δική του μορφή, γεύση, θέση, κατεύθυνση, διάρκεια, ακολουθία και έκταση ροής στην αναπνοή, όπως παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα.

Ένας τάτουα γιόγκι μπορεί να εκτιμήσει ποιο είναι το ενεργό τάτουα που ρέει, εξετάζοντας προσεκτικά τη φύση της αντίληψης που προκύπτει από αυτό. Αφού - αναπτύξει την ικανότητα να αναγνωρίζει το κάθε τάτουα, αναπτύσσει την εμπειρία των τάτουα μέσω διαφόρων ταντρικών πρακτικών που επιτείνουν τη ροή τους.

                                Τάτουα 

	Πρίτβι	Άπας	Άγκνι	Βάγιου	Ακάσα
Χρώμα	κίτρινο	άσπρο	κόκκινο	γκριζογά- λανο	μαυριδερό
Μορφή	τετράγω­ νο	ημισέληνος	ανάποδο τρίγωνο	εξάγωνο	κύκλος
Γεύση	γλυκό	στυπτικό	πικρό	όξινο/ ξινό	πικάντικο
Κατεύθυνση της αναπνευ­στικής ροής	κεντρική	προς τα κάτω	προς τα πάνω	πλάγια	διασκορπι­ σμένη
Διάρκεια	20 λεπτά	16 λεπτά	12 λεπτά	8 λεπτά	4 λεπτά
Ακολουθία	3ο	4ο	2ο	Ιο	5ο
Μήκος*	12	16	4	8	-

* Σε φάρδος δακτύλων

Μια από αυτές τις πρακτικές είναι το τρατάκ στα τάτουα γιάντρα. Τα γιάντρα μπορούν να σχεδιαστούν σε μέταλλο ή να ζωγραφιστούν σε χαρτί με τα αντίστοιχα μάντρα και τα κατάλληλα χρώματά τους. Κατόπιν κάνει κανείς τρατάκ σε κάθε γιάντρα για μερικές ημέρες, επαναλαμβάνοντας νοερά το αντίστοιχο μπίτζα μάντρα του. Αρχίζοντας με το στοιχείο πρίτβι καλλιεργεί αρχικά την ικανότητα ως προς ένα γιάντρα, πρίν να πάει στο επόμενο. Στο τέλος κάθε πρακτικής, εξετάζει τη ροή των τάτουα κοιτάζοντας στο τσιντακάσα, στο χώρο μπροστά από τα κλειστά μάτια (τσιντακάσα ντάρανα) και βιώνει τις μορφές και τα χρώματα που προκύπτουν.

Δεδομένου ότι τα τάτουα συνδέονται στενά με τις τανμάτρα ή αισθητηριακές αντιλήψεις, μπορεί ακόμη και να βιώσει κανείς τις αισθήσεις με τη λεπτοφυή μορφή τους. Αυτό θα πρέπει επίσης να παρατηρηθεί, δεδομένου ότι είναι ζωτικής σημασίας ένδειξη. Για παράδειγμα, μπορεί κανείς να ακούσει εσωτερικούς ήχους, να μυρίσει αρώματα, να γευτεί διάφορα πράγματα ή να αισθανθεί την αφή στο δέρμα του χωρίς εξωτερική αιτία.

Μια άλλη πρακτική που είναι χρήσιμη για τη γνώση των τάτουα είναι η ναουμούκι μούντρα (κλείσιμο των εννέα πυλών) και η γιόνι μούντρα ή σανμούκι μούντρα (κλείσιμο των έξι πυλών). Ενώ εκτελείτε αυτές τις πρακτικές, πρέπει να αναλύσετε τα χρώματα και τις μορφές που εμφανίζονται μπροστά από τα κλειστά μάτια σας. Το ενεργό τάτουα μπορεί επίσης να ανιχνευθεί με εκ-πνοή μέσω της μύτης σε έναν καθρέφτη και με την παρατήρηση της μορφής του ατμού που σχηματίζεται από την εκπνοή.

Η Τσαγιοπάσανα, δηλαδή τρατάκα στην ίδια σου τη σκιά, είναι μια άλλη ταντρική πρακτική, πολύ ισχυρή για τον καθορισμό της ροής του τάτουα. Όμως, αυτή η πρακτική απαιτεί ειδική γνώση και οι Σάστρες συστήνουν την καθοδήγηση ενός γκούρου προκειμένου να την τελειοποιήσει κανείς.

Αυτές και διάφορες άλλες πρακτικές βοηθούν στην ανάπτυξη της γνώσης και της εμπειρίας των τάτουα στην πράξη. Είναι οι επιστημονικές μέθοδοι του κλεισίματος των πυλών στην αντίληψη των εξωτερικών ερεθισμάτων και του ανοίγματος των πυλών στην αντίληψη των εσωτερικών ερεθισμάτων, όπως τα χρώματα, οι ήχοι, οι οσμές κ.λπ.

Οραματισμός και φαντασία

Μια από τις βασικές αιτίες της γρήγορης προόδου ενός ασκούμενου στην τάντρα είναι η λεπτομερής διαδικασία του εσωτερικού οραματισμού, κάτι που έχει περιγράφει σε όλη την ταντρική σάντανα. Αυτός ο επινοητικός και δημιουργικός εσωτερικός οραματισμός, στον οποίο δίνει έμφαση η τάντρα, δεν επιλέγεται τυχαία, αλλά βασίζεται στον κόσμο της ψυχής, που είναι ένας κόσμος συμβολισμών. Καθώς ο νους εξερευνά το σύμβολο οδη-γείται σε ιδέες που βρίσκονται πέρα από την κατανόηση της λογικής, που έχουν εντούτοις μια απροσδιόριστη σύνδεση με το δομικό παρελθόν κάποιου.

Σήμερα, εξαιτίας της επιρροής των στοχαστών και των φιλοσοφιών της Δύσης, ο κόσμος είναι προσαρμοσμένος στη γνώση εκείνη που βασίζεται σε τεκμηριωμένα γεγονότα ή στην αντικειμενική εμπειρία. Όμως, υπάρχουν διάφορα πράγματα πέρα από το φάσμα της ανθρώπινης κατανόησης, που δεν μπορούν να αποδειχθούν σε ένα εργαστήριο, αλλά μόνο μέσω της προσωπικής εμπειρίας στις σκοτεινές περιοχές του νου. Παρά την υποκειμενικότητα αυτής της ανάλυσης, αναγκαζόμαστε να την λάβουμε υπόψη λόγω της μεταμορφωτικής ιδιότητας αυτών των εσωτερικών εμπειριών.

Για να αναπτυχθούν τα εσωτερικά οράματα, είναι επιτακτικό να αφήσετε ελεύθερες τις δημιουργικές ικανότητες της φαντασίας και του οραματισμού μέσα σας. Η φαντασία είναι μια δυναμική διαδικασία μέσω της οποίας ο στοχαζόμενος άνθρωπος δημιουργεί μια διάσταση εμπειρίας, η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί με μια ορθολογική διαδικασία της σκέψης. Όσο πιο αχαλίνωτη ή πιο ελεύθερη είναι η φαντασία, τόσο μεγαλύτερη είναι η περιοχή της εμπειρίας.

Φυσικά, όλοι είμαστε ικανοί να φανταζόμαστε με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, αλλά αυτό είναι ανεπαρκές. Οι εικόνες μιας τέτοιου είδους φαντασίας είναι περιορισμένες και δεν ξεπερνούν τα όρια της πιθανότητας. Είναι περιορισμένες στους κοινούς, κοινωνικούς κώδικες συμπεριφοράς και στα μοτίβα της σκέψης. Επιπλέον, δεν υπερβαίνουν τη σκέψη· δεν γίνονται ποτέ οράματα. Αν γίνονταν, θα ήμαστε όλοι οραματιστές ή σοφοί. Οραματιστής είναι αυτός που μπορεί να δει μέσα· αυτός που έχει αναπτύξει την ικανότητα της φαντασίας του σε τέτοιο βαθμό ώστε όλη η γνώση να του μεταβιβάζεται με τη μορφή οπτικών σχημάτων. Χρησιμοποιεί την ίδια ικανότητα με την οποία ο καθένας από εμάς είναι προικισμένος, όμως με πιο δυναμικό και καθολικό τρόπο.

Φαντασία, η πηγή της δημιουργικής δύναμης

Έχει διαπιστωθεί ότι μόνον εκείνοι που έχουν ισχυρές δυνάμεις φαντασίας έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν, επειδή η φαντασία είναι μια νοητική δύναμη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Καθώς χτίζετε έναν εσωτερικό κόσμο οραμάτων και συμβόλων, οι δυνάμεις του νου γίνονται ισχυρότερες επειδή εσείς δημιουργείτε τις εικόνες μέσω της νοητικής δύναμής σας, από το απέραντο δυναμικό που κοιμάται μέσα σας υπό τη μορφή αρχετύπων. Μόλις οι δυνάμεις του νου αναπτύξουν τη δύναμη της φαντασίας και δημιουργήσουν τον ειρμό των σκέψεων που επιθυμείτε να ακολουθήσετε, ο νους αποκτά αυτόματα την δυνατότητα επίτευξης οποιουδήποτε επιθυμητού στόχου.

Τα τελευταία χρόνια, η διαδικασία του εσωτερικού οραμα-τισμού έχει χρησιμοποιηθεί με μεγάλη επιτυχία στη θεραπεία ασθενών με καρκίνο. Οι διάσημοι γιατροί Έινσλι Μίαρς στην Αυστραλία και Σίμοντον στην Αμερική πειραματίστηκαν με την ιδέα του ασθενούς που οραματίζεται μια εσωτερική θεραπευτική διαδικασία. Ο ασθενής καθοδηγείται μέσω μιας σειράς οραμα-τισμών όπου τα υγιή κύτταρα και οι ιστοί επιτίθενται στα νοσούντα, με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που ένας στρατός επιτίθεται σε έναν άλλο. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας εξαρτάται από την ικανότητα του ασθενούς να συγκεντρωθεί, να εστιάσει και να φανταστεί οπτικά αυτή τη διαδικασία μέσα του. Τα αποτελέσματα τους έχουν πράγματι ανταμείψει.

Φυσικά, η ιδέα της θεραπείας των ασθενών με καρκίνο κατ’ αυτόν τον τρόπο έχει προέλθει από την έμφαση που δίνεται σ’ αυτόν τον τομέα από την τάντρα και τη γιόγκα. Στην τάντρα, ο οραματισμός και η δημιουργική φαντασία ενεργούν ως γέφυρα μεταξύ του αντικειμενικού και του υποκειμενικού κόσμου. Η φαντασία σας μπορεί να εστιαστεί στην αντικειμενική εμπειρία σας, αλλά οι εικόνες που δημιουργείτε είναι καθαρά υποκειμενικές.

Γι’ αυτόν το λόγο η τάντρα έχει αναπτύξει τη λεπτομερή τέχνη της εικονογραφίας. Οι εικόνες ενεργούν ως βάση από την οποία δίνεται μια κατεύθυνση στη φαντασία του ασκούμενου, μια εστίαση και ένα μέσον για συγκέντρωση. Η αφηρημένη φαντασία είναι αναμφισβήτητα ισχυρότερη, αλλά πολύ λίγοι μπορούν να το κάνουν αυτό, τουλάχιστον κατά τρόπο δημιουργικό, έτσι ώστε να επιτύχουν ένα ευεργετικό αποτέλεσμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται καθοδήγηση και κατεύθυνση σε κάθε βήμα, γιατί ο νους είναι ανεκπαίδευτος. Αποσπάται και διασκορπίζεται εύκολα, ή χάνει τον έλεγχο. Κατά περιόδους αυτό θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο, αν η φαντασία σας βασίζεται στην καταστροφή. Γι’ αυτό ακριβώς είναι απαραίτητη η πειθαρχία της γιόγκα, ώστε ο νους να παραμένει κάτω από την επιρροή του ασκούμενου, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλά φτάνει.

Για να χρησιμοποιηθεί η φαντασία σας ως δημιουργική δύναμη είναι απαραίτητο να δημιουργήσετε μια σκέψη, να την οραματιστείτε και να διατηρήσετε τη συγκέντρωσή σας σ’ αυτήν, έως ότου την οδηγήσετε στο σημείο της κορύφωσης ή της εξάντλησής της. Μόνον έτσι γίνεται ο νους ισχυρός. Όμως, ο νους δημιουργεί δυσκολίες κατά τη διαδικασία αυτή, και γι’ αυτό ο μέσος άνθρωπος απογοητεύεται.

Στο τάτουα σούντι ενθαρρύνεστε να κάνετε εσωτερική διερεύνηση. Σας δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσετε χρώματα, ήχους, εικόνες, και καλείστε να μετατρέψετε αφηρημένες ιδέες σε συγκεκριμένες μορφές, μεσω του οραματισμού. Εισάγεστε σε δυσάρεστες και σε ευχάριστες εικόνες και, παρόλο που υπάρχουν μερικές συγκεκριμένες βοηθητικές οδηγίες, σας δίνεται το πεδίο για να το εξερευνήσετε όσο πιο βαθιά μπορείτε.

Στην αρχή, οι εικόνες υπέρχουν μόνο υπό μορφή σκέψης, αλλά βαθμιαία αναπτύσσονται σε σαφώς καθορισμένες εικόνες.
Αυτό επιτυγχάνεται μόνον όταν ο νους είναι συγκεντρωμένος.
Καθώς ο νους αναστοχάζεται αυτές τις εικόνες που οι ίδιοι δημιουργείτε, οδηγείστε σε λεπτοφυείς εμπειρίες, που διαφορετικά θα περνούσαν απαρατήρητες.

"Η ταντρική τεχνική του εσωτερικού εξαγνισμού"

Το Τάτουα Σούντι είναι μια αρχαία ταντρική πρακτική εσωτερικού καθαρισμού. Ο κάθε άνθρωπος συντίθεται από πέντε βασικά στοιχεία ή τάτουα, τα οποία μπορούν να εξαγνιστούν και να μετασχηματιστούν μέσω της διαδικασίας του τάτουα σούντι. Το βιβλίο αυτό περιέχει τη θεωρία των τάτουα, καθώς και λεπτομερείς οδηγίες πρακτικής εξάσκησης, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και ταντρικά εργαλεία, όπως τα γιάντρα, τα μάντρα και τα μάνταλα. Το τάτουα σούντι είναι μια προχωρημένη πρακτική, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί μόνη της ως ολοκληρωμένη σάντανα ή και συμπληρώνοντας τις κουνταλίνι κρίγια και άλλες ανώτερες πρακτικές της γιόγκα.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΤΑΝΤΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΟΥ
 ''ΤΑΤΟΥΑ ΣΟΥΝΤΙ'' της Παραμαχάμσα Σατυασανγκανάντα
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤEIΤΕ ΣΤΟ LINK 
http://www.garudahellas.gr/en/books-biblia-vivlia/detail/1---greek-books/flypage/10--.html?sef=hcfp