Οργονομία

''Η ομοφυλοφιλία είναι διαταραχή της γενετίσιας Λίμπιντο'' (Βιλχελμ Ράιχ)

Οί πρακτικές θεωρίες του Βίλχελμ Ράιχ ‘’ΟΡΓΟΝΟΜΙΑ’’

Γλωσσάριο όρων της οργονομίας 

Πρόκειται για όρους που εισήγαγε ο Ράιχ προκειμένου να περιγράψει τις νέες έννοιες οι οποίες προέκυπταν από τη μελέτη των λειτουργιών της οργόνης.

Άγχος ηδονής: Ο φόβος της ηδονικής διέγερσης. Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για ένα παράδοξο φαινόμενο, που αποτελεί παρ’ όλα αυτά κυρίαρχο χαρακτηριστικό του πολιτισμένου ανθρώπου και οφείλεται στην αρνητική προς τη σεξουαλικότητα ανατροφή. Εκδηλώνεται όταν υπάρχει διαστολή και κίνηση της οργόνης στον οργανισμό.

Άγχος οργασμού, οργασμικό άγχος: Το άγχος που εμφανίζεται στην τελική και πλήρη παράδοση του οργανισμού όταν αυτός αφήνεται στις ακούσιες οργασμικές συσπάσεις του. Παρουσιάζεται στο τελικό στάδιο της θεραπείας και συναντάται σε κάθε έκφραση της θωρακισμένης ζωής.

Ανοργονία: Kατάσταση στην οποία περιέρχεται ο οργανισμός όταν η οργόνη αποσύρεται από κάποιο μέρος του ή όταν στερείται διέγερσης. Εμφανίζεται, όταν ακινητοποιείται το πρωτοπλασματικό σύστημα.

Αντανακλαστικό του οργασμού: Η χαρακτηριστική, ενιαία, ακούσια σωματική έκφραση του αθωράκιστου οργανισμού την οποία παρατηρούμε στην ακμή της σεξουαλικής πράξης και, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, κατά την ηρεμία.

Βάκιλοι-Τ: Μελετώντας τα βιόντα κάρβουνου ο Ράιχ ανακάλυψε μικροσκοπικά σώματα που είχαν σχήμα νυστεριού. Τα ονόμασε βακίλους-Τ, δηλαδή βακίλους θανάτου (από το γερμανικό Todes), εξαιτίας δύο παρατηρήσεων που τους συνέδεαν που τους συνέδεαν με τη διεργασία του θανάτου: α) Αναπτύσσονται κατά τον εκφυλισμό και τη σηπώδη αποσύνθεση της έμβιας και άβιας πρωτεΐνης. β) Όταν ενεθούν σε ισχυρές δόσεις, μπορούν να σκοτώσουν μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες. Μεγάλες συγκεντρώσεις βάκιλων-Τ βρέθηκαν στους ιστούς καρκινικών όγκων, τόσο σε νεκροτομικά ευρήματα ποντικιών, όσο και στο αίμα καρκινοπαθών ασθενών ή σε ιστούς (π.χ. κολπικό ή γλωσσικό επιθήλιο και δέρμα) που παρουσιάζουν προκαρκινικές αλλοιώσεις. (Βλ. Η βιοπάθεια του Καρκίνου.)

Βιόντα: Ονόμασε τις ενεργειακές κύστεις οι οποίες θεώρησε ότι αντιπροσωπεύουν μεταβατικά στάδια οργάνωσης της ύλης μεταξύ άβιας και έμβιας κατάστασης. Παρατήρησε ότι σχηματίζονται διαρκώς στη φύση κατά την αποσύνθεση της οργανικής ύλης και την αποδόμηση της ανόργανης και ότι συγκεκριμένη διαδικασία μπορεί να αναπαραχθεί πειραματικά. Πίστευε ότι τα βιόντα είναι φορτισμένα με οργόνη, δηλαδή με την Ενέργεια της Ζωής και, κάτω από ειδικές προϋποθέσεις, μπορούν να εξελιχθούν σε πρωτόζωα.

Βιόντα SAPA: Πρόκειται για βιόντα που παρασκευάστηκαν από άμμο ωκεανού. Στο βιβλίο του Η βιοπάθεια του καρκίνου, αναφέρει ότι τον Ιανουάριο του 1939, μία βοηθός έκανε επίδειξη του πειράματος με το οποίο παράγονται βιόντα για κάποιον επισκέπτη του εργαστηρίου στο Όσλο. Από λάθος, θέρμανε μέχρι πυράκτωσης άμμο από τον ωκεανό αντί για χώμα. Κατά την εξέταση του παρασκευάσματος σε μεγέθυνση 2000-4000x βρέθηκαν σχηματισμοί που διαθλούσαν έντονα το φως και αποτελούνταν από πακέτα 6 έως 10 κύστεων. Ο Ράιχ ονόμασε τα βιόντα αυτά SAPA από τις λέξεις sand = άμμος, και packet = πακέτο. Τα συγκεκριμένα βιόντα εξέπεμπαν έντονη φωταύγεια και επιβεβαίωσαν την πεποίθηση του Ράιχ ότι είχε ανακαλύψει μια ως τότε άγνωστη μορφή ενέργειας.

Βιοπάθεια: Όρος του Ράιχ που υποδηλώνει την οφειλόμενη στη θωράκιση διαταραχή του βιοενεργειακού παλμού του πρωτοπλασματικού συστήματος (βλ. λήμμα «πρωτοπλασματικά ρεύματα») του οργανισμού. Σύμφωνα με τον Ράιχ «Η σεξουαλική λίμναση αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη διαταραχή του βιολογικού παλμού. [...] Μια χρόνια διαταραχή [της σεξουαλικής] λειτουργίας πρέπει κατ’ ανάγκη να συμπίπτει με μία βιοπάθεια. [...] Ο κεντρικός μηχανισμός της βιοπάθειας είναι η διαταραχή της εκφόρτισης της βιοσεξουαλικής διέγερσης.» Διέκρινε τις βιοπάθειες σε ψυχικές και σωματικές ανάλογα με την εκδήλωσή τους στην ψυχική ή στη σωματική σφαίρα του οργανισμού αντίστοιχα. Έτσι οι νευρώσεις, οι ψυχώσεις, οι διαταραχές συμπεριφοράς και προσωπικότητας ανήκουν στις ψυχικές βιοπάθειες, ενώ πολλές χρόνιες παθήσεις από όλο το φάσμα της κλινικής παθολογίας —οι λεγόμενες «ψυχοσωματικές» διαταραχές— συγκαταλέγονται στις σωματικές βιοπάθειες όπως π.χ. αλλεργίες, βρογχικό άσθμα, πονοκέφαλοι και ημικρανίες, πολλές διαταραχές του γαστρεντερολογικού συστήματος, αυτοάνοσα νοσήματα, σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ, παχυσαρκία, πολλά γυναικολογικά προβλήματα, ισχαιμική καρδιοπάθεια, ιδιοπαθής αρτηριακή υπέρταση, ιδιοπαθής επιληψία, σκλήρυνση κατά πλάκας, καρκινωματώδης συρρίκνωση κτλ.

Βιοφυσικός λειτουργισμός: Βλέπε οργονομικός λειτουργισμός.

Δευτερογενείς ορμές: Πρόκειται για τις βίαιες, καταστροφικές και διεστραμμένες παρορμήσεις στις οποίες μετατρέπονται οι φυσιολογικές πρωτογενείς ενορμήσεις καθώς προσπαθούν να διαπεράσουν τη θωράκιση για να εκφραστούν. Το άτομο τις νιώθει να βγαίνουν από μέσα του «αυθόρμητα» και ορισμένοι θεωρούν ότι είναι απολύτως φυσιολογικό να τις εκφράσουν, πιστεύοντας ότι είναι ισότιμες με κάθε άλλη γνήσια και αυθόρμητη έκφραση της φύσης του ανθρώπου.

Dor: Η τοξική και δυνητικά θανατηφόρος μεταλλαγμένη οργόνη. Ο Ράιχ, στο περιοδικό Δελτίο οργόνης, εξηγεί την προέλευση του όρου DOR ως εξής: «Η μεταλλαγμένη κατάσταση της οργόνης ονομάστηκε DOR, από τα αρχικά των λέξεων Deadly Orgone Radiation (Θανατηφόρα Οργονική Ακτινοβολία).» Σύμφωνα με τον Ράιχ, η αιτία που προκαλεί αυτή την τοξική μετάλλαξη της οργόνης είναι η υπερδιέγερσή της είτε από την πυρηνική ακτινοβολία (ραδιενέργεια) είτε από συσκευές και εγκαταστάσεις υψηλής τάσης και παραγωγής ιονίζουσας ακτινοβολίας (π.χ. ηλεκτρικά ρεύματα υψηλής συχνότητας, μηχανήματα ακτίνων-Χ, μηχανές μικροκυμάτων κ.ά.).

Εργοδημοκρατία: Το σύστημα κοινωνικής διακυβέρνησης που προκύπτει όταν οι φυσικές, ενδογενώς ορθολογικές εργασιακές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων λειτουργούν απρόσκοπτα. Ο όρος εργοδημοκρατία αντιπροσωπεύει την εδραιωμένη πραγματικότητα και όχι την ιδεολογία των εργασιακών σχέσεων οι οποίες, αν και είναι συνήθως διαστρεβλωμένες, λόγω της επικρατούσας θωράκισης και των παράλογων πολιτικών ιδεολογιών, ωστόσο αποτελούν τη βάση κάθε κοινωνικού επιτεύγματος.

Θωράκιση Μυϊκή θωράκιση: Οι παθολογικές εκφράσεις του μυϊκού συστήματος (χρόνιοι μυϊκοί σπασμοί) που αναπτύσσει ένα άτομο προκειμένου να καταστείλει έντονες οργανικές αισθήσεις και αφόρητες συγκινήσεις, ιδιαίτερα το άγχος, την οργή και τη σεξουαλική διέγερση. Είναι λειτουργικά ταυτόσημη με την χαρακτηρολογική θωράκιση.

Χαρακτηρολογική θωράκιση: Το σύνολο των τυπικών χαρακτηρολογικών στάσεων τις οποίες αναπτύσσει το άτομο προκειμένου να αμυνθεί απέναντι στις δυσβάστακτες συγκινησιακές διεγέρσεις. Οι στάσεις αυτές προκαλούν ακαμψία του χαρακτήρα, έλλειψη συγκινησιακής επαφής, «απονέκρωση». Είναι λειτουργικά ταυτόσημη με τη μυϊκή θωράκιση.

Κοσμική υπέρθεση: Κατά τον Β. Ράιχ πρόκειται για μια θεμελιώδη λειτουργία της φύσης. Εκδηλώνεται ως αμοιβαία διέγερση, έλξη και συγχώνευση (σύντηξη), δύο ή περισσότερων ενεργειακών συστημάτων.

Λίμναση, σεξουαλική: Η συσσώρευση σεξουαλικής ενέργειας λόγω αναστολής της σεξουαλικής εκφόρτισης. Τροφοδοτεί ενεργειακά κάθε σωματική και ψυχική βιοπάθεια καθώς και τον κοινωνικό παραλογισμό του ανθρώπου.

Λιμναστική νεύρωση: Κάθε σωματική και ψυχική διαταραχή που οφείλεται άμεσα στη λίμναση της σεξουαλικής ενέργειας, Στον πυρήνα της λίμνασης βρίσκεται πάντα το λιμναστικό άγχος.

Λιμναστικό άγχος: Το άγχος που προκαλείται από τη λίμναση της σεξουαλικής ενέργειας στο βιοενεργειακό κέντρο του οργανισμού όταν εμποδίζεται η οργασμική εκφόρτιση.

Μηχανικισμός, μηχανιστική σκέψη: Φιλοσοφικό σύστημα σκέψης που υποστηρίζει ότι η ύλη είναι η μοναδική υπαρκτική πραγματικότητα στο σύμπαν, και οι διάφορες εκφράσεις και αλληλεπιδράσεις της αρκούν για να εξηγήσουν τις φυσικές διεργασίες που συμβαίνουν τόσο στα μηχανικά, όσο και στα βιολογικά ενεργειακά συστήματα. Ο μηχανιστής έχει χάσει την επαφή με τον βιολογικό του πυρήνα και φοβάται τις φυσικές και αυθόρμητες εκφράσεις του. Λόγω της μυϊκής και χαρακτηρολογικής του ακαμψίας βιώνει μια κατακερματισμένη εικόνα για τον κόσμο και τον εαυτό του. Αντιλαμβάνεται τα πάντα γύρω του ως άθροισμα επιμέρους μηχανικών συστημάτων τα οποία δεν συνέχονται από καμία λειτουργική, ενοποιητική αρχή.

Μυστικισμός, μυστικιστική σκέψη: Το φιλοσοφικό σύστημα σκέψης που υποστηρίζει ότι οι φυσικές οργανικές αισθήσεις και ο μηχανιστικός τρόπος σκέψης δεν αρκούν για να κατανοήσει κανείς την πραγματικότητα. Μόνο η βίωση της «μυστικής» και άρρητης ένωσης με μια υπερβατική πραγματικότητα ή οντότητα —που συχνά ταυτίζεται με τον Θεό— μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωμένη κατανόηση τόσο της φυσικής όσο και της άυλης πραγματικότητας. Ο μυστικιστής έχει διατηρήσει την επαφή με τον βιολογικό του πυρήνα, αλλά, λόγω της ιδιότυπης θωράκισής του, διαστρεβλώνει και παρερμηνεύει τις φυσικές εκφράσεις του και τις αποδίδει σε υπερφυσικές δυνάμεις. Σύμφωνα με τον Ράιχ, «Ο μυστικισμός σημαίνει, κυριολεκτικά, μια αλλαγή των αισθητηριακών εντυπώσεων και οργανικών αισθήσεων σε κάτι μη πραγματικό και εκτός του παρόντος κόσμου» (από το βιβλίο Ο αιθέρας, ο Θεός και ο διάβολος).

Νευροφυτοθεραπεία: Η θεραπευτική τεχνική που βασίζεται στις αρχές της σεξουαλικής οικονομίας. Ονομάστηκε έτσι, επειδή ο θεραπευτικός της στόχος ήταν να ελευθερωθεί η δεσμευμένη ενέργεια του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος, να αποκατασταθεί η νευροφυτική ισορροπία του ασθενούς και επομένως η οργασμική του ικανότητα. (Το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα ονομάζεται και «νευροφυτικό» ή απλά «φυτικό» σύστημα.) Αποτελούσε εξέλιξη της χαρακτηραναλυτικής τεχνικής του Ράιχ, ο οποίος αργότερα —στις αρχές της δεκαετίας του ’40 και μετά την ανακάλυψη της ατμοσφαιρικής οργόνης— μετονόμασε αυτή τη θεραπευτική τεχνική σε οργονοθεραπεία.

Οργασμική Ανικανότητα: Η απουσία οργασμικής ικανότητας που χαρακτηρίζει τον μέσο άνθρωπο της σύγχρονης εποχής. Η ατελής σεξουαλική εκφόρτιση έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση βιολογικής ενέργειας στον οργανισμό (οργόνης) η οποία στη συνέχεια τροφοδοτεί με ενέργεια κάθε είδους βιοπαθητικά συμπτώματα και τις μαζικές εκδηλώσεις παραλογισμού στη δημόσια ζωή.

Οργασμική Ικανότητα: Η ικανότητα πλήρους παράδοσης στον ακούσιο σπασμό του οργανισμού (οργασμός) και πλήρους εκφόρτισης της σεξουαλικής διέγερσης κατά την κορύφωση της γενετήσιας συνεύρεσης, την οποία στερούνται τα νευρωτικά άτομα. Χαρακτηρίζει τον γενετήσιο χαρακτήρα από τον οποίο απουσιάζει κάθε χαρακτηρολογική και μυϊκή θωράκιση. Η οργασμική ικανότητα πρέπει να διαφοροποιείται από την ικανότητα στύσης και εκσπερμάτισης, καθώς οι τελευταίες αποτελούν απλές προϋποθέσεις της.

Οργασμός: Ο ενιαίος, ακούσιος σπασμός ολόκληρου του οργανισμού κατά την κορύφωση της γενετήσιας συνεύρευσης. Λόγω του ακούσιου χαρακτήρα του και του άγχους οργασμού, έχει κατασταλεί στους περισσότερους ανθρώπους των πολιτισμών εκείνων που καταπιέζουν τη νηπιακή και εφηβική σεξουαλικότητα.

Οργόνη: Σύμφωνα με τον Ράιχ, πρόκειται για μια αρχέγονη κοσμική ενέργεια που βρίσκεται σε όλο το σύμπαν. Απέδειξε την ύπαρξή της οπτικά, θερμικά, ηλεκτροσκοπικά και με τον μετρητή Γκάιγκερ-Μίλερ. Στον ζωντανό οργανισμό την ονόμασε βιο-ενέργεια ή Ενέργεια της Ζωής.

Οργονική βιοφυσική: Ο τομέας της οργονομίας που ασχολείται με τη βιοφυσική έρευνα.

Οργονοθεραπεία: Φυσική Οργονοθεραπεία: Η βιοενεργειακή φόρτιση του οργανισμού με τη βοήθεια του συσσωρευτή οργόνης ο οποίος έλκει την κοσμική οργόνη της ατμόσφαιρας και τη συγκεντρώνει στο εσωτερικό του.

Ψυχιατρική Οργονοθεραπεία: Η κινητοποίηση της μπλοκαρισμένης ενέργειας (οργόνης) του οργανισμού, έτσι ώστε να εκφραστούν ελεύθερα και αυθόρμητα οι κατεσταλμένες συγκινήσεις, με τη σταδιακή διάλυση των μυϊκών και χαρακτηρολογικών θωρακίσεων, με σκοπό πάντα την εδραίωση της οργασμικής ικανότητας.

Οργονομετρία, Οργονομετρικές εξισώσεις: Ο Ράιχ ονόμασε οργονομετρία τη μελέτη των σχέσεων των φυσικών διεργασιών, οι οποίες αποτελούν εκδηλώσεις της οργονικής ενέργειας, με βάση τη συλλογιστική τεχνική του οργονομικού λειτουργισμού. Οι οργονομετρικές εξισώσεις αποτελούν σχηματικές παραστάσεις απεικόνισης του λειτουργικού τρόπου συσχέτισης των φυσικών διεργασιών.

Οργονομία: Η φυσική επιστήμη που ερευνά την οργόνη και τις λειτουργίες της.

Οργονομικός λειτουργισμός (ή ενεργειακός, ή βιοφυσικός): Η τεχνική της λειτουργικής σκέψης στην οποία στηρίζεται η κλινική και πειραματική οργονική έρευνα των φυσικών διαδικασιών. Το χαρακτηριστικό της λειτουργικής σκέψης είναι ότι η συλλογιστική της εναρμονίζεται με τον τρόπο που λειτουργεί η φύση. Η τεχνική αυτή αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της μελέτης της διαμόρφωσης του ανθρώπινου χαρακτήρα και οδήγησε στην ανακάλυψη της οργόνης στον οργανισμό και στην ατμόσφαιρα, αποδεικνύοντας ότι είναι ικανή να προσεγγίζει σωστά τις βασικές φυσικές λειτουργίες τόσο των έμβιων όσο και των άβιων διεργασιών.

Οργονομικό δυναμικό, αντίστροφο: Έτσι ονόμασε ο Ράιχ την ενδογενή τάση και χαρακτηριστική ιδιότητα της οργόνης να κινείται αυθόρμητα από τα ασθενέστερα φορτισμένα οργονοτικά συστήματα προς τα ισχυρότερα τα οποία την έλκουν και τη συγκρατούν. Το αντίστροφο οργονομικό δυναμικό εξηγεί τη φόρτιση των συσσωρευτών οργόνης, τη λειτουργία του νεφοδιαλυτή και του ιατρικού απορροφητή DOR. Είναι προφανές ότι μια τέτοια αυθόρμητη φυσική διαδικασία είναι ασυμβίβαστη με το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα και την αρχή της εντροπίας στη φύση, σύμφωνα με την οποία η ροή ενέργειας από συστήματα χαμηλού δυναμικού προς εκείνα υψηλότερου γίνεται μόνο με εξωτερική δαπάνη έργου και ποτέ αυθόρμητα.

Πείραμα ΧΧ: Πρόκειται για ένα πείραμα που σκοπό είχε τη μελέτη της οργάνωσης των βιόντων από την ελεύθερη μάζας οργόνη. (Ο όρος «ελεύθερη μάζας ενέργεια» χρησιμοποιήθηκε από τον Ράιχ προκειμένου να υποδηλώσει την ενέργεια της οποίας η ύπαρξη δεν προϋποθέτει την παρουσία ύλης.) Ο Ράιχ μελετούσε τη φωταύγεια της οργόνης σε δείγματα βιοντικού νερού με μια σειρά πειραμάτων. Κάποιο δείγμα έμεινε στο ύπαιθρο και πάγωσε. Όταν το δείγμα αποψύχθηκε, περιείχε πυκνά λέπια. Στο μικροσκόπιο και σε μεγέθυνση 3000x, ο Ράιχ παρατήρησε ότι τα λέπια περιείχαν βιοντικές κύστεις οι οποίες συστέλλονταν και διαστέλλονταν, και εξέπεμπαν ισχυρή φωταύγεια. Ο ίδιος έγραψε για το πείραμα: «Μεταξύ 1936 και 1945, παρασκευάζαμε βιόντα αποκλειστικά από πλήρως οργανωμένη ύλη (χούμο, χόρτα, σίδηρο, άμμο, άνθρακα κτλ.). Η διαφορά του Πειράματος ΧΧ συνίσταται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά μπορέσαμε να λάβουμε κύστεις οργόνης που είχαν όλα τα κριτήρια της έμβιας ύλης, προερχόμενες όχι από πλήρως οργανωμένη ύλη, αλλά από ελεύθερη μάζας οργόνη.» (Από το βιβλίο του Β. Ράιχ Η βιοπάθεια του καρκίνου. Εκδόσεις Orgone Insitute Press, 1948, σελ. 53.) [Παρασκευή βιοντικού νερού: Κοσκινίζουμε χώμα και αφού το βράσουμε σε αποσταγμένο νερό ή νερό βρύσης για μία ώρα ή το αποστειρώσουμε στο αυτόκαυστο για μία ώρα στους 120ο Κελσίου και πίεση 15 lbs, στη συνέχεια το διηθούμε. Το διηθημένο υγρό ονομάζεται βιοντικό νερό. (Βλ. Η βιοπάθεια του καρκίνου. Εκδόσεις Orgone Insitute Press, 1948, σελ. 55.)]

Πρωτοπλασματικά ρεύματα: Αισθήσεις ενεργειακής ροής, οι οποίες διατρέχουν ελεύθερα την αθωράκιστη και επομένως αυθόρμητα παλλόμενη έμβια ύλη. Η υποκειμενική αντίληψή τους αντανακλά την αντικειμενική μετάδοση της βιοπλασματικής διέγερσης. Η απουσία θωράκισης είναι απαραίτητη προϋπόθεση της αδιατάρακτης ενότητας του υποκειμενικού βιώματος με την αντικειμενική διέγερση του πρωτοπλάσματος. Ο Ράιχ θεωρούσε ότι τα ρεύματα αυτά προέρχονται από το πρωτόπλασμα των κυττάρων, δηλαδή από ένα πολύ βαθύ βιολογικό επίπεδο, το οποίο είναι κοινό σε όλα τα έμβια πλάσματα της φύσης. Στο περιοδικό Δελτίο οργόνης, Τόμος 2, Νο 3, 7/1950, στο άρθρο με τίτλο «Οργονομικός λειτουργισμός» (σ. 102) ο Ράιχ γράφει: «Όταν παρατηρούμε πρωτοπλασματικούς σπασμούς πρωτοζώων, δεν έχουμε ποτέ την εντύπωση ότι ο οργανισμός νιώθει άγχος ή είναι απορρυθμισμένος. Ο συνολικός πρωτοπλασματικός σπασμός μπορεί εύκολα να παρατηρηθεί σε ορισμένα πρωτόζωα (vorticella). Σ’ αυτά, έπειτα από μία περίοδο φόρτισης που προκαλείται από την πρόσληψη από το υγρό υψηλά φορτισμένων βιόντων (=ενεργειακών κύστεων), ξεκινούν επαναλαμβανόμενοι σπασμοί που ακολουθούνται από χαλάρωση. Η vorticella δεν διαθέτει κανένα νεύρο. Ο οργασμικός σπασμός είναι επομένως έκφραση της φόρτισης και εκφόρτισης του πρωτοπλάσματος και είναι ανεξάρτητος από την ύπαρξη ή όχι διαμορφωμένου νευρικού συστήματος.» Παλαιότερα ο όρος είχε μεταφραστεί ως «πλασματικά ρεύματα», αλλά η λέξη «πλασματικός» στα ελληνικά σημαίνει «αυτός που δεν στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα, φανταστικός, υποθετικός ή ψεύτικος» (Λεξικό Νεοελληνικής Γλώσσας, Γ. Μπαμπινιώτη, 20022), πράγμα που δεν μαρτυρά καθόλου τη σχέση του όρου με τη βιολογία του κυττάρου.

Σεξουαλική οικονομία: Ο τομέας της oργονομίας ο οποίος ασχολείται με την οικονομία, δηλαδή με την ενεργειακή διαχείριση, της βιολογικής ενέργειας του οργανισμού (οργόνης).

Συγκινησιακή πανούκλα: Η καταστροφική δράση του νευρωτικού χαρακτήρα όταν αυτή εκδηλώνεται στον κοινωνικό χώρο.

Συσσωρευτής οργόνης: «Ο συσσωρευτής οργόνης είναι μία κατασκευή η οποία, λόγω του ειδικού τρόπου διάταξης και συναρμολόγησης των υλικών της, ελκύει και συσσωρεύει στο εσωτερικό της την ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, ώστε αυτή να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επιστημονικούς, διδακτικούς και ιατρικούς σκοπούς.» (Από το φυλλάδιο Ο συσσωρευτής οργόνης: Η ιατρική και επιστημονική του χρήση.) Τα υλικά από τα οποία αποτελούνται τα τοιχώματά του είναι μεταλλικά και οργανικά (μη μεταλλικά) υλικά, τα οποία τοποθετούνται σε διαδοχικές στρώσεις έτσι ώστε το τελευταίο εσωτερικό στρώμα να είναι μεταλλικό ενώ το τελευταίο εξωτερικό, οργανικό.

Χαρακτηρανάλυση: Αρχικά επρόκειτο για μια τροποποίηση της παραδοσιακής φροϊδικής ψυχαναλυτικής τεχνικής που εισήγαγε ο Ράιχ. Στο επίκεντρο της ανάλυσης τέθηκε πλέον ο χαρακτήρας και η αντίσταση που προέβαλλε στη θεραπεία, και όχι τα συμπτώματα και η αποκάλυψη του ασυνείδητου περιεχόμενού τους. Ωστόσο, η ανακάλυψη της μυϊκής θωράκισης οδήγησε σταδιακά στην ανάπτυξη μιας νέας τεχνικής, που ονομάστηκε χαρακτηραναλυτική νευροφυτοθεραπεία. Η μεταγενέστερη ανακάλυψη της οργανισμικής οργόνης («βιοενέργειας») οδήγησε στην περαιτέρω εξέλιξη της χαρακτηραναλυτικής νευροφυτοθεραπείας, η οποία τελικά ονομάστηκε οργονοθεραπεία. (βλ. λήμμα Οργονοθεραπεία, Φυσική και Ψυχιατρική.)

Χαρακτήρας (χαρακτηροδομή): Η δομή της ψυχικής ορ­γάνωσης ενός ατόμου, ο στερεότυπος τρόπος δράσης και αντίδρασής του. Η οργονομική έννοια του χαρακτήρα είναι λειτουργική και βιολογική και δεν αποτελεί στατική, ψυχολογική ή ηθικολογική έννοια.

Χαρακτήρας, Νευρωτικός (χαρακτηρονεύρωση, νευρωτική χαρακτηροδομή): Ο χαρακτήρας ο οποίος, εξαιτίας της χρόνιας σεξουαλικής λίμνασης, λειτουργεί σύμφωνα με τις ηθικολογικές προσταγές της ψυχαναγκαστικής ηθικής.

Χαρακτήρας, Γενετήσιος (γενετήσια χαρακτηροδομή): Ο μη νευρωτικός χαρακτήρας ο οποίος δεν πάσχει από σεξουαλική λίμναση και επομένως είναι ικανός για φυσική αυτορρύθμιση, βασιζόμενος στην οργασμική ικανότητά του.

more: ''Sexuality'' Wilhelm Reich http://delfeios.blogspot.gr/2012/10/sexouality.html

Τη δεκαετία του 1950 η αντιπαράθεση του με τον Σιωνιστικό παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ σχετικά με την ιατρική εφαρμογή της οργονομίας κορυφώθηκε με μια πολυσυζητημένη στημένη δικαστική διαδικασία η οποία είχε δυσμενή έκβαση για τον ίδιο και το έργο του. Μέρος των βιβλίων του καταστράφηκε από τις αμερικανικές αρχές (τα υπόλοιπα λογοκρίθηκαν) και ο Ράιχ βρέθηκε στη φυλακή, όπου πέθανε (δολοφονήθηκε) στιγματισμένος και περιθωριοποιημένος αλλά βέβαιος, παρ' όλα αυτά, για τη σπουδαιότητα των επιτευγμάτων του. Στην φυλακή του έγραψε την τελευταία παρακαταθήκη του προς την ανθρωπότητα.

Η θεική ζωτικοπνευματική ενέργεια. Τα αρχαία Σανσκριτικά την περιγράφουν ως Πράνα οι αρχαίοι Έλληνες ως Αιθήρ και ο Βίλχελμ Ράιχ την μέτρησε αντικειμενικά, την φωτογράφησε και απέδειξε την ύπαρξη της στο συσσωρευτή του όπου θεράπευσε ανίατες ασθένειες. Αυτήν την φυσική ενέργεια την ονόμασε Οργόνη!

Τη δεκαετία του 1950 η αντιπαράθεση του με τον Σιωνιστικό παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ σχετικά με την ιατρική εφαρμογή της οργονομίας κορυφώθηκε με μια πολυσυζητημένη στημένη δικαστική διαδικασία η οποία είχε δυσμενή έκβαση για τον ίδιο και το έργο του. Μέρος των βιβλίων του καταστράφηκε από τις αμερικανικές αρχές (τα υπόλοιπα λογοκρίθηκαν) και ο Ράιχ βρέθηκε στη φυλακή, όπου πέθανε (δολοφονήθηκε) στιγματισμένος και περιθωριοποιημένος αλλά βέβαιος, παρ' όλα αυτά, για τη σπουδαιότητα των επιτευγμάτων του. Στην φυλακή του έγραψε την τελευταία παρακαταθήκη του προς την ανθρωπότητα.

Για να έχουμε μια γενική ιδέα περί της οργόνης , ας δούμε κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο ‘Εγχειρίδιο συσσωρευτή οργόνης’ του Τζειμς Ντεμέο , Ph.D.

‘Θεωρούμε την ανακάλυψη της οργόνης ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα στην ιστορία του ανθρώπου’ – από ένα γράμμα προς την Αμερικανική Ιατρική Εταιρία , υπογεγραμμένο από 17 γιατρούς το 1949.

‘Είναι δικαιολογημένο ότι η ανακάλυψη της οργονοενέργειας και οι ιατρικές της εφαρμογές μέσω του συσσωρευτή οργονοενέργειας , του οργονοβόλου , των βιόντων γης , και του νερού οργόνης έχουν ανοίξει μια πληθώρα νέων και , όπως φαίνεται , εκπληκτικά καλών προοπτικών’ – Βίλχελμ Ράιχ , γιατρός . Από το βιβλίο ‘Η βιοπάθεια του καρκίνου (ανακάλυψη της οργόνης , τόμος 2)’ , 1948.

‘...η οργονοενέργεια δεν υπάρχει’ – Δικαστής Τζον Ντ. Κλίφορντ , από μια απόφαση δικαστηρίου των Η.Π.Α. το 1954 με βάση την οποία όλα τα βιβλία και ερευνητικά περιοδικά του Δρ. Ράιχ απαγορεύθηκαν , και διατάχθηκε , να καούν σε κλιβάνους , ενώ ο Ράιχ κλείσθηκε σε ομοσπονδιακή φυλακή , όπου πέθανε.

Ο Βίλχελμ Ράιχ είχε πει ότι ακόμα και αν η ενέργεια της ζωής , ήταν γνωστή για χιλιάδες χρόνια , κατάφερε να την κάνει συγκεκριμένα χρησιμοποιήσιμη , και ότι η εποχή των εφαρμογών της μόλις έχει αρχίσει. (πόσο δίκιο είχε ...)

Ο Δρ. Βίλχελμ Ράιχ, προσδιόρισε πολλές από τις βασικές της ιδιότητες. Για παράδειγμα η οργονοενέργεια φορτίζει κάθε ζωντανή και μη ζωντανή ύλη και ακτινοβολείται από αυτές. Επίσης , μπορεί εύκολα να διαπεράσει όλες τις μορφές ύλης αν και με διαφορετική ταχύτητα. Όλα τα υλικά επηρεάζουν την οργονοενέργεια, ελκύοντας και απορροφώντας την ή απωθώντας και αντανακλώντας την. Την οργόνη μπορούμε να τη δούμε, να τη φωτογραφήσουμε , να την αισθανθούμε και να τη μετρήσουμε. Είναι μια πραγματική, φυσική ενέργεια, και όχι μόνο κάποια μεταφορική, υποθετική δύναμη.

 ===

Θωράκιση: είναι ένας επιστημονικός όρος που έδωσε ο Βίλχελμ Ράιχ κατά την έρευνα και τη μελέτη του πάνω στον ανθρώπινο χαρακτήρα και στην άμεση εξάρτησή του από κοινωνικούς και βιολογικούς παράγοντες. 

Η θωράκιση λοιπόν, είναι το σύνολο των στάσεων του χαρακτήρα που το άτομο δημιούργησε ως άμυνες για να προστατευτεί από την καταστολή (καταπίεση) των βασικών βιολογικών του συγκινήσεων (ορμών) – ηδονή, επιθυμία, άγχος, οργή, θλίψη – οι οποίες δεν μπόρεσαν να ικανοποιηθούν ολοκληρωτικά από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, κυρίως κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του ατόμου και στην περίοδο της εφηβείας. Η χαρακτηρολογική θωράκιση του ατόμου, συνδέεται ταυτόχρονα με αντίστοιχη μυϊκή θωράκιση. Αυτό συμβαίνει γιατί η συγκίνηση που είναι αλληλένδετη με λειτουργίες του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος (ΑΝΣ), όταν καταστέλλεται, αναγκάζει τον οργανισμό μέσω του ΑΝΣ να αυτοματοποιήσει μυϊκές εντάσεις που θα υποστηρίξουν τη συγκεκριμένη άμυνα, ως ένα είδος προστασίας από κάποιο «κίνδυνο», όπως συμβαίνει σε κάθε περίπτωση φυσικού κινδύνου. Όταν όμως η καταστολή των βασικών πρωταρχικών συγκινήσεων είναι συνεχής και χρόνια, ο οργανισμός αναγκάζεται να ενσωματώσει τις στάσεις αυτές ως μέρος του χαρακτήρα και τότε η θωράκιση – χαρακτηρολογική και μυϊκή – εγκαθίσταται μόνιμα, καθορίζοντας τη συμπεριφορά, την προσωπικότητα και το βαθμό της διανοητικής και σωματικής υγείας του ατόμου.

Η θωράκιση μοιάζει σαν ένα είδος χαρακτηρολογικού και μυϊκού τείχους/στρώματος, μιας σκλήρυνσης που κάνει το άτομο να χάνει την ικανότητα άμεσης επαφής με τη φύση και τον κόσμο, αφού πλέον βιώνει τη ζωή μέσα από αυτό το στρώμα. Το στρώμα της θωράκισης μπαίνει ανάμεσα στον πυρήνα του ατόμου που δημιουργεί τις πρωταρχικές ορμές και στην κοινωνία που τις καταστέλλει. Οι πρωταρχικές ορμές περνώντας μέσα από το στρώμα της θωράκισης διαστρεβλώνονται, με αποτέλεσμα ένα άλλο δευτερογενές στρώμα «κακών» ορμών να δημιουργείται, το οποίο μένει και αυτό ως επί το πλείστον ανενεργό, λόγω της ανάγκης του ατόμου για κοινωνική αποδοχή. Έτσι το άτομο κατασκευάζει μια προσποιητή συμπεριφορά που λειτουργεί ως βιτρίνα για τον έξω κόσμο, ενώ μόνιμο άγχος που συνοδεύεται από μυϊκή υπερτονία βιώνεται εσωτερικά.

Οι συγκινήσεις συνδέονται με ενεργειακά φορτία που διακλαδώνονται μέσω του ΑΝΣ και χαρακτηρίζονται από τη διαστολή και τη συστολή και δημιουργούν στο άτομο συγκεκριμένες αισθήσεις που αντιστοιχούν στην ηδονή και την απαρέσκεια. Ο υγιής ενεργειακός παλμός σε αθωράκιστες καταστάσεις, ακολουθεί τη φόρμουλα, ένταση – φόρτιση – εκφόρτιση – χαλάρωση. Η θωράκιση διαταράσσει τον ενεργειακό παλμό και δημιουργεί στο άτομο ένα αίσθημα απαρέσκειας που προκαλεί άλλοτε υπερδραστηριότητα και άλλοτε αποχή από τη ζωή, όπου και στις δύο περιπτώσεις το άτομο δεν βιώνει καμιά ικανοποίηση. Επειδή όμως η ανάγκη για ευχαρίστηση και ηδονή είναι βιολογικής σημασίας και δεν μπορεί να εξαλειφθεί, η χρόνια αποκοπή του ατόμου από την ευχαρίστηση της ζωής είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία ενός κατοπτρικού «ιδανικού» κόσμου, πέρα από τη φυσική διάσταση (=παράδεισος). Το ιδανικό του παραδείσου και του υπερπέραν, δεν είναι παρά μια αναπόληση της χαμένης ικανότητας για επίγεια ευτυχία και δίνει στο άτομο ελπίδα και δύναμη για να συνεχίζει να ζει και να ελπίζει. Έτσι εξηγείται η μυστικιστική ανάγκη του ανθρώπου για πίστη στο Θεό και στην μεταθανάτια ζωή που θα τον «λυτρώσει» από τις αμαρτίες του, δηλαδή από τον πόνο και τις δευτερογενείς «κακές» ορμές που δημιουργεί η θωράκιση. Η πίστη στο Θεό είναι ο τρόπος με τον οποίον ο θωρακισμένος άνθρωπος, διαστρεβλωμένα, αισθάνεται τον πυρήνα μέσα του και ο παράδεισος, ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβάνεται την ικανοποίηση των πρωταρχικών ορμών, που φέρνουν την ευτυχία=ηδονή. Αφού λοιπόν οι πρωταρχικές ορμές δεν μπορούν να βρουν ικανοποίηση στο φυσικό κόσμο, σίγουρα θα «πρέπει» να υπάρχει κάποιου είδους «λύτρωση» μετά το θάνατο. Χωρίς αυτή την ελπίδα ο θωρακισμένος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ζήσει. Δεν είναι τυχαίο, που η εμπειρία του οργασμού στο σεξ, συνδέεται από τον θωρακισμένο άνθρωπο με την ιδέα του θανάτου, γι’ αυτό και εκδηλώνει φόβο μπροστά στην φυσική αυτή λειτουργία. Είναι γεγονός ότι κατά τη στιγμή του οργασμού, το αθωράκιστο άτομο με την ικανότητα του για απόλυτο δόσιμο, βιώνει ισχυρά ενεργειακά ρεύματα στο σώμα του, που προκαλούν μια προσωρινή απώλεια της συνείδησης (ego) και το αίσθημα μιας ολοκληρωτικής σύνδεσης με το σύντροφο και τη ζωή ως σύνολο. Στο θωρακισμένο άνθρωπο η ισχυρή αυτή κοσμική εμπειρία του ολοκληρωτικού δοσίματος και της προσωρινής απώλειας της συνείδησης, εξισώνονται με το θάνατο. Έτσι, ο θωρακισμένος άνθρωπος βιώνει μυστικιστικά τη ζωή φτιάχνοντας συνεχώς υποκατάστατα που τον εξοστρακίζουν από την πραγματικότητα.

Περισσότερα για τον Θωρακισμένο και Αθωράκιστο άνθρωπο εδώ: https://delfeios.blogspot.gr/2012/10/sexouality.html