ΜΥΘΟΙ & ΤΑΝΤΡΑ

Οι διδασκαλίες του Πυθαγόρα έχουν πολλά κοινά με την τάντρα. Μύθοι, μυστήρια και μυήσεις είναι τα τρία συστατικά του ταντρικού διαλογισμού και του ταντρικού τρόπου ζωής.

Η Σαϊβική παράδοση, η οποία είναι ένα παρακλάδι της τάντρα, και οι οπαδοί της οποίας λατρεύουν τον Σίβα, έχει τον ακόλουθο μύθο. Σε ένα μέρος που λέγεται Αρουνατσαλα υπάρχει ένα βουνό. Μία μέρα, στην κορυφή αυτού του βουνού, έγινε μια μάχη ανάμεσα στον Μπράχμα και τον Βίσνου. Ο Μπράχμα είναι ο δημιουργός και η αιτία της δημιουργίας. Ο Βίσνου είναι ο συντηρητής και αυτός που διατηρεί την ζωή. Μάλωναν για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος θεός. Ο δημιουργός είναι ο μεγαλύτερος ή ο συντηρητής; Μάλωναν γι” αυτό για μεγάλο διάστημα. Ενώ είχαν αυτό το μεγάλο καβγά, ξαφνικά εμφανίστηκε ανάμεσά τους μία στήλη από φωτιά και απλωνόταν επάνω προς τον ουρανό και κάτω προς τον κάτω κόσμο.

Όταν αυτή η στήλη φωτιάς εμφανίστηκε, και οι δύο θεοί αναρωτιόνταν τι μπορούσε να είναι. Έτσι αποφάσισαν να το ερευνήσουν. Ο Βίσνου πήρε τη μορφή κάπρου και έσκαβε μέσα στο έδαφος για να βρει τη βάση της πύρινης στήλης. Ο Μπράχμα πήρε τη μορφή ενός κύκνου και πέταξε επάνω στους ουρανούς για να βρει την κορυφή. Πετούσαν και έσκαβαν στο άπειρο καθώς η πύρινη στήλη εκτεινόταν από το άπειρο στο άπειρο. Τελικά, ο Μπράχμα κουράστηκε να πετάει και να χτυπάει τα φτερά του και αποφάσισε να κλέψει.

Πήρε ένα λουλούδι από το άπειρο και επέστρεψε κάτω. Και, σύμφωνα με την ινδουϊστική μυθολογία, ο Μπράχμα τότε είχε πέντε κεφάλια που αντιπροσώπευαν τις πέντε ιδιότητες της φύσης, τις πέντε αισθήσεις, και τα πέντε στοιχεία. Χωρίς αυτές τις πέντε ιδιότητες, τις αισθήσεις και τα στοιχεία δεν μπορεί κανείς να δημιουργήσει τίποτα. Επομένως, η συμβολική αναπαράσταση του δημιουργού είναι κάποιος με πέντε κεφάλια.

Όταν ο Μπράχμα επέστρεψε στη γη με το λουλούδι, κοίταξε κάτω στον κρατήρα όπου είχε κατεβεί ο Βίσνου, σαν κάπρος. Σφύριξε στον Βίσνου και του είπε να επιστρέψει επάνω. Ο Βίσνου ανέβηκε, αγκομαχώντας βρώμικος και γεμάτος σκόνη όντας ένας κάπρος κάτω από τη γη. Ο Μπράχμα είπε στον Βίσνου: «Κοίτα, βρήκα την άλλη άκρη της πύρινης στήλης και αυτό είναι ένα λουλούδι από εκεί για να το αποδείξει.» Τη στιγμή που ο Μπράχμα είπε αυτό το ψέμα, ακούστηκε ένας κεραυνός από την πύρινη στήλη και ένα είδος φλόγας ανέβηκε και έκοψε ένα από τα κεφάλια του Μπράχμα. Και, σύμφωνα με τον μύθο, η πύρινη στήλη είπε: «Και οι δυο σας κάνετε λάθος. Κανένας δεν μπορεί να σκαρφαλώσει τις άκρες της πύρινης στήλης. Γιατί εγώ είμαι το άπειρο. Είμαι πανταχού παρών, παντογνώστης και παντοδύναμος, χωρίς αρχή και χωρίς τέλος. Μπορείτε να βρείτε τις άκρες μόνο όταν υπάρχει αρχή και τέλος.»

Τώρα το μυστήριο ή το μήνυμα σ” αυτόν τον μύθο είναι να καταλάβετε τη διδασκαλία και τη φιλοσοφία της ιστορίας στη δική σας ζωή. Ο Βίσνου, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη δύναμη της ύπαρξης, της διατήρησης και συντήρησης, παίρνει τη μορφή ενός κάπρου και πηγαίνει κάτω μέσα στη γη. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που διατηρεί και θρέφει τη ζωή είναι το στοιχείο της γης. Αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα που κρύβονται μέσα στη γη – ορυκτά, πολύτιμοι λίθοι, χρυσός και ασήμι. Υπάρχει ομορφιά και επίσης, βρωμιά, χώμα και λάβα. Υπάρχουν πράγματα που καταστρέφουν και δημιουργούν πόνο και άλλα πράγματα που δίνουν ευχαρίστηση. Και τα δύο είναι εκεί: πόνος και ευχαρίστηση. Αρετές και ελαττώματα. Και τα δύο υπάρχουν. Και, όταν αρχίζετε να σκάβετε, τα βρίσκετε και τα δύο. Συνήθως τα ελαττώματα υπάρχουν σε μεγαλύτερη ποσότητα από τις αρετές. Ο Βίσνου είναι η δύναμη που διατηρεί την ύπαρξή μας και η ενέργειά του είναι και αρνητική και θετική συγχρόνως.

Επομένως σκάβετε ή ψάχνετε μέσα στον εαυτό σας για να ανακαλύψετε την ασχήμια και την ομορφιά. Και όταν γίνετε ο γνώστης τόσο της ασχήμιας όσο και της ομορφιάς μέσα σας, τότε γίνεστε ικανοί να τρέφετε την δική σας ζωή, και θα έχετε το νόημα της δικής σας ύπαρξης, και όχι απλώς μια φιλόδοξη προσδοκία που δεν σας οδηγεί πουθενά.

Σε αντίθεση με τον Βίσνου, ο Μπράχμα, ο δημιουργός, παίρνει τη μορφή ενός κύκνου και πετάει στους ουρανούς. Ο συμβολισμός είναι σαφής. Ο δημιουργός είναι δεμένος με τη γη μέσω της δύναμης της δημιουργίας. Ωστόσο, συγχρόνως υπάρχει η δυνατότητα για το νου να ανεβεί σε άγνωστες διαστάσεις. Και αυτό το πέταγμα σε άγνωστες διαστάσεις, ανοίγει την πόρτα σε πνευματικές και μυστικιστικές εμπειρίες, και την πραγματοποίηση αυτών των υπερβατικών καταστάσεων. Όμως, όταν πετάτε ψηλότερα και ψηλότερα μέσω των αντιλήψεών σας, της γνώσης και της σοφίας, υπάρχει επίσης η ανάπτυξη ενός παράσιτου.

Αυτό το παράσιτο είναι γνωστό ως υπεροψία. Κατά τη γνώμη μου, το ενενήντα εννιά τοις εκατό από όλους τους πνευματικούς αναζητητές είναι περισσότερο υπερόπτες παρά ταπεινοί. Αυτό συμβαίνει γιατί τα πνευματικά επιτεύγματα θρέφουν το εγώ, την αυτό-ικανοποίηση, την αυτό-προβολή και είναι αυτό το υπεροπτικό κεφάλι του εγώ που χρειάζεται τελικά να κοπεί όπως το κεφάλι του Μπράχμα.

Επομένως, η αθωότητα θεωρείται η ποιότητα η οποία σας επιτρέπει την είσοδο στις υψηλότερες διαστάσεις. Για να εισέλθετε στο βασίλειο του παραδείσου χρειάζεται να είστε αθώοι σαν ένα παιδί. Όσο πιο υπερόπτες είστε, τόσο περισσότερη σάντανα πρέπει να κάνετε, για να γίνετε ταπεινοί, αθώοι και να επιτρέψετε να κοπεί το κεφάλι σας. Και μπορείτε να είστε βέβαιοι εκατό τοις εκατό πως, αν δεν επιτρέψετε στον γκούρου να κόψει το κεφάλι σας, τότε θα το κάνει το πεπρωμένο. Και, αν δεν επιτρέψετε στο πεπρωμένο να κόψει το κεφάλι σας, τότε ο Θεός σίγουρα θα το κάνει. Έτσι, αυτή είναι η κατανόηση του μυστηρίου και της διδασκαλίας σ΄ αυτόν το μύθο. Όταν κατανοήσετε αυτό το μυστήριο, η διαδικασία που περιγράφεται κατά τη μύηση γίνεται η σάντανα σας, και η μέθοδος με την οποία μπορείτε να πραγματοποιήσετε τον μύθο μέσα σας.

Τότε ο μύθος γίνεται μια ζωντανή πραγματικότητα, και γίνεστε φωτισμένοι. Αυτή είναι η ουσία του ταντρικού διαλογισμού, της ταντρικής μυθολογίας, των ταντρικών μυστηρίων και της ταντρικής μύησης.

Χαρι Ομ Τατ Σατ

ΠΑΙΑΝΙΑ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2005,
Σουάμι Νιραντζαναναντα Σαρασουάτι