ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΟΝΟΜΙΑΣ

ΒΙΟΝΟΜΙΑ

Η Έλξη

Το μεγαλύτερο μέρος από όσα υπάρχουν και έχουν μορφή, σχήμα και χρώμα, δεν είναι ορατό ούτε ψηλαφητό ούτε αισθητό με άλλο τρόπο. Το λεγόμενο κενό είναι μεστό πραγματικότητας. Κενός χώρος στη φύση δεν υπάρχει. Με αυτές τις πραγματικότητες η διάνοια έχει συγγένεια και γι αυτό τις έλκει. Όσο αναπτύσσονται οι λεπτότερες αισθήσεις μας, τόσο οι πραγματικότητες αυτές θα γίνονται φανερές σε εμάς.

Οτιδήποτε πράγμα έχεις στο νου σου αυτό το πράγμα το δημιουργείς. Δημιουργείς αόρατες πραγματικότητες ακατάπαυστα ενώ συλλογίζεσαι. Αν συλλογίζεσαι κάτι επί ώρες, ημέρες, έτη, θα ελκύσεις ούτως ή άλλως την δημιουργηθείσα πραγματικότητα και στον ορατό και υλικό κόσμο των περιστάσεών σου. Ελκύεις ακατάπαυστα από το αόρατο ρεύμα των πραγματικοτήτων πράγματα συγγενή με εκείνα που συλλογίζεσαι.

Οι Θησαυροί

Ο αόρατος κόσμος και τα άνω ρεύματα των αόρατων πραγματικοτήτων βρίθουν εκλάμπρων και ωραίων πραγμάτων – βρίθουν των πνευματικών αντιστοιχιών σε ότι απολαμβάνουν οι άνθρωποι στον κόσμο τούτο- βρίθουν επίσης ωραίων πραγμάτων τα αντίστοιχα των οποίων ουδέποτε ακόμη ο άνθρωπος έχει απολαύσει στον κόσμο τούτο. Όταν οι διάνοιες στον κόσμο τούτο μάθουν – και θα μάθουν όταν έρθει η ώρα _ να έχουν πίστη στο αόρατο σύμπαν, και πίστη στα απλά μέσα με τα οποία θα αντλούν τις πραγματικότητες από αυτόν, τότε θα προσηλώσουν την νοερή δράση τους επί της τερπνής όψης του βίου. Κατά συνέπεια ευημερία και υγεία θα ρέει προς αυτούς.

Βάλε την καρδιά σου στα λαμπρά και τα μεγάλα. Με αυτό τον τρόπο θέτεσαι σε συγκοινωνία προς το υπέρτερο ρεύμα του νου, το οποίο περιέχει σε αόρατο κατάσταση τις αντιστοιχίες όλων αυτών που η καρδιά μας επιθυμεί, και μάλιστα και πολλές άλλες ηδονές τις οποίες ακόμα δεν γνωρίζει. Τούτο σημαίνει το «άνω σχώμεν τας καρδίας ημών».

Το κακόν οιουδήποτε είδους πρέπει κάποιος να το σκέπτεται και να το εξετάζει τόσον μόνον όσον απαιτείται για να το άρει, ή να το μετριάσει. Πλησίον οχετού ή έλους μένει κάποιος μόνον όσον είναι ανάγκη να καθαρίσει το μέρος.

Η υγεία και η ισχύς σου θα είναι πολύ μεγαλύτερες και ασφαλέστερες εάν νοερά ή και σωματικά ζεις ανάμεσα σε ισχυρά πράγματα, ισχυρά ζώα, ισχυρούς άνδρες, ισχυρές γυναίκες.

Όταν λέγω ελκτική δύναμη της διάνοιας δεν εννοώ την διανοητική εκείνη διάθεση η οποία διψά ή λαχταρά για κάποιο πράγμα. Μια τέτοια λαχτάρα υποθέτει ανυπομονησία επειδή το ποθούμενο δεν έρχεται όσο γρήγορα επιθυμούμε. Η ανυπόμονη διανοητική διάθεση απωθεί και απομακρύνει από σένα το ποθούμενο ή επιβραδύνει την έλευσή του. Τούτο είναι ανάλογο προς την πράξη ανθρώπου ο οποίος από ανυπομονησία και αδημονία καταστρέφει την άμαξά του επειδή αυτή έπεσε σε έλος. Η δύναμη την οποία δαπάνησε για να την καταστρέψει θα ήταν αρκετή για να την σύρει έξω από το έλος. Η αναγκαία νοητική δύναμη για την έλξη κάθε αγαθού έγκειται στην κατάσταση εκείνη του πνεύματος σου, η οποία λέγει διαρκώς και γαλήνια: « Πρέπει να έχω αυτό το πράγμα΄ θα το λάβω΄ θα έλθει, αρκεί Σοφία ανώτερη από την ανθρώπινη να βλέπει ότι δεν θα πάθω κάτι κακό εξαιτίας του». Να θυμάσαι πάντα αυτό τον όρο της Ανωτέρας Σοφίας, η οποία σε φυλά από την ανυπομονησία και αδημονία που απομακρύνουν το ποθούμενο και συνάμα σε ενθαρρύνει να πιστεύεις ότι το ποθούμενο όταν θα έρθει δεν θα σε βλάψει.

Εκείνο το οποίον φέρει σε μας τα ποθούμενα είναι η κατάλληλη ρύθμιση του πνεύματος απέναντι σε αυτά και όχι η διηνεκής μηχανική ενθύμηση αυτών ειδικά. Το μόνον που απαιτείται όταν κάποιος πόθος έλθει στην καρδιά σου είναι να θέσεις το πνεύμα σου σε κατάσταση γαλήνης, αθορύβητης αποφασιστικότητας και οριστικότητας απέναντι σε αυτόν τον πόθο.

Η άντληση.

Η ελκτική δύναμη της διανοίας σου ελαττώνεται όταν μετέχεις σε μικροέριδες και μικροπροκαταλήψεις των ανθρώπων για τους άλλους. Αποβάλλεις δύναμη όταν συγκαταβαίνεις σε συνδιαλέξεις χαμηλότερου ελατηρίου και αισθήματος από το δικό σου, σε προσωπικές σπερμολογίες, σαρκαστικά σχόλια για τις ελλείψεις του μεν ή του δε, κατακρίσεις υποθέσεων που δεν σε αφορούν και αδικαιολόγητη περιέργεια και ανίχνευση των ιδιαιτέρων υποθέσεων του άλλου.

Όσο λιγότερο λαμβάνεις υπό σημείωση τις ταπεινές σκέψεις των άλλων τόσο λιγότερο μολύνεσαι από αυτές. Είναι συμφέρον σου να μη συγκαταβαίνεις μήτε νοερά μήτε έμπρακτα σε τέτοιες σφαίρες, διότι έχεις ανάγκη δύναμης ελκτικής για να αντλήσεις πλήρη υγεία, πλήρη ευδοκίμηση στις υποθέσεις σου, και αύξηση της ψυχής σου μέχρις ικανοτήτων τις οποίες ούτε καν φαντάζεσαι τώρα. Αν συγκαταβαίνεις στις χαμηλές εκείνες σφαίρες, κατεβαίνεις στον κόσμο της αποτυχίας και της ασθενικότητας. Ενδύεις τον εαυτό σου με την περιβολή του ανίσχυρου – περιβολή την οποία ολοένα φέρουν τόσοι, οι οποίοι αποδίδουν την ατέλεια της υγείας τους ή την αποτυχία των προσπαθειών τους σε όλα τα άλλα αίτια εκτός από το πραγματικό.

Φύγε όσο μπορείς μακριά από ανθρώπους απέλπιδες, άβουλους, και άσκοπους, αν θέλεις να διατηρήσεις άρτια την ελκτική δύναμη της διανοίας σου. Αν θέλεις να μην την ελαττώσεις με την νοθεία που συνεπιφέρει η απορρόφηση των απελπισμένων, άβουλων και άσκοπων διαλογισμών τους. Αν εξ ανάγκης περιέλθεις σε συνάφεια με αυτούς, πάρε το εκ των προτέρων απόφαση και δώσε στον εαυτό σου οριστική υπόσχεση ότι δεν θα απορροφήσεις κάτι από τους διαλογισμούς τους. Με αυτόν τον τρόπο ενδύεσαι με θετική προστατευτική πανοπλία κατά του μιάσματος. Αν πολύ λυπάσαι για εκείνους οι οποίοι δεν πιστεύουν σε αυτές τις ιδέες και συμμερίζεσαι τις περιπέτειές τους, ελαττώνεις την ελκτική δύναμη της διάνοιάς σου όσον αφορά το καλό και την αυξάνεις όσον αφορά το κακό. Διότι τότε απορροφάς τις αμφιβολίες τους και τις άλλες ελλείψεις της διανοίας τους. Αναμιγνύεις την πίστη σου με την απιστία τους. Ακρωτηριάζεις την αποφασιστικότητά σου με την αναποφασιστικότητά τους.

Για τους σκοπούς και τις προθέσεις σου μη μιλάς ποτέ σε κανένα παρά μόνο σε πρόσωπα που για τη φιλία τους έχεις πλήρη βεβαιότητα. Η τήρηση αυτής της εχεμύθειας αυξάνει απείρως την ελκτική δύναμη της διανοίας σου. Τα μυστικά διαχύνονται στον αέρα όταν τα εκφράζεις, έστω και αν δεν είναι κανένας παρών. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες εξαρτώνται από την εχεμύθεια. Το να μιλάς για τους σκοπούς σου σε εκείνους που μέσα στις κρυφές τους σκέψεις έχουν αντιζηλία, ελαττώνεις την δύναμη της διανοίας σου για να ελκύσεις το ποθούμενο προς τα σένα.

Αλλά και η ασκητεία και η ακρότατη αυταπάρνηση σε οποιοδήποτε πράγμα ελαττώνει την ελκτική δύναμη. Η ασκητεία δημιουργεί παρά φύση ορέξεις, και τότε ο νους στρέφεται προς τα πράγματα των οποίων την στέρηση επιβάλλεις στον εαυτό σου. Κάθε πράγμα το οποίο σε ενοχλεί, πάρε την απόφαση και πες ότι δεν θα σε ενοχλήσει πια. Αυτή η απόφαση θα αυξήσει την ελκτική δύναμη της διάνοιάς σου. Αλλά αν νοερά ενδίδεις στις ενοχλήσεις και δεν αντιστέκεσαι διανοητικά, αυξάνεις την δύναμη την οποία έχουν να σε ενοχλούν μόλις αντιτάξεις την διάνοιά σου κατά του πονηρού αμέσως απαλλάσσεσαι από αυτό.

Δεν εννοώ ότι η έξη στο να ενοχλούμαστε εύκολα ή η έξη στο να παραμένουμε σε σφαίρες που μειώνουν την ελκτική μας δύναμη είναι εύκολο να ξεριζωθούν αμέσως. Είναι σχεδόν αδύνατη μια τέτοια αιφνίδια μεταβολή. Πως λοιπόν να γίνει; Με το να μην ανυπομονείς για την μεταβολή. Η ανυπομονησία δεν επιταχύνει την μεταβολή.

Η συγκέντρωση

Όταν θέλεις να αποκτήσεις ένα πράγμα, κάνε την διάκριση μεταξύ του τι θέλεις και του τι χρειάζεσαι. Μπορεί να θέλεις όλα όσα βλέπεις, ενώ πραγματικά εκείνα τα οποία χρειάζεσαι είναι κάθε φορά είναι λίγα.

Όταν αισθάνεσαι ότι η ανάγκη είναι επιτακτική και πρέπει να ικανοποιηθεί, η ελκτική δύναμη του νου σου για το αναγκαίο αυξάνει, αρκεί η στάση του νου σου απέναντι σε αυτό να είναι στάση γαλήνης και υπομονής και όχι ανησυχίας για το ότι η ανάγκη δεν ικανοποιείται αμέσως τώρα. Η σωστή στάση του νου λέγει: «απαιτώ αυτό το πράγμα διότι είναι αναγκαίο διότι είναι δίκαιο να το αποκτήσω. Διότι αισθάνομαι ότι η απόκτηση αυτού του πράγματος θα αυξήσει την ικανότητά μου να ωφελήσω τον εαυτό μου και τους άλλους». Αυτή την διανοητική στάση πρέπει να τηρείς διηνεκώς, επί μήνες, χρόνια, μέχρις ότου στο τέλος να αποτελέσει μέρος της ιδιοσυγκρασίας σου και τότε θα βρίσκεσαι στην πολύτιμη αυτή στάση χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Αν αισθάνεσαι ότι αυτά που λέγω περιέχουν αλήθειες, τότε ο σπόρος της πεποίθησης έχει φυτευτεί στο νου σου.

Όταν κατορθώσεις αποκτήσεις αυτή την δύναμη, όταν δηλαδή κατορθώσεις να στρέφεται η ελκτική δύναμη της διάνοιάς σου προς την διεύθυνση των καλών, θα δεις ότι αυτή η δύναμη είναι ολοκληρωτικά δική σου. Κανένας δεν θα μπορεί να την ελαττώσει. Μάλιστα θα αυξάνει επ’άπειρον. Τότε δεν θα εξαρτάσαι από κανένα παρά μόνο από τον εαυτό σου και την Υπέρτατη Δύναμη του Σύμπαντος. Θα αισθανθείς ότι έχεις μέσα σου την δύναμη να πραγματοποιείς όλα όσα αναλαμβάνεις. Διότι τότε θα είσαι στο ρεύμα το οποίο είναι ικανό να σε ανυψώσει πάνω υπεράνω του κόσμου των νόσων. Μόνιμος γαλήνη και ειρήνη πνεύματος είναι η απόδειξη ότι αυτή η δύναμη εργάζεται προς όφελός σου.

Ενίοτε να υπάρξουν διαλείμματα πνευματικής διατάραξης. Κάποτε η δύναμη ίσως επανέλθει στην παλιά της διεύθυνση. Τούτο προέρχεται από τις προσπάθειες της παλιάς έξης να παλινορθωθεί, από τις ενέργειες του υλικού νου να ανακτήσει την παλιά του κυριαρχία. Τέτοιες διαταράξεις θα καθίστανται όλο και λιγότερο βίαιες και μικρότερης διάρκειας, διότι οι ανώτερες παροτρύνσεις και εμπνεύσεις, δηλαδή ο πνευματικός νου σου αποτελεί την μείζονα δύναμη και υποτάσσει την κατώτερη δύναμη.

Μπορούν όλοι να αποκτήσουν αυτή την δύναμη; Όσοι έχουν πίστη σε αυτή, μπορούν να στρέψουν το ρεύμα το οποίο φέρει προς αυτούς φτώχεια, ασθένειες και περιπέτειες, και να δώσουν σε αυτό την διεύθυνση που θα φέρει σε αυτούς τα αντίθετα. Την πίστη αυτή δεν θα την αποκτήσουν όλοι. Θα μείνουν πάντα εκείνοι που «δεν τα ακούν αυτά». Αυτοί θα εξακολουθούν τον δρόμο τους όπως πριν.

Αν αισθάνεσαι απομόνωση και στερείσαι ομόγνωμης και ομοφυούς φιλίας ή συνοδείας, η στάση της γαλήνιας αίτησης, του σιωπηλού πόθου ή δέησης, θα σου φέρει εν καιρώ την φιλία και συνοδεία που θα είναι άριστη για σένα.

Πολύ συντελεστικό προς την απόκτηση της ελκτικής δύναμης θα ήταν να έχεις, αν είναι δυνατόν, κάποιο δωμάτιο για το σκοπό αυτό, χωριστό και επιπλωμένο κατάλληλα, το οποίο θα θεωρείς ιερό και θα επικοινωνείς με το Άπειρο Πνεύμα. Μέσα σε αυτό το δωμάτιο δεν πρέπει να εισάγονται άλλοι στοχασμοί παρά μόνο στοχασμοί του ειλικρινούς πόθου να αντλείς δύναμη προς το πνεύμα σου. Για την οικογένεια, αυτό το δωμάτιο θα ήταν το ενδότερο αγιαστήριο του οίκου, το άγιο των αγίων. Θα ήταν επίσης μέσον εισαγωγής στην οικία, αγγελικών επιδράσεων οι οποίες θα πρόσθεταν τις ευεργετικές δυνάμεις τους στις δικές σου, ακόμα και άσυλο ανάπαυσης των ψυχών των συγγενών μας.

Ο Ήλιος

Πηγή σθένους είναι η ανάπαυση και του πνεύματος και του σώματος. Μάθε την επιστήμη της ανάπαυσης. Μέρος της επιστήμης αυτής συνίσταται στο να αποδιώχνεις από το νου σου για κάποιο χρόνο τις μέριμνες που απασχολούν τον νου σου και να αποστρέψεις το νου σου από αντικείμενα που απορροφούν μεγάλο μέρος του χρόνου σου. Έτσι ο νους σου επανακτά δυνάμεις.

Ο Ήλιος, όπως και κάθε πράγμα, έχει την πνευματική αντιστοιχία του η οποία επιδρά σε μας και στον πλανήτη μας. Υπάρχει Ήλιος αόρατος ο οποίος έχει προς τον ορατό Ήλιο την σχέση που έχει το πνεύμα με το σώμα μας. Ο ορατός Ήλιος επιδρά στο σώμα μας. Αλλά ο αόρατος Ήλιος, δηλαδή το πνεύμα του Ήλιου, επιδρά στην πνευματική μας υπόσταση όσο η υπόσταση αυτή αναπτύσσεται αρκετά ώστε να δέχεται την ιδιάζουσα αυτή επίδραση. Αν μπορείς να δεχτείς την αλήθεια αυτή, ή έστω και αν την λάβεις σοβαρά υπόψη, θα μπορέσεις να δεχτείς από αυτή την πηγή, δύναμη μεγαλύτερη από όση γίνεται να έλθει σε εκείνους που πιστεύουν μόνο στην ορατή ύπαρξη των πραγμάτων.

Η πίστη στην ύπαρξη των αόρατων αντιστοιχιών ζωοποιεί το σώμα και τον νου, ματαιώνει την ενέργεια του χρόνου, αναβάλλει το γήρας και καθιστά την ζωή αιώνιο.

Ο Ήλιος και τα στοιχεία που εκπέμπει στον πλανήτη μας, είναι όχι μόνο πλήρη ζωής αλλά και πλήρη νοήσεως. Αποτελούν νοητική ζωή και ως εκ τούτου δύναμη. Ο Ήλιος είναι κάτι περισσότερο από σφαίρα. Είναι πολύ ισχυρός νους. Είναι πνεύμα του οποίου βλέπομε μόνο το σώμα ακριβώς όπως του εαυτού μας βλέπομε το σώμα που είναι όργανο του πνεύματος μας.

Όταν δίνομε στο νου μας την στάση της γαλήνιας αίτησης για την παραλαβή δύναμης από το πνεύμα του Ήλιου που θερμαίνει όλο τον πλανήτη μας με ζωή, θα λάβομε μέρος εκείνης της πνευματικής δύναμης του Ήλου.

Ο Ήλιος είναι μία από τις εκφράσεις της Υπέρτατης Δύναμης. Λατρεία του Θεού σημαίνει να θαυμάζουμε ευλαβικά τα έργα Του και όλες τις εκφράσεις του μεγαλείου Του. Όταν θαυμάζεις ευλαβικά τα έργα Του, αντλείς δύναμη από το μεγαλείο Του και η ψυχή σου αυξάνει και συγγενεύει προς τον Θεό. Όταν θαυμάζεις το κάλλος ενός άνθους, την ισχύ ενός ωκεανού, την μεγαλοπρέπεια ενός όρους, λατρεύεις τον Θεό, και η λατρεία αυτή φέρει στην ψυχή σου κάλλος σαν του άνθους, ισχύ σαν του ωκεανού, μεγαλοπρέπεια σαν του όρους.

Από όλες τις ορατές σε μας εκφράσεις της θείας μεγαλοπρέπειας, ο Ήλιος είναι η σπουδαιότερη. Για αυτό το λόγο όλες οι θρησκείες αφιέρωσαν μια μέρα της εβδομάδας για να θαυμάζει ο άνθρωπος ευλαβικά την κύρια έκφραση της Θεότητας, ώστε να αντλήσει δύναμη ζωής και εργασίας για τις υπόλοιπες έξι ημέρες.

Έχε μια ημέρα της εβδομάδας αφιερωμένη στον Κύριο – Κυριακή- δηλαδή απομακρύνσου από κάθε κοσμική ενασχόληση, και στρέψε την ελκτική δύναμη της διανοίας σου στην πηγή κάθε ζωής και χάριτος.

Για τέτοια πράγματα όμως, δεν πρέπει να μιλάς με τον πρώτο τυχόντα. Ο αληθινός ποιητής αντλεί πνεύμα από κάθε άνθος, από κάθε δένδρο, από τον Ήλιο, από τα αστέρια, αλλά δεν καθιστά τις εμπνεύσεις του αντικείμενα συζήτησης και φλυαρίας, ούτε ο αληθινός ζωγράφος τις εντυπώσεις του. Δημιουργεί και παράγει μέσα σε σιωπή και γαλήνη σαν γνήσιος μάγος.

Μάθε να αγαπάς την φύση. Η συνήθεια της αγάπης προς την φύση είναι η αληθινή λατρεία προς τον Θεό. Ότι καλό και πολύτιμο έχει, αντανακλά και μεταδίδεται σε αυτόν που την αγαπά.

Εκείνος ο οποίος ηλεκτρίζεται από την θέα των καλλονών του ουρανού και της θάλασσας, της καταιγίδας και των διαφόρων τοπίων είναι μεγαλοφυής, διότι δέχεται τις επιδράσεις του μεγαλείου της φύσης, δέχεται δύναμη, αλλά πρέπει να ζητήσει και γνώση για να κάνει άριστη χρήση αυτής της δύναμης προς όφελος του εαυτού του και των άλλων.

Η φύση μιλά στις διάφορες διάνοιες με διάφορες γλώσσες. Στους χονδρούς λέγει ολίγα. Στους λεπτούς μπορεί να πει εντός ενός λεπτού περισσότερα από όσα μπορούν να εκφράσουν σε όλο τους τον βίο. Υπάρχουν ιδέες οι οποίες στους λεπτούς ανθρώπους δεν είναι δυνατόν να εκφραστούν ούτε με λέξεις, ούτε με μουσική ούτε με χρώματα. Εμφυσώνται αστραπιαία και αποτελούν πηγές ισχύος. Γιατί λοιπόν οι μεγαλοφυείς και οι αισθηματίες δεν ευδοκιμούν συνήθως στις ασχολίες του βίου, ή είναι ασθενούς κράσης σωματικά; Διότι δεν έχουν την γνώση να συντηρούν την δύναμη την οποία αντλούν. Οι νόμοι της δικής τους σύστασης δεν είναι ίδιοι με αυτούς που διέπουν την σύσταση των υλικών ανθρώπων. Ο μεγαλοφυής που περιμένει να ευδοκιμήσει βάσει των κοινών μεθόδων ευδοκίμησης μοιάζει με ατμόπλοιο που για να βαδίσει κάνει χρήση ιστίων αντί ατμού. Βέβαια θα μείνει πίσω από τα ιστιοφόρα.

Να καλλιεργείς την τέχνη της ανάπαυσης.

Η Ανακαίνιση.

Η ανάπαυση του πνεύματος θέτει τον άνθρωπο σε κατάσταση ειρήνης προς όλο τον κόσμο. Για να μάθεις την τέχνη της ανάπαυσης πρέπει να αρχίσεις από τον κανόνα της εγκατάλειψης κάθε σκέψης και φροντίδας της εβδομάδας κάθε Κυριακή. Αυτή η εγκατάλειψη είναι πολύτιμο προσόν, το οποίο όμως δεν αποκτιέται εύκολα. Για να το αποκτήσεις πρέπει με θάρρος να εμπιστεύεσαι όλες τις υποθέσεις σου και όλα τα σχέδιά σου στην Υπέρτατη Δύναμη του Σύμπαντος. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό κάθε μέρα, αρκεί μια φορά την εβδομάδα. Αυτή η εμπιστοσύνη στην ανεξάντλητη πηγή παντός καλού σε γεμίζει θάρρος όταν τα χρήματα σου λείπουν, όταν σε πιέζουν, όταν δεν βλέπεις ανθρώπινο μέσο απαλλαγής από τις περιπλοκές σου. Σε σώζει από την απελπισία και σου εμπνέει τρόπους διεξόδου τους οποίους δεν φαντάζεσαι.

Με το πέρασμα του χρόνου αυτό το θάρρος σου γίνεται έξη με την άσκηση και τότε η στιγμή της αμηχανίας δεν έρχεται ποτέ ξανά. Τότε απομακρύνονται όλες οι ασθένειες και οι χρηματικές στενοχώριες από τον κύκλο σου, στον οποίο έλκεται υγεία και αφθονία.

Πρέπει να γνωρίζεις την τέχνη της υπομονής, δηλαδή να μη σε φοβίζει η χρονική βραδύτητα. Απαιτείται χρόνος για να ξεριζωθούν νοητικά ελαττώματα που έχουν γεννηθεί εξαιτίας της μακροχρόνιας έλλειψης εμπιστοσύνης προς την Υπέρτατη Πηγή κάθε καλού. Απαιτείται χρόνος για να καταστραφεί η επικίνδυνη εκείνη πεποίθηση ότι μόνο με τα υλικά μέσα κατορθώνονται τα ποθούμενα.

Ο νους όταν αναπαύεται περιοδικά έλκει πνευματικά στοιχεία και έλκει αυτά όλο και περισσότερο καθότι η ικανότητα της ανάπαυσης θα αυξάνει. Κάθε Κυριακή λέγε: «Σήμερα δεν έχω καμία ευθύνη, καμία φροντίδα, καμία ανησυχία. Σήμερα βρίσκομαι σε αποκλειστική επικοινωνία με το Άπειρο Πνεύμα της Αγαθότητας». Μετά από κάποιες εβδομάδες θα δεις πόσο εύκολα θα εκτελείς τα ημερήσια έργα σου. Στην αρχή δεν θα βρεις εύκολο το έργο αυτό της εβδομαδιαίας ανάπαυσης, διότι ο νους σου έχει συνηθίσει να τρέχει άσκοπα από σκέψη σε σκέψη, και η συγκέντρωσή του καθίσταται δυσχερής.

Δεν πρέπει να θέλεις δια της βίας να συγκεντρώσεις τον νου σου, αλλά αρκεί κάθε Κυριακή στην αρχή, να περιορίζεσαι στην γαλήνια αίτηση οδηγιών από το Άπειρο Πνεύμα πώς να καταστήσεις αποτελεσματικά την Κυριακή σου ημέρα αληθινής ανάπαυσης και άντλησης ψυχικών δυνάμεων. Αρχίζεις λοιπόν από αυτή τη σκέψη που θα γίνεται δύναμη που θα κάνει τα υπόλοιπα.

Βαθμηδόν το πνεύμα σου θα καταστεί υγιές, τόσο υγιές ώστε να μην υποκύπτει πια ούτε σε κακό ούτε σε σφάλματα. Οι λέξεις υγιής και άγιος έχουν κοινή ρίζα και προορισμό. Όταν έχεις το πνεύμα σου υγιές, αγία καθίσταται και η ψυχή σου.

Πήγαινε στην εξοχή και κάθισε στον ήλιο. Περπάτα ήρεμα. Την Κυριακή μην σπεύδεις για τίποτα. Να προτιμάς ασχολίες καταπραϋντικές αντί για «διασκεδάσεις». Οι ήρεμες ενασχολήσεις δίνουν στην διάνοια να ακολουθεί ανώτερες εμπνεύσεις.

Η ανάπαυση της Κυριακής καλό είναι να ξεκινά από το Σάββατο το απόγευμα και να λήγει την Κυριακή το απόγευμα. Διότι ο μεσολαβών ύπνος βοηθά πολύ την διεύθυνση που έδωσες στο πνεύμα σου, ώστε την Κυριακή να μπορείς να αντλείς πιο αποτελεσματικά. Όταν πλησιάζεις να αποκοιμηθείς το Σάββατο, μπορείς να διανοείσαι τις εξής λέξεις: «Ζητώ από την Πηγή Πάσας Αγαθότητας δύναμη ώστε να μπορέσω να απομακρύνω τις σκέψεις από την διεύθυνση που έλαβαν κατά την διάρκεια της εβδομάδας. Ζητώ να κατανοήσω περισσότερο και καθαρότερα το σπουδαίο όφελος που θα λάβω σωματικά και διανοητικά από την μεταστροφή των σκέψεών μου μια μέρα από τις επτά. Να δω όλο και πιο καθαρά ότι η καλλιέργεια της ειδικής αυτής Κυριακής ανάπαυλας να μου δώσει δύναμη ώστε το σώμα μου να αντέχει και ο οργανισμός μου να αντιστέκεται σε κάθε νόσο, ώστε ο νους μου να καθαρίσει και να ανοίξει ώστε να λάβω νέες ιδέες, νέα σχέδια, νέα δράση, για τις υποθέσεις της επόμενης εβδομάδας- υποθέσεις τις οποίες σήμερα ζητώ να λησμονήσω εντελώς διότι η τοιαύτη λήθη τους μια φορά την εβδομάδα θα δώσει ευκαιρία να εισέλθει η πνευματική δύναμη η οποία θα ωθήσει καλύτερα την έκβαση των υποθέσεών μου αύριο. Ζητώ να μου αποδειχθεί επί μάλλον και μάλλον η πραγματικότητα των πνευματικών τούτων νόμων».

Αυτές οι λέξεις δεν πρέπει να λέγονται μηχανικά, αλλά με πλήρη συνείδηση του νοήματός τους. Ούτε να θεωρείται αυτή η μέθοδος αυστηρός κανόνας, ούτε είναι ανάγκη να μεταχειρίζεσαι τις ίδιες λέξεις. Έχε υπόψη σου ότι δεν είναι θρησκευτικό καθήκον, αλλά απλά μέθοδος η οποία υπενθυμίζει τι δύνασαι να κερδίσεις από τους νόμους της Φύσης.

Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

Οι διαλογισμοί που σε απασχολούν την ώρα που τρως έχουν μέγιστη επιρροή. Όταν λαμβάνεις την τροφή σου, αφομοιώνεις εκτός από τα υλικά στοιχεία και πνευματικά τα οποία εκπορεύονται από την διανοητική διάθεση στην οποία ευρίσκεσαι.

Δεν έχει καμία σημασία αν η τροφή σου είναι υγιεινή και θρεπτική αν την λαμβάνεις με αρνητική διάθεση (ευερέθιστη, μελαγχολική, φόβο, δειλία, απελπισία, βιασύνη, ανησυχία). Τότε θα μεταφέρεις εις την σύστασή σου αντίστοιχή βλάβη. Το να τρως με γαλήνη και με διαλογισμούς ή συνδιαλέξεις ευχάριστες, ήρεμες, υγιείς και αδρές, φέρει ανάλογο ρεύμα εις την σύστασή σου.

Ένεκα τούτου του επιστημονικού λόγου όλες οι θρησκείες παραγγέλλουν ευχαριστία και προσευχή προ του φαγητού. Η απαγγελία των ιερών φράσεων ενθαρρύνει την ηρεμία του νου και επομένως εξασφαλίζει αρμονικούς διαλογισμούς κατά την διάρκεια του φαγητού.

Την ώρα που τρώγεις η έλξη των στοιχείων είτε του καλού είτε του κακού είναι πολύ πιο δραστήρια από ότι τις άλλες ώρες, για τον εξής λόγο: όταν τρώγεις είσαι σε κατάσταση αρνητική, δηλαδή δεκτική περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ώρα εκτός από τις ώρες του ύπνου. Δηλαδή το πνεύμα σου θέτει τον εαυτό του και το σώμα σου σε τέτοια στάση ώστε να δέχεται τα στοιχεία της τροφής. Ολόκληρος ο εαυτός σου, το πνεύμα σου και το σώμα το οποίο χρησιμοποιεί είναι τότε σαν ανοικτή παλάμη τεταμένη για να δεχτεί κάποιο δώρο.

Ενώ το πνεύμα σου και το σώμα σου δέχονται σθένος από οποιαδήποτε πηγή, δεν πρέπει ταυτόχρονα να δαπανούν το σθένος αυτό. Δαπανάς σθένος αν την ώρα του τρώγεις η διάνοιά σου ευρίσκεται σε οιανδήποτε ένταση. Ένεκα τούτου το να μελετάς της ώρα που τρως μπορεί να αποβεί ολέθριο αργά ή γρήγορα.

Πολλά στοιχεία ευεργετικών στοχασμών δύνανται να έλθουν σε σένα όταν τρως γαλήνια, ήρεμα, ειρηνικά, αθόρυβα. Πολλά στοιχεία επιβλαβών στοχασμών δύνανται να έλθουν σε σένα αν τρως με βία, εριστικότητα και ανησυχία πνεύματος. Αν έχεις μακράν την έξη να τρως σε αυτή την δεύτερη διανοητική διάθεση, δεν δύνασαι να την ξεριζώσεις αμέσως. Μπορεί να ξεριζωθεί άρδην αλλά βαθμηδόν. Η βαθμιαία τούτη και ολοσχερής εκρίζωση γίνεται δια του μονίμου πόθου προς αυτήν την κατεύθυνση ήτοι δια της διηνεκούς προσευχής. Δια της γαληνιαίας αιτήσεως όπως αποκτήσεις την κατάλληλη διανοητική στάση θα ελκύσεις προς τον εαυτό σου δύναμη ισχυρή, βραδέως κινούμενη, αλλά βεβαίως και ασφαλώς προορισμένη να σε αναδιοργανώσει και να εκριζώσει από την σύσταση σου οιεσδήποτε επιβλαβείς έξεις και αν έχεις.

Αυτός που τρώγει εσπευσμένα μπορεί να τρώγει αρκετή ποσότητα, αλλά μολαταύτα δεν τρέφεται εξ αυτής. Η δυσπεψία για την οποία πολλοί παραπονούνται αποδίδοντας αυτή στο είδος της τροφής, θα έπρεπε να αποδίδεται μάλλον στον τρόπο τον οποίο λαμβάνεται η τροφή.

Ο Ουρανίσκος

Το να τρώγεις μηχανικά βλάπτει πολύ το σώμα. Κάθε λειτουργία που γίνεται χάριν του σώματος πρέπει να είναι μεστή ζωής και πνεύματος.

Αν οι ασχολίες σου σε απορροφούν τόσο ώστε να μην έχεις καιρό να τρώγεις με γαλήνη και υπομονή, αλλά τρέχεις σε αυτές ευθύς μόλις καταπιείς το φαγητό σου, είναι αναπόφευκτο με τον καιρό να πάθεις. Το σώμα δεν είναι ατμομηχανή ώστε να γεμίζεται εν τάχη.

Το πνεύμα απαιτεί πότε το ένα και πότε το άλλο έδεσμα και άρωμα. Το πνεύμα έχει τους λόγους του που απαιτεί αυτήν την εναλλαγή. Όταν κάποιος αδιαφορεί γι αυτό σημαίνει ότι έχει μόνο σώμα. Σημαίνει ότι το πνεύμα έχει χαυνωθεί.

Όσο πνευματικότερος είναι κάποιος, τόσο κριτικότερο έχει τον ουρανίσκο. Να θυμάσαι λοιπόν όταν τρώγεις να εξυπηρετείς τις απαιτήσεις του πνεύματος. Ο ουρανίσκος είναι ένας από τους πράκτορες του πνεύματος. Πρόσεχε να μην τον διαφθείρεις.

Ο λαίμαργος δεν τρώγει. Καταπίνει. Αυτός που τρώγει γαλήνια λαμβάνει με φιλόστοργη σκέψη κάθε τεμάχιο το οποίο φέρει στο στόμα, και όσο περισσότερα δευτερόλεπτα αφιερώνει σε κάθε τεμάχιο, τόσο περισσότερο διαρκεί και η μεταβίβαση της τροφής στο πνεύμα.

Ο λαίμαργος πολύ λίγο όφελος λαμβάνει από την τροφή του. Είναι σαν να θέτεις άνθρακες και ξύλα σε μεγάλη ποσότητα όλα με μιας εντός εστίας η οποία έτσι δεν δύναται να αναπτύξει πυρ. Λίγη τροφή που λαμβάνεται με ανάπαυση, μασόμενη βεβουλευμένα και ευάρεστα θα σου προσκομίσει περισσότερο καλό παρά τριπλάσια τροφή τρωγόμενη εσπευσμένα.

Όταν συντρώγεις με ανθρώπους εύθυμους, χαρούμενος, που δεν σπεύδουν ούτε ανησυχούν, ούτε έχουν εριστικές διαθέσεις, ούτε να είναι απασχολημένοι με εμπορικές μέριμνες, οι οποίοι μπορούν να τρώγουν και να συνδιαλέγονται ευχάριστα, και των οπoίων η συνδιάλεξη δεν έχει ίχνος πίκρας, ή κακοβουλίας ή δηκτικού σαρκασμού εναντίον άλλων, τότε έχεις πολυτιμότατα διανοητικά βοηθήματα. Τέτοιοι συνδαιτυμόνες συγκεντρώνουν την ελκτική δύναμη της διάνοιάς τους και έτσι σχηματίζεται ισχυρό διανοητικό ρεύμα τα οποίο προσκομίζει όλα τα καλά και αγαθά.

Ουδέποτε πρέπει να ανησυχείς μήπως το φαγητό το οποίο πρόκειται να φας, ή αυτό το οποίο τρως, αποβεί επιβλαβές. Αν ανησυχείς το καθιστάς επιβλαβές. Απεναντίας κάνε την αντίθετη σκέψη και λέγε ήρεμα: «Αυτό το φαγητό θα με ωφελήσει».

Η Τροφή

Όταν τρώγεις να θυμάσαι ότι είσαι μόριο της Μεγάλης Υπέρτατης Σοφίας. Τρώγε όπως τα πετεινά του ουρανού, και λησμόνησε ότι έχεις στόμαχο.

Αν στην φαντασία σου έχεις ασθενικό στομάχι, ασθενικό θα γίνει και στην πραγματικότητα διότι ό,τι σκέπτεσαι, αυτό δημιουργείς.

Ως προς την επιλογή των φαγητών να συμβουλεύεσαι πάντα τον ουρανίσκο σου, ο οποίος είναι ο πράκτορας του πνεύματος. Ό,τι ο ουρανίσκος σου αποστρέφεται μη το τρώγεις διότι αυτό δεν σε ωφελεί όσο και αν σου λέγουν ότι είναι θρεπτικό και δυναμωτικό.

Ένα μήλο κοπτόμενο από το δέντρο και αμέσως τρωγόμενο τρέφει και ζωογονεί περισσότερο παρά αν φαγωθεί μετά από πολλές ημέρες. Η μαγειρευμένη τροφή αποβάλλει τα ζωντανά της στοιχεία.

Πάσα τροφή από την οποία έχει αποσπασθεί η ζωή μεταδίδει στοιχεία θανάτου εις τον τρώγοντα αυτήν.

Πριν κοιμηθείς, αν πεινάς, φάγε κάτι πολύ λίγο, διότι όταν το σώμα ζητά τροφή κατά την διάρκεια του ύπνου το πνεύμα κωλύεται από το να φέρει στο σώμα τα πνευματικά στοιχεία του σθένους τα οποία θα έφερε, αν το σώμα ήταν απαλλαγμένο από την όρεξη για τροφή.

Το μέγα έργο του βίου σου είναι να καταστήσεις το σώμα πειθήνιο όργανο του πνεύματος.

Απαιτείται διηνεκής και γαλήνιος πόθος ώστε η θέληση του πνεύματος να εκτελείται αποτελεσματικά. Ο πόθος σε φέρει υπεράνω των επιθυμιών ή απαιτήσεων της χονδροειδούς όρεξης. Σου παρέχει την δύναμη να χρησιμοποιείς αυτές αν είναι ανάγκη, αλλά δεν αφήνει αυτές να χρησιμοποιούν εσένα.

Αν τρως κρέας με τον διηνεκή και γαλήνιο πόθο μια μέρα να βρεθείς υπεράνω της όρεξης γι αυτό, τότε ευρίσκεσαι στην οδό της σωτηρίας, ενώ αν απέχεις της κρεοφαγίας αλλά μέσα σου αισθάνεσαι την όρεξη του κρέατος ισχυρή, τότε βρίσκεσαι σε χειρότερη θέση από τους εθισμένους κρεατοφάγους.

Οι ανυπότακτες και θορυβώδεις ορέξεις αποτελούν την οχλοκρατία και κάποια ημέρα θα κατασταλούν εντελώς υπακούοντας στους πνευματικούς πόθους, οι οποίοι αποτελούν την αριστοκρατία. Το δέλεαρ της ύλης θα χάσει επιτέλους την ισχύ του αν το αντιμετωπίζεις και λέγεις προς αυτό επίμονα: «Είσαι δέλεαρ και σε καθυποτάσσω. Δεν είσαι ικανό να με ελκύσεις. Εγώ θα σε δεσμεύσω, δεν θα με δεσμεύσεις εσύ. Η μαγγανεία σου είναι νευρική πλάνη.»

Για να έχεις το θάρρος μα μιλάς επιτακτικά προς το δέλεαρ πρέπει να έχεις απόλυτη πίστη στο Ύψιστο Πνεύμα. Για να μιλήσεις στο δέλεαρ επιτακτικά απαιτείται πολύ θάρρος, και χωρίς την συναίσθηση ότι εξαρτάσαι από τις βουλές της Υπέρτατης Σοφίας, πως είναι δυνατόν να αποκτήσεις το απαιτούμενο θάρρος;

Ο Νους

Που έχεις τον νου σου; Όπου τον στέλνεις εκεί είναι. Μπορείς να συγκεντρώσεις τον νου σου σε ένα πρόσωπο που βρίσκεται στην Αμερική;. τότε και εσύ βρίσκεσαι στην Αμερική, οπουδήποτε βρίσκεται το σώμα σου.

Η πηγή ισχύος των μυών βρίσκεται στον νου σου. Υπερνικάς την αντίσταση του βάρους όχι με την απλή άσκηση των μυών, αλλά με την αποστολή νοερού ρεύματος προς τον επιτήδειο μυώνα.

Το βάδισμα, το τρέξιμο, η άρση βαρών, και κάθε μυϊκή ενέργεια είναι πράξη πνευματική και το γράψιμο ή η αγόρευση. Κανένας δεν μπορεί να κάνει βήμα χωρίς την σκέψη η οποία κινεί το σώμα.

Ρεύμα φόβου, ο «πανικός», επιδρά σε όλα τα μέρη του σώματος, καταβάλλει όλα τα όργανα και φέρει σωματικά παθήματα. Ο «πανικός» είναι νοερό ρεύμα φόβου το οποίο δημιουργείται ή μάλλον αντλείται κατ’ αρχήν από λίγα άτομα, μεταδίδεται σε πολλά άτομα, και αυξάνεται όσο κάθε διαδοχική διάνοια ανοίγει τις πύλες της σε αυτό.

Τα σωματικά όργανα είναι ανάλογα με τους τροχούς και τους μοχλούς και στρόφιγγες της ατμομηχανής. Τα σιδερένια τούτα όργανα κινούνται μόνο και λειτουργούν όταν η δύναμη του ατμού ενεργήσει σε αυτά.

Πολλοί εξαντλούνται διότι ασυναίσθητα προσπαθούν να εκτελέσουν δύο πράγματα ταυτόχρονα. Τούτο είναι πηγή μεγάλης εξασθένησης, διότι η διανοητική αυτή έξη επεκτείνεται σε όλα.

Όταν κουράζεσαι πολύ, ο λόγος είναι διότι έχασες πρόσκαιρα την ικανότητα της άντλησης αόρατης κινητήριας δύναμης για να ενεργήσει πάνω στο σώμα σου. Τα σωματικά σου όργανα, όσο αντλείς αυτήν την αόρατη δύναμη, είναι ανεπίδεκτα κάματου όπως οι ράβδοι της ατμομηχανής.

Το Αειθαλές

Η φύση από πάντα παρουσιάζει νέες και απροσδόκητες εκβάσεις, αρκεί να τις ζητάς. Από την παιδική μας ηλικία έχουμε συνηθίσει να μην ζητάμε τίποτα από την Φύση της οποίας οι θησαυροί είναι άπειροι και ανεξάντλητοι, αλλά έχουμε διδαχθεί να προσδοκάμε από τους ανθρώπους των οποίων οι πόροι είναι περιορισμένοι. Γι αυτό και οι θησαυροί της Φύσης είναι κλειστοί στα μάτια μας, και έπειτα αποφαινόμαστε κωμικά ότι δεν είναι δυνατό ετούτο, είναι ακατόρθωτο το άλλο, αλλά αυτό δεν είναι φυσικό.

Υπάρχει μια ιδέα ότι ο αθλητισμός είναι το ιδεώδες της σωματικής ανάπτυξης. Μια τέτοια μονομερής ανάπτυξη είναι πρόσκαιρη αν ολόκληρη η ανθρώπινη υπόσταση δεν αντλεί ισχύ και σθένος από την Υπέρτατη πηγή της ισχύος και του σθένους. Να ζητάς να εισρέει από αυτή συνεχώς προς την υπόστασή σου ολόκληρη ίση αναλογία ισχύος και σθένους.

Κάθε άνθρωπος δημιουργεί με τις ασχολίες και τις σκέψεις του ολόκληρο κόσμο και ατμόσφαιρα ίδια με αυτόν. Προς τον κύκλο του αυτό έλκονται όλες οι συγγενικές φύσεις και διάνοιες από το αόρατο σύμπαν. Αυτές μπορούν να σου δώσουν αληθινό σθένος μέσα από το ζωηρό τους ενδιαφέρον για τις προσπάθειές σου, εφόσον αυτές υπήρξαν και δικές τους προσπάθειες, όταν είχαν σώμα.

Ο καλλιτέχνης, ο συγγραφέας, ο έμπορος, ο νομικός οι οποίοι εργάζονται ακαταπόνητα και παράγουν καταπληκτικά αποτελέσματα της δράσης και επιμονής τους, δεν πράττουν τούτο πράγματι εξ ιδίας αυτών ισχύος. Κινούνται και διακεντώνται από αόρατες δυνάμεις που τους περιστοιχίζουν- δυνάμεις και διάνοιες που έχουν όμοιες κλίσεις και ιδιοφυΐες, δυνάμεις ισχυρές μεν, αλλά όχι σπάνια ιδιοτελείς και επιπόλαιες.

Γι αυτό όχι σπάνια ο ακαταπόνητος εργάτης απαυδά ξαφνικά ή παραφρονεί. Το σώμα του ένεκα της αδιάκοπης εργασίας φθίνει και οι διάνοιες που το περιστοιχίζουν ξαφνικά το παρατούν. Η μηχανή δεν έχει πλέον τον ατμό της. Σε τέτοιες περιόδους της ζωής σου θα αισθανθείς ότι δεν έχεις πλέον έφεση να καταβάλλεις οιανδήποτε δράση και απορείς για το πόσο δραστήριος ήσουν πριν από λίγο. Το θεωρείς μάλιστα δυσάρεστο σημείο, αλλά δεν είναι δυσάρεστο. Η διάνοιά σου μετά την πρόσφατη δράση ανήλθε σε νέο ύψος, και οι δυνάμεις που σε περιστοίχιζαν και σε βοηθούσαν λίγο πριν είναι τώρα υποδεέστερες της νέας κατάστασης στην οποία έχει φτάσει η διάνοιά σου. Πρέπει να ελκύσεις νέο λόχο γύρω σου με την γαλήνια αίτηση και διηνεκή ανάπαυση.

Ο Στοχασμός

Η κόπωση είναι ειδοποίηση ότι έχεις ανέλθει σε νέο στάδιο και ότι μέχρι να έρθει η στιγμή της νέας δράσης σου πρέπει να αναπαυθείς σαν να μην είχες άλλο μέλημα στον κόσμο. Αν παραβλέψεις την ειδοποίηση αυτή, το σώμα σου θα φθαρεί και στο τέλος θα εγκαταλειφθεί ως άχρηστο από το πνεύμα.

Το σώμα σου δια του χρόνου γίνεται δυσκίνητο όχι τόσο εξαιτίας υλικών αλλοιώσεων όσο από τις ιδέες τις οποίες βαθμηδόν απορροφά το πνεύμα σου. Μετά την ηλικία των 18 ή 29, αρχίζουν οι μέριμνες του βίου, η συγχρώτιση με διάνοιες παλαιού ρυθμού που ενεργούν μηχανικά. Η παιδική φαιδρότητα βαθμηδόν εκλείπει, και μαζί με αυτή και η παιδική ελαστικότητα του σώματος. Και τα δύο όμως αυτά στοιχεία είναι δυνατόν να διατηρηθούν συμβιβαζόμενα με την ωριμότητα της ηλικίας, αν φροντίζεις το πνεύμα σου να αποκτά νωπές ιδέες και όχι εώλους.

Ότι απορροφά το πνεύμα σου κρυσταλλώνεται στο αίμα σου και διαπλάθει το σώμα σου. «Τον άνθρωπο τα βάσανα γηράζουν, και όχι ο χρόνος». Για αυτό το λόγο είναι ανάγκη περιοδικά να θέτονται κατά μέρος τα βάσανα λησμονούμενα παντελώς επί μια μέρα έτσι ώστε να ανοίγει μια οπή δια της οποίας να εισέρχεται το πνεύμα της φαιδρότητας και του αειθαλούς.

Δύνασαι να τηρείς το πνεύμα σου αειθαλές και ακμαίο, αν ζητάς γαλήνια από την Υπέρτατη Σοφία να σε οδηγεί μακριά από τις νοσηρές ιδέες οι οποίες συνήθως εισορμούν στον νου σου χωρίς να το ξέρεις και να σε οδηγεί στις σφαίρες των υγιών ιδεών, των ιδεών της συμμετρικής ισχύος, της φαιδρότητας, της ευδοκίας, της καλαισθησίας.

Η ύλη χωρίς το πνεύμα εξασθενεί και γηράσκει κατά φυσικό νόμο. Αλλά κατά φυσικό επίσης νόμο η ύλη οδηγούμενη από το πνεύμα της ζωής διηνεκώς αναβιώνει και ενισχύεται.

Οι άνθρωποι δεν ζητούν να άγονται από το πνεύμα και επομένως επικρατεί ο νόμος του γήρατος. Τα ζώα δεν έχουν την νόηση να ζητούν, οι άνθρωποι δεν έχουν το θάρρος.

Το Λησμονείν

Το σώμα χρησιμοποιείται από το πνεύμα όπως το πριόνι από τον ξυλουργό. Το πνεύμα εργάζεται διηνεκώς, και την εργασία του αποτελούν οι στοχασμοί του. Κάθε στοχασμός είναι ουσία που ακτινοβολεί από το πνεύμα. Είναι φανερό ότι μετά από χιλιάδες τέτοιες ακτινοβολήσεις το πνεύμα έχει ανάγκη από ανάπαυση. Εντεύθεν ο ύπνος. Διαρκούντος του ύπνου το πνεύμα περισυλλέγει τις ακτινοβοληθείσες ικμάδες του και αφού αναζωογονηθεί λαμβάνει πάλι κατοχή του σώματος και αρχίζει εκ νέου την εργασία του. Δια του ύπνου το πνεύμα συγκεντρώνει τις δυνάμεις του.

Το απαιτούμενο πράγματι για την συγκέντρωση των πνευματικών δυνάμεων είναι η άκρα αδράνεια του σώματος και όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός της επιτυγχανόμενης σωματικής αδράνειας τόσο μικρότερος είναι ο απαιτούμενος χρόνος υπνώσεως.

Πολλές φορές το πνεύμα συναντά δυσκολία στην προσπάθειά του να περισυλλέξει τις δυνάμεις του, και αποτέλεσμα αυτής της δυσκολίας είναι η αϋπνία. Το πνεύμα προσπαθεί να αφήσει το σώμα σε αδράνεια και δεν δύναται. Εντεύθεν η αϋπνία. Όσο διαρκούσε η ημέρα σκόρπισε πολύ τους στοχασμούς του και δυσκολεύεται να τους περισυλλέξει.

Μόλις το σώμα περιέλθει σε αδράνεια απέρχεται σε άλλους ορίζοντες και συλλέγει εντυπώσεις Εντεύθεν τα όνειρα.

Το πνεύμα σου έχει τις αισθήσεις του όπως και το σώμα σου, αλλά ελλείψει χρήσεως τα πνευματικά αισθητήρια αμβλύνθηκαν. Εντεύθεν όταν κοιμάσαι και το πνεύμα σου εισάγεται σε άλλες σφαίρες δεν ωφελείται όσο έπρεπε, και μάλιστα αδημονεί. Είναι ανάγκη να προετοιμαστεί γι αυτό πριν αφήσει την διαμονή του στο σώμα ειδάλλως θα είναι ξένο στον πνευματικό κόσμο. Ο άριστος τρόπος της προπαρασκευής είναι να θυμάσαι ακράδαντα ότι είσαι πνεύμα, όχι σώμα. Ιδίως η ενθύμηση αυτή να είναι ζωηρή την στιγμή που πέφτεις για ύπνο. Αυτή η ενθύμηση είναι σαν τηλεγράφημα που στέλνεις προς αυτούς που κατοικούν στον πνευματικό κόσμο για να σε περιμένουν και να σε υποδεχτούν σαν ίσο τους. Αλλιώς θα πλανηθείς σε ειδεχθείς κόσμους κατωτέρων όντων. Αλλά η ενθύμηση ότι είσαι πνεύμα, απαύγασμα της θείας ουσίας, σε εισάγει σε κόσμους ζωής και κάλλους.

Κάθε στοχασμός είναι ουσία την οποία ο άνθρωπος απορροφά με εκών άκων. Σε συμφέρει άρα απείρως να είναι εκλεκτής φύσεως. Η ευδοκίμηση και ευδαιμονία του βίου εξαρτάται κυρίως από αυτή τη χημική σύμμειξη. Συνταυτίσου με τα βιονομικά κέντρα, όχι με τα οικονομικά αν θέλεις να έχεις κάθε αγαθό στην ζωή σου. Ή, κατά την φράση του Χριστού, «ζήτα πρώτον την βασιλείας του Θεού, και τα αγαθά του βίου θα σου επιδαψιλευθούν αυτομάτως».

Η επιστήμη του μέλλοντος θ’ αναγνωρίσει τον στοχασμό ως χημική ουσία, και το ποιόν αυτού εξαρτάται από τα στοιχεία που προσκολλώνται σε αυτόν. Τα στοιχεία της αδημονίας, του άλγους, του μίσους, του φθόνου εκφαυλίζουν την ποιότητα του στοχασμού και εντεύθεν εκφυλλίζουν τον οργανισμό και φυσιολογικώς και φυσιογνωμικώς. Υγεία και κάλλος ουδέποτε συμβιβάζονται με φαύλους ή απαίσιους στοχασμούς.

Ο έχων την τέχνη να λησμονεί, έχει την τέχνη να απομακρύνει από τους στοχασμούς του τα στοιχεία που τους εκφαυλίζουν, - απαισιοδοξία, σκαιότητα. Θυμό, μελαγχολία, φθόνο, ραδιουργία, μνησικακία, σκωπτικότητα, χαιρεκακία, δυσμένεια είτε στον λόγο είτε σε δράση, είτε σε διανόηση. Όταν κινδυνεύεις να περιπέσεις σε αυτά, ζήτα γαλήνια τα αντίθετα, και η ελκτική δύναμη της διάνοιάς σου θα τα φέρει. Ένας αποτελεσματικός τρόπος να ζητάς κάτι νοερά είναι να βλέπεις τον εαυτό σου με την φαντασία σου, να έχει ήδη το ζητούμενο. Η τέχνη του Λησμονείν είναι πολύτιμη για την επιδίωξη οιουδήποτε πράγματος. Πρέπει συχνά να λησμονείς το επιδιωκόμενο αν θέλεις αυτό να έρθει προθυμότερα. Η ποινή της παραβάσεως είναι στενότης ορίζοντος, μονομανία, ψύχωσις. Είναι έλλειψη κρίσης να προσκολλάται κάποιος σε μια ιδέα, παραφροσύνη δε να θέλει όλοι οι άλλοι ν’ ακολουθήσουν την ιδέα στην οποία έχει προσκολληθεί.

Η Αλληλευμένεια

Η γέννηση μιας νέας ιδέας φέρει σθένος στο πνεύμα. Όσο πλουσιότερο είναι σε ιδέες το πνεύμα τόσο κραταιότερα είναι τα έργα του σώματος. Όπως το σώμα τρέφεται δια νέων τροφών έτσι και το πνεύμα τρέφεται δια των νέων ιδεών. Λεισμόνει τα οπίσω, ενθυμού τα πρόσω, αυτό είναι το κλειδί της αιώνιας ζωής. Το γήρας είναι προϊόν αφοσίωσης εις τα οπίσω. Η αειθαλής νεότητα είναι προϊόν αφοσίωσης εις τα πρόσω.

Η αφοσίωση εις τα πρόσω γεννά ιδέες διότι φέρει τους στοχασμούς εις επιγαμία προς τους στοχασμούς όντων τα οποία κατοικούν εις τις σφαίρες του υπέρτερου πνεύματος. Προαπαιτείται όμως η τέχνη του λησμονείν τις νεκρές ιδέες πριν γίνει δυνατόν να ελπίσεις την γέννηση νέων ιδεών. Και όταν αποκτήσεις νέες ιδέες, είναι απόλυτος ανάγκη – είναι νόμος του βίου η ανάγκη αυτή- να εκφράσεις αυτές. Σε καθιστά ευδαιμονέστερο και ισχυρότερο η έκφρασις, διότι άνοιξες πύλες άλλων διανοιών, και εξ αυτών ακτινοβολήθηκε προς εσένα ισχύς και γηθοσύνη. Αλλά αν παρέλειψες να εκφράσεις, αποκλείστηκες από αυτήν την ακτινοβόληση, και η ζωή σου μειώνεται. Μόνον ο δίδων δώρα λαμβάνει δώρα.

Όσο περισσότερα δίδεις τόσο περισσότερα έχεις. Πλούσιος είναι αυτός που έχει το θάρρος να δίδει.

Η αφιλαυτία είναι στοιχείο ζωτικό της πρωτοτυπίας των ιδεών τις οποίες δανείζεσαι. Ο φίλαυτος αρκείται να δανείζεται και δεν προσφέρει κάτι πρωτότυπο. Ο αφίλαυτος δανείζεται και παράγει πρωτότυπα. Δεν προσφέρει τα δανεισθέντα ως πρωτότυπα, αλλά γεννά εκ της χρήσεως του δανείου.

Ο γνωρίζων να κάνει την δέουσα χρήση της τεράστιας δύναμης την οποία ονομάζουμε στοχασμό διεξάγει πολύ πιο επικερδή εργασία εντός μιας ώρας, παρά ο μη γνωρίζων εντός ενός έτους.

Η διάνοια όχι μόνο ελκύει στοχασμούς, αλλά και εξαποστέλλει. Η ατμόσφαιρα βρίθει στοχασμών εξαποστελόμενων από κάθε είδους διάνοιες. Οι ομοφυείς στοχασμοί συναντώνται και οι διάνοιες που τους εξαποστέλλουν φέρονται εις συνάφεια. Αναλόγως του ποιου των στοχασμών που εξαποστέλλεις θα είναι και οι σχέσεις που προορίζεσαι να συνάψεις. Ο υστερόβουλος στοχασμός σου θα αφυπνίσει μια υστερόβουλη χορδή και στους άλλους. Οι υστερόβουλοι όταν συναντώνται βλάπτουν αλλήλους. Επίσης οι φίλαυτοι και οι άδικοι.

Οι μεγάλες αρμονίες προέκυψαν μόνον εκ της αλληλεπικοινωνίας των αφίλαυτων. Οι θρίαμβοι της Ειρήνης (οι οποίοι, αντίθετα με τους θριάμβους του πολέμου, είναι αιώνιοι), είναι τέκνα της ανεξιδοξίας. Μόνον οι ανεξίδοξοι δύνανται να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν.

Κάθε στοχασμός τον οποίο εξαποστέλλεις σου φέρει ακριβώς τις αντίστοιχες αξίες. Αλλά μη σπαταλάς τις ικμάδες σου με ανυπομονησία ή ταραχή. Η δύναμη του στοχασμού σου αρκεί. Η νοερά γαλήνια (επίμονη αλλά όχι ανυπόμονη) αίτηση είναι η μόνη δύναμη που κινεί όρη. Φρόντιζε να θέτεις σε ενέργεια αυτή την δύναμη λίγο προ του ύπνου σου. Θα συναντηθείς με πρόσωπα στον αόρατο κόσμο, τα οποία θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με τις δικές σου, και θα είσαι σε θέση όταν ξυπνήσεις να κάνεις αποτελεσματικότερη χρήση του σώματός σου.

Ο μόνος τρόπος να αμυνθείς και να ματαιώσεις την επιρροή των στοχασμών δυσμένειας που ξαποστέλλονται εναντίον σου είναι να αντεξαποστείλεις στοχασμούς φιλίας. Όσο δίκαια παράπονα και αν έχεις εναντίον οιουδήποτε, μην τον κηρύξεις εχθρό σου. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Νοερά κήρυξέ τον φίλο σου. Αν τον κηρύξεις εχθρός σου, θα ελκύσεις προς τον εαυτό σου ρεύματα εχθρότητας από κάθε γωνιά του Σύμπαντος. Αν τον κηρύξεις φίλο σου το σθένος σου πολλαπλασιάζεται. Πάσα αρμονική και αλληλευμενής ομήγυρης είναι δίνη ξαποστέλλουσα κύματα ευεργετικού αιθέρα. Ζήτα γαλήνια ότι ποθείς και έρχεται. Πρόσεχε μόνο να ποθείς τα άξια πόθου.

Η Μέριμνα.

Ο στοχασμός είναι ουσία η οποία δεν πρέπει να σπαταλάται, διότι η σπατάλη της φέρει μείωση όχι μόνο του διανοητικού σθένους αλλά και της σωματικής ρώμης. Σε κάθε πράξη, έστω και την παραμικρή, είναι καλό να κατευθύνεται επαρκής δόση στοχασμού, για να γίνει κατορθωτή η δέουσα σύμπραξη μεταξύ μυώνος και νου προς ικανοποιητική εκτέλεση της πράξης. Αν ο στοχασμός αποστέλλεται αλλού την στιγμή που επιχειρείται η πράξη, συμβαίνει σπατάλη στοχασμού. Κάθε ανυπομονησία στην πράξη ή στην σκέψη είναι σπατάλη στοχασμού. Συγκέντρωση του στοχασμού είναι νόμος του βίου.

Για να λησμονήσεις μια ταραχή ή θλίψη, συγκέντρωσε τον στοχασμό σου σε κάτι άλλο και θα αντλήσεις από αυτό αρκετή αγαλλίαση ώστε να εξουδετερώσεις την ταραχή ή τη θλίψη σου. Η συχνή προς τούτο προσπάθεια φέρει την ευχέρεια της συγκέντρωσης. Διηνεκώς στον καθημερινό μας βίο έχομε αφορμές τέτοιας προσπάθειας.

Θέλεις να δέσεις ένα κόμπο. Έχεις πολύτιμη ευκαιρία να εξασκήσεις την δύναμη της συγκέντρωσης αν θυμηθείς ότι είναι ουσιώδες να μη διαλογίζεσαι τίποτα άλλο παρά μόνο την πράξη της δέσης του κόμπου. Ο νους γυμναζόμενος από τέτοιες καθημερινές αφορμές εύκολα κατόπιν θα δύναται να αποσπάται από δυσάρεστα συγκεντρούμενος σε ευάρεστα.

Σπαταλάς πολύτιμη ενέργεια δια της ανυπομονησίας, ενώ αν γαλήνια συγκεντρώσεις τον νου σου στην πράξη, και η θύρα θα κλείσει και η σπατάλη της δύναμης σου θα αποσοβηθεί.

Η εναλλαγή των δράσεων είναι ανάπαυση. Συμφέρει σπουδαία να μεταφέρομε τους διαλογισμούς μας περιοδικά σε άλλα θέματα. Το ουσιώδες είναι η εναλλαγή, όχι η παύση της δράσης και για να κατορθώσουμε αυτή την εναλλαγή είναι πολύ σπουδαίο το γύμνασμα στην συγκέντρωση σε οτιδήποτε εκτελούμε στον καθημερινό μας βίο.

Η μέριμνα για το αύριο είναι σπατάλη στοχασμού και ελαττώνει την ελκτική δύναμη της διάνοιας. Όπως το κρίνο του αγρού, αμέριμνο για το αύριο, έλκει όλα τα απαραίτητα για ευδαίμονα και έκλαμπρο βίο, έτσι και ο ανθρώπινος νους αν επικέντρωνε τους στοχασμούς του εις τα της σήμερον, χωρίς να αδημονεί για το αύριο και μη φοβούμενος το μέλλον, θα είλκε προς τον εαυτό του πάντα τα χρειώδη προς ευδαίμονα και έκλαμπρο βίο. Οι χρείες της σήμερον είναι οι μόνες πραγματικές χρείες. Έχεις ανάγκη του σημερινού γεύματος. Του αυριανού γεύματος δεν έχεις σήμερον ανάγκη. Σπαταλάς τις δυνάμεις σου όταν μεριμνάς περί της αυριανής ανάγκης.

Η ελκτική δύναμη της διάνοιας η ενοικούσα εις τον άνθρωπο ενοικεί και εις τον κρίνον, και αν σπαταλάς αυτήν εις μέριμνες πέραν των αναγκών της ημέρας, αποκόπτεις από τον εαυτό σου τις αρτηρίες δια μέσου των οποίων το Σύμπαν προθυμοποιείται να σου παρέχει με αφθονία παν το χρειώδες προς εξασφάλιση της αύξησής σου, της υγείας σου, της ισχύος σου, και της ευπορίας σου κάθε ημέρα.

Η μέριμνα για το αύριο και η συσσώρευση θησαυρών από φόβο προς την πτώχεια έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα. Διαλογίσου αίσια για το μέλλον, και θα έλκεις αίσια.

Έκαστος δια μέσου της διαίσθησης δύναται να βρει τις μεθόδους προς εκμάθηση οιουδήποτε πράγματος, αρκεί να είναι γαλήνιος κατά την διάρκεια της έρευνας του θέματός του, και να τηρεί τις λειτουργίες του σώματος σε αδράνεια κατά τον χρόνο της μελέτης. Ανεπιγνώτως όλοι μελετάμε και σπουδάζομε και μαθαίνομε. Κάθε πρόσωπο με το οποίο σχετιζόμαστε είναι ένα βιβλίο το οποίο αναγιγνώσκουμε, και η γνώση την οποία αποκτούμε από αυτή την ανάγνωση είναι χρυσός, διότι είναι γνώση της ανθρώπινης φύσης.

Μελετάς και σπουδάζεις και μαθαίνεις ακατάπαυστα και ανεπιγνώτως όσο διατηρείς το πνεύμα γαλήνιο και το σώμα ήρεμο διότι όταν βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση, απορροφάς και μετουσιώνεις και αφομοιώνεις ιδέες τις οποίες έλκεις από παντού. Αλλά η δύναμη του να έλκεις αυτές ελαττώνεται αν μεριμνάς απλά για την συσσώρευση γνώσεων. Εκείνος ο οποίος αγωνίζεται να συσσωρεύει γνώσεις μένει αμαθής, ακριβώς όπως εκείνος ο οποίος αγωνίζεται να συσσωρεύει χρυσό μένει πτωχός.

Η Αφοβία

Από την ποιότητα των στοχασμών μας εξαρτάται ο βαθμός της ευδαιμονίας μας. Οι σχέσεις τις οποίες συνάπτομε έχουν επιρροή επί της ποιότητας των στοχασμών μας. Αν συγχρωτίζεσαι με ανθρώπους των οποίων οι διαλογισμοί είναι πονηροί ή ζοφεροί, η διάνοιά σου απορροφά εξ αυτών και η ποιότητα των σκέψεών σου καταβιβάζεται. Δύνασαι όμως να προφυλαχτείς από αυτή την επιρροή αν ενθυμήσαι να ζητάς γαλήνια την δύναμη να αίρεσαι υπεράνω αυτής της επίδρασης. Τότε δεσπόζεις των περιστάσεων, δεν άγεσαι από αυτές. Είσαι προσωπικότητα υπερτέρας αξίας όταν ενθυμήσαι να τηρείς τους διαλογισμούς σου αγνούς, φαιδρούς, θαρραλέους, και κάθε όμιλος εις τον οποίο εισέρχεσαι αγάλλεται από ένστικτο εκ της παρουσίας έστω και δεν ομιλείς. Αφοπλίζεις και τον δυσμενέστατα προς σε διακείμενο όταν νοερά αρνείσαι να θεωρείς οιονδήποτε ως δυσμενώς προς σε διακείμενο. Το ευμενές των στοχασμών σου συντρίβει πάσα δυσμένεια, και έλκει προς σε κύματα ευμένειας που σε δυναμώνουν σωματικά και ηθικά. Όσο περισσότερα τέτοια κύματα έλκεις τόσο περισσότερη ζωή εισέρχεται εις το είναι σου, και έτσι δύνασαι να συγχρωτίζεσαι με οποιονδήποτε ακίνδυνα.

Ουαί εάν διατρέφεις δυσμένεια εις την καρδιά σου και συγχρωτίζεσαι μετά χθαμαλωτέρων στοιχείων. Θα εφελκύσεις θανατηφόρα κύματα. Αλλά δια του ευμενούς των στοχασμών σου συνδέεσαι με σφαίρες υπερτέρας περιωπής. Εισδέχεσαι νάματα ζωής εκ κόσμων των οποίων οι κάτοικοι είναι θεοί σε δύναμη και δημιουργοί θαυμασίων. Όταν ανοιχθούν οι οφθαλμοί των ανθρώπων δια της γνώσεως, το να αποκλείεις από την διάνοια κάθε ζοφερό στοχασμό θα θεωρείται ένστικτο αυτοσυντήρησης.

Η ποιότητα του στοχασμού είναι καλή ή κακή ανάλογα με τα συναισθήματα και τα πάθη μας. Ο φόβος ενεργεί ως δηλητήριο επί του στοχασμού. Ο φόβος είναι δουλεία. Ό,τι φοβάσαι θα το πάθεις. Η επικρατούσα φτώχεια είναι αποτέλεσμα φόβου. Ο φόβος ακρωτηριάζει το πνεύμα και εκθέτει τον οργανισμό εις νόσους. Ο φόβος περί της γνώμης των άλλων ως προς τις πράξεις σου και εκφράσεις σου σε καθιστά δούλο. Ζήτα γαλήνια ανεξαρτησία φρονήματος και θα την λάβεις.

Ζήτα γαλήνια αφοβία. Έτσι ελκύεις γύρω σου πνεύματα άφοβα και θα απορροφήσεις εκ των στοχασμών τους.

Και αυτή η εμπορική ευδοκίμηση πρέπει να αποδίδεται σε πνευματικό χάρισμα. Όλοι όσοι ευδοκιμούν, ευδοκιμούν λόγω κάποιας πνευματικής ιδιοφυΐας την οποία πιθανόν και αυτός ο ίδιος να αγνοεί. Η πνευματικότητα δεν είναι αεροβασία και ονειροπόληση, αλλά οξύνοια, προβλεπτικότητας και διοικητικό ταλέντο. Αν κάποια περιπέτεια σου έφερε πτώχεια, μη φοβηθείς. Γνωρίζεις ότι το πνεύμα είναι υπεράνω κάθε περιπέτειας. Και εις νόσο αν περιήλθες πάλι μη καμφθείς, αλλά ενθυμού ότι υπάρχει πνευματικό χάρισμα το οποίο συνίσταται εις την δια του στοχασμού θεραπεία της νόσου. Ζήτησέ το γαλήνια. Κάθε ασθένεια είναι ελάττωση ζωής. Η ενέργεια του νου στρεφόμενη εις το ασθενούν μέρος χορηγεί ζωή. Το κλειδί της φυσιολογικής υγείας είναι η αφοβία. Επίσης το ίδιο ισχύει και για την κοινωνιολογική υγεία. Το να εμμένεις εις τον σκοπό σου, εις την επιδίωξή σου, εις το εγχείρημά σου, εις το ιδανικό σου, μετά από όσα και να σου λέγουν αποθαρρυντικά και αποτρεπτικά, είναι πνευματικό χάρισμα.

Ουδείς ο οποίος συναισθάνεται ότι είναι υιός του Θεού ανέχεται πενία δική του ή άλλων. Ο Χριστός ουδέποτε επαίνεσε την πενία, αλλά παρήγγειλε στάση διανοίας τέτοια ώστε να ελκύει προς εμάς παν ό,τι αγαθόν ο βίος έχει να προσφέρει. Ο Χριστός πράγματι είπε: «Θέσε το πνεύμα σου σε επικοινωνία και αρμονία μετά του θείο πνεύματος, και παν ό,τι υφίσταται είναι περιουσία σου». Είναι αδύνατον να είσαι πένης άπαξ και ρύθμισες την διάνοιά σου κατ’ αυτόν τον τρόπο, δια τον απλούστατο λόγο ότι ο Θεός δεν είναι πένης.

Το Περιβάλλον

Μόλις κατανοήσεις ότι η διάνοια έχει ελκτική δύναμη κατανοείς σημαντικότατες αλήθειες. Τα λεγόμενα «κληρονομικά νοσήματα» δεν είναι τόσο κληροδοτήματα του σώματος, όσο κληροδοτήματα του πρυτανεύοντος στοχασμού αυτών των οποίων περιστοίχιζαν κάποιον από την βρεφική μέχρι την εφηβική ηλικία του. Το σώμα ίσως δεν είναι ρωμαλέο, αλλά την ασθενικότητά του επαυξάνουν οι στοχασμοί των γεννητόρων. Η μητέρα διαλογίζεται όλες τις ενοχλήσεις της, και έτσι κληροδοτεί σπέρματα νόσου εις το τέκνο της. Το υπνωτίζει με τις νοσηρές εντυπώσεις της και το καθιστά ασθενικό. Ο πατέρα ενδιατρίβει εις τις ορέξεις του και τις μεταδίδει εις το τέκνο. Αν οι γονείς αψηφούσαν τις ενοχλήσεις και τους πειρασμούς τους και διαλογιζόντουσαν συστηματικά στοχασμούς σθένους και υγείας, όχι μόνο θα θεράπευαν τους εαυτούς τους βαθμηδόν, αλλά και θα κληροδοτούσαν εις τα τέκνα τους υγεία.

Η μητέρα κατά τον χρόνο της εγκυμοσύνης έλκει εις την σύσταση του βρέφους παν ό,τι διαλογίζεται. Μάλιστα και προ της εγκυμοσύνης εάν οι στοχασμοί της συγκεντρώνονται εις κάποιον ιδανικό χαρακτήρα που είτε υπήρξε κάποτε είτε δεν υπήρξε ποτέ θα ελκύσει προς αυτήν τα συστατικά ενός τέτοιου όντος και θα το γεννήσει. Εις τον πνευματικό κόσμο υπάρχουν τύποι για όλα τα ιδανικά που συλλαμβάνει ο νους μας.

Μόλις το πνεύμα υπνωτισθεί από την γυναίκα που έχει συλλάβει, λησμονεί εντελώς την παρωχημένη ύπαρξή του, ταυτίζει τον εαυτό του με το έμβρυο, και συνδέεται μετά’ αυτού με πνευματικό κρίκο, ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ουσία που εκκρίνεται από τον στοχασμό της μητέρας.

Το σώμα εις το οποίο προσελκύσθη το πνεύμα είναι το όργανο μέσα στο οποίο το πνεύμα είχε απαραίτητο ανάγκη να υπάρξει εις την σφαίρα μας. Αν θελήσεις να κατέβεις σε βαθύ ανθρακωρυχείο έχεις απαραίτητη ανάγκη χονδροειδούς ενδυμασίας προς χρήση μέσα στο ανθρακωρυχείο.

Το σώμα υπόκειται σε φθορά, αλλά το πνεύμα ποτισθέν από την γνώση δύναται να αναχαιτίσει την φθορά και να διατηρεί το όργανό του εις αεί αύξον σθένος. Πως; Το πνεύμα αρκεί να έχει την γνώση, εξαποστέλλει τους στοχασμούς εις τις ύπατες σφαίρες της πνευματικής ζωής και από εκεί έλκει αφθονία ζωοποιών στοιχείων. Τούτο βιονομικά καλείται πόθος, θεολογικά δε δέηση, αλλά όπως και να ονομαστεί, είναι διανοητική λειτουργία που βασίζεται σε επιστημονικό νόμο όσο και η έλξη ήτοι βαρύτητα.

Το σώμα είναι νέο, αλλά το πνεύμα έχει ήδη διανύσει στάδιο ζωής. Το νέο σώμα του έρριψε λήθη εις τον παρωχημένο βίο του πνεύματος. Η δύναμη του μητρικού στοχασμού δεσπόζει των στοχασμών του. Το πνεύμα κινείται υπό των υπνωτισμό των γονέων και των οικείων και γνωρίμων, και μέχρις ότου κάνει αυτόβουλο χρήση του σώματος δεν έχει ύπαρξη χωριστή από το περιβάλλον. Διατελεί οιονεί σε λήθαργο και δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Μάλιστα δεν είναι πράγματι παρόν αυτό καθ’εαυτό, παρά καθ’όσο συνδέεται προς το σώμα δια ζωτικού δεσμού ο οποίος διοχετεύει εις το αύξον πεδίο στοιχεία ζωής. Αυτό καθ’εαυτό το πνεύμα ερευνά, περιοδεύον ανά σφαίρας όπως και εν ώρα λήθαργου. Αλλά κατά την ηλικία των επτά ετών αρχίζει να κάνει αμυδρώς χρήση αυτόβουλη χρήση του σώματος. ενδομύχως διαμαρτύρεται και ανθίσταται κατά των ιδεών και έξεων που επικρατούν γύρω του. Έχει μύριες σκέψεις τις οποίες αδυνατεί να εκφράσει, αλλά, αλλά τις οποίες μετά από λίγο, άμα αποκτήσει την δύναμη της έκφρασης, επιμελείται να αποσιωπά και να αποκρύπτει, μήπως και θεωρηθεί ιδεολόγο ή ονειροπόλο ή φαντασιόπληκτο. Μετά από λίγο εξοικειώνεται με τις ιδέες και έξεις που επικρατούν γύρω του, υποδουλώνεται εις το περιβάλλον, διδάσκεται από αμαθείς ότι δεν έχει αυτοτελή ύπαρξη ως πνεύμα, αλλά ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας σωματικός οργανισμός και καταφορτώνεται με ορέξεις. Σε τέτοιο αντικατοπτρισμό διατελεί μέχρις ότου κάποια συγκυρία φέρει αυτό υπό την επίδραση κάποιου που γνωρίζει την αλήθεια. Και τότε ακόμα η αφύπνιση είναι δύσκολη, τόσο βαθιές ρίζες έχει ρίψει η δύναμη του χθαμαλού στοχασμού των ανθρώπων εν μέσω των οποίων γεννήθηκε, ανατράφηκε και διδάχτηκε. Εντούτοις το πνεύμα εις την σταδιοδρομία του από περιβάλλον σε περιβάλλον, από σώμα σε σώμα, απορροφά χρήσιμες ιδιότητες και τείνει διηνεκώς προς τα πρόσω και τα άνω. Αυτό είναι η εξέλιξη. Οι υλικές συνθήκες είναι προσωρινές, οι πνευματικές είναι μόνιμες.

Ο Γάμος.

Λειτουργία της διανοίας σπουδαιότατη είναι η διαίσθηση, η οποία είναι ιδιότητα μάλλον της γυναικείας φύσης. Η διαίσθηση της ανδρικής διανοίας είναι πολύ αμυδρότερη.

Η γυναικεία διάνοια έχει κάποια χαρακτηριστική ιδιότητα να ορά τις πραγματικότητες του αόρατου κόσμου. Η ανδρική διάνοια έχει κάποια χαρακτηριστική ιδιότητα να δρα επί των πραγματικοτήτων του ορατού κόσμου. Ο ορατός κόσμος και ο αόρατος είναι σαν το δένδρο και τις ρίζες του. Οι πραγματικότητες του ορατού κόσμου είναι σαν τις σκιές επί της αυλαίας του θεάτρου η οποία φωτίζεται έσωθεν. Όπισθεν της αυλαίας οι ηθοποιοί είναι σαν τα όντα του αόρατου κόσμου και ρίπτουν επί της αυλαίας τις σκιές τους τις οποίες βλέπουμε. Η γυναικείας διάνοια έχει την ιδιότητα να αντιλαμβάνεται τα όπισθεν της αυλαίας και αυτή η ιδιότητα είναι η διαίσθηση.

Η γυναικεία διάνοια αντιλαμβάνεται πράξη μέσα στην καρδιά του δράστη πολύ πριν αυτός σκεφθεί να την εκτελέσει. Η γυναικεία διάνοια αναγνωρίζει εναργέστερα τις μεγάλες αλήθειες, οι οποίες βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση σε όλα τα είδη των θρησκειών. Αντλεί δε από την Υπέρτατη Σοφία σθένος πιο αποτελεσματικό, γι αυτό και βαστάζει τις θλίψεις καρτερικότερα από ότι ο άνδρας και νοσηλεύει ασθενείς αποτελεσματικότερα.

Εις την ιστορία του πολιτισμού ο άνδρας σφετερίστηκε την κυριαρχία της κοινωνίας αποκλείοντας την γυναίκα διότι κρίνοντας από την ισχυρότερη φυσιολογική σύσταση, ταύτισε την ανδρική φύση με τον χαρακτήρα της Θεότητας και κήρυξε Αυτήν αποκλειστικά άρρενα. Δεν είχε μάθει ακόμα ότι η ανδρική ισχύς είναι κατά μέγα μέρος προϊόν της θηλείας διανοίας. Άνευ του θήλεος, το άρρεν δεν δύναται να έχει ικανή δύναμη, και άμα τούτο κατανοηθεί, θα αναγνωριστεί η θήλεια φύση της Θεότητας η συνυπάρχει με την άρρενα, και ως συνέπεια θα προκύψει η παλινόρθωση της γυναίκας εις την συγκυριαρχία της κοινωνίας.

Ημισείας ώρας συνέντευξη με γυναίκα δύναται να τροποποιήσει σημαντικά τους στοχασμούς του άνδρα απλά μέσω της νοερής επίδρασης. Αν η μεταβολή είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, τούτο εξαρτάται από το αν η γυναίκα έχει ή όχι την έξη να αιτεί από την Υπέρτατη Σοφία φως και οδηγία. Οσάκις η γυναικεία καρδιά ταράσσεται για τις οδύνες του κόσμου και ποθεί άρση όλων των κακών θέτει εις ενέργεια λεπτεπίλεπτα κύματα αδιόρατης δύναμης η οποία τείνει προς την άρση αυτών. Και όταν ένα τέτοιο ρεύμα συναντηθεί με κυματισμούς που αποστέλλουν όμοιες γυναικείες καρδιές, ο όγκος της επίδρασης πολλαπλασιάζεται. Η Υπέρτατη Σοφία δρα επί των ανθρωπίνων μέσω της γυναικείας καρδιάς η οποία είναι όργανο λεπτότερο από τον ανδρικό νου και δύναμη ισχυρότερη. Ο άνδρας έχει ανάγκη από αυτή την δύναμη εις την ώριμο ηλικία του όσο την είχε ανάγκη και ως βρέφος.

Η αληθινή αγάπη, μη λησμονούμε ότι είναι ζωή και δύναμη. Η τροφή δεν δίνει τόση δύναμη όση δίνει η αγάπη.

Η γυνή χορηγεί ανεπιγνώτως και ο ανήρ αντλεί ανεπιγνώτως. Και όταν η γυνή αιτεί γαλήνια οδηγία και φως από την Υπέρτατη Σοφία πάσα δράση φέρει εις αίσιο πέρας. Και όταν ο άνδρας αναγνωρίζει ότι αντλεί δύναμη από την γυναίκα που τον καθοδηγεί, η δράση του είναι ωσεί γίγαντα, ωσεί θεού.

Ο νόμος τούτος δεν συνεπάγεται υπεροχή της γυναίκας. Όταν λέγομε ότι ο οφθαλμός βλέπει, αλλά η χείρα εκτελεί, δεν υποτίθεται εκ τούτου ποσώς ότι η χείρα είναι υποδεέστερη του οφθαλμού. Όπως ο άνδρας εξαρτάται από την γυναίκα όσον αφορά την πνευματική δύναμη, έτσι και η γυναίκα εξαρτάται από τον άνδρα όσον αφορά βάση ενέργειας. Εξουσία του ενός επί του άλλου είναι κάτι παράλογο και εκτρωματικό. Ούτε το σύρμα δύναται να έχει εξουσία επί του ηλεκτρισμού τον οποίο μεταφέρει ούτε ο ηλεκτρισμός επί του σύρματος.

Συνδυασμός των λειτουργιών του άρρενος και θήλεος είναι η συμβίωση ανδρός και γυναικός. Ακόμα τούτο δεν έχει γίνει κατανοητό, και εξακολουθεί να επικρατεί η ανδρική θεωρία ότι η γυνή είναι δευτερεύουσα δύναμη. Η δε γυνή απορροφώντας τον ανδρικό τούτο στοχασμό, θέτει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα, αλλά τούτο είναι πλάνη και η επί της πλάνης αυτής θεωρία του ανδρός βαθμηδόν υποχωρεί εις τον αύξοντα σπινθήρα του θείου φωτός το οποίο τείνει να διαπεράσει τα παχιά στρώματα της αμάθειας και υλοφροσύνης και να διαλάμψει μέγα μεγαλωστί όπως ωραία το εκφράζει ο Όμηρος.

Δια του αληθινού γάμου το ζεύγος των συζύγων είναι πανίσχυρο. Ο στοχασμός αμφοτέρων επιδρών επί αλλήλων φέρει αρμονία η οποία εξασφαλίζει υγεία και σθένος, αειθαλή νεότητα και αύξουσα αδρότητα νου. Μόνος ο άνδρας, ή μόνη η γυναίκα δεν δύναται να κατορθώσει ταύτα.

Η κοινωνική εξέλιξη θα φέρει αυτόν τον γάμο κάποια μέρα.

Το Θήλυ

Δεν είναι υγιεινός ούτε φυσικός ο υπάρχων διαχωρισμός μεταξύ του γυναικείου βίου και του ανδρικού. Πολύ λίγο δύναται να ονομαστεί συμβίωση το σύστημα βίου μεταξύ συζύγων, το οποίο επικρατεί σήμερα. Όταν συναντώνται, εκάτερος εξακολουθεί νοερά να ζει εις τον δικό του κόσμο διότι εκεί που έχουμε τον νου μας εκεί βρισκόμαστε πραγματικά. Καίτοι τα σώματα αμφοτέρων βρίσκονται εις το ίδιο δωμάτιο, εν τούτοις στερούνται της παρουσίας αλλήλων, διότι ούτε την γυναίκα ενδιαφέρουν οι ασχολίες του συζύγου της μιας και τις αγνοεί, ούτε και τον άνδρα ενδιαφέρουν οι φροντίδες της γυναίκας μιας και τις αγνοεί. Η συμβίωση απαιτεί παρουσία όχι μόνο σώματος αλλά και πνεύματος, επομένως οι σύζυγοι θα ήταν ευδαίμονες εάν είχαν πλήρη γνώση αλλήλων και ενδιαφερόντουσαν ζωηρά για τις ιδέες αλλήλων, και για να ήταν κατορθωτοί τέτοιοι ευτυχείς γάμοι είναι απαραίτητο να αρθεί από την κοινωνία ο φραγμός μεταξύ των δύο φύλων. Όπως εις την παιδική ηλικία έτσι και εις την ώριμη τα δύο φύλα πρέπει να επικοινωνούν ακώλυτα.

Κύκλος ανδρών ο οποίος δεν επικοινωνεί καθόλου προς κύκλο γυναικών είναι κέντρο νοσηρών επιδράσεων. Επίσης κύκλος γυναικών ο οποίος δεν επικοινωνεί καθόλου με κύκλο ανδρών, είναι κέντρο νοσηρότητας. Το άρρεν άνευ του θήλεος είναι σκαιό και απάνθρωπο. Το θήλυ άνευ του άρρενος είναι δύσνουν και άναγνο (δηλαδή χάνει και από άποψη νοημοσύνης και από άποψη αγνότητας).

Και της φυσιολογικής υγείας όλεθρος είναι ο φραγμός μεταξύ των δύο φύλων. Ούτε τα στάχυα του αγρού θα γίνουν ακμαία αν επιβληθεί σε αυτά φραγμός μεταξύ των δύο φύλων, ούτε τα κλήματα της αμπέλου, ούτε αυτά τα ορυκτά.

Σήμερα έχουμε νόσους, ασχήμια, αφροσύνη και πτώχεια, ακριβώς διότι δεν κατορθώνεται αρμονική εναλλαγή μεταξύ του άρρενος και του θήλεος πνεύματος. Αυτή η εναλλαγή είναι αγάπη, και αγάπη κυριολεκτικά σημαίνει ζωή. Η έλλειψη αγάπης άγει εις τον θάνατο.

Το θήλυ είναι εξανθρωπιστικό στοιχείο, το άρρεν είναι οικοδομητικό. Το οξυδερκές στην φύση είναι θηλυκή ιδιότητα. Το θήλυ βλέπει εναργέστερα. Δια τούτο και γυναίκες πρώτες αναγνώρισαν τον Χριστό και πιστότερα Τον ακολούθησαν. Η σύμπραξη του θήλεος οφθαλμού μετά της άρρενος χειρός, αρκεί να συνδυαστούν αρμόδια, είναι ο αληθινός γάμος, και από αυτό τον γάμο πηγάζει η πραγμάτωση υψίστων ιδανικών. Πάσες οι πρυτανεύουσες ζώσες ιδέες εισήχθησαν εις τον κόσμο από τις γυναίκες. Ο άνδρας ανεπιγνώτως απορρόφησε αυτές και έπειτα τις εξετέλεσε θεωρώντας τις δικές του.

Ο γυναικείος νους εισδέχεται ιδέες εκ του αόρατου και βρίθει αυτών, και είναι ίδιον της άρρενος χειρός να τις διεκπεραιώνει.

Η Μάρθα έσφαλλε που ασχολιόταν με τα οικιακά υπέρ το δέον. Οι οικιακές μέριμνες αμβλύνουν το θήλυ πνεύμα και επισκιάζουν την διαίσθηση. Ο άνδρας που ανέχεται κάτι τέτοιο ζημιώνει και τον εαυτό του για τον απλούστατο λόγο ότι ανέχεται την βλάβη της πυξίδας του.

Ανεπιγνώτως ο ανήρ λαμβάνει, ανεπιγνώτως η γυνή δίδει. Αμφότεροι δε αγνοούν ότι με τον συνδυασμό τούτο θέτονται εις επικοινωνία προς την Θεότητα τουτέστι την πηγή της Δόσης. Η γυνή ανευρίσκει τους αδάμαντες, τους πολύτιμους λίθους της νόησης, τους οποίους ο ανήρ επεξεργάζεται δημιουργώντας αιώνες και κόσμους. Αλλά αν ανέχεσαι την γυναίκα να ασχολείται με τα έργα της ημέρας αποκλειστικά, αντί αδαμάντων θα λάβεις γύψο. Επίσης γύψο θα λάβεις αν δεν εκτιμάς τους αδάμαντας.

Σε αληθινό γάμο διαβιεί ζεύγος στο οποίο και οι δύο αναγνωρίζουν τον νόμο τούτο ο οποίο απαιτεί η γυναίκα να αντλεί εκ του αόρατου ζώσες ιδέες και ο άνδρας να μεταβάλλει αυτές εις αθάνατα έργα. Κάτω από τέτοιους όρους η μεταξύ αυτών αγάπη είναι όχι μόνο άφθιτος, αλλά και δύναμη αύξουσα. Η λειτουργία όμως του νόμου καταστρέφεται όταν ο έτερος των συζύγων απορροφήσει αλλότρια στοιχεία στοχασμού. Όταν ο Ναπολέων άρχισε να απορροφά τα στοιχεία του στοχασμού της Μαρίας Λουΐζας έπαυσε πλέον να τον οδηγεί η διαίσθηση της Ιωσηφίνας, η κρίση του θόλωσε και η τύχη του τον εγκατέλειψε.

Το Προσδοκάν.

Η φύση έχει οργανώσει την διάνοια κατά τρόπο ώστε να απεχθανόμαστε ό,τι είναι δυσαρμονικό, άσχημο, ή παρακμάζον. Είναι έμφυτη η τάση εις την ανθρώπινη φύση να αποφεύγει το ατελές, να επιζητά δε και να αγαπά το τέλειο. Ο νόμος της αρμονίας, ο νόμος της υγείας, ο νόμος της καλλονής εδρεύουν και οι τρεις επί της δύναμης του νου. Η διχόνοια είναι αποτέλεσμα αθέτησης του νόμου της αρμονίας. Η ασχήμια είναι αποτέλεσμα αθέτησης του νόμου της καλλονής. Η ασθένεια είναι αποτέλεσμα της αθέτησης του νόμου της υγείας. Η αθέτηση μπορεί να μην είναι συνειδητή, πάντα όμως προέρχεται από την διανοητική στάση.

Από γενεά σε γενεά η σφαλερή ανατροφή επέβαλε εις την διάνοιά σου τον στοχασμό ότι δεν έχεις την δύναμη να ανακόψεις την παρακμή και να ανακαινίσεις το σώμα. Το πνεύμα όμως έχει αυτήν την δύναμη, διότι αυτό είναι ο δημιουργός του σώματος. Είναι ίδιον του σώματος να παρακμάζει, αλλά είναι ίδιον του πνεύματος να ανακαινίζει. Διότι εις το παρελθόν η δύναμη του πνεύματος αδράνησε εξαιτίας της σφαλερής ανατροφής, δεν έπεται ότι και εις το μέλλον είναι καταδικασμένο εις αδράνεια.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μωρία παρά το να καθιστούμε υπογραμμό μας την αμάθεια του παρελθόντος. Σκεφθείτε και πείτε μου: είναι όλες οι δυνάμεις του ανθρώπου γνωστές; Ελάχιστο μέρος αυτών έχει γίνει μέχρι τώρα γνωστό, και αυτό με τέτοιο τρόπο που μαρτυρεί ότι μέγιστο μέρος αυτών μέλλει ακόμα να γίνει γνωστό. Και πως αποκαλύπτονται οι δυνάμεις του ανθρώπου; Βαθμηδόν και καθ’ όσο το ποθούμε. Ο ανεπίγνωστος πόθος χιλιάδων ανθρώπων που ποθούσαν ταχεία συγκοινωνία υπήρξε η σιγηλή δύναμη η οποία αποκάλυψε τον ατμό και τον ηλεκτρισμό.

Είναι κολοσσιαία δύναμη ο ανθρώπινος πόθος και πολλαπλασιάζεται όταν δύο ή τρεις από κοινού θέτουν αυτήν την ενέργεια. Χρησιμοποίησε την δύναμη τούτη προς διατήρηση του σθένους σου, της υγείας σου, της καλλονής σου, του πλούτου σου. Πόσες φορές σε έχω δει να χρησιμοποιείς αυτήν προς τη παρακμή του σθένους σου, της υγείας σου, της καλλονής σου, του πλούτου σου και σε λυπήθηκα για την αμάθειά σου. Μάθε ήδη. Μάθε ότι κάθε στοχασμός σου είναι στοιχείο αυτής της δύναμης, και από την διεύθυνση την οποία της δίνεις εξαρτάται η ανθηρότητα ή ο μαρασμός σου.

Ευφρόσυνοι στοχασμοί διαπλάθουν ευφρόσυνο πρόσωπο. Οι μεμψίμοιροι στοχασμοί διαστρέφουν τα χαρακτηριστικά και δηλητηριάζουν το αίμα. Ο μεμψίμοιρος στοχασμός σου ενώνεται με τους μεμψίμοιρους στοχασμούς άλλων και ο όλεθρος του κόσμου επιτείνεται διότι όλοι οι μεμψίμοιροι του κόσμου ευρίσκονται εις επικοινωνία δια των στοχασμών τους. Επίσης πάντες οι διαλογιζόμενοι μεγάλα, γενναία, και ισχυρά ευρίσκονται σε επικοινωνία. Διαλογίζου τέτοια και είσαι εντός του συνδέσμου των αήττητων. Ενθυμού ότι η τάση παντός στοχασμού είναι να απτοποιεί το είδος του. Το είδος εκείνο του στοχασμού το οποίο συνίσταται εις φόβο περί συμφοράς τείνει να φέρει ακριβώς την συμφορά περί της οποίας ο φόβος. Εάν προσδοκάς γήρας, θα γεράσεις, εάν προσδοκάς σθένος νεανικό, θα αποσοβήσεις το γήρας.

Παν ό,τι δημιουργήσεις εις την διάνοια, θα προκύψει εις τον βίο ως κάποιο απτό δημιούργημα. Δημιούργησε τον εαυτό σου διηνεκώς εις την διάνοιά σου όπως ποθείς να είσαι και θα αναφανείς όπως ποθείς τον εαυτό σου. Και όταν ακόμα ασθενήσεις, μη το παραδεχτείς, αλλά διαλογίσου υγεία και θα αναρρώσεις ταχύτατα. Μη βήξεις και ο ερεθισμός θα αρθεί. Εάν βήξεις παραδέχεσαι ότι είσαι ασθενής.

Το να παραδέχεσαι ότι παρακμάζεις είναι είδος ακράτειας διότι ακράτεια δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά κακή χρήση των δυνάμεών μας. Συστηματικά παραδέξου ότι είσαι ακμαίος, ευθαρσής, άφοβος, γαλήνιος, και διατύπωνε αυτήν την παραδοχή αυτήν νοερά με αυτές τις λέξεις – είμαι ακμαίος, ευθαρσής, άφοβος, γαλήνιος. Πράττε τούτο ιδίως το πρωί άμα σηκωθείς από την κλίνη σου. Στην αρχή δεν θα αισθανθείς τα αποτελέσματα αυτής της απλής εωθινής πράξης, αλλά με το πέρασμα του χρόνου θα θαυμάσεις δια την μεταμόρφωση του ήθους σου και των περιστάσεών σου. Ακόμα και όταν ντύνεσαι πράττε τούτο με άκρα γαλήνη.

Παν ό,τι γίνεται βεβουλευμένα και ήρεμα προσελκύει στοιχεία αρμονίας και ευδοκίμησης και χαράς, και τα στοιχεία αυτά είναι η αμοιβή της διανοητικής εγκράτειας και αυτοπεποίθησης. Μάλιστα επιφυλάσσεται και κάποια μεγαλύτερη αμοιβή- η συνισταμένη εις την απόκτηση και ριζοβόληση της έξης του πράττειν τα πάντα βεβουλευμένα και ήρεμα, και εις αύξηση της ελκτικής δύναμής επ’ άπειρον.

Η Λύτρωση.

Την ώρα που εκτελείς κάτι, όσο μικρό πράγμα και να είναι, είναι αναγκαίο να συγκεντρώνεις ολόκληρο το νου σου επί αυτού του οποίου εκτελείς. Είναι μέγα σφάλμα να στέλνει κάποιος το νου του μακριά από την πράξη που εκτελεί. Με αυτή την έξη περιέρχεται βαθμηδόν σε διανοητική ατονία τέτοια ώστε να μην κατορθώνει να συγκρατήσει την προσοχή του εις το εκτελούμενο έργο. Διασκορπίζεται έτσι η πολύτιμη ζωτικότητα της διάνοιας εις τα πολυπληθή σημεία εις τα οποία φυγαδεύεται η προσοχή. Είναι σαν να έχεις εκατομμύρια διεσπαρμένα σε δεκάλεπτα ανά πάντα τον κόσμο. Διασπορά τέτοια της ενέργειας του νου άγει εις παραφροσύνη. Αυτή η έξη συνηθίζει τον νου να φεύγει την στιγμή που η παρουσία του είναι απαραίτητη.

Είναι ουσιώδες λοιπόν, όποτε εκτελείς κάτι να μη σκέπτεσαι άλλο τίποτα πατά μόνο το εκτελούμενο, έστω και αν πρόκειται να ανεβείς μια κλίμακα. Μη σκέπτεσαι την κορυφή της αλλά μόνο έκαστη βαθμίδα επί της οποίας πατείς.

Ακράτεια νου είναι και η έξη του να κινείς τα πόδια ή τα χέρια σου άνευ λόγου. Με αυτή την έξη σπαταλάται διανοητική ζωτικότητα και τα νεύρα συνηθίζοντας εις αυτήν παρενοχλούν και τον ύπνο. Όταν η βιονομική γνώση γενικευθεί έκαστος θα αντιλαμβάνεται ότι όσες φορές η προσοχή κατορθώνει να συγκεντρώνεται εις το ενεργούμενο ή επιδιωκόμενο εγχείρημα, θέτει εις ενέργεια την ελκτική δύναμη της διάνοιας και έτσι έλκει προς αυτό μέσα, ή μεθόδους, ή άτομα κατάλληλα για την διεξαγωγή του, ακριβώς όπως η δύναμη του μυώνος όταν εφαρμόζεται επί του σχοινιού έλκει το πλοίο προς την όχθη. Έκαστος θα έχει την πλήρη πεποίθηση ότι άπαξ και ρυθμίσει και κανονίσει το νου κατά ορισμένη μέθοδο, θα φέρει ακριβώς τα αποτελέσματα που επιδιώκει.

Η διάνοια είναι δύναμη πολύ ισχυρή και όταν μάθομε να κάνουμε την δέουσα χρήση αυτής και να μην την σπαταλάμε για εχθροπραξίες, κακοβουλίες, σαρκασμό, φθόνο, χλευασμό κλπ. θα έχομε στα χέρια μας μέσο εκτέλεσης μεγάλων έργων και επίτευξης μοναδικών αγαθών.

Είναι πολύ επικίνδυνη η έξη να κηρύσσουμε ανεπίτευκτα κάποια ιδεώδη απλά και μόνο διότι παρίστανται εις τον ανοργάνωτο νου μας ανεπίτευκτα. Αρνείσαι την παντοδυναμία του Θεού κηρύσσοντας κάτι ως αδύνατο. Όταν αποφαίνεσαι ότι κάποιο πράγμα είναι αδύνατο διότι η διάνοιά σου δεν το συλλαμβάνει, αξιώνεις να δεχτούμε το στενό όριο της αντίληψής σου ως μέτρο του άπειρου Σύμπαντος. Αν υπάρχουν προσκόμματα εις την εξέλιξη και πραγμάτωση των ευκταίων, αυτή η δική σου απόφαση είναι ένα από τα προσκόμματα αυτά.

Η εξέλιξη όμως και πρόοδος δεν αναχαιτίζεται, αλλά υπερνικά πάντα τα προσκόμματα και σε αναγκάζει επιτέλους να ομολογήσεις το ακατανίκητο της προόδου.

Μη λησμονείς ότι είσαι πνεύμα, και αφού είσαι πνεύμα είσαι μόριο της άπειρης θείας Δύναμης η οποία είναι πνεύμα. Υπό την δράση του πνεύματος τούτου τίποτα δεν είναι αδύνατο. Η δύναμή σου ως μόριο της άπειρης Δύναμης αυξάνει διηνεκώς. Αυξάνει σημαντικά κατόπιν κάθε πάλης προς μειονεκτήματα, πάσα δε στιγμή της ημέρας είναι μια πάλη κατά του ενός ή του άλλου μειονεκτήματος, συνισταμένου είτε εις άλγος, είτε εις πάθος, είτα εις άλλη ατέλεια. Όταν αντιληφθείς την ατέλειά σου μη πτοηθείς. Απεναντίας γνώριζε ότι ο εντός σου ενοικών Θεός σου άνοιξε τους οφθαλμούς για να παλέψεις εναντίον της και να καταστείς κραταιότερος. Αυτό καθαυτό το γεγονός ότι σήμερα βλέπεις την ατέλεια την οποία χθες δεν έβλεπες είναι απόδειξη ότι σήμερα είσαι ισχυρότερος από χθες.

Εντός του οικοδομήματος της ιδιοσυστασίας μας υπάρχουν λάκκοι γεμάτοι από πονηρά, αλλά ουδεμία ανάγκη να αποθαρρυνθούμε όταν ο εντός μας ενοικών Θεός καταδείξει εις εμάς την ύπαρξή τους. Από την στιγμή που πληροφορηθήκαμε για την ύπαρξή τους η θέση μας βελτιώθηκε διότι σπεύδομε να λάβομε τα κατάλληλα μέτρα για την λύτρωση. Τις ο σκοπός του βίου; Να αρθούμε υπεράνω των ατελειών της ύλης. Να δεσπόσομε του σώματος δια της δυνάμεως του πνεύματος. Να δεσπόσομε του νου ώστε να δρα χωριστά και μακράν του σώματος, φέροντας έτσι προς εμάς τα απαραίτητα με αφθονία.

Το Μελετάν.

Ο μέγιστος των νόμων του βίου είναι ότι πλούτος και υγεία είναι αναγκαία επακόλουθα της επικοινωνίας του ανθρώπινου πνεύματος μετά του θείου. Η επικοινωνία δε αυτή τότε μόνο κατορθώνεται όταν εντός της ανθρώπινης αντίληψης διαλάμψει η γνώση ότι το ανθρώπινο πνεύμα είναι ομοούσιο μετά του θείου, μάλιστα μόριο Αυτού. Όσο η γνώση αυτή δεν διαλάμπει εντός της ανθρώπινης διάνοιας ουδεμία ευδαιμονία είναι εφικτή, άλλα άμα διαλάμψει η εν λόγω γνώση, δεν υπάρχει ευδαιμονία που να μην είναι εγγυημένη εις εμάς. Η εν λόγω γνώση είναι ζήτημα προσανατολισμού. Λάβε την νοερά στάση ότι είσαι μέρος του θείου, τήρησε την στάση αυτή επίμονα και διηνεκώς, και η γνώση του μεγαλοπρεπούς τίτλου σου ως υιού ή θυγατρός του Θεού θα διαλάμψει εις την αντίληψή σου. Από την στιγμή εκείνη ούτε ασθένεια ούτε πτώχεια δύναται να σε πιέσει.

Η υγεία σου είναι έργο των χειρών σου έκτοτε. Βλέπε τον οργανισμό σου υγιή δια των νοερών οφθαλμών σου, και όταν ακόμη συμβεί να ασθενήσεις. Βλέπε τον εαυτό σου δια του νοερού όμματος, ακμαίο και ευσταλή και δρώντα ακριβώς όπως κάθε υγιής δρα. Με αυτόν τον τρόπο υφαίνεις υγεία, διότι καθόσον επιμένεις να βλέπεις τον εαυτό σου υγιή, βαθμιαία μεταβολή εις τον οργανισμό σου προς το καλύτερο θα επαυξήσει την πίστη ότι αυτός ο νόμος είναι ασάλευτος αλήθεια. Βαθμηδόν η έξη να βλέπεις τον εαυτό σου υγιή θα καταστεί φύση, και αποτέλεσμα θα είναι ότι δεν θα υπόκεισαι σε ασθένεια.

Μη λησμονείς ότι πάσα διανόησή σου, πας στοχασμός σου είναι δημιουργική δύναμη. Παν ό,τι σκεφθείς, αμέσως ουσιοποιείται εις τον αόρατο κόσμο, και αργά ή γρήγορα εξωτερικεύεται και εις τον ορατό. Μόλις ουσιοποιηθεί εις τον αόρατο αρχίζει να έλκει προς αυτό ομοφυείς ουσίες.

Το σώμα διαπλάθεται κατ’ εικόνα και ομοίωση της πνευματικής πραγματικότητας. Παν ίνδαλμα του ανθρώπινου στοχασμού είναι πνευματική πραγματικότητα. Ο νόμος τούτος είναι θαυμάσιος, και θαυματουργός, διότι όλες οι υλικές συνθήκες μας εξαρτώνται εκ των ινδαλμάτων του στοχασμού μας, άμα κατανοήσομε τον νόμο τούτο. Προσδόκα πάντα υγεία και σθένος. Ονειροπόλα υγεία και σθένος. Σύμφωνα με αυτό το λόγο, υγεία και σθένος αργά ή γρήγορα θα είναι η κατάσταση η οποία θα χαρακτηρίζει τον οργανισμό σου. Η ονειροπόληση καταφρονείται, εντούτοις είναι δημιουργική δύναμη. Αυτή είναι η δύναμη του «μελετάν» για την οποία έλεγαν οι αρχαίοι, και μόνο νήπιοι δύνανται να καταφρονήσουν αυτήν. Οι «ονειροπόλοι» επιτελούν πολύ πρακτικότερα έργα από ό,τι αντιλαμβάνεται ο κόσμος.

Εάν είχαμε γνώση της δύναμης του στοχασμού θα είχαμε και πίστη περί των θησαυρών του. Να γνωρίζεις ότι κάθε ίνδαλμα του στοχασμού είναι μια αόρατη πραγματικότητα, και όσο περισσότερο μελετάς αυτό, τόσο πιο απτή θα καθίσταται η εκδήλωση αυτής εις το ορατό.

Ο Πόθος.

Η φαντασία είναι δημιουργική λειτουργία. Δια της φαντασίας πλάθεις ινδάλματα. Δια της εμμονής του στοχασμού εις αυτά φέρεις εις το είναι πράγματα κατ’ εικόνα και ομοίωση των ινδαλμάτων σου. Εάν τα δημιουργήματά σου αυτά αποβλέπουν εις βλάβη άλλων, θα καταλήξουν εις όλεθρό σου. Εάν αποβλέπουν εις όφελος άλλων θα καταλήξουν εις ευδαιμονία σου. Κατά θαυμαστή θεία οικονομία δεν πείθονται εύκολα ότι η φαντασία είναι δημιουργική λειτουργία άνθρωποι των οποίων οι διαλογισμοί δυνατόν να αποβλέπουν εις βλάβη των άλλων.

Άπαξ και έχεις πεισθεί περί αυτού το πρώτο απαραίτητο προσόν και εφόδιό σου είναι το σθένος. Είναι αναγκαίο να μάθεις τι εστί σθένος και πως αποκτάται. Σθένος είναι η ιδιότητα εκείνη η οποία σε απομακρύνει ταχύτατα από την τάση της απογοήτευσης. Σθένος είναι η ιδιότητα εκείνη η οποία κατόπιν νυκτός δακρύων και απελπισίας και οδύνης, σε άγει την πρωία εις τον ανοικτό ορίζοντα, ανακαινίζει τις ελπίδες σου και την αυτοπεποίθησή σου, σου χορηγεί νέα σχέδια, νέες ιδέες και σου δείχνει νέες ευκαιρίες τις οποίες δεν έβλεπες προηγουμένως. Σθένος είναι η ιδιότητα εκείνη ή το στοιχείο εκείνο το οποίο σε πείθει να παύσεις από του να αναλογίζεσαι να λάθη σου και τις αποθαρρύνσεις σου και σε τοποθετεί για ακόμα μια φορά επί της οδού η οποία οδηγεί εις τον θρίαμβο. Το σθένος στρέφει διηνεκώς το πρόσωπό σου προς τον θρίαμβο, και αποστρέφει την ήττα.

Δύνασαι να αποκτήσεις σθένος με το να ποθείς σθένος, με το να αιτείς γαλήνια σθένος από την υπέρτατη πηγή του σθένους. Μη λησμονείς την ουσία του σθένους. Να θυμάσαι ότι το σθένος είναι το στοιχείο το οποίο απελαύνει τον φόβο. Είναι το στοιχείο εκείνο το οποίο σου δίνει γνωσιπραξία και τρόπο. Σθένος είναι η ιδιότητα, ή το στοιχείο εκείνο το οποίο σε περίπτωση που σε πλήξει κάποια αιφνίδια συμφορά, σε πείθει να περισυλλέξεις ταχύτατα τις δυνάμεις σου και να λησμονήσεις το δυστύχημά σου με την νέα προσπάθεια προς ανύψωση του μετώπου σου. Σθένος είναι το πνευματικό εκείνο στοιχείο το οποίο δεσπόζει παντός υλικού στοιχείου. Σθένος είναι κάποια μυστηριώδης πηγή εκ της οποίας επιχέονται διηνεκώς νέες ικμάδες, νέες ιδέες, νέα σχέδια, νέες νύξεις προς διεξαγωγή του έργου σου.

Ιδού η συνταγή προς απόκτηση σθένους: Διηνεκώς και γαλήνια να ποθείς σθένος. Διηνεκώς και γαλήνια βλέπε δια του όμματος της ψυχής τον εαυτό σου πλήρη σθένους. Το σθένος είναι ουσία αόρατη, ουσία πραγματική όσο πραγματικά είναι όλα όσα βλέπεις. Όσο περισσότερο σθένος ποθείς και αντλείς, τόσο περισσότερο πρόσφορος καθίστασαι να αντλείς και να έλκεις σθένος.

Σθένος ικανό δύνασαι να αντλείς όταν είσαι μονήρης, αλλά ακόμα περισσότερο με την σύμπραξη άλλων οι οποίοι αναγνωρίζουν τον νόμο ότι όσο περισσότερες διάνοιες συνενώνονται προς άντληση σθένους, τόσο περισσότερο σθένος λαμβάνει έκαστος δια την σύμπραξης αυτής ή ηνωμένης άντλησης. Ο νόμος τούτος είναι κολοσσιαίας πρακτικής σπουδαιότητας. Όσο αυξάνει το σθένος σου τόσο μειώνεται η πίεση και η τυραννία όσων έχεις να παλέψεις εις το στάδιό σου. Όσα άλλα προσόντα και εφόδια και αν έχεις, όταν στερείσαι σθένους, δεν ευρίσκεις τον δρόμο σου. Συμφορές και δοκιμασίες και απομονώσεις είναι επεισόδια του βίου, αλλά αν δεν έχεις σθένος αυτά θα σου φαίνονται βουνά δυσθεώρητα, ενώ αν έχεις σθένος θα σου φαίνονται ανάξιες λόγου ανωμαλίες του εδάφους.

Η γνώση της άντλησης σθένους είναι επικίνδυνη αν δεν ληφθεί έγκαιρη φροντίδα να ζητηθεί σύνεση ικανή προς χρησιμοποίηση του αντλούμενου σθένους. Δύνασαι να είσαι πλήρης σθένους και να εφαρμόζεις αυτό εις ολέθρια έργα, εις καταστρεπτικές επιδιώξεις, εις φρούδες επιχειρήσεις προορισμένες να κατασπαταλήσουν τον βίο σου. Για να είσαι ασφαλής κατά αυτού του κινδύνου είναι επάναγκες να ποθείς και να αντλείς σύνεση. Κάθε πρωί, άμα εγερθείς από την κλίνη σο ζήτα σθένος και σύνεση δια την χρήση της ημέρας. Ο στοχασμός σου αυτός θα βρει εις τον αιθέρα πλείστους άλλους ομοίους, και η ηνωμένη αυτών ισχύς καθιστά τον πόθο σου ακόμα πιο τελεσφόρο. Συζήτα τα σχέδιά σου με φίλους οι οποίοι διάκεινται με συμπάθεια προς αυτά. Έτσι αυξάνει η αντλητική δύναμη του πόθου σου. Τα άριστα αποτελέσματα επιτυγχάνονται εάν εις τον όμιλο των συσκεπτόμενων συναριθμείται γυνή αφίλαυτη, ενάρετη και ανθρωπιστική. Ένας τέτοιος όμιλος ο οποίος συνέρχεται ορισμένη ώρα της ημέρας αποτελεί τεράστια δύναμη που προάγει τα συμφέροντα έκαστου των μελών του. Τέτοιοι όμιλοι θα ήταν μοχλοί ικανοί να άρουν την ανθρωπότητα εις μέγα ύψος, απλά δια την ήρεμης ηνωμένης αισιόδοξης αναστροφής και συνδιάλεξης των μελών κατά τις τακτικές ώρες. Τα δεινότερα των πολεμικών όπλων είναι ανίκανα να κατισχύσουν της σιγηλής και ήρεμης δύναμης η οποία εκπορεύεται από τέτοια κέντρα.

Οι Αχειροποίητοι.

Ο θαυμασμός είναι λατρεία, η λατρεία είναι άντληση εκ της θαυμαζομένης ουσίας. Δύο ή τρεις οι οποίοι συνέρχονται επί το αυτό για να θαυμάσουν και να μελετήσουν παν ό,τι άριστο, παν ό,τι αληθές, αποτελούν όμιλο λατρευτών της αλήθειας οι οποίοι αντλούν τα στοιχεία της Θεότητας προς οικοδόμηση ανθρώπινου Γένους. Τέτοιοι όμιλοι είναι οι αχειροποίητοι ναοί Υπέρτατης Σοφίας, οι θεμέλιοι λίθοι της παγκόσμιας Εκκλησίας εκείνης κατά της οποίας «Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν». Έκαστο μέλος τέτοιου ομίλου είναι υπέρτερο ον λόγω της επικοινωνίας του προς το Θείο, και δυναμώνει περισσότερο λόγω της ένωσής του προς τα άλλα μέρη.

Σκοπός κύριος του βιονομικού γνώμονα τον οποίο έχετε στα χέρια σας είναι να επαυξηθεί το σθένος του μελετητή των στοιχείων εκ των οποίων αποτελείται τα οποία ευτύχησα να συλλέξω και συναρμόσω, τα οποία εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1907 με τον τίτλο Βιονομικό Παράρτημα της ΕΡΕΥΝΑΣ.

Πάντες έχουμε ανάγκη να επαυξάνει το σθένος μας. Στίφη αόρατων κακών περικυκλώνουν εμάς διηνεκώς. Ζούμε μέσα σε ατμόσφαιρα που αποτελείται από ρεύματα χθαμαλών και φαύλων διαλογισμών οι οποίοι ξαποστέλλονται από νοσηρούς και άωρους εγκεφάλους. Οι ημέτεροι διαλογισμοί εκφαυλίζονται από την απορρόφηση τέτοιων στοιχείων αν δεν έχομε ικανό σθένος ώστε να διασώσομε το ήθος μας από τον κίνδυνο.

Έκαστος των ομίλων τους οποίους υποδεικνύω είναι εγγύηση συστηματικής και αποτελεσματικής άντλησης σθένους. Τέτοιοι όμιλοι θα ήταν προμαχώνες κατά των όποιων προσβολών του περιβάλλοντος, διότι η πολλαπλάσια σιγηλή δύναμη αυτών είναι ικανή να απολυμάνει το ψυχικό περιβάλλον. Δεν υπάρχει εις το Σύμπαν δύναμη ισχυρότερη από τις διάνοιες οι οποίες ενώνονται προς πραγμάτωση ενός σκοπού. Όσο αγαθότερος είναι ο σκοπός, τόσο ισχυρότερη η δύναμη. Η δύναμη η οποία δημιουργείται από δέκα διάνοιες που αφορούν ένα καλό είναι υπέρτερη της δύναμης την οποία δημιουργούν δεκασχίλιες διάνοιες που αφορούν ένα κακό. Είναι δύναμη σιγηλή. Ενεργεί με μυστηριώδεις μεθόδους. Είναι αφανής, αθόρυβη και ουδέποτε επιδεικνύει αντίσταση. Δεν θέτει εις ενέργεια υλικά μέσα γλώσσας, ή όπλου, ή βίας. Όσοι ήδη έχουν ενστερνισθεί τους στοχασμούς οι οποίοι διατυπώνονται εις αυτό το εγκόλπιο θα αφιερώσουν χωρίς δισταγμό λίγα λεπτά της ώρας κάθε μέρα χάρη της νοερής επικοινωνίας προς αλλήλους. Θα υποδείκνυα τις έξι ώρα το απόγευμα ως ώρα νοερής τέτοιας συνέλευσης. Αποσύρεσαι κάθε μέρα το απόγευμα για δέκα λεπτά και εξαποστέλλεις τους περί αμοιβαίου σθένους στοχασμούς σου εις πάντες όσοι ομοφρονούν. Αλλά αν δεν είναι εφικτό να αποσυρθείς, οπουδήποτε βρεθείς πράξε τούτο έστω και για ένα λεπτό. Αυτό το λεπτό, αν χρησιμοποιηθεί με αυτό τον τρόπο, αρκεί να σε θέσει σε επικοινωνία με τους ομοφρονούντες, είτε μακράν απόντων, είτε γνωστών σου, είτε αγνώστων. Και πάσα άλλη ώρα ωφελεί, αλλά υποδεικνύω τις έξι για το πλεονέκτημα του ταυτόχρονου.

Πας στοχασμός τον οποίο ξαποστέλλεις είναι μόριο της ιδιοσυστασίας σου, και όταν ξαποστέλλεται σε στάση ευδοκίας και επιείκειας προς πάντες, συναντάται με ρεύματα στοχασμού όμοιας φύσης, και συνενώνεται συναποτελώντας με αυτές μάζα δύναμης ανάλογη με τον αριθμό των διανοιών που τις ξαποστέλλουν. Συντελείς λοιπόν εις την δημιουργία αόρατης δύναμης, η οποία είναι αληθής δεσμός επικοινωνίας μεταξύ σου και των ομοφρονούντων με σένα. Είναι δεσμός πολύ ισχυρότερος παντός υλικού δεσμού επικοινωνίας διότι είναι ζώσα δύναμη η οποία σύντομα θα υλοποιηθεί σε υλικά αποτελέσματα εξυπηρετικά των συμφερόντων σου.

Ό,τι εξαντικειμενούται σήμερα γύρω σου είναι δύναμη ψυχοφθόρα η οποία πηγάζει από τους φαύλους στοχασμούς τους οποίους ξαποστέλλουν οι αγενείς διάνοιες. Έργο μας είναι να μετατρέψουμε την ψυχοφθόρο αυτή δύναμη σε δύναμη ζώσα και αγαθοποιό. Η μετατροπή αυτή κατορθώνεται όταν, έστω επί ένα λεπτό κάθε μέρα ποθούμε την ευημερία απάντων, μην αποκλείοντας από την ακτίνα του πόθου μας τούτου ούτε τον πιο απεχθή και δυσμενή προς εμάς. Διότι πας στοχασμός μας, άμα εξαποσταλεί, είναι στοιχείο φυσικής δύναμης, και όσο περισσότερο είναι μεστός αγαθού προς πάντες, τόσο δραστηριότερο στοιχείο καθίσταται, και όσο περισσότερο αγαθό πνεύμα μετοχετεύει εις άλλους, τόσο περισσότερο αγαθό αντιδονείται προς εμάς. Ο απεχθέστατος και δυσμενέστατος προς εμάς θα διαισθανθεί την επήρεια του στοχασμού μας, ο οποίος είναι ισχυρότερος των εχθρικών αυτού στοχασμών και διαλύει αυτούς. Ούτος είναι ο βιονομικός λόγος δια το οποίον οι Θεάνθρωποι παραγγέλλνουν να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Είναι ο μόνος τρόπος να μεταβάλλομε αυτούς σε φίλους χωρίς και αυτοί να γνωρίζουν πως. Μέχρι τούδε υπετίθετο ότι δεν είναι δυνατή οιαδήποτε συνεργασία παρά μόνο εάν οι συμπράττοντες συναθροίζονται σωματικά. Εντούτοις εάν δεν ευρίσκονται εις πνευματική αρμονία οι συναθροιζόμενοι εις μεγάλες συνελεύσεις, ως επί το πλείστον συγκρούονται. Δύναται αποτελεσματικότατα να λειτουργήσει μεγάλη Εταιρεία της οποίας τα μέλη ουδέποτε συναντώνται, αρκεί να εργάζονται σε νοερή αρμονία σύμφωνα με τον τρόπο που υπέδειξα ανωτέρω. Είναι προτιμότερο όμως να εργάζονται ανά ομίλους εκ τριών ή τεσσάρων μελών κατά πάντα ομοφρονούντων και ομονοούντων, οι οποίοι θα συνέρχονται επί το αυτό άπαξ της εβδομάδας. Νέα ζωή δια έκαστο μέλος εγκαινιάζεται από την πρώτη συνεδρίαση, ζωή η οποία θα είναι μεστή μελλόντων αγαθών. Γίνε θεμέλιο ενός τέτοιου Ναού και σπείρε τριγύρω σου φως, σύνεση και σθένος.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΟΝΟΜΙΑΣ
Πλάτων Δρακούλης