πρώτα το Ντάρμα για να φθάσεις στο Κάρμα

Ο όρος Ντάρμα Σανσκριτικά: ο Φυσικός Νόμος αναφέρεται στην υφιστάμενη τάξη της Φύσης και της ανθρώπινης ζωής και στην συμπεριφορά που θεωρείται ότι εναρμονίζεται με αυτή την τάξη. Όσον αφορά την 

ηθική, ορίζεται ως «ορθός τρόπος ζωής» και «ορθή διαγωγή». Όσον αφορά την πνευματικότητα, το ντάρμα μπορεί να οριστεί ως «η Οδός των Ανώτερων Αληθειών».

Η αντίληψη της Σανκριτικής φιλοσοφίας για τους νόμους του σύμπαντος, καθώς και της φιλοσοφίας πολλών άλλων λαών – που τελικά αναφέρουν τα ίδια με διαφορετικές ονομασίες – μπορεί να φωτίσει πολλά σκοτεινά σημεία της σκέψης μας, ή ακόμη να μας γεννήσει καινούργια ερωτήματα, κάνοντάς μας να καταλάβουμε πως τίποτε δεν είναι τυχαίο, πως καθετί έχει την αιτία της ύπαρξής του.

Για τους Ινδούς φιλόσοφους, πριν από την ύπαρξη οποιουδήποτε εκδηλωμένου όντος υπήρχε ένας αιώνιος Συμπαντικός Μοναδικός Νόμος που περιείχε μέσα του τα πάντα. Αυτόν το νόμο ονομάζουν Ντάρμαν και είναι το ένα χωρίς δεύτερο που υπήρχε πάντα, χωρίς να γεννηθεί από πουθενά, είναι η πάντα υπάρχουσα Αιτία χωρίς αιτία. Ο γενικός αυτός Νόμος εκδηλώθηκε σε διαφορετικούς νόμους, τα Ντάρμα. Κάθε Ντάρμα αφορά ένα είδος όντων. Υπάρχει Ντάρμα για την ανθρωπότητα, άλλο για τα ζώα, τα φυτά, τους γαλαξίες κλπ. Για να συλλάβουμε την έννοια του Ντάρμα σε όλη του την έκταση, θα πρέπει αναγκαστικά να αναλύσουμε έννοιες γνωστές από άλλες ομιλίες που έγιναν σε αυτόν τον χώρο.

Καθετί, για να πάρει μια μορφή και οργάνωση ώστε να εκδηλωθεί, χρειάζεται μια Διάνοια. Αυτή η συμπαντική διάνοια που πηγάζει από το Νόμο είναι το ΜΑΧΑΤ. Είναι το αληθινό Φως που όταν από μέσα του περάσουν τα διάφορα Ντάρμα, γίνεται η δημιουργία. Συμβαίνει ό,τι και σε ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου δεν διακρίνουμε τίποτε, αν και έχει μέσα διάφορα αντικείμενα – και μόνο με το φως βλέπουμε ότι πραγματικά το εσωτερικό του βρίσκεται σε μια τάξη. Περνώντας από το ΜΑΧΑΤ, το Ντάρμα αναλύεται και έτσι δημιουργείται ο δυαδισμός στον εκδηλωμένο κόσμο. Αυτός ο δυαδισμός είναι ο νόμος του ΚΑΡΜΑ.

Αυτοί οι φυσικοί νόμοι διδάσκονταν στην αρχαιότητα σε εκείνους τους περισσότερο έτοιμους ανθρώπους και συχνά σε όλους εκείνους γενικά που προσπαθούσαν αληθινά να ερευνήσουν την αιτία και το σκοπό των φυσικών, ψυχικών και νοητικών φαινομένων.

Για την αντίληψη αυτών των φυσικών νόμων χρειάζεται ένας νους που έχει εκπαιδευτεί να βλέπει πέρα από τις πίστεις, προκαταλήψεις, αλλοτριώσεις και προλήψεις, 

αν βλέπουμε το ζήτημα με καθαρή διάνοια, είναι αδύνατον να πλησιάσουμε το Νταρμα και το Κάρμα.

Έτσι, οι σοφοί φιλόσοφοι, λένε ότι υπάρχει ένας Απρόσωπος Γενικός Νόμος ή «Ντάρμαν» που κυριαρχεί σε όλο το σύμπαν, σε όλες τις δυνατές του διαστάσεις. Δεν υπάρχει ένας προσωπικός Θεός που αγαπάει, μισεί, προτιμά, εμποδίζει. Αλλά μια Υπέρ-νοητική Πρώτη Δύναμη της Φύσης, κάπως έτσι όπως ο Λόγος του Πλάτωνα στην αρχαιοελληνική εσωτερική παράδοση. Πίσω από την Πρώτη Δύναμη είναι η Αιτία αυτής, που είναι ακόμη Δυαδική (καθαυτή «υποκειμενικά»), και μετά η ΑΙΤΙΑ χωρίς αιτία, δηλαδή η Μοναδική Αλήθεια, ο Μη Αριθμός (μη-δεν) που είναι η αρχή όλων των αριθμών. Μέσα στο Ντάρμαν υπάρχουν διαφορές (ειδικότητες) ή ιδιαίτεροι νόμοι που λέγονται Ντάρμα. 

Ανακεφαλαιώνοντας υπάρχουν τρεις τάξεις Ντάρμα, δηλαδή ΟΜΑΔΙΚΟ, ΑΤΟΜΙΚΟ και ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ.


Στη Μπαγκαβάτ Γκιτά, ο Κρίσνα λέει: «Κάθε φορά που οι άνθρωποι βγαίνουν από το Ντάρμα τους και κυριαρχεί η αδικία, τότε εγώ Γεννιέμαι.» 

ΟΜΑΔΙΚΟ ΝΤΑΡΜΑ: Είναι το Ντάρμα που περιέχει τα πολυάριθμα όντα του ιδίου είδους ταυτόχρονα. Έτσι εφαρμόζεται σε έναν γαλαξία, σε ένα αστρικό σύστημα, στην ανθρωπότητα αλλά ακόμα και σε μια κοινωνία μυρμηγκιών κλπ. Όταν το Ντάρμα αναφέρεται στην ανθρωπότητα, εφαρμόζεται σε εκείνους τους γενικούς νόμους της φυσικής εξέλιξής της που την κυριαρχούνε στο σύνολό της, ή τουλάχιστον στις μεγάλες ομάδες της. Έτσι λοιπόν θα πούμε για το Ομαδικό Ντάρμα ότι είναι αυτό που επηρεάζει ένα Έθνος, μια χώρα, μια επαρχία, μια οικογένεια κλπ.

ΑΤΟΜΙΚΟ ΝΤΑΡΜΑ: Είναι αυτό που οδηγεί και επηρεάζει τις δράσεις του ΕΓΩ – της τριάδας – δηλαδή εκείνου που είναι ο άνθρωπος στο βάθος του εαυτού του και που διατηρείται κατά τις μετενσαρκώσεις του. Είναι το Ντάρμα που παίρνει και θερίζει τα σπουδαιότερα πνευματικά επιτεύγματα (του ανώτερου εαυτού) σε κύκλους χιλιάδων ετών. Είναι ο Ηθικός Νόμος που υπάρχει στο βάθος των συνειδήσεών μας και μένει πάντα ξύπνιος.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΝΤΑΡΜΑ: Επηρεάζει και διοικεί τα γεγονότα της καθημερινής ζωής μέσα σε αυτό τον κόσμο των ασημαντοτήτων και μικροτήτων που γεμίζουν σχεδόν όλες τις ανθρώπινες μέρες. Αποτελείται από μικρά διαστήματα χρόνου και οι κύκλοι του είναι βραχείς και ταχείς.

Θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλές άλλες ταξινομήσεις γιατί ακόμη και τα μόρια, τα άτομα, τα υποσωματίδια που αποτελούν τις πυρηνικές υποδομές, διοικούνται από νόμους τόσο αμετάβλητους όσο  είναι εκείνοι που κάνουν να περιστρέφονται τα συγκροτήματα των γαλαξιών. Αυτή η γενική περιγραφή μας δίνει όλο το μεγαλείο αυτής της τόσο μεγάλης συμπαντικής αρχής. Θα ρωτήσει ίσως κάποιος: Αν αυτοί οι νόμοι όμως λειτουργήσουν με άριστη αποτελεσματικότητα πάνω σε όλα τα όντα και δεν μπορεί κανείς τους παραβεί, τότε πώς συμβαίνουν τα κοσμικά ατυχήματα που διακόπτουν την προγραμματισμένη εξέλιξη εκατομμυρίων όντων, και γιατί υπάρχει τόσος ανθρώπινος πόνος; Αυτή τη φιλοσοφική δοξασία του Ντάρμα δεν θα μπορούσε να την καταλάβει κανείς χωρίς να γνωρίσει τη συμπληρωματική της, δηλαδή το ΚΑΡΜΑ (σανσκριτική λέξη που σημαίνει δράση).

Το Κάρμα είναι ο νόμος της «Δράσης και Αντίδρασης», δηλαδή αυτό που κάνει κάθε δράση να γίνεται αιτία για μια επόμενη, και αποτέλεσμα μιας προηγούμενης.  Έτσι, όλο το σύμπαν είναι δεμένο με αλυσίδες δράσεων. Αν η δράση είναι μέσα στο Ντάρμα, τότε είναι ΟΡΘΗ ΔΡΑΣΗ και δεν δημιουργεί καρπούς. Αλλά αν είναι έξω από το Ντάρμα ή Νόμο, τότε προκαλεί πικρούς καρπούς πόνου, οι οποίοι θα ωθήσουν τον άνθρωπο να φύγει από τον πόνο και να επιστρέψει πάλι στην πορεία του Ντάρμα, στο δρόμο του Νόμου. Ομοίως υπάρχουν τρεις τάξεις Κάρμα: Ομαδικό κάρμα (ή καρμάν), ατομικό κάρμα από «μακρινό κύκλο», και προσωπικό κάρμα από «βραχύ κύκλο».

ΟΜΑΔΙΚΟ ΚΑΡΜΑ: Τα παραδείγματα που θα μπορούσαμε να πούμε προέρχονται από τις αντιλήψεις που δώσαμε για το Ντάρμα. Μεγάλες, για παράδειγμα, κοσμικές καταστροφές παράγονται από μια παράβαση του νόμου σε αυτό το ίδιο κοσμικό επίπεδο. Η καταστροφή αυτή δίδει τη δυνατότητα να δημιουργηθούν νέες μορφές, μη επηρεασμένες από τα προηγούμενα λάθη και τον εκφυλισμό. 

ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΑΡΜΑ: Επηρεάζει τις δράσεις του Εγώ, δηλαδή εκείνες τις καλές ή κακές δράσεις που το άτομο-Εγώ κάνει από «βάθος καρδιάς».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΡΜΑ: Αποκτιέται με τις μικρές καθημερινές και μηχανικές αντιδράσεις. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος είναι ένα προϊόν του Εαυτού του, γιατί οι περασμένες δράσεις του προσδιορίζουν τις ευκαιρίες του παρόντος. Από το βάθος της ίδιας του της «προσωπικότητας» προέρχονται οι πόνοι και οι αγωνίες του, και ομοίως από τα βάθη του Εγώ του θα προσέλθουν οι σωτήριες λύσεις. Έτσι δεν πιστεύουμε πως κάποιος Θεός ή Διδάσκαλος μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο, αλλά μόνο αυτός ο ίδιος μπορεί να ελευθερώσει τον εαυτό του. Διότι αν οι θεοί μπορούσαν να μας λυτρώσουν, ήδη θα το είχαν κάνει χωρίς όρους ή προηγούμενες συμβάσεις, δηλαδή από αγνή Αγάπη. Αλλά επειδή δεν μπορούν, δεν το κάνουν. Οι θεοί και ο Διδάσκαλος μπορούν μόνο να μας δείξουν την Ατραπό, το Δρόμο, που αυτοί οι ίδιοι πάτησαν πριν από εμάς, αλλά δεν μπορούν να τον βαδίσουν για εμάς. 

Ο πόνος είναι «φορέας συνείδησης», είναι η αυτοματοποιημένη προειδοποίηση ότι έχουμε σφάλλει στο δρόμο, ότι έχουμε παραβεί το Ντάρμα, και αυτή η δύναμη καρμικής αντίδρασης (ο πόνος) μας φέρνει πάλι στην ορθή Ατραπό – μέσω της ορθής δράσης ή γιόγκα. Η διδασκαλία της ορθής δράσης είναι πολύ σημαντική για τον μαθητή που αρχίζει τα πρώτα βήματα στην Ατραπό της Μαθητείας για την κατάκτηση της Αλήθειας. Σύμφωνα με τη διδασκαλία αυτή, ο άνθρωπος πρέπει να ακολουθεί το Ντάρμα του, το δρόμο του, και να δρα χωρίς να περιμένει καρπούς από τα έργα του. Απλά να εκτελεί τις απαραίτητες δράσεις που επιβάλλει το Κάρμα του για να μην ξεφύγει από το δρόμο της εξέλιξής του ούτε να επηρεάζεται από το άσχημα ή καλά αποτελέσματα των δράσεών του, γιατί η συνείδησή του θα πρέπει να βρίσκεται πιο ψηλά από τις καθημερινές αποτυχίες ή επιτυχίες.

Ακόμα, σύμφωνα με την ορθή δράση, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του Ντάρμα που ορίζεται από τα γεγονότα του δικού του κάρμα. Γι’ αυτό πρέπει να ακολουθεί το δικό του δρόμο και να μην επιβουλεύεται το δρόμο των διπλανών του, ακόμα κι αν είναι ευκολότερος από το δικό του.

Δίγλωσσο νόμισμα του Μενάνδρου, βασιλιά της Βακτρίας. Η λέξη «ΔΙΚΑΙΟΥ» μεταφράζεται σε «DHARMIKASA», (ακολούθου / υποστηρικτή του Ντάρμα)

Ελληνικό: Νόμισμα του Μενάνδρου Δικαίου
Πλευρά 1: Ο Μένανδρος φορώντας διάδημα. Επιγραφή: ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ

Πλευρά 2: Φτερωτή φιγούρα με διάδημα και φοίνικα, με φωτοστέφανο, πιθανώς η Νίκη. Επιγραφή στη γλώσσα Καρόστι: MAHARAJASA DHARMIKASA MENADRASA (ΒΑΣΙΛΕΩΣ, ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ/ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗ ΤΟΥ ΝΤΑΡΜΑ, ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ) φώτο από wikipedia

*Μαχάτ (σανσκριτικός όρος) = Στην κυριολεξία «ο Μεγάλος». Η πρώτη Αρχή συμπαντικής διάνοιας και συνείδησης. Στη φιλοσοφία των Πουράνα, το πρώτο προϊόν της ριζικής φύσης ή Πραντάνα (ίδια με την Μουλαπρακρίτι), παραγωγός του Μάνας ή σκεπτόμενης αρχής, και του Αχανκάρα ή της εγωικότητας και του αισθήματος «εγώ είμαι» (στο κατώτερο μάνας-νοητικό).

**«Ο άνθρωπος δεν μπορεί να πετύχει την απελευθέρωση από τη δράση, αν δεν είναι δραστήριος. Επίσης, δεν μπορεί να φτάσει στην τελείωση αν είναι αδρανής. Γι’ αυτό εκτέλεσε την προκαθορισμένη δράση σου, γιατί η δράση είναι ανώτερη από την αδράνεια. Με την αδράνεια δεν μπορείς να συντηρήσεις ούτε καν το σώμα σου. Ο άνθρωπος δεσμεύεται από τα δεσμά του κάρμα, αν δεν εκτελεί τις πράξεις του σαν μια θυσία. Γι’ αυτό, ω Αρζούνα, εκτέλεσε το καθήκον σου δίχως προσκόλληση. Μάθε ότι η δράση ξεπηδά από το Αιώνιο και το Αιώνιο προβάλλει από το Ακατάστρεφτο. Επομένως το Αιώνιο που διαπερνά τα πάντα, είναι πάντοτε παρόν στη θυσία. Εκτελώντας το καθήκον του ο άγιος Τζανάκα και άλλοι άγιοι έφτασαν στο σκοπό. Παρόμοια κι εσύ πρέπει να δρας και να κάνεις το καθήκον σου για το καλό των κόσμων.»

« Όπως ο αδαής εργάζεται με ζήλο και προσκόλληση στο έργο του, για το δικό του καλό, έτσι δρα και ο σοφός αλλά χωρίς προσκόλληση και για το καλό των άλλων. Ο σοφός ας μη μπερδεύει το νου των αδαών που είναι προσκολλημένοι στη δράση, αλλά ας εκτελεί τις πράξεις του με το πνεύμα της Γιόγκα, και ας οδηγεί και άλλους στην ορθή δράση. Εκείνοι που ασκούν συνεχώς τη διδασκαλία Μου με αφοβία και θάρρος, ελευθερώνονται από τα αποτελέσματα της δράσης. Αλλά εκείνοι που αντιδρώντας δεν ακολουθούν τη διδασκαλία Μου, εξαπατώνται σε κάθε γνώση. Μη έχοντας διάκριση, οδηγούνται στην καταστροφή. Ακόμα κι ένας άνθρωπος πνευματικής γνώσης δρα σύμφωνα με τη δική του φύση. Όλα τα όντα ακολουθούν τη φύση.  Είναι καλύτερα για τον άνθρωπο να εκτελεί ατελώς το δικό του ντάρμα, παρά να εκτελεί τέλεια το ντάρμα κάποιου άλλου. Είναι καλύτερα να πεθαίνει κανείς με το δικό του ντάρμα.»

(Μπαγκαβάτ Γκιτά, κεφ 3, «Ο Αληθινός Δρόμος της Δράσης»)

Krishna - God of Love

Satsang by Swami Satyananda

Sri Krishna was the avatar of love, the incarnation of celestial love on earth, an element that is missing everywhere today. At present we have everything, but we lack love. Love is that aspect of emotion where you think about others, not about yourself. Love is giving, not taking. Love is not an act. Love does not expect anything. Love is just sacrifice. It is total consecration of your emotions. Sri Krishna was the symbol of that aspect of life.

When he walked, it was love that walked, when he smiled, it was love that smiled and when he laughed, it was love that laughed. Madhuradhipaterakhilam madhuram - "O God! You are nothing but sweet love."

              Statue of god Krishna Rishikesh Uttaranchal India

Krishna is the symbol of God with all His attributes. He lived as a man but he was a superman, a perfect man, a poorna purusha. He incarnated many thousands of years ago at the end of the cycle of Dwapara Yuga in order to destroy evil and restore righteousness. Before he was even conceived, he was on the hit list of Kamsa, who was his uncle and the king of Mathura. Although he was born into a royal family, his actual birth took place in a prison in Mathura. As a newborn he was smuggled to Gokul where he lived incognito for many years.

Prior to Krishna's birth, atrocities were being committed in the world. When the people prayed for relief from suffering, their prayers were heard. When prayers from the heart reach God, He manifests in a human form. Krishna destroyed the demons and lived in a playful way, sometimes stealing butter, sometimes duping people, sometimes teasing, sometimes dancing with the gopis and becoming their heartthrob.

Sri Krishna has brought life to philosophy and religion so that we can also smile. There is only one culture and civilization in this world where the gods dance, sing and play with the gopis, where they playfully steal and participate in wars and at the same time give enlightenment. Where will you find such a civilization, except in India! We still long to see such a man as Krishna descend to earth. Krishna was a great teacher. The love between Radha and Krishna was like that of the individual soul and the cosmic soul, like prakriti and purusha. He behaved like her disciple.

Sri Krishna was an incarnation of God, not an ordinary child. He took birth to teach the other children. Sri Krishna led a very natural life. He was a good child, a great child, a powerful child, a philosopher, a god, a friend and a warrior. At the same time he loved all the girls of his time. The gopis did not marry because Krishna loved them all.

             Krishna Temple, Hampi, Karnataka, India

The story is told in the Srimad Bhagavatam. It is also told in the Krishnavatar series, where Krishna is a child full of divinity. The story is told with sweetness, with melody, in a way that we can understand. It is one of the best stories about God. God must become the subject matter of stories, music, dance, discussion and dialogue. God is not beyond the mind. God is just here.

You should have a relationship with God in such a way that you can understand Him, just as you understand your son, your father, your brother or anyone else. If you start with the hypothesis that God is unknowable, it is a problem. God is knowable. Once you are told that God cannot be realized, you think that is final. Close your books and start from where you can feel Him. The love you express for your child is a glimpse of God.

Krishna has many followers throughout the world. He was a playboy, a philosopher, an orator, a yogi, a fighter and a saint. He is the epitome of beauty, grace, love and dynamism. He is also the indweller of all hearts, especially in this modern age.

Krishna Janmasthami 9th August 2012

Bhadrapad Krishna Asthami, the birth of Sri Krishna, is celebrated as Janmashtami throughout India. This auspicious day will be celebrated in Rikhiapeeth with akhanda kirtan and by offering prayers to Bal Gopala.

Εισβολή Τρωκτικών

Εισβολή Τρωκτικών

Ένα Πνευματικό Στρατόπεδο, δέχεται συχνά εισβολή τρωκτικών, τα οποία λόγω των υψηλών δονήσεων του πεδίου αναγνωρίζονται αμέσως και εξουδετερώνονται ασκώντας μη βία.

Η Θεά Νέμεσης ενεργοποιείται και η σκληρότητα της κάνει τα τρωκτικά να τρέχουν πίσω στα λαγούμια τους για πάντα.

Συχνα κάποια τρωκτικά φόρουν τον δήθεν μανδύα τους νομίζωντας ότι θα μπορέσουν να ξεγελάσουν τους φρουρούς, κι έτσι θα εντοπίσουν συμπολεμιστες/ριες του ειρηνικού στρατοπέδου για να τους βλάψουν.

Οι ειρηνικοί πολεμιστες του πνευματικού στρατοπεδου ενημερώνουν και ενημερωνονται απο τους συμπολεμιστες τους για την εισβολή των τρωκτικών και στο πνευματικο και στο γήινο πεδίο.

Τα περισσοτερα στρατοπεδα στον κόσμο ειρηνικα, η μη ειρηνικά πέφτουν απο εισβολή τρωκτικών, υπάρχουν κάποια που η Νέμεσης κατοικεί και προστατεύει.

Πρόσφατα ενα τετοιο τρωκτικό απότυχε στην εντόπιση συμπολεμιστή, αργοτερα οι οργανικες πυλες έστειλαν ενα άλλο φιλικό τους τρωκτικό με τον δήθεν μανδύα του αλλα απότυχε κι αυτό.

Τα τρωκτικα τώρα εχουν παρέα τους σε καθε βήμα τους την Νέμεση με την φωτιά της!

Οί Δήθεν, οι έμψυχες Οργανικές πύλες.

Οί Δήθεν, οι έμψυχες Οργανικές πύλες.

Το σύμπαν κατοικείτε απο πολλά όντα με διάφορες μορφές, το Ανώτερο Όν μέσα στο Σύμπαν είναι το ‘Εμψυχο! και τα ανώτερα απο τα έμψυχα όντα, είναι εκείνα, στα οποία ο κόσμος της ύλης των διαφορων φυσικών, εκλεπτυσμένων πλανητών, που τους δίνουν την δυνατότητα να μπορούν να κατοικούν οι έμψυχοι που έχουν Ανθρώπινη Μορφή όταν εισέρχονται στους κόσμους της μορφής! Από αυτα τα έμψυχα όντα της ανθρώπινης μορφής. Ανώτερα είναι εκείνα, που είναι και δρούν στην στρατόσφαιρα των θείων και ημίθεων πεδίων, τα αθάνατα έμψυχα όντα, που φαινομενικά κατοικούν στον κόσμο της ψευδαίσθησης αλλά ζούν στόν Θείο κόσμο της Πραγματικότητας της ανώτερης Συνειδητότητας! κατώτερα τους είναι εκείνα τα έμψυχα ανθρώπινα όντα τα οποία ζούν στην στρατόσφαιρο των κατωτέρων πεδίων που δρούν οι βροτοί, τα θνητά έμψυχα ανθρώπινα όντα που αγωνίζονται μέσα στον κόσμο της ψευδαίσθησης με την ελπίδα να βρούν την συχνότητα και τις δονήσεις εκείνες, που θα τους μεταμορφώσουν ώστε να ανέβουν στα θεία πεδία.

Σε έναν Πλανήτη σαν την Γαία η οποία στην εποχή μας αλλά και απο πολύ πολύ παλαιότερα είναι στην κατοχή όντων άψυχων και άλλης μορφής, η συνθήκες που έχουν επιβληθεί απο τους επικυρίαρχους, καταστούν απίθανη όχι μόνο την εξέλιξη αλλά ακόμα και την στάση του επίπεδου συνειδητότητας τόσο των αθανάτων όσο και των θνητών.

Για να μπορέσει το επικυρίαρχο είδος να κρατήσει τον ελεγχο του πλανήτη απο θνητούς και αθανάτους,  χρησιμοποιεί υβρίδια άψυχα όντα με κβαντική συνείδηση έχοντας ανθρώπινη μορφή. Αυτοί τοποθετούνται στην κορυφή της πυραμίδας του γηίνου πλανήτη.

Ποιό επικίνδυνα όντα για τους βροτούς(θνητούς) και ημιθεους(αθανατους), ειναι τα έμψυχα ανθρώπινα που ειναι κατειλημμενα στο εσωτερικο σωμα του υποσυνειδητου όπως και στο εξωτερικό σώμα του αιθερικού τους απο ξενιστές, οι λεγόμενες και ώς οργανικές πύλες. Οι Δήθεν.

Εδω και καιρό έγραψα μια μυθο-ιστορία της καθημερινότητας για το πως δρά και αντιδρά μια έμψυχη Οργανική Πύλη. Την περίληψη του μυθιστορήματος θα σας αποκαλυψω μόνο, διότι προορίζεται να γίνει best seller.

Η ιστορία είναι φανταστική. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και διαλόγους είναι εντελώς συμπτωματική.

Στην εποχή της ετοιμασίας του μεγάλου πολέμου των όντων, ενσαρκώθηκε στον γήινο πλανήτη σε κάστα πολεμιστών ο θνητός Σπίθας, πεσμένος απο τις ημίθεες και θεικές στρατόσφαιρες για αρκετές ενσαρκώσεις, ελπίζωντας να τον βρούν τα αφυπνισμένα αδέλφια του και οι σοφοί διδάσκαλοι θεοί του, που με την βούληση του ιδίου και μόνο, η οποία βούληση θα του έχει αφυπνιστή απο την αγωγή του, μεγαλώνοντας σε κάστα και γονίδια πολεμιστών, να τον αναδύσουν απο τα τάρταρα.

Ο  Σπίθας έχοντας την μοίρα της καλοτυχίας λόγω προήγουμενης ηρωικής ενσάρκωσης, κέρδισε την ευλογία οι θεοί του να τον βρούν, για να ξεκινησει σε άλλο πνευματικό επίπεδο το ταξίδι, περνώντας απο τα Σαρα-ντα κύμματα για να εισέλθει στην στρατόσφαιρα των Ημιθεων πεδίων κι έτσι έγινε!

Έχοντας εισέλθει σε αυτήν την στρατόσφαιρα ο Σπίθας θέλησε να κάνει μια μεγάλη στάση, για να ζήσει ξανά αλλά όσο ποιό συνειδητά μπορούσε αυτή την φορά τους χυμούς της γήινης ενσάρκωσης απο το επίπεδο της επαναγέννησης του.

Το νέο ταξίδι μετα την επαναγεννηση του ήταν συναρπαστικο και αρκετα συνειδητο, πέρνωντας πολλα δώρα απο την συμπαντικη συνειδητότητα αλλά παράλληλα αρκετα χαστούκια στις μη συνειδητες δράσης του εκτελώντας το κάρμα και το ντάρμα του.

Καπως έτσι γνώρισε την Θεραπαινίς, μια θνητή οργανική πύλη, η βροτή Θεραπαινίς πλησίασε πρώτη, διακριτικά, τον ημίθεο Σπίθα δείχνωντας να έχει την θέληση για πνευματική αναζήτηση μετα μόρφωση.

Ο Σπίθας εύκολα αναγνώρισε την βαθύτερή της συνειδητότητα, η οποία ήταν εγκλωβισμένη στην βούληση άλλων όντων που τρέφωνταν ενεργειακά απο εκείνη, εσωτερικά μέσα απο το υποσυνειδητό της και εξωτερικά απο το αιθερικό της σώμα.

Παραλαμβάνωντας την σε πολύ άσχημη ψυχικη και σωματικη κατάσταση, ο Σπίθας υπερεκτιμώντας την ιδιότητα των δυνάμεων του ώς νοητικος καθαριστής, ενήργησε γρήγορα και αποφασιστικά, κινούμενος λανθασμένα όμως απο τις αισθήσεις και όχι απο συμπόνια.

Αμέσως και σε πολυ μικρό χρονικό διάστημα η Θεραπαινίς άρχισε να αναρρώνει και να λάμπει, τα όντα που σαν βροτοί την καθέτρωγαν είχαν μπλοκαριστεί και σιγα σιγά με την βουλησή της και τον αγώνα της αλλά και με την βοήθεια θεικότερων δυνάμεων που η Θεραπαινίς έδειξε ενδιαφέρων να εισέλθει, με μοναδικό όμως κίνητρο που ο Σπίθας αναγνωρισε, τον φόβο της για τις αρρώστιες και τον θάνατο, οι ξενιστές θα εξαφανίζονταν.

Τον Σπίθα ως παιδί της γνώσης της Τάντρας, δεν τον ενδιέφεραν τα κίνητρα των βροτών ούτε το παρελθόν τους αλλά ούτε και οι δράσεις του παρώντος χρόνου της ηθικής των βροτών, οι ημίθεοι βαδίζουν στην στρατόσφαιρα της πραγματικής συμπαντικής ηθικής που ουδεμία σχεση εχει με αυτην των βροτών. Τον Σπίθα δεν τον ενδιέφερε ότι η Θεραπαινίς προέρχεται απο αγωγή, ηθική, και ιδέα που προασπίζεται το εγώ και την ισοτητα και ομοιότητα των εγώ που για αυτήν την παραπλανητική πολιτικο πολιτισμικη αίρεση ιδρυμένη απο τους ξενιστές, δεν υπάρχει τίποτα ανωτερο ούτε στον αυλο ούτε και στον φυσικό κόσμο απο το εγώ τους. Η Θεραπαινίς εξαλλου έδειχνε ότι έχει την θέληση να αποκτήσει την βούληση να παλέψει με τον παλιό της εαυτό, να πετάξει τα παλιά κουστούμια ώστε να αναδυθεί στην στρατόσφαιρα του ανώτερου Εαυτού της.

Τον Σπίθα δεν τον ενδιέφερε ότι η αγωγή και μοίρα της Θεραπαινις δεν της ειχε δώσει αρκετή αγάπη και επιβεβαίωση, ούτε τον ενδιέφεραν οι προηγούμενες κακες σεξουαλικες σχεσεις τις Θεραπαινίς που την είχαν γεμίσει με ανασφάλεια και ενδογεννητικά προβλήματα, που μαζι με την αγωγή της, της είχαν δημιουργήσει εναν άσχημο ψυχικό και νοητικο κόσμο, στον οποίο οι ξενιστες εύκολα είχαν εισχωρήσει.

Η Θεραπαινίς διάβαζε και υποστήριζε ιδέες όπως ότι η συχνη εναλλαγή ερωτικων συντρόφων δημιουργεί πολλαπλές ψυχολογικες ανισορροπίες και χάνει το ατομο την ενεργεια του, αφού κατακλύζεται απο των άλλων τις ενεργειες , ενω υποστήριζε αυτά, συναψε παραλληλη σεξουαλικη σχεση με τον Σπίθα, ενω ήδη ειχε σχέση με τον κατα πολυ μεγαλυτερο της, εργοδότη της, στον οποίο όπως έλεγε προσπαθούσε σιγά σιγά να τελειώσει, γιατι της χρωστούσε χρήματα, γιατί χρειαζοταν την εργασία αλλά και γιατί την έβγαλε απο τα μπάρς που εργαζόταν μεχρι τότε. Τον Σπίθα και αυτό δεν τον ενδιέφερε διότι εγνωριζε τις δυνάμεις του προς το αντίθετο φύλο αλλα και γιατι ήταν πέρα απο ψευτοηθικα διλήματα και πέρα απο το κουτί της πανδώρας και το ποταπό Εγώ. Μεχρι την στιγμή που ο εργοδότης της Θεραπαινίς, άρχισε να γίνεται πιεστικός έχοντας καταλάβει ότι η Θεραπαινίς έχει κι άλλον εραστή, τότε παρενεβει ο Σπίθας εκτοπίζοντας τον.

Ο Σπίθας όφειλε να μην αγνοήση το σημάδι αυτό που του έστειλε ο ανώτερος Εαυτός του ώς προς το Δήθεν της προσωπικότητας και του χαρακτήρα της Θεραπαινίς. Όμως γνωρίζωντας το Είναι του ο Σπίθας, ήξερε ότι αν η βροτή Θεραπαινίς δεν έδειχνε συντομα σημαδια προόδου, στον κατάλληλο γηίνο χρόνο θα ήταν παρελθόν απο δίπλα της.

Καθώς ο Σοφότερος όλων έχει υποδείξει ότι σε μία σχέση μεταξυ αρσενικου και θηλυκού εκείνος η εκείνη που είναι σε ποιό εξελιγμενο επίπεδο συνειδητότητας οδηγεί και το άλλο μέρος ακολουθεί, αλλιώς, δεν υπάρχει ανάπτυξη της συνειδητότητας των δύο ψυχών, οπότε καλύτερος σ’ αυτες τις περιπτώσεις είναι ο χωρισμός των δρόμων τους.

Όταν συνευρίσκονται ερωτικά οι θεόι-ες και οι ημίθεοι-ες με θνητούς και θνητές, υπάρχη ο υπερσυνείδητος συμπαντικος νούς που επιλέγει την ενσάρκωση σημαντικών ψυχών στο γήινο πεδίο, το αιτιατο το γνωρίζουν μόνο εκείνοι που βρίσκονται στο επιπεδο του υπερσυνείδητου Νού.

Έλαχε λοιπόν καρπός σημαντικός σε μικρό γηίνο διαστημα του ζευγαρώματος του Σπίθα με την Θεραπαινίς, που ιατρικός λόγω των προβλημάτων της Θεραπαινίς ονομάστηκε θαύμα.

Τότε ο ημίθεος Σπίθας όφειλε να προστατέψει με όλες του τις δυνάμεις τον γόνο του απο τους ξενιστές και απο τα απορρίματα του υποσυνείδητου της Θεραπαινίς.

Ο Σοφότερος όλων λέει ότι οι 9 εσωτερικοι μήνες και οι 9 πρωτοι εξωτερικοι μήνες της ψυχής είναι η σημαντικότεροι στην διαμόρφωση του χαρακτήρα, αμέσως μετα σημαντικότερα για το υποσυνειδητο είναι, μεχρι τα 3μιση χρόνια και τέλος απο εκει μεχρι τα οχτώ χρόνια όπου έχει πλεον χαρακτει ολοκληρωθει και διαμορφωθεί ο χαρακτηρας της ψυχής, στο κατα πόσο θα ειναι ηρωική μη φοβικη κλπ κλπ.

Σε μια δυνατη ενσάρκωση ο γονέας που γνωρίζει οφείλει να της δώσει αυτα τα πνευματικα και μη υλικα αγαθά, οφείλει να στρώσει στην ενσαρκωμένη ψυχη το πνευματικό χαλί και τις δονήσεις που θα την οδηγήσουν να θυμηθεί γρήγορα και εγκαιρα ποια ειναι και ποιος ο σκοπός της, έτσι ώστε στον κόσμο της ψευδαίσθησης που έχουν δημιουργήσει ως φυλακή οι ξενιστες να αποδράσει.

Στην Θεραπαινίς έλαχε όχι τυχαία, σε πολύ δυσκολο χωροχρόνο για την ψυχολογία της η εγκυμοσύνη, το σύμπαν της έφερε γρηγορη και αποτελεσματικη αν μπορουσε να την δει, κατάσταση απεγκλωβισμού απο τα παλιά της κουστούμια και με όσα αυτα κουβαλούσαν, μεσα απο την μεγαλύτερη δυαδικότητα που οι εμψυχη άνθρωποι έχουν να ξεπεράσουν, αυτης της χαράς και της λύπης. Ωστε να εισέλθει στα ημίθεα πεδία εκεί που δεν υπάρχη ουτε χαρά ουτε λύπη με την έννοια των θνητών, που με την σειρα τους η χαρά και η λύπη φέρουν τις υπολοιπες δυαδικότητες των συναισθημάτων.

Η άμοιρη Θεραπαινίς ειχε να διαχειριστεί την πορεία χαμού αβάσταχτης λύπης του ποιό σημαντικού προσώπου της και την πορεία χαράς της απρόσμενης εγκυμοσύνης και όλα αυτα ταυτόχρονα με τις ορμόνες της σε ημίτρελη κατάσταση.

Ο Σπίθας παράλληλα είχε δύσκολο έργο να διετελέσει, έχοντας ήδη το κάρμα και το ντάρμα του συνειδητοποιημένο να πραγματώσει απο το παρελθόν της θνητης πορείας του, αποκτούσε πλέον μαζι με το πνευματικο του συνειδητοποιημενο συμπαντικό κάρμα και ντάρμα, αλλη μία έννοια υψηλότερης κατάστασης στην καρδιά με την άφιξει της νεοενσαρκωμένης ψυχής.

Αποφασισμένος να μοιράσει τις δυνάμεις του εκεί που ήταν σημαντικότερες για την κάθε κατάσταση έδωσε 24ωρη ψυχολογική στήριξη στην εγκυμοσύνη της Θεραπαινίς και 24ωρη φροντίδα μετεπειτα στο νεογέννητο. Στο διαστημα των δυο αυτών εξαιρετικα σημαντικών και δυσκολων ετών έδωσε την ύλη εκει που την είχαν ανάγκη, στο ατομικό ντάρμα του απο το παρελθόν.

Η Θεραπαινίς δεν μπορουσε να κατανοήση ότι το συμπαν λειτουργει με πάρε δώσε, δεν είχε τίποτα να δώσει στον Σπίθα και μόνο έπαιρνε αφύπνιση και αγάπη, εκείνη εχοντας χασει τον έλεγχο με το ορμονικο της σε διαρκή κατάσταση τρελής πορείας, λογω εγκυμοσυνης, λωχείας, πένθους και δυσβάσταχτων οικονομικών υποχρεώσεων που άφησε το πένθος, έδώσε την δυνατότητα στους ξενιστες να την ξανα ελεγξουν.

Το αποτέλεσμα ήταν η Θεραπαινίς να βγάζει σε όλη αυτην την διάρκεια, συμπεριφορές, χαρακτηριστικα, ιδέες, και ηθικές του παλαιού της εαυτού, εκείνου του κατώτερου εαυτού της άσεβης οργανικής εμψυχης πύλης που δεν μπόρεσε τελικα να αποβάλει.

Αρχισε να έχει ιδεοψυχαναγκασμούς κολλήματα του νού, που αυτά δεν ξεπερνούνται ούτε με την θεικότερη φυτοφαγικη διατροφή όπως αγκυλωτικά πίστευε, ούτε με σωματική άσκηση, αυτά θέλουν πολυ χρόνο με πολύ ανιδιοτελή εργασία και πολυ νοητική γιόγκικη άσκηση.

Η Θεραπαινίς άρχισε να προβάλει και να εξωτερικεύει τις εγωιστικές άθεες απόψεις της, ενώ παράλληλα είχε εκμεταλευτεί τον πνευματικό δρόμο του Σπίθα δια μέσο του γόνου τους που εκείνος οδήγησε εκεί, για να έχει επαφή η νεο ενσαρκωμενη ψυχή με τα ανώτερα. Ο ορισμός τών Δήθεν να δείχνουν εξωτερική πνευματικότητα και να έχουν εσωτερική κακή δαιμονοποιήση.

Η Θεραπαινίς εκδήλωσε την αγωγή της μια αγωγή απο χαμηλή γηινη ηθική της ψευδαίσθησης, η οποιά απο την μία δηλωνει ότι συχαίνεται το ψέμα ακόμα και αν ειναι ειλικρινες και αποδεχεται την αλήθεια άσχετα αν αυτη δεν είναι ειλικρινης.

Της Θεραπαινίς της έπεσε βαρυ το να είναι σε μια σχέση που το άλλο μερος ειναι σε υψηλότερο πνευματικο επίπεδο και έπρεπε να ακολουθήσει, της έπεσε βαρυ που ο γόνος έδειξε μεγαλύτερο δέσιμο με τον Σπίθα παρα με εκείνη, καθώς ουσιαστικά εκείνος το μεγάλωσε στο πρώτο του χρόνο, της έπεσε βαριά η τελειότητα των ημιθεων και η εξέταση των βροτών.

Νομίζωντας ότι θα βάλει τον Σπίθα στα καλούπια τα δικά της δια μέσο του γόνου του, αποφάσισε να έχει μόνη της την επιμέλεια και να χωρίσει τον δρόμο της απο τον Σπίθα  λεγοντάς ότι αυτην την στιγμή έτσι σκέπτεται ότι ειναι καλύτερο για εκεινη και μπορει να αλλάξει αυτο σε κάποιο διάστημα, θέλωντας να κάνει τον Σπίθα να ψαξει και να της φέρει το γοβάκι. Η κακομοίρα δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν είχε τίποτα να προσφέρει ως θηλυκό στον Σπίθα, δεν ειχε συνειδητοποιησει παρα ότι ενημερώθηκε, πως ο Σπίθας δεν έπαιζε παιχνίδια του νού, αλλα κανει τα παιχνίδια πραγματικότητα.

Έτσι και αφου αρνιόταν η Θεραπαινίς στον Σπίθα να περάσει ενα σαββατοκυριακο με το παιδί του, πηρε τον γόνο του για τον οποίο ειχαν νομικα συνάψει κοινη επιμέλεια και την εξώθησε να κοινηθει νομικά ώστε να τον απαλλάξει και νομικα αλλα και συμπαντικά απο την συνυπευθυνότητα εφόσον δεν συμβίωναν πλέον μαζί.

Εκεί η Θεραπαινίς αποδείχτηκε και συμπαντικά ότι είναι η απολύτη ΔΗΘΕΝ με ανήθικα κατάπτειστα ψέμματα κινήθηκε νομικά που ορίστηκαν μετα 4μήνου,  πλέον ακόμα και ενώ είχε την δυνατότητα ο Σπίθας να κρατήσει τον γόνο μεχρι την δίκη, αναγνωρίζωντας την πάνω απο 6μηνη νευρικη ανορεξία της, που δεν έχει καταλάβει και τους ιδεοψυχαναγκασμους της που οι ξενιστες έχουν προκαλέσει, ακολουθώντας τους νόμους της Μάνας φύσης, της παρέδωσε τον γόνο, γνωρίζωντας ότι η αντίδραση της Έμψυχης Οργανικης Πύλης θα του δώσει το τελευταίο κλειδί της ΝΕΜΕΣΕΩΣ.

Έτσι και έγινε, η Θεραπαινίς αντι να εκτιμήσει που ο Σπίθας δεν κράτησε τον γόνο μακριά της για πολλους μηνες μεχρι την Δίκη της επιμέλειας, της οποίας νομικά ο Σπίθας δεν διεκδικεί, αρνήθηκε να έχει με τον γόνο του, οποιαδήποτε επαφή, μέχρι την δίκη, για να καταφέρει όπως πιστευει η διαβολική Θεραπαινίς, ο γόνος λογω της βρεφικης ηλικίας του να ξεχάσει την αδυναμία που έχει στον Σπίθα. Πιστεύωντας ότι αυτο θα τον κάνει να γυρίσει, η ροή ποτέ δεν γυρίζει πίσω, αυτό το νόμο της φύσεως του πλανήτη και του Σπίθα δεν το χωνέψε.

Απο την στιγμή που η Θεραπαινίς θυσίασε το γαλήνιο υποσυνείδητο του γόνου της για να διαφυλάξει τα απορρίματα του δικού της υποσυνειδητου, απο τα οποία τρέφονται και την εξουσιαζουν οι ξενιστές, και να παίξει παιχνίδια εξουσίας του νού της, ο Σπίθας όφειλε να θυσιάση το υποσυνειδητο της Θεραπαινίς για να περισώσει το γρηγορότερο δυνατον ότι περισσοτερο μπορέσει απο την καθαρότητα της νεοενσαρκωμένης ψυχής, που αλλοιώνεται επικίνδυνα συμβιώνοντας μαζί της και με τους οικείους της.

Στόν γηινο πεδίο ο Σπίθας απάντησε με μηνυση και αγωγή για τις ψευδεις κατάπτειστες ανηθικες συκοφαντίες όπως οτι ανηκει σε αίρεση(εκει, που η <δήθεν> πάει και ζητά γνώση και οδηγία) ότι ειναι ναρκωμανης, οτι την κτυπούσε ανελέητα,  ότι ειναι επικίνδυνος για το παιδι του κλπ κλπ.

Στο πνευματικο πεδιο στον αύλο κόσμο ο Σπίθας, αφήνει την Θεραπαινίς και τους βοηθούς της στην Νέμεση χωρίς το καταφύγιο της Κρωπίας.