ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ KUNDALINI & ΤΕΛΟΜΕΡΆΣΗ το Ένζυμο της Αθανασίας

Eπιστημονικές αποδείξεις για τα οφέλη της γιόγκα και του διαλογισμού

"...Οι επιστήμονες πλησιάζουν να αποδείξουν αυτό που οι γιόγκι έχουν ενστερνιστεί εδώ και αιώνες: η γιόγκα και ο διαλογισμός αποτρέπουν το στρες και τις ασθένειες. Ο John Denninger, ψυχίατρος στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, είναι επικεφαλής μιας πενταετούς έρευνας σχετικά με τον τρόπο που οι αρχαίες πρακτικές επηρεάζουν την έκφραση των γονιδίων και την εγκεφαλική δραστηριότητα σε άτομα με χρόνιο άγχος.

Η τελευταία του εργασία επεκτείνει προηγούμενη έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρσι από τον ίδιο και τους συνεργάτες του, στην οποία καταδεικνύεται ο τρόπος με τον οποίο οι λεγόμενες τεχνικές νου-σώματος μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν ορισμένα γονίδια που συνδέονται με το στρες και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι εκατοντάδες έρευνες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα σχετικά με τα οφέλη της γιόγκα και του διαλογισμού για την ψυχική υγεία, είχαν την τάση να βασίζονται σε επίπεδες μετρήσεις, όπως οι αυτοαναφορές μέσω ερωτηματολογίων ή η παρακολούθηση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης..."

Πάνε περίπου 60 χρόνια από την πρώτη ανάλυση της δομής του DNA και τη διατύπωση του μοντέλου της διπλής έλικας από τους Watson και Crick. Η θεμελιώδης ανακάλυψη, που τιμήθηκε τότε με το βραβείο Nobel, έστρεψε αποφασιστικά το ερευνητικό ενδιαφέρον προς τα γονίδια και άνοιξε την αυλαία για την εκτεταμένη μελέτη και χαρτογράφηση του γονιδιώματος. Τα επιστημονικά ευρήματα με τον καιρό εντυπώθηκαν και στην κοινή γνώμη, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει εδραιωθεί πια η πεποίθηση ότι το πεπρωμένο κάθε οργανισμού είναι γραμμένο στα γονίδιά του: κρυπτογραφημένο ίσως και σύνθετο, αλλά συνήθως αναπόδραστο.

Οι επιστήμονες πλησιάζουν να αποδείξουν αυτό που οι γιόγκι έχουν ενστερνιστεί εδώ και αιώνες: η γιόγκα και ο διαλογισμός αποτρέπουν το στρες και τις ασθένειες. Ο John Denninger, ψυχίατρος στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, είναι επικεφαλής μιας πενταετούς έρευνας σχετικά με τον τρόπο που οι αρχαίες πρακτικές επηρεάζουν την έκφραση των γονιδίων και την εγκεφαλική δραστηριότητα σε άτομα με χρόνιο άγχος.

Η τελευταία του εργασία επεκτείνει προηγούμενη έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρσι από τον ίδιο και τους συνεργάτες του, στην οποία καταδεικνύεται ο τρόπος με τον οποίο οι λεγόμενες τεχνικές νου-σώματος μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν ορισμένα γονίδια που συνδέονται με το στρες και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι εκατοντάδες έρευνες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα σχετικά με τα οφέλη της γιόγκα και του διαλογισμού για την ψυχική υγεία, είχαν την τάση να βασίζονται σε επίπεδες μετρήσεις, όπως οι αυτοαναφορές μέσω ερωτηματολογίων ή η παρακολούθηση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης.

Πιο πρόσφατα, νευροαπεικονιστικές μέθοδοι και γονιδιωματικές τεχνολογίες, όπως αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στις τελευταίες έρευνες του Denninger, έχουν επιτρέψει στους επιστήμονες να καταγράψουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις μεταβολές στην ανθρώπινη φυσιολογία. «Υπάρχει μια πραγματική βιολογική επίδραση» είπε ο Denninger μιλώντας στο Ινστιτούτο Benson-Henry για την Ιατρική Νου-Σώματος του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, ένα από τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ. «Αυτά που συμβαίνουν όταν κανείς διαλογίζεται έχουν επιδράσεις σε ολόκληρο το σώμα, όχι μόνο στον εγκέφαλο».

Η εν λόγω έρευνα, που έχει λάβει μάλιστα χρηματοδότηση από την κυβέρνηση, ενδέχεται να πείσει περισσότερους γιατρούς να δοκιμάσουν μια εναλλακτική οδό για την αντιμετώπιση της πηγής μυριάδων σύγχρονων ασθενειών. Οι παθήσεις που προκαλούνται από το στρες εκτείνονται σε ένα τεράστιο εύρος, από την υπέρταση και την υπογονιμότητα έως της κατάθλιψη και την ίδια τη διαδικασία της γήρανσης. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Benson-Henry, αποτελούν το 60-90 τοις εκατό των ιατρικών αιτημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι το στρες κοστίζει στις εταιρίες των ΗΠΑ τουλάχιστον 300 δις δολάρια τον χρόνο, λόγω επαναλαμβανόμενων απουσιών από τη δουλειά, χαμηλής παραγωγικότητας και κόστους αντικατάστασης.

Seinfeld, Murdoch

Η επιστήμη προοδεύει παράλληλα με ένα εκκολαπτόμενο κίνημα «επίγνωσης» που περιλαμβάνει θιασώτες του διαλογισμού όπως ο Bill George, μέλος του ΔΣ της Goldman Sachs και της Exxon, και ο κωμικός Jerry Seinfeld. Ο Rupert Murdoch, πρόεδρος της News Corp. αποκάλυψε πρόσφατα στο Twitter ότι σκοπεύει να δοκιμάσει τον διαλογισμό.

Ως ψυχίατρος που εξειδικεύεται στην κατάθλιψη, ο Denninger είχε ενδιαφερθεί ιδιαίτερα για την ιατρική νου-σώματος, η οποία άνθισε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 με πρωτοπόρο τον Herbert Benson, σαν έναν πιθανό τρόπο για την πρόληψη της κατάθλιψης μέσω της μείωσης του στρες. Μολονότι η φαρμακοθεραπεία παραμένει απαραίτητη, ο Denninger θεωρεί ότι η γιόγκα και ο διαλογισμός αποτελούν χρήσιμες προσθήκες στο ιατρικό του οπλοστάσιο.

Πρόγραμμα ανταλλαγής
Οι εναλλακτικές θεραπείες είναι ένα ενδιαφέρον του που χρονολογείται από το καλοκαίρι που επισκέφτηκε την Κίνα στο πλαίσιο ενός προγράμματος ανταλλαγής, λίγο πριν εισαχθεί στο Χάρβαρντ ως προπτυχιακός φοιτητής.

Στο πανεπιστήμιο Hangzhou είχε την ευκαιρία να ασκηθεί επί τρεις εβδομάδες καθημερινά υπό την καθοδήγηση ενός δασκάλου τάι-τσι. «Μέχρι το τέλος της παραμονής μου εκεί, το πεισματάρικο εφηβικό μου κεφάλι είχε εμπεδώσει ότι η αναπνοή και η εγκατοίκηση στο παρόν είναι πολύ σημαντικά πράγματα,», είπε. «Είναι μια συνειδητοποίηση που με ακολουθεί από τότε». Η τρέχουσα έρευνά του, που έχει λάβει περίπου 3,3 εκατομμύρια χρηματοδότησης από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2015, θα παρακολουθήσει επί 6 μήνες 210 υγιή υποκείμενα που αναφέρουν υψηλά επίπεδα χρόνιου στρες. Οι συμμετέχοντες θα χωριστούν σε τρεις ομάδες.

Μια ομάδα με 70 συμμετέχοντες θα ασκηθεί σε ένα είδος γιόγκα γνωστό ως Kundalini, άλλοι 70 θα ασκηθούν στον διαλογισμό και οι υπόλοιποι θα ακούσουν εκπαιδευτικό ηχητικό υλικό σχετικά με τη διαχείριση του στρες – όλοι επί 20λεπτά καθημερινά, στο σπίτι τους.

Η Kundalini είναι ένα είδος γιόγκα που ενσωματώνει διαλογιστικές τεχνικές, αναπνευστικές ασκήσεις και απαγγελία μάντρα, σε συνδυασμό με τις γιογκικές πόζες. Σύμφωνα με τον Denninger επιλέγηκε για την έρευνα λόγω του διαλογιστικού της χαρακτήρα. Πριν την έναρξη του πειράματος οι συμμετέχοντες θα προσέρχονται στο εργαστήριο για καθοδήγηση επί δύο μήνες, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσουν τρεις συνεδρίες στις οποίες θα απαντήσουν σε ερωτηματολόγια, θα δώσουν δείγμα αίματος για ανάλυση γονιδιώματος και θα υπαχθούν σε νευροαπεικονιστικές δοκιμασίες. 
Το «ένζυμο της αθανασίας»

Σε αντίθεση με παλιότερες έρευνες, η συγκεκριμένη είναι η πρώτη που θα εστιάσει σε συμμετέχοντες με υψηλά επίπεδα στρες. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάη στο ιατρικό περιοδικό Plos One έδειξε ότι ακόμη και μια συνεδρία εξάσκησης στη χαλάρωση είναι αρκετή για να ενισχύσει την έκφραση γονιδίων που σχετίζονται με τον μεταβολισμό και την έκκριση ινσουλίνης και να καταστείλει την έκφραση γονιδίων που έχουν συνδεθεί με το στρες και τη φλεγμονή.

Η επίδραση ήταν εμφανής και στους αρχάριους, σε όσους δηλαδή δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία σε πρακτικές της γιόγκα. Το Χάρβαρντ δεν είναι το μόνο πανεπιστήμιο που ξεκίνησε να μελετά τη βιολογία της γιόγκα. Σε μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρσι, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες μαζί με τη νομπελίστρια Elizabeth Blackburn, βρήκαν ότι 12 λεπτά άσκησης στον διαλογισμό ημερησίως επί οκτώ εβδομάδες αύξησαν τη δραστηριότητα της τελομεράσης κατά 43 τοις εκατό, συνιστώντας μια αναστροφή της διαδικασίας γήρανσης που οφείλεται στο στρες.

Το 2009, η Blackburn μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ με τους Carol Greider και Jack Szostak, για την ερευνητική τους εργασία πάνω στην τελομεράση, το επονομαζόμενο «ένζυμο της αθανασίας», που φέρεται να επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης των κυττάρων. 

Η ενίσχυση της ανθεκτικότητας

Ασφαλώς, δεν θα καταφέρουν όλοι οι ασθενείς να μείνουν πιστοί σε μια καθημερινή αγωγή άσκησης και χαλάρωσης. Ούτε οφείλουν να το πράξουν, σύμφωνα με τον Denninger και τους συνεργάτες του. Η γνώση τεχνικών διαχείρισης της αναπνοής και η καλύτερη κατανόηση του στρες είναι από μόνες τους αρκετές για να ενισχύσουν την ανθεκτικότητά μας. «Ένας βαθμός έκθεσης στο στρες μπορεί να είναι βοηθητικός,» είπε η Sophia Dunn, κλινική ψυχοθεραπεύτρια που εκπαιδεύτηκε στο King’s College του Λονδίνου. «Η γιόγκα και ο διαλογισμός είναι εργαλεία που μας βοηθούν να επιπλεύσουμε σε πιο ταραγμένα νερά».


more: http://delfeios.blogspot.gr/2013/09/blog-post_29.html

Forbidden Archeology - Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου - Where did we come from?

Η μυστηριώδης καταγωγή του ανθρώπου

Τον Φεβρουάριο του 1996 το βιβλίο μου. Απαγορευμένη Αρχαιολογία (Forbidden Archeology), παρουσιάστηκε σε ένα ειδικό αφιέρωμα του τηλεοπτικού καναλιού NBC, το οποίο λεγόταν "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" (The Mysterious Origins of Man). 

Η παραγωγή και η σκηνοθεσία έγινε από τον Μπιλ Κόουτ (Bill Cote) και τους συνεργάτες του. Το τηλεοπτικό αυτό πρόγραμμα το είδαν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες και προκάλεσε εξαιρετικά παθιασμένες, αρνητικές αντιδράσεις από τον επιστημονικό κόσμο ο οποίος σοκαρίστηκε από τις τεκμηριωμένες αποδείξεις του προγράμματος για την πανάρχαια καταγωγή του ανθρώπινου είδους.

Η φύση αυτής της αντίδρασης μας λέει πολλά για την κατεστημένη επιστήμη.
Κανονικά, μαθαίνουμε ότι οι επιστήμονες δεν είναι προσκολλημένοι σε κάποια συγκεκριμένη θεωρία και ότι είναι πάντα έτοιμοι να αλλάξουν τις ιδέες τους όταν αντιμετωπίζουν νέα στοιχεία. Αλλά οι αντιδράσεις του επιστημονικού κατεστημένου στην εκπομπή "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" μας αποδεικνύουν ότι αυτό δεν αληθεύει πάντοτε.

Πριν αναλύσω τις αντιδράσεις των επιστημόνων στην εκπομπή, θέλω να τοποθετήσω όλα αυτά σε ένα πλαίσιο, δείχνοντας την σχέση των αρχαιολογικών ευρημάτων του προγράμματος με την θεωρία των αρχαίων αστροναυτών.

Σύμφωνα με τις καθιερωμένες επιστημονικές θεωρίες, οι άνθρωποι, όπως εμείς, εμφανίστηκαν σχετικά πρόσφατα στον πλανήτη, πριν από 100.000 χρόνια περίπου. Προηγουμένως υπήρχαν μόνο πιθηκοειδείς άνθρωποι, οι προγονοί μας, οι οποίοι εμφανίστηκαν πριν από τέσσερα με πέντε εκατομ μύρια χρόνια. 

Οι πρώτοι πίθηκοι και μαϊμούδες θα πρέπει να εμφανίστηκαν περίπου 40 με 50 εκατομμύρια χρόνια πριν και η ίδια η ζωή εμφανίστηκε δύο με τρία δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Μας έχουν πει ότι όλες οι φυσικές απο δείξεις που έχουν ανακαλυφτεί από τους επιστήμονες, υποστηρίζουν αυτό το σενάριο. Αλλά στο βιβλίο μου (που έγραψα μαζί με τον Ρίτσαρντ Τόμσον (Richard Thomson)) έχω καταγράψει χιλιάδες περιπτώσεις οι οποίες δείχνουν ότι οι άνθρωποι σαν εμάς υπήρχαν σε αυτόν τον πλανήτη εδω και δύο ή τρία δισεκατομμύρια χρόνια.

Αυτό συμφωνεί και με τις ιστορικές καταγραφές που έχουν βρεθεί στα αρχαία Σανσκριτικά κείμενα της Ινδίας. Σαν μέλος του Ινστιτούτου Μπακτιβεντάντα (ο κλάδος των επιστημονικών μελετών της Διεθνούς Ένωσης Συνειδητότητας Κρίσνα) μελετώ αυτά τα κείμενα πάνω από 20 χρόνια και ανακάλυψα ότι έχουν πολλά ακριβή στοιχεία για την πραγματική ιστορία της καταγωγής και της παλαιότητας του ανθρώπινου είδους.

Δεν θα δώσω λεπτομερή περιγραφή των αρχαιολογικών ευρημάτων που παρουσιάζονται στο βιβλίο μου. Μίλησα γι αυτά στο τελευταίο συνέδριο στην Βέρνη, στην Ελβετία. Σήμερα θέλω να εστιάσω στο πως αυτά τα στοιχεία σχετίζονται με την θεωρία των αρχαίων αστροναυτών. Εάν, όπως μαρτυρούν τα στοιχεία, τα ανθρώπινα πλάσματα υπάρχουν σε αυτό τον πλανήτη για πάνω από δύο δισεκατομμύρια χρόνια, αυτό καταρρίπτει κάθε Δαρβινική θεωρία της εξέλιξης για την καταγωγή των ανθρώπων, την θεωρία που ισχύει σήμερα. Κατά την γνώμη μου, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε μια εξωγήινη εξήγηση για την παρουσία μας εδώ στην Γη.

Τα αρχαία Σανσκριτικά κείμενα της Ινδίας δεν μιλάνε μόνο για μια αρχαία ανθρώπινη παρουσία πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Μιλάνε επίσης για ανθρωποειδή πλάσματα από άλλα μέρη του σύμπαντος που ταξίδεψαν με ένα διαστημόπλοιο, γνωστού σαν "βιμάνα" (vimana). 

Στο Μπαγκαβάτα Πουράνα (Bhagavata Purana) - επίσης γνωστό και σαν Σρίμαντ Μπαγκαβατάμ (Shrimad Bhagavatam) - μαθαίνουμε ότι ο Σίβα και η Παρβάτι κάθονταν κάποτε σε μια συγκέντρωση σοφών όταν ο Βασιλιάς Χιτοακέτου. (Chitraketu) πέταξε από πάνω τους με το βιμάνα του, επιστρέφοντας από ένα ταξίδι σε κάποιον άλλο πλανήτη. 

Έχει ενδιαφέρον να προσέξουμε ότι ο Σίβα και η σύζυγος του θεωρούνται θεοί, ενώ ο Βασιλιάς Χιτρακέτου ο οποίος ασχολείτο με διαπλανητικά ταξίδια με το βιμάνα του, ήταν άνθρωπος, προερχόμενος από την Γη. Με άλλα λόγια, το αρχαίο Σανσκριτικό κείμενο κάνει έναν ξεκάθαρο διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων που ταξίδευαν στο διάστημα και των θεών. 

Αυτό είναι σχετικό με την θεωρία των αρχαίων αστροναυτών, η οποία συνολικά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όλες οι περιγραφές των θεών στα αρχαία γραπτά αντιπροσωπεύουν τις προσπάθειες των ανθρώπων της αρχαιότητας να μεταφράσουν την εμπειρία που είχαν, δηλαδή την εμπειρία της θέασης πραγματικών ανθρωπόμορφων επισκεπτών από το διάστημα. Αυτοί οι επισκέπτες ερμηνεύονταν ως μυθικά υπερφυσικά όντα (θεοί).

Ωστόσο, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην γίνουμε θύματα μια ψεύτικης διχοτόμησης. Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο πιθανότητες, είναι δελεαστικό να σκεφτούμε ότι, είτε "αυτή" πρέπει να είναι αληθινή, είτε η"άλλη". Με άλλα λόγια, ή υπήρξαν αρχαίοι αστροναύτες, ή θεοί. Αλλά μπορεί να είναι αλήθεια και τα δύο. Οι αρχαίοι άνθρωποι μπορεί να συνάντησαν και αστροναύτες (ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν εξελιγμένη τεχνολογία για διαπλανητικά ταξίδια) και θεούς (υπερφυσικά όντα, και μ' αυτό εννοώ πλάσματα από περιοχές της φύσης που κανονικά δεν είναι προσβάσιμες από ανθρώπους της Γης). 

Αυτό μας υποδηλώνουν τα αρχαία Σανσκριτικά κείμενα. Νωρίτερα αυτόν τον αιώνα, όταν οι άνθρωποι των πρωτόγονων φυλών συνάντησαν τους Δυτικούς να έρχονται από τον ουρανό με αεροπλάνα γεμάτα από πολύτιμα αγαθά, άρχισαν να φτιάχνουν συστήματα λατρείας γύρω από αυτή την εμπειρία, μεταφράζοντας την πραγματική τεχνολογία ως κάτι μυθικό και υπερφυσικό. Το ίδιο επίσης θα πρέπει να συνέβη και κατά το παρελθόν. Αλλά θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην μεταφράζουμε αυτόματα όλες τις περιγραφές για το υπερφυσικό στα αρχαία κείμενα σε κάτι που να ταιριάζει με τις σύγχρονες τεχνολογικές μας εμπειρίες. Θα πρέπει να παραμείνουμε ανοιχτοί στην πιθανότητα ότι, στην αρχαιότητα, την Γη επισκέφθηκαν και αστροναύτες και θεοί.

Σύμφωνα με τα αρχαία Σανσκριτικά ινδικά κείμενα, οι άνθρωποι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη προήλθαν από μια διαδικασία κληρονομικής μεταβίβασης χαρακτηριστικών με κάποιες διαφοροποιήσεις. Η διαδικασία αυτή έχει κάτι κοινό με τον Δαρβινισμό, ο οποίος θεωρεί επίσης σαν δεδομένη την διαδικασία κληρονομικής μεταβίβασης χαρακτηριστικών -με διαφοροποιήσεις.

Αλλά, η διαδικασία που περιγράφεται σ' αυτά τα κείμενα είναι έξυπνα διαμορφωμένη. 

Δεν μας περιγράφουν μόνο αρχαίους ανθρώπινους πολιτισμούς και ανθρώπους που ταξιδεύουν στο διάστημα, αλλά και μερικούς πολύ ενδιαφέροντες γενετικούς χειρισμούς και διαφοροποιήσεις της κανονικής αναπαραγωγικής διαδικασίας. Πράγματα όπως παιδιά του σωλήνα, κλονισμός και γενετική μηχανική δεν είναι καινούρια. Υπήρχαν και στην αρχαία εποχή και οι εφαρμογές αυτές δεν περιορίζονταν στην Γη: ήταν δια πλανητικές. Σε δύο χρόνια από τώρα, στην επόμενη παγκόσμια διάσκεψη στην Κολονία, στην Γερμανία, θα σας μιλήσω γι αυτό. Η διαδικασία αυτή, της καθοδηγούμενης αναπαραγωγικής τροποποίησης, είναι και το θέμα του επόμενου μου βιβλίου, το οποίο θα έχει τίτλο "Ανθρώπινος Εκφυλισμός" (Human Devolution).

Όλα αυτά καταλήγουν στο ότι οι Δαρβινικές εξηγήσεις για την καταγωγή του ανθρώπου δεν είναι ικανοποιητικές. Η ίδια η ύπαρξη των αρχαίων αστροναυτών θέτει μια ισχυρή πρόκληση για την Δαρβινική ιδέα της ανθρώπινης καταγωγής. Η θεωρία των αρχαίων αστροναυτών μας λέει ότι, οι άνθρωποι αυτού του πλανήτη, δέχθηκαν στο μακρινό παρελθόν την επίσκεψη ανθρωποειδών πλασμάτων από άλλους πλανήτες. Ας εξετάσουμε προσεκτικά τις συνέπειες αυτής της θεωρίας.
Σύμφωνα με τον Δαρβινισμό, η δομή των φυσικών σωμάτων είναι κωδικοποιημένη στο DNA των κυττάρων του σώματος. Για να αλλάξει η δομή του σώματος θα πρέπει να αλλάξει το DNA.

Λέγεται ότι οι αλλαγές αυτές είναι τυχαίες, αποτέλεσμα αντιγραφής λαθών, μεταλλαγών και επανασυνδυασμών. Για να πάμε από τα πρώτα μονοκύτταρα έμβια πλάσματα στους ανθρώπους σαν κι εμάς, χρειάστηκαν, όπως μας είπαν, εκατομμύρια τυχαίες γενετικές αλλαγές για ένα διάστημα άνω των δύο δισεκατομμυρίων ετών. Αυτό οδήγησε κορυφαίους επιστήμονες που υποστηρίζουν την εξελικτική θεωρία, ό πως ο Στίβεν Γκουλντ (Stephen J. Gouid), να πουν ότι εάν "παίζαμε ξανά την ταινία" η εξελικτική διαδικασία πι θανότατα δεν θα μας έδειχνε όρθιους ανθρώπους, πιθη-κάνθρωπους ή πίθηκους. Έτσι, είναι εξαιρετικά απίθανο να έχουν εξελιχθεί ανθρωποειδή πλάσματα με τον Δαρβινικό τρόπο κάπου αλλού στο σύμπαν. 

Με άλλα λόγια, το ίδιο το γεγονός ότι υπάρχουν ανθρωποειδή πλάσματα από άλλα μέρη του σύμπαντος είναι ένα καλό επιχείρημα κόντρα στις σύγχρονες Δαρβινικές εξηγήσεις για την καταγωγή του ανθρώπου σε αυτόν τον πλανήτη.

Έχοντας κάνει την σύνδεση των ευρημάτων που αναφέρθηκαν στην εκπομπή "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" με την θεωρία των αρχαίων αστροναυτών, μπορούμε πλέον να εξετάσουμε τις παθιασμένες αντιδράσεις των επιστημόνων στο πρόγραμμα. Οι αντιδράσεις αυτές ισοδυναμούν με την ύπαρξη κάποιου "φίλτρου γνώσεων".

Στο βιβλίο μου "Απαγορευμένη Αρχαιολογία" δεν αναφέρω μόνο τα στοιχεία για την εξαιρετική παλαιότη τα του ανθρώπου αλλά και τις διαδικασίες μέσω των οποίων κυρίαρχες ομάδες  στην επιστήμη εξαιρούν τα στοιχεία αυτά από την επιστημονική επιχειρηματολογία και τα αποκρύπτουν από το κοινό. Οι διαδικασίες αυτές, στις οποίες περιληπτικά αναφέρομαι σαν "το φίλτρο γνώσεων", είναι ένας ισχυρός παράγοντας στο να κρατάει ορισμένα είδη στοιχείων σχετικά άγνωστα.

Στη περίπτωση της εκπομπής, η διαδικασία φιλτραρίσματος γνώσεων άρχισε να λειτουργεί ακόμα στα γυρίσματα του φιλμ. Πρότεινα στους παραγωγούς να τραβήξουν πέτρινα τεχνουργήματα που ανακαλύφθηκαν στα ορυχεία χρυσού της Καλιφόρνια-κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα. Τα γεωλογικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι τα αντικείμενα αυτά είναι ηλικίας περίπου 50 εκατομμυρίων ετών. Τα τεχνουργήματα φυλάσσονται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Φοίβη Χιρστ (Phoebe Hearst Natural History Museum) στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ. Οι αντιδράσεις των υπευθύνων του μουσείου είναι ενδιαφέρουσες.

"Στην αρχή μας είπαν ότι δεν έβρισκαν χρόνο", μου έγραψε ο παραγωγός Μπιλ Κόουτ σε ένα γράμμα του (τον Αύγουστο του 1996). "Τους απαντήσαμε ότι είχα με άφθονο χρόνο και μπορούσαμε να περιμένουμε για τρεις ή τέσσερις μήνες". Οι υπεύθυνοι απάντησαν με ένα γράμμα στο οποίο υποστήριζαν ότι είχαν έλλειψη χρημάτων και προσωπικού. Οι παραγωγοί είπαν ότι θα πλήρωναν όλα τα έξοδα για την μεταφορά των τεχνουργημάτων από την αποθήκη για την κινηματογράφηση συμπεριλαμβανομένων και των υπερωριών των εργατών. Το μουσείο αρνήθηκε αυτή την προσφορά. Οι παραγωγοί συνέχισαν να ψάχνουν για άδεια μέσω διάφορων καναλιών. "Φτάσαμε μέχρι τον υπεύθυνο των δημοσίων σχέσεων του Πανεπιστημίου", μου εξήγησε ο Μπιλ στο γράμμα του, "αλλά φαίνεται ότι η διευθύντρια του μουσείου είχε πει την τελευταία της λέξη, και αυτή ήταν: "Όχι."
"Μια παρόμοια κατάσταση προέκυψε όταν προσπαθήσαμε να πάρουμε άδεια για να κινηματογραφήσουμε το σύμπλεγμα των πυραμίδων στο Τεοτιχουάκαν (Teoti-huacan), κοντά στην πόλη του Μεξικού", γράφει ο Μπιλ Κόουτ. "Προσεγγίσαμε, ακολουθώντας όλες τις τυπικές διαδικασίες, τον υπεύθυνο γι' αυτόν τον αρχαιολογικό χώρο. 

Ήθελε να του υποσχεθούμε ότι δεν θα κάναμε καμία αναφορά για UFOs ή για το ότι διαστημάνθρωποι έχτισαν την πυραμίδα. Σκέφτηκα ότι αυτό ήταν λίγο περίεργο, αλλά εφόσον δεν είχαμε τέτοια πρόθεση, του απάντησα με κάθε ειλικρίνεια ότι δεν θα υπαινισσόμασταν κάτι τέτοιο. Τότε απαίτησε ένα πλήρες αντίγραφο του σεναρίου. Του είπα ότι δεν είχαμε γράψει ακόμα την σκηνή, αλλά εκείνος επέμενε".

"Καθίσαμε μερικές ώρες και γράψαμε το προσχέδιο ενός κειμένου στο οποίο θα περιλαμβανόταν και η θεωρία του Χίου Χάρλεστον του Νεώτερου (Hugh Harleston Jr.), ενός αξιοσέβαστου ερευνητή, ο οποίος είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η γωνία κλίσης της μιας πλευράς της Πυραμίδας του Ήλιου ήταν ευθυγραμμισμένη -ακριβώς στις ίδιες μοίρες - με το γεωγραφικό πλάτος, όπως και ο προσανατολισμός της πυραμίδας στο νότιο ημισφαίριο (ένα εύκολα επαληθεύσιμο γεγονός). 

Επομένως, η ανατολή πάνω από την πυραμίδα στον εαρινό ισημερινό θα έριχνε αμέσως μια σκιά πάνω από αυτή την πλευρά, κάνοντας την έτσι ένα είδος τεράστιου ρολογιού. Ενδιαφερόμασταν να επιδείξουμε τις εξελιγμένες γνώσεις των αρχαίων. Αλλά μας αρνήθηκαν την άδεια να φέρουμε κάμερες στον αρχαιολογικό χώρο, ακόμα και να πετάξουμε από πάνω με ελικόπτερο, παρ' όλο που ήμασταν πρόθυμοι να πληρώσουμε όλα τα απαραίτητα δικαιώματα και είχαμε περάσει και από τις αρχαιολογικές αρχές και από τις μεξικανικές κινηματογραφικές αρχές... Οι καλοί, γνωστοί μας φίλοι, συνεχίζουν να έχουν ισχυρό έλεγχο γύρω από τις πληροφορίες που απειλούν να ανατρέψουν την κατεστημένη άποψη".

Η διαδικασία φιλτραρίσματος της γνώσης, η οποία άρχισε με τα γυρίσματα του προγράμματος "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου", συνεχίστηκε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση όταν προβλήθηκε στο κοινό. Το αντι-Δαρβινικό μήνυμα της εκπομπής ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο οι επιστήμονες αντέδρασαν τόσο οργισμένα. Απ' ότι γνωρίζω, η μετάδοση του από το NBC τον Φεβρουάριο του 1996 ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που ένα μεγάλο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο έβγαλε στον αέρα ένα πρόγραμμα που αμφισβητούσε τις Δαρβινικές εξηγήσεις για την καταγωγή του ανθρώπου. Αυτό αιφνιδίασε την επιστημονική κοινότητα.

Η έκπληξη είναι φανερή στο ακόλουθο απόσπασμα από το "Science", ένα περιοδικό το οποίο εκδίδεται για τους επιστήμονες από την Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης (American Association for the Advancement of Science - 8 Μαρτίου του 1996, σελ. 1357):
"Οι ισχυρισμοί των οπαδών της θεωρίας της δημιουργίας - για τη μικρή ηλικία της Γης, για το ότι τα απολιθώματα διαψεύδουν την θεωρία της εξέλιξης - συνήθως εξοργίζουν τους βιολόγους. 

Αλλά, αυτή η οργή, ωχριά μπροστά στο ξέσπασμα αγανάκτησης, που εκδηλώνεται βασικά μέσω του Internet, από την Κυριακή το απόγευμα, στις 25 Φεβρουαρίου, όταν ένα μεγάλο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο μετέδωσε ένα "αφιέρωμα" το οποίο υπαινισσόταν ότι οι άνθρωποι συνυπήρχαν με τους δεινόσαυρους και ότι το επιστημονικό κατεστημένο κρατούσε μυστικά τα στοιχεία".
Παραθέτω ορισμένα δείγματα - από μια αναφορά του B.C. Video στις 4 Μαρτίου του 1996 - της "αγανάκτησης" της επιστημονικής κοινότητας που ξέσπασε στο Internet:

"Νομίζω ότι θα πρέπει να ζητήσετε δημόσια συγγνώμη γι' αυτή την εκπομπή. Ήταν φρικτή... Ειλικρινά, είστε ή ηλίθιοι ή ψεύτες..." (D.L.,colorado.edu).

"... το μη - επιστημονικό κοινό που παρακολούθησε αυτές τις ανοησίες μπορεί να επηρεαστεί και όντως να τις πιστέψει και να ψηφίσει πολιτικούς που επίσης θα τις πιστεύουν". (J-K., Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Νέου Μεξικού).
"Είναι όλα ένα μάτσο βλακείες και η συμβουλή μου είναι να μη ξαναμιλήσετε". (B.D. Πανεπιστήμιο Γέηλ).
"Συνιστώ στους ανθρώπους να γράψουν στο NBC και να διαμαρτυρηθούν για την παρουσίαση αυτής της εκπομπής σαν ντοκιμαντέρ". (A.D. Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν)
"Θα έπρεπε να σας αποκλείσουν από όλες τις εκπομπές". (J.J., ALCI)

Για ποιο λόγο αντέδρασαν οι επιστήμονες με τέτοιο μένος στην εκπομπή: "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου";

Ένας λόγος είναι ότι θέλουν να ελέγχουν το μυαλό των σπουδαστών τους.
Το Εθνικό Κέντρο για την Επιστημονική Εκπαίδευση (National Center for Science Education) είναι αφιερωμένο στο να κρατήσει τον Δαρβινισμό σαν βασικό δόγμα στα  αμερικανικά σχολεία. Στο ίδιο άρθρο του "Science" που αναφέρεται παραπάνω, ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Εκπαίδευση παραπονέθηκε ότι τα τηλέφωνα στα κεντρικά γραφεία του οργανισμού του χτυπούσαν συνεχώς από καθηγητές που δυσκολεύονταν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των μαθητών τους που είχαν δει την εκπομπή.

Μια άλλη ανησυχία, που πρόσεξα καθώς μελετούσα τα εκατοντάδες μηνύματα στο Internet, ήταν ο φόβος μεταξύ των επιστημόνων ότι τελικά, προγράμματα σαν το "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" θα είχαν σαν αποτέλεσμα την μείωση των κρατικών κονδυλίων για ορισμένα είδη επιστημονικής έρευνας που υποστήριζαν τον Δαρβινισμό. Η ανησυχία αυτή αντικατοπτρίζεται στο μήνυμα από τον J.K που ανέφερα προηγουμένως.

Οι αντιδράσεις στην εκπομπή επεκτάθηκαν και σε ατομικές εκφράσεις της αρνητικής άποψης ορισμένων στους παραγωγούς. Ο Δρ. Τζιμ Φόλεϊ (Jim Foley) οργάνωσε μια καμπάνια επιστολών προς τους παραγωγούς του NBC και τους σπόνσορες του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένης της Coca-Cola, των McDonalds, της Olive Garden, της Toyota, της Chevron, της Kellogs, της J.C. Penney, της Honda, των Wendy's, της General Motors, της LensCrafters, της Folger's Coffee και της Μ&Μ Candy. Πολλά από τα μηνύματα των επιστημόνων στο Internet, ήταν επίσης έντονα αποδοκιμαστικά και για το βιβλίο "Απαγορευμένη Αρχαιολογία", το οποίο παρουσιάστηκε στην εκπομπή. Αλλά ένας από τους συμμετέχοντες στην δημόσια συζήτηση στο Internet (ο Ντ.Τ. Μίλλερ, 1 Απριλίου του 1996) παρατήρησε: "Φαίνεται ότι οι περισσότεροι από όσους δυσφημίζουν το βιβλίο δεν το έχουν διαβάσει. Θα μπορούσε οποιοσδήποτε να μου πει πως δύναται κάποιος να διατυπώνει μια έγκυρη κριτική για ένα βιβλίο που δεν έχει διαβάσει; (Ναι, εγώ το έχω διαβάσει)".

Κάποιες από τις συζητήσεις στο Internet που αφορούσαν στο βιβλίο σχετίζονταν με τις μυστηριώδεις μεταλλικές, επιχάρακτες, σφαίρες που ανακαλύφθηκαν από μεταλλωρύχους στην Νότια Αφρική σε ορυκτά κοιτάσματα ηλικίας άνω των δύο δισεκατομμυρίων ετών.. Στην απουσία κάποιας καλής δικαιολογίας για το πως μπόρεσαν να σχηματιστούν τέτοια αντικείμενα με φυσικό τρόπο, παραμένει ανοικτή η πιθανότητα να είναι προϊόντα κάποιου είδους ανθρώπινης διάνοιας. Μερικές από τις σφαίρες προβλήθηκαν στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του NBC.

Στο Internet, οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι ήταν φυσικά "κράματα" και ότι τέτοια πράγματα είναι πολύ κοινά και έχουν αυλακώσεις. Αλλά όταν τους προκάλεσα να μου στείλουν φωτογραφίες δειγμάτων σφαιρικών μεταλλικών κραμάτων με αυλακώσεις που διατρέχουν τον» ισημερινό τους, δεν ανταποκρίθηκε κανείς.

Εάν η επιστημονική κοινότητα σοκαρίστηκε όταν προβλήθηκε το πρόγραμμα για πρώτη φορά, φανταστείτε τις αντιδράσεις τους όταν είδαν τον τίτλο που ακολουθεί, από ένα δελτίο τύπου που κυκλοφόρησε στο Internet από το NBC, με ημερομηνία 29 Μαΐου του 1996: "Το πρόγραμμα "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" προκάλεσε αντιδράσεις... πανεπιστημιακοί καθηγητές θέλουν την παύση κάθε δημόσιας προβολής του αφιερώματος... Το πρόγραμμα που τολμά να αμφισβητήσει τις κατεστημένες απόψεις για τον προϊστορικό άνθρωπο θα ξαναμεταδοθεί στις 8 Ιουνίου από το NBC". To NBC χρησιμοποιούσε τις αντιρρήσεις των επιστημόνων για να προωθήσει ακόμα μια αναμετάδοση του προγράμματος!
Το κείμενο του δελτίου τύπου δήλωνε: "Η εκπομπή του NBC "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" πυροδότησε παθιασμένες διαμάχες στην ακαδημαϊκή κοινότητα όταν μεταδόθηκε την πρώτη φορά το Σάββατο, στις 8 Ιουνίου (8.00 - 9.00 μ.μ.). Καθηγητές και ανθρωπολόγοι από ορισμένα από τα πιο φημισμένα κολέγια και πανεπιστήμια της χώρας εξέφρασαν έντονες απόψεις γύρω από ορισμένες από τις θεωρίες του αφιερώματος, οι οποίες έθεταν υπό αμφισβήτηση τις κατεστημένες πεποιθήσεις για την καταγωγή του ανθρώπου. Το πρόγραμμα παρουσίασε εντυπωσιακά στοιχεία, και εισηγείτο την εκδοχή ότι ο άνθρωπος μπορεί να έκανε την διαδρομή από την Λίθινη Εποχή στον πολιτισμό παραπάνω από μία φορά, ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι απλώς ο τελευταίος σε αυτόν τον κύκλο, και ότι η Δαρβινική θεωρία της εξέλιξης έχει πολλές ατέλειες".
Στο δελτίο τόπου αναφέρθηκαν και τα λόγια του παραγωγού Μπιλ Κόουτ: "Στόχος μας ήταν απλά να παρουσιάσουμε στο κοινό στοιχεία τα οποία πρότειναν μια εναλλακτική άποψη για μερικές από τις πιο παραδεκτές θεωρίες. Αμφισβητήσαμε θεμελιώδη ζητήματα τα οποία αυτοί (ορισμένοι επιστήμονες) θεωρούσαν ότι δεν θα έπρεπε να αμφισβητούμε. Σε τελική ανάλυση, ο κόσμος είναι μεγαλύτερος απ' όσο μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες και μερικοί από αυτούς θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι τα ξέρουν όλα.
"Περιμέναμε ορισμένες αντιδράσεις όταν ετοιμάζαμε την εκπομπή", συνεχίζει ο Κόουτ, "αλλά κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος για τις απίστευτες κραυγές διαμαρτυρίας από μέλη της επιστημονικής κοινότητας. Ενώ πολλοί θεατές, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων επιστημόνων, επαίνεσαν την παραγωγή σαν ένα μεγάλο κατόρθωμα και μια συνεισφορά στην δημόσια εκπαίδευση, πολλοί επιστήμονες εξέφρασαν, οργή και αποδοκιμασία".

Ο Δρ. Τζερέ Λιπς (Jere Η. Lipps), ένας παλαιολοντολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, έστειλε ένα e-mail στον παραγωγό Μπιλ Κόουτ στις 30 Μαΐου του 1996 (στέλνοντας αντίγραφα και σε διάφορες ομάδες συζητήσεων στο Internet):

"Εκτιμώ την πρόωρη ειδοποίηση του δελτίου τύπου σας για την επαναπροβολή της εκπομπής "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου". Σας παρακαλώ μπορείτε να μου δώσετε μία λίστα με τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς στους οποίους στέλνετε τα δελτία τύπου σας; Όπως φαντάζεστε, μου προκαλεί απέχθεια το γεγονός ότι εσείς και το NBC θα παρουσιάσετε για άλλη μια φορά αυτό το πρόγραμμα, υπονοώντας ότι έτσι λειτουργεί η επιστήμη στην Αμερική. Κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε προς τιμήν σας, αλλά ούτε και προς τιμήν του NBC ή των χορηγών σας. Καταλογίζει στους επιστήμονες ένα μεγάλο βαθμό άγνοιας, ως προς το πως δουλεύει η επιστήμη. Φαίνεται πως πιστεύετε ότι οι επιστήμονες διαφωνούν με τις θεωρίες που παρουσιάστηκαν. Αυτό δεν ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις, γιατί τα πάντα μέσα στο πρόγραμμα έχουν ήδη αντιμετωπιστεί από την αναγνωρισμένη επιστήμη. Παραποιείτε την διαδικασία της επιστήμης -αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό και επιζήμιο. Μπορώ πάντοτε να διορθώσω τις κακές ιδέες των σπουδαστών μου, αλλά το να προσπαθήσω να τους μάθω έναν έξυπνο τρόπο για να ζήσουν την ζωή τους σε αυτή την επιστημονική κοινωνία είναι πολύ δύσκολο, όταν η τηλεόραση προωθεί μια απατηλή άποψη για το πως δουλεύει η επιστήμη.

"Εκπλήσσομαι που το NBC θα ξαναπαρουσιάσει αυτό το πρόγραμμα σαν επιστημονικό. Μια ορθή επιστημονική παρουσίαση των ίδιων θεμάτων θα ήταν και χρήσιμη και ψυχαγωγική για τους θεατές του. Καθώς εσείς είστε ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης του, καταλαβαίνω την επιθυμία σας να χρησιμοποιήσετε τις αντιρρήσεις μας για να το προωθήσετε για άλλη μία φορά. Πάντως, είναι ένας αξιοθρήνητος τρόπος για να βγάλεις χρήματα, όταν η ειλικρίνεια είναι πολύ καλύτερη και πολύ πιο κερδοφόρα".

Όσον αφορά στην ειλικρίνεια ελπίζω να μην ξεγελάει κανέναν το γεγονός ότι ήταν κάτι άλλο, πέρα από το αντι-Δαρβινικό μήνυμα του "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου", που προκάλεσε τόσο σφοδρές αντιδράσεις από τον Λιπς και τους υπόλοιπους. Εκείνοι αποδοκίμασαν τις θεωρίες που παρουσιάστηκαν. Επίσης, το πρόγραμμα έδωσε και μια πολύ καλή περιγραφή του πως πραγματικά λειτουργεί η επιστήμη (τουλάχιστον το αυστηρά Δαρβινικό κομμάτι της) στην πράξη. Οι αυστηροί Δαρβινιστές προσπαθούν με αθέμιτους τρόπους να εμποδίσουνμια σοβαρή αναζήτηση των αμφιλεγόμενων στοιχείων.

Την ίδια μέρα που έστειλε το γράμμα στον Μπιλ Κόουτ, ο Λιπς έκανε αυτή την γενική έκκληση στους επιστήμονες: "To NBC προτίθεται τώρα να ξαναδείξει την επιστημονική παρωδία του, "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου", χρησιμοποιώντας τις αντιρρήσεις μας για να το διαφημίσει. Πρόκειται για μια κάκιστη υπηρεσία στο κοινό και αποτελεί μια παραποίηση των αντιρρήσεων των επιστημόνων... Εάν ανησυχείτε για την επιστήμη στην Αμερική, πείτε στον τοπικό σας σταθμό του NBC, στο NBC και τους διάφορους χορηγούς του,  ότι  αντιτίθεστε στον χαρακτηρισμό αυτού του προγράμματος σαν επιστημονικό. Η Αμερική πρέπει να γίνει έξυπνη και εμείς μπορούμε να κάνουμε την διαφορά".

Άλλοι πρότειναν μποϊκοτάζ, όπως φαίνεται και σε αυτό το μήνυμα που δημοσιεύτηκε στις ομάδες συζήτησης για αρχαιολόγους και ανθρωπολόγους του Internet, από τον Σ. Γουντ (C. Wood) στις 31 Μαΐου του 1996: "Γνωρίζει κανείς ποιοι είναι οι σπόνσορες; Θα ήθελα να αρχίσω από τώρα το μποϊκοτάζ. Υπάρχει πάντα η αμυδρή πιθανότητα, μερικοί από αυτούς να αποσυρθούν". Άλλοι πρότειναν την άσκηση πίεσης στην Τζένεραλ Ελέκτρικς, την εταιρία στην οποία ανήκει το NBC.
Δέκα ή είκοσι χρόνια πριν, η εκστρατεία εκφοβισμού που εξαπολύθηκε από τον Λιπς και τους άλλους αυστηρούς Δαρβινιστές της επιστημονικής κοινότητας θα ήταν αρκετή για να εμποδίσει το NBC από την επανα-προβολή του προγράμματος, ή, ακόμα χειρότερα, θα πίεζαν το NBC να βάλει έναν Δαρβινιστή να υπαγορεύσει στο κοινό το πως θα πρέπει να δει το πρόγραμμα. Το γεγονός ότι το NBC είχε το κουράγιο να αντισταθεί στον εκφοβισμό και είχε αρκετό θάρρος να χρησιμοποιήσει τις διαμαρτυρίες των Δαρβινιστών για να προωθήσει την αναμετάδοση του - αμετάβλητου - πρωτότυπου προγράμματος, είναι ένα καθησυχαστικό σημάδι ότι η πνευματική ελευθερία ζεί και βασιλεύει στην Αμερική.

Αλλά, οι εκπρόσωποι της "ορθόδοξης" επιστήμης δεν έβλεπαν τα πράγματα έτσι. Πίστευαν ότι το NBC θα έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά επειδή τόλμησε να μεταδώσει για δεύτερη φορά την εκπομπή. Στις 17 Ιουνίου του 1996, ο Δρ. Άλισον Πάλμερ (Dr. Allison Palmer), πρόεδρος του Ινστιτούτου Μελετών της Καμβρίου Περιόδου, έγραψε στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (Federal Communications Commission), την κρατική υπηρεσία η οποία χορηγεί άδειες στις τηλεοπτικές εταιρίες: "To e-mail αυτό είναι μια αίτηση προς την Ο.Ε.Ε. να ερευνήσει και, ελπίζω, να επιπλήξει δριμύτατα την Εθνική Εταιρία Μεταδόσεων (National Broadcasting Company - NBC) για την εξαιρετικά κερδοσκοπική και ανεύθυνη δημοσιογραφία η οποία βλάπτει σοβαρότατα την εμπιστοσύνη που θα έπρεπε να έχει το κοινό σε υλικό το οποίο διαφημίζεται σαν αξιόπιστο από ένα μεγάλο κανάλι... 

Το περασμένο Φεβρουάριο προέβαλαν μία εκπομπή, που ονομαζόταν "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Toυ Ανθρώπου", για την οποία ισχυρίστηκαν ότι είχε επιστημονικό υπόβαθρο και έλαβαν μαζικές αρνητικές αντιδράσεις από υπεύθυνους επιστήμονες που αντιπροσώπευαν αναρίθμητους κλάδους της επιστήμης. Κατόπιν αυτής της αντίδρασης... επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν τις αντιδράσεις της ευυπόληπτης και αξιόπιστης επιστημονικής κοινότητας για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των θεατών, διανέμοντας δελτία τύπου στα οποία υπονοούσαν ότι το περιεχόμενο της εκπομπής τους ήταν επιστήμη την οποία το 'κατεστημένο' δεν ήθελε να μάθει το κοινό".
Πάντως, είναι ξεκάθαρο ότι το "κατεστημένο" όντως δεν ήθελε να παρουσιαστεί το περιεχόμενο της εκπομπής του NBC στο κοινό και το γράμμα του Πάλμερ στην Ο.Ε.Ε. αποτελεί ένα εξαίσιο παράδειγμα.

Ο Πάλμερ συνέχιζε: "Τουλάχιστον, θα πρέπει να ζητηθεί από το NBC να απολογείται, στις ζώνες μεγάλης ακροαματικότητας, στο κοινό για μια επαρκή χρονική περίοδο, ώστε το κοινό να λάβει το μήνυμα ότι εξαπατήθηκε. Επιπρόσθετα, ίσως θα έπρεπε να επιβληθεί ένα πρόστιμο στο NBC, έτσι ώστε να βρεθεί ένας αρκετά σημαντικός πόρος για την χρηματοδότηση της δημόσιας επιστημονικής εκπαίδευσης".

Η προσπάθεια του Πάλμερ να βάλει την Ο.Ε.Ε. να τιμωρήσει το NBC απέτυχε, αλλά το ίδιο το γεγονός ότι έγινε μία τέτοια προσπάθεια, μας λέει κάτι. Αξίζει να σημειώσω ότι αντίγραφα της επιστολής του Πάλμερ στάλθηκαν στους παράγοντες του NBC, και διανεμήθηκαν ευρέως σε επιστήμονες στις ομάδες συζήτησης του Internet.

Η πρωτοφανής καμπάνια εκφοβισμού του εξαπολύθηκε από τον Πάλμερ, τον Λιπς και την κουστωδία τους, είναι η ζωντανή απόδειξη του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι φανατικοί Δαρβινιστές (σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους επιστήμονες). Ο Δαρβινισμός είναι μια ιδεολογία την οποία οι φανατικοί Δαρβινιστές υπερασπίζονται με αντιεπιστημονικά μέσα (στο κάτω-κάτω, τι το επιστημονικό υπάρχει στο να προσπαθείς να εκφοβίσεις ένα τηλεοπτικό δίκτυο για να μην μεταδώσει μια εκπομπή;)

Ο Δαρβινισμός είναι μια θεωρία η οποία δεν μπορεί να αποδειχθεί με τα συνηθισμένα επιστημονικά μέσα. Είναι απλώς ένα αντικείμενο πίστης. Και οι υποστηρικτές αυτής της πίστης νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να το επιβάλουν σε όλους και να φιμώνουν οποιονδήποτε μιλάει εναντίον του στο κοινό. Οι φανατικοί Δαρβινιστές θα ήθελαν το μονοπώλιο πρόσβασης στην σκέψη του κοινού. Ευτυχώς δεν το έχουν και ελπίζω να μην το έχουν ποτέ.

Λοιπόν, ναι, υπάρχει ένα φίλτρο γνώσεων. Και ένας τρόπος με το οποίο δουλεύει, είναι η απαγόρευση της δημοσίευσης στοιχείων για την απίστευτα μακραίωνη ιστορία του ανθρώπου, κυρίως γιατί τα στοιχεία αυτά έχουν αρνητικές συνέπειες για το Δαρβινικό δόγμα.
Σημειώσεις του συντάκτη:

-  Ο Μάικλ Κρέμο πρόκειται να μιλήσει στο Συνέδριο του NEXUS το 1998 στο Σίδνεϊ, στην Αυστραλία, στις 25-26 Ιουλίου.

-  "Απαγορευμένη Αρχαιολογία: Η Κρυφή Ιστορία της Ανθρώπινης Φυλής", του Μάικλ Κρέμο και του Ρίτσαρντ Τόμσον, εκδόθηκε το 1993 από την Govardhan Hill Publishing, Badger, CA, USA (ISBN 0-9635309-8-4).

-  Περισσότερα τεκμήρια των αντιδράσεων των επιστημόνων για την εκπομπή "Η Μυστηριώδης Καταγωγή Του Ανθρώπου" και του βιβλίου "Απαγορευμένη Αρχαιολογία", μπορείτε να βρείτε στο καινούριο βιβλίο του Μάικλ Κρέμο, "Ο Αντίκτυπος της Απαγορευμένης Αρχαιολογίας" (Forbidden Archaeology's Impact), το οποίο κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία της Αμερικής από την άνοιξη. Το βιβλίο εκδόθηκε από την ΒΒΤ Science Books και διανεμήθηκε στις ΗΠΑ από την Torchlight Publishing.

Οί Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι Ήταν Κατά Τής Δημοκρατίας

Η κριτική των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων απέναντι στο δημοκρατικό καθεστώς και οι προτάσεις τους για την Ιδεώδη Πολιτεία

Ένας από τους συνήθεις ισχυρισμούς των σημερινών «προοδευτικών» και λοιπών «δημοκρατικών δυνάμεων», είναι ότι ο Κοινοβουλευτισμός, αυτή η πλουτοκρατική ολιγαρχία αγγλοσαξονικού τύπου, δεν είναι τίποτε άλλο από την μετεξέλιξη του αθηναϊκού πολιτεύματος του 5^ου π.Χ. αιώνος, δεν είναι δηλαδή παρά μία «σύγχρονη μορφή» -καίτοι ατελής- της αρχαίας Αθηναϊκής δημοκρατίας…

Πρόκειται περί καταφανούς ψεύδους, αλλά εδώ δεν θα εξετάσουμε για ποιους λόγους ο σημερινός Κοινοβουλευτισμός ουδεμία σχέση δύναται να έχει με την δημοκρατία των Αθηνών του «Χρυσού Αιώνος», γιατί οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρίσεως μεταξύ των δύο αυτών πολιτευμάτων θα προσέβαλλε βάναυσα την νοημοσύνη των αναγνωστών μας.

Θα επιχειρήσουμε όμως μία συνοπτική παράθεση των απόψεων που είχαν οι ίδιοι οι πρόγονοί μας για την λεγομένη «δημοκρατία», καθώς και για την ιδέα της «ισότητος» κι αυτό θα γίνει για τον εξής λόγο: Από τα σχολεία ήδη μας μάθαιναν ότι η δημοκρατία είναι το ύψιστο πολίτευμα που μόνο απ’ όλα τα άλλα κατοχυρώνει την ελευθερία εκφράσεως, γνώμης και την ατομική ελευθερία. Μας έλεγαν δε, ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν την έννοια της δημοκρατίας -δηλαδή την κυριαρχία του λαού- και την εφήρμοσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (χωρίς βεβαίως να μας διευκρινίζουν για ποιους Αρχαίους Έλληνες ομιλούν, ποιας εποχής, ποιου αιώνος και ποιας περιοχής…).

Επομένως, σύμφωνα με την μανιχαϊστική λογική τους, κάθε κριτική απέναντι στο κοινοβουλευτικό καθεστώς τους, ανάγεται σε… ανθελληνισμό, καθώς, όπως προαναφέραμε, «η δημοκρατία είναι δημιούργημα των Αρχαίων Ελλήνων»!

Το δημοκρατικό πολίτευμα και η Ελληνική Ιστορία

Έχουν όμως έτσι τα πράγματα; Κατ’ αρχάς, το να ταυτίζουμε μία συνιστώσα του Ελληνισμού, ένα από τα πολλά δημιουργήματά του, με τον ίδιο τον Ελληνισμό, δηλ. το να ταυτίζουμε την αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία με το σύνολον της Ελληνικής Ιστορίας, αποτελεί μία μορφή κατάφορης ισοπεδώσεως και αντιεπιστημονικής εξισώσεως.

Ποτέ η δημοκρατία δεν απετέλεσε πολίτευμα συνυφασμένο με την Ιστορία και τους αγώνες του Έθνους μας. Στην πραγματικότητα, όλα τα μεγάλα πνεύματα του αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού είχαν σαφέστατες αντιδημοκρατικές αντιλήψεις και με την σημερινή «πολιτικά ορθή» ορολογία, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «φασιστικά». Όσον αφορά την αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία, αυτή υπήρξε ένα φαινόμενο περιθωριακό, τόσο χρονικώς (μερικές δεκαετίες του 5^ου π.Χ. αι.), όσο και τοπικώς (μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα στο λεκανοπέδιο της Αττικής). Συνεπώς, η δημοκρατία ήταν η εξαίρεση του κανόνος και τίποτε παραπάνω.

Όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει ο μεγάλος λογοτέχνης Μ. Καραγάτσης στον «Κίτρινο Φάκελο»: «Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν η δικτατορία πενήντα χιλιάδων ομοτίμων πολιτών επί τριών εκατομμυρίων συμμάχων, μετοίκων και δούλων. Επί πενήντα χρόνια έτυχε οι 25.001 από αυτές τις πενήντα χιλιάδες να είναι άνθρωποι έξυπνοι. Βιολογικό φαινόμενο καταπληχτικό και ανεπανάληπτο στην ιστορία. Από την στιγμή όμως που οι 25.001 έξυπνοι έγιναν 24.999, οι 25.001 ηλίθιοι έφεραν στην αρχή τον Κλέωνα, άνθρωπο στα μέτρα τους ακριβώς, κι η δημοκρατία ξαναβρήκε τον συνεπή εαυτό της».

Το Ελληνικό Έθνος μεγαλούργησε όχι με δημοκρατικό καθεστώς, αλλά υπό βασιλικά, μοναρχικά και αριστοκρατικά πολιτεύματα. Ο Ελληνισμός κατέκτησε τα πέρατα της Ασίας, καταλύοντας την άλλοτε κραταιά Περσική αυτοκρατορία, όχι «εν δημοκρατία», αλλά με επί κεφαλής έναν… μονάρχη –τον Μέγα Αλέξανδρο-, ο οποίος προηγουμένως είχε επιτύχει την διά της βίας επιβληθείσα ένωση όλων των Ελλήνων, υπό τα δόρατα της Μακεδονικής φάλαγγας. Επίσης, στα 1.100 χρόνια του Βυζαντίου, φυσικά και δεν είχαμε δημοκρατία, αφού ίσχυε η «ελέω Θεού μοναρχία». Αυτό δεν σημαίνει ότι για χάριν των «δημοκρατών» μας θα διαγράψουμε πάνω από μία χιλιετία δόξης, Πολιτισμού και κυριαρχίας του αυτοκρατορικού Μεσαιωνικού Ελληνισμού! Τέλος, το Έθνος επέζησε και πορεύτηκε στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, με την μνήμη και την προσδοκία ενός Μαρμαρωμένου Βασιλιά, και όχι φυσικά ενός μαρμαρωμένου… προέδρου της δημοκρατίας!!!

Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι

Δεκάδες γνωστοί και άγνωστοι πνευματικοί γίγαντες του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου ήσαν απολύτως αρνητικοί προς την «αρχή της πλειοψηφίας», που αποτελεί την ουσία της δημοκρατίας. Μεγάλοι κλασσικοί Έλληνες φιλόσοφοι και ερευνητές, όπως ο Φιλόλαος, ο Ηράκλειτος, ο Αριστοτέλης, ο Αρίσταρχος, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Επίκουρος, ο Περίανδρος, ο Εμπεδοκλής, ο Κλεόβουλος, είναι μάλλον άγνωστοι, ενώ το έργο τους παρουσιάζεται στα σχολεία δυσνόητο και απόμακρο. Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί εκδήλωσαν με έντονο τρόπο την κριτική και την αντίθεσή τους προς την δημοκρατία.

Όπως ο Ηράκλειτος, ο «σκοτεινός φιλόσοφος» της Εφέσου, που εξήρε την αξία της προσωπικότητος έναντι της μάζας, διακηρύττοντας το περίφημο «Εις εμοί μύριοι εάν άριστος η», δηλαδή «ο ένας για μένα ισοδυναμεί με δέκα χιλιάδες αν είναι άριστος». Απεναντίας, η περιφρόνησή του προς τους πολλούς ήταν δεδομένη: «οι πολλοί κακοί, ολίγοι δε αγαθοί». 

Δεκάδες πνευματικοί άνθρωποι της Αρχαίας Ελλάδος κατέληξαν προ πολλού στο συμπέρασμα ότι η ορθότης ή μη μίας απόψεως δεν είναι δυνατόν να εξαρτάται εξ αντικειμένου από την βούληση της οποιασδήποτε πλειοψηφίας (ποσότης) -όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή-, αλλά στους «επαΐοντες», που πιθανόν να αποτελούν την μειοψηφία (ποιότης) – ιδίως εάν αυτοί είναι κατηρτισμένοι πάνω στο θέμα.

Πλείστοι εξ αυτών, ιδίως φιλόσοφοι, εξέφρασαν σε ανύποπτο χρόνο τις αντιδημοκρατικές τους αντιλήψεις, όπως ο Πυθαγόρας, ο Εμπεδοκλής, ο αριστοκρατικός Πλάτων και φυσικά ο διδάσκαλος αυτού, ο Σωκράτης, για τις οποίες αντιδημοκρατικές του αντιλήψεις στιγματίσθηκε και θανατώθηκε.

Ο Πλάτων, γνωστός και ως «ιδεολόγος της αριστοκρατίας» διεπίστωσε ότι είναι αναπόφευκτο μέσα στα κράτη να υπάρχουν «άρχοντες» και «αρχόμενοι», δηλαδή άνθρωποι που να κυβερνούν και άνθρωποι που να κυβερνώνται: «άρχοντας δε δη και αρχομένοις αναγκαίον εν ταις πόλεσιν είναι που». Ο Πλάτων αρνήθηκε την πολιτική ισότητα και δίδαξε την αναγκαιότητα να κυβερνούν οι «κρείττονες» και να κυβερνώνται οι «ήσσονες», γράφοντας στην σχετική παράγραφο των «Νόμων»: «οίμαι τον κρείττονα μεν άρχειν τον δε ήττω άρχεσθαι». Κατά τον ίδιο φιλόσοφο, ο ηθικώς υπερέχων πρέπει να κυβερνά τον ηθικώς κατώτερο, ενώ απορρίπτεται η καθολική ισότητα και εξειδικεύεται το στοιχείο της υπεροχής, τονίζοντας ότι εκείνος που αγνοεί οφείλει να ακολουθεί και εκείνος που γνωρίζει να ηγείται και να άρχει: «έπεσθαι μεν τον ανεπιστήμονα κελεύον τον δε φρονούντα ηγείσθαι τε και άρχειν».

Ο Πλάτων, στην «Πολιτεία» του, παραθέτει την άποψη του Σωκράτους ότι η τυραννία δεν δημιουργείται από κάποιο άλλο πολίτευμα, παρά από την δημοκρατία, όπου από την ακραία ελευθερία έχει την προέλευσή της και η μεγίστη και ακόμα αγριωτάτη δουλεία: «Εικότως τοίνυν, είπον, ουκ εξ άλλης πολιτείας τυραννίς καθίσταται, εξ οίμαι της ακροτάτης ελευθερίας δουλεία πλείστη τε και αγριωτάτη».

Ο Αριστοτέλης θεωρεί γεγονός δεδομένο την καταφρόνηση της γνώμης των πολλών. Στα «Ηθικά Ευδήμεια» γράφει δεν πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν η γνώμη  των παιδιών (παιδαρίοις), των αρρώστων (κάμνουσι), των παραφρόνων (παραφρονούσι) και των… πολλών (ομοίως δε ταύταις ουδέ τας των πολλών) και εξηγώντας γιατί, καταλήγει στο ότι η μόνη γνώμη που πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν, είναι η γνώμη των σοφών (τας δε των σοφών επισκεπτέον μόνας). Αν αυτό δεν είναι ξεκάθαρη άρνηση της δημοκρατικής «ισότητος», τι άλλο μπορεί να είναι; Ο ίδιος φιλόσοφος στα «Πολιτικά» σημειώνει ότι: «σε όλες τις κοινωνίες υπάρχει το άρχον που από τη φύση του μπορεί να αντιλαμβάνεται, να προβλέπει, να κατευθύνει» (εν ολίγοις να διοικεί) «και το αρχόμενο» που έχει την δυνατότητα να εκτελεί.

Ο Ισοκράτης, ο πασίγνωστος ρήτωρ, ο οποίος μια ζωή ολόκληρη αγωνίσθηκε για την ένωση των Ελλήνων και την υποταγή των βαρβάρων, αν και επήνεσε κάποτε το δημοκρατικό πολίτευμα, σύντομα αντελήφθη το ποιόν του και εστράφη προς την αριστοκρατία, η οποία μόνη κατάφερε να κάνει πραγματικότητα την ιδέα του Πανελληνισμού. Απευθυνόμενος με επιστολή προς τον βασιλέα της Κύπρου Νικοκλέα, μεταξύ πολλών άλλων του έγραφε ότι βάση της χρηστής πολιτείας είναι οι άριστοι να κατέχουν τα αξιώματα: «οι βέλτιστοι μεν τας τιμάς έξουσι» και τον προέτρεπε να δίνει ελευθερία λόγου όχι σε όλους, αλλά σε όσους σκέφτονται ορθώς: «διδού παρρησίαν τοις ευ φρονούσιν».

Στον ανωτέρω ρήτορα ανήκει και το εξής καταγγελτικό –αλλά και τόσο επίκαιρο- εναντίον της δημοκρατίας. Όπως είχε πει χαρακτηριστικώς: «Η δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα, της ελευθερίας και της ισότητος, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».

Τέτοιες απόψεις πολεμούνται και καταδιώκονται. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε μία ολόκληρη λίστα ονομάτων αρχαίων ρητόρων, φιλοσόφων, πολιτικών κ.λπ. που τιμωρήθηκαν από την αθηναϊκή δημοκρατία, άλλοτε με ήπιες (εξορία, φυλάκιση) και άλλοτε με σκληρότερες ποινές (θάνατος) για τις αντιδημοκρατικές τους απόψεις. Η δημοκρατική ολιγαρχία κατεδίωξε τους κήρυκές της από τότε, εξορίζοντας τον Αριστοτέλη, δολοφονώντας τον Σωκράτη, καταδιώκοντας τον Πλάτωνα, τον Αριστοφάνη, τον Αισχύλο και όλες εκείνες τις φωτεινές προσωπικότητες που ήσαν υπέρμαχοι μιας αριστοκρατικής κοινωνίας και εχθροί της δημοκρατικής ολιγαρχίας.

Σήμερα το κατεστημένο προσπαθεί να θάψει το έργο τους και τις απόψεις τους, αφού αποφεύγει και να διαλεχθεί πάνω στις ιδέες τους, ομιλώντας μόνο για τον Περικλή που όμως αποφεύγουν και γι’ αυτόν να αναφέρουν ότι:

α) ανήκε σε αριστοκρατικών φρονημάτων οικογένεια,

β) ήταν και ο ίδιος αριστοκρατικός,

γ) πέρασε στο στρατόπεδο των δημοκρατικών μόνο και μόνο για την πολιτική του ανέλιξη,

δ) όταν εξασφάλισε την εξουσία παγίωσε ένα προσωποπαγές καθεστώς (σύμφωνα με τον Θουκυδίδη: «κατ’ όνομα μεν δημοκρατία τη πράξει δε ενός ανδρός αρχή»).

Συνεπώς, είναι σχεδόν βέβαιον, ότι αν οι προαναφερόμενοι αρχαίοι Έλληνες διανοητές είχαν γεννηθεί σήμερα, οι απόψεις τους θα χαρακτηρίζονταν «ακραίες» και «φασιστικές», ενώ οι ίδιοι θα ετίθοντο στο περιθώριο ως «εχθροί της δημοκρατίας», «αντιδραστικοί» και… «νοσταλγοί του ολοκληρωτισμού»!

Ποιες όμως ήσαν οι προτάσεις των προγόνων μας για την «Αρίστη Πολιτεία», το ιδεώδες εκείνο πολίτευμα που μπορεί να εξασφαλίσει την ευδαιμονία, την αρετή και την ευημερία στους πολίτες του;

                                           Ελλήνων Αρίστη Πολιτεία

Κατά τους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σκοπός της Πολιτείας –ως κρατικής οντότητος με ηθική βούληση- δεν ήταν απλώς η εξασφάλιση της συμβιώσεως των πολιτών της, αλλά η κατ’ αρετήν συμβίωσή τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του: «Των καλών άρα πράξεων θετέον είναι την πολιτικήν κοινωνίαν, αλλά ου του συζήν».

Αυτή η περί Πολιτείας αντίληψη είναι θεμελιώδης για την πολιτική σκέψη των Ελλήνων, αλλά και για τον Ελληνικό Πολιτισμό εν γένει. Σε αυτή την βάση οικοδομήθηκαν όλα τα πολιτικά συστήματα και πολιτεύματα, της αθηναϊκής δημοκρατίας περιλαμβανομένης.

Ως Πολιτεία δεν νοείται ένας ένας άψυχος οργανισμός με μοναδική αποστολή την προσφορά υλικών υπηρεσιών προς τους πολίτες, δίκην μιας μεγάλης εταιρείας παροχής εκδουλεύσεων. Η Πολιτεία –όπως και το Εθνικό Κράτος αργότερα- αποτελεί έναν οργανισμό καταπληκτικής ισχύος, μία ζώσα, σκεπτομένη δύναμη, η οποία κατευθύνει τον εθνικά ομοιογενή λαό προς την πραγματοποίηση των διαχρονικών πεπρωμένων του.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, τα πεπρωμένα αυτά πρέπει να εκφράζονται όχι επί της αφηρημένης πλειοψηφίας, αλλά επί του προσώπου του Αρχηγού. Ο Αρχηγός έχει αναδειχθεί όχι εξαιτίας του πλούτου, της κοινωνικής του θέσεως ή των κομματικών φίλων του, αλλά εξαιτίας της Αρετής του. Όταν λοιπόν μια προσωπικότητα συνδυάζει πολιτική Αρετή και Ιδεαλισμό, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο, η προσωπικότητα αυτή ενσαρκώνει τον τύπο του «εκλεκτού», στον οποίο όλοι οι άλλοι οφείλουν να υπακούουν ευχαρίστως: «πείθεσθαι τω τοιούτω πάντας ασμένως» («Πολ.» Γ΄).

Πέραν τούτων, ο Αριστοτέλης θεωρεί ως παντός άλλου «δικαιότατον» να επαναστατούν οι υπερέχοντες εκλεκτοί, όταν οι πολιτικές εξουσίες και τα αξιώματα ανατίθενται σε αναξίους: «πάντων δε δικαιότατα μεν αν στασιάζοιεν» (Ε΄, Ι-1301), θεωρώντας αλλού επικίνδυνο το σύστημα εκλογής των κυβερνώντων από πρόσωπα που ορίσθηκαν δι’ εκλογής (Β΄, 6-1226^α), ως είθισται σήμερα στον Κοινοβουλευτισμό.

Το «Όμαιμον» ως βασικό δομικό στοιχείο της Πολιτείας

Σε όλα ανεξαιρέτως τα αρχαία ελληνικά πολιτεύματα, είτε ονομάζονται «δημοκρατικά», είτε «μοναρχικά», είτε «αριστοκρατικά», κυρίαρχος είναι ο Δήμος. Ο «δήμος» στην Αρχαία Ελλάδα δεν είχε καμμία σχέση με τον σύγχρονο ισοπεδωτικό ορισμό της «κοινωνίας των πολιτών», «ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, θρησκείας» κ.ο.κ. Απεναντίας είχε περιεχόμενο σαφέστατα Εθνικό και Φυλετικό. Ο Δήμος είναι οργανική κοινότης σε βιολογική βάση (κοινή καταγωγή). Σ’ αυτόν ανήκουν τα δικαιώματα, τα οποία δεν είναι αναφαίρετα, αλλά ανακλητά.

Παρά την προπαγάνδα των σημερινών ημιμαθών πολιτικάντηδων περί των «της ημετέρας παιδείας μετεχόντων», η φυλετική καταγωγή ήταν βασικό στοιχείο για την ιδιότητα του πολίτου. Δεν θα επεκταθούμε στην άκρως «ρατσιστική» πολιτική της ολοκληρωτικής Σπάρτης, εδώ απλώς θα αναφέρουμε την σπουδαιότητα του «ομαίμου» για την αθηναϊκή δημοκρατία.

Είναι γνωστό λ.χ., ότι στην δημοκρατική Αθήνα των δεκαετιών προ του Πελ/κού πολέμου, για να λάβει κάποιος την ιδιότητα του πολίτου, έπρεπε να έχει και τους δύο γονείς του Αθηναίους ελευθέρους.

Συνεπώς, η ιδιότης και η λειτουργία του πολίτου απορρέουν απ’ την γέννησή του και όχι φυσικά από την πολιτογράφησή του (ή την παροχή σ’ αυτόν… πράσινης κάρτας!). Ο πολίτης γεννιέται –δεν γίνεται. Για παράδειγμα, ο Λυσίας, παρά την προσφορά της οικογένειάς του στην πόλη των Αθηνών, τις σχέσεις της με τον Περικλή και την δική του φήμη, δεν έγινε ποτέ πολίτης.

Μόνον η γέννηση εντός της Κοινότητος ομαίμων δημιουργεί «πολίτη» και μόνον αυτή επικυρώνει τα πολιτικά δικαιώματα κάποιου. Μέχρι κι ο πανίσχυρος Περικλής δεν κατόρθωσε να νυμφευθεί την Ασπασία, λόγω της μη-αθηναϊκής καταγωγής της (ήταν Μιλησία). Αναγκάσθηκε μάλιστα, με την μεταρρύθμιση του 431 π.Χ., να καταστήσει ακόμη σκληρότερο τον σχετικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο, για να θεωρηθεί κάποιος πολίτης, έπρεπε να έχει και τους δύο γονείς του Αθηναίους («εξ αμφοίν αστοίν γονέοιν»).

Συμπεραίνουμε ότι, ενώ η σύγχρονη κοινότης είναι απλώς νομική («πίστη στο… Σύνταγμα») και ο κάθε αλλόφυλος μπορεί να εισχωρήσει σ’ αυτήν, υπογράφοντας απλώς κάποιες… αιτήσεις, η κοινότης στην Πολιτεία των Ελλήνων ήταν φυσική, θεμελιωμένη στο στοιχείο του «ομαίμου» -απαραίτητο στοιχείο για την σφυρηλάτηση συνοχής και ομοψυχίας μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας.

Η ισότης

Όπως είδαμε, δεκάδες Αρχαίοι Έλληνες διανοητές, μεταξύ των οποίων οι Ηράκλειτος, Πλάτων, Αριστοτέλης κ.ά. αρνούνταν με κάθε τρόπο την ιδέα της «ισότητος», απορρίπτοντάς την ως εξωπραγματική και αφύσικη. Απεναντίας, εδέχοντο την ανισότητα ως προϊόν φυσικού νόμου.

Κατά την Ελληνική Κοσμοθεώρηση, θεμελιώδης αρχή κάθε Πολιτείας (και της δημοκρατικής), δεν είναι η ισότης, αλλά η δυνατότητα συμμετοχής. Ως προς τούτο, η Πολιτεία για τους Έλληνες ήταν και όφειλε να είναι εκλεκτική. Στην αθηναϊκή δημοκρατία, επί παραδείγματι, πολίτες μπορούσαν να είναι μόνον οι «επίλεκτοι». Κι αυτοί ήσαν οι «αυτόχθονες», άρρενες, ελεύθεροι, υγιείς, ενήλικοι, μη απωλέσαντες την ιδιότητα του πολίτου ως αντικοινωνικοί, «ομοφυλόφιλοι», λιποτάκτες ή/και φυγόστρατοι. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως, σε αντίθεση με το σημερινό όργιο των «αντιρρησιών συνειδήσεως», η έννοια του πολίτου στην Αρχαιότητα είχε άμεση συνάφεια προς την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων. Τούτο αποδεικνύεται ετυμολογικώς, με τον γλωσσικό αναγραμματισμό του πολίτου-οπλίτου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σύνολο 450 χιλιάδων των Αθηνών του «χρυσού αιώνος», οι πολίτες περιορίζοντο γύρω στις 20 χιλιάδες, εκ των οποίων οι μισοί και πλέον δεν μετείχαν στις συνελεύσεις, επειδή υπηρετούσαν στον στόλο ή διέμεναν μακρυά.

Ακόμη και υπ’ αυτές τις συνθήκες, όμως, οι Αρχαίοι Έλληνες διανοητές δεν ήσαν ικανοποιημένοι. Ο Πολύβιος γράφει ότι η ισότης ψήφου προϋποθέτει ένα εκλογικό σώμα αποτελούμενο αποκλειστικώς από σοφούς («Ιστορίαι» VI, 56), ενώ ο Αριστοτέλης διευκρινίζει ότι η ίδια η εκλογή των αρχόντων διά ψήφου, αποτελεί εφαρμογή αριστοκρατικής αρχής, αφού, αν όντως όλοι οι πολίτες είναι ίσοι, η ανάδειξη θα έπρεπε να γίνεται με κλήρο!

Η Ελευθερία

Στην πολιτική σκέψη των προγόνων μας, ανεξαρτήτως του πολιτικού μοντέλου που θαύμαζαν, η «ελευθερία» νοείτο ως δικαίωμα του να ανήκει κάποιος στην κοινότητα, όχι όπως σήμερα ως χειραφέτηση από αυτήν. Ελευθερία δεν ήταν η δυνατότης αποδεσμεύσεως του ατόμου από την κηδεμονία της πόλεως (βλ. «αναρχισμός») ή από τους καταναγκασμούς που αυτή επιβάλλει, αλλά το δικαίωμα να ανήκει στην πόλη και έτσι να μετέχει στις υποθέσεις της. Επομένως, το άτομο δεν είναι αυθύπαρκτος φορέας «αναφαίρετων δικαιωμάτων», αλλά, αντιθέτως, έξω από τα όρια της πόλεως στερείται αυτών των δικαιωμάτων (ο δούλος, ο εξόριστος, ο μέτοικος, ο φυγάς).

Η Ελευθερία έγκειται στην συμμετοχή, όχι στην ατομική αυτονομία. Η συμμετοχή ασκείται αποκλειστικώς μέσα στα πλαίσια του Δήμου και συνδέεται με την εκ γενετής ένταξη σ’ αυτόν, καθώς και με την διά βίου εξάρτηση από αυτόν. Για τους Έλληνες, η θέληση ενός ατόμου να μην ανήκει στην «πόλιν» δεν αποτελεί δείγμα ελευθερίας, αλλά μια ανούσια τάση αυτό-υποδουλώσεως.

Διότι η Ελευθερία είναι κτήμα συλλογικό, ενός συνόλου «ομαίμων, ομογλώσσων, ομοθρήσκων και ομοτρόπων» ανθρώπων. Γι’ αυτό και η υποχρέωση προασπίσεως της πόλεως και του πατρογονικού εδάφους (της «πατρίδος γαίας» κατά Όμηρον), είναι η μεγαλύτερη απόδειξη Ελευθερίας, η μεγίστη Αξία, πάνω στην οποία βασίστηκαν όλα τα αρχαιοελληνικά πολιτεύματα, ολόκληρο το οικοδόμημα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.

Επίλογος

Το πώς αντιλαμβάνονταν οι Αρχαίοι πρόγονοί μας την Αρίστη Πολιτεία, δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί στις γραμμές αυτού του περιοδικού. Αυτό που πρέπει να εξαχθεί ως συμπέρασμα εκ των ανωτέρω, είναι ότι οι Ελληνικές αντιλήψεις περί Πολιτείας εκφράζουν έναν λαό φυλετικά ομοιογενή, με πολιτιστική συνοχή και έντονο πολιτικό συναίσθημα.

Οι πολίτες δεν γίνονται τέτοιοι, υπογράφοντας κάποιο «κοινωνικό συμβόλαιο», αλλά συνιστούν μια άρρηκτη κοινότητα συναισθημάτων, αξιών, κοσμοθεωρίας, βιοαντιλήψεως –καταστάσεις εκπορευόμενες απ’ την κοινή καταγωγή. Έτσι, δύνανται να λαμβάνουν αποφάσεις συλλογικώς, κατά τρόπο άμεσο, χωρίς μεσάζοντες.

Ο σύγχρονος εκμαυλισμένος Κοινοβουλευτισμός και οι αντιλήψεις του εκφράζουν έναν λαό ανομοιογενή, αποπροσανατολισμένο, χωρίς εθνική συνείδηση και κοινό τόπο βιώσεως. Εξ ου και η ανάγκη μεσαζόντων, «αντιπροσώπων», «εκπροσώπων» και λοιπών… απροσώπων.