Εμπειρικά Εκ της Δράσεως Θεωρήματα

ΔΕΛΦΕΙΟΣ  ΑΤΤΙΚΟΣ 

Συνιδρυτής της Εκπολιτιστικής Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας -  ΕΡΜΗΣ  - πρωτοδικείο Πειραιώς αριθμός Μητρώου 58069.


1^ον. ‘’Πάσα ανθρώπινος ύπαρξις έχει και ιδίαν προσωπικότητα τουλάχιστον τόσον ανόμοιον όσον και δύο όντα της αυτής φυλής και φύσεως.

Η προσωπικότης αυτή εκφηλούται κατά το μάλλον ή ήττον και είναι κατά το μάλλον ή ήττον ισχυρά. Και η μέν ισχύς της προσωπικότητας εξαρτάται έκ του βαθμού της πείρας του ατόμου, η δε εκδήλωσις αυτής εκ του κατά το μάλλον ή ήττον ελευθέρου περιβάλλοντος εν τώ οποίο το άτομον εμορφώθη.’’

2^ον. ‘’Πάσα ανθρώπινος, ύπαρξίς δύναται να διαδηλώση την ίδιαν αυτής προσωπικότητα απαλλάττουσα τάς δυναμικάς ιδιότητας αίτινες την εμψυχώνουν από πάσαν πρόληψιν, δοξασίαν ή θεωρίαν ή άλλο διανοητικόν ή ηθικόν βάρος, ξένον προς την αντίληψιν και συνείδησιν αυτής.’’

3^ον. ‘’Πάς άνθρωπος έχει ως φυσικόν παιδαγωγόν την δημιουργίαν, ήτις τον περικυκλώνει. Αρκεί να προσέξη τις ολίγον εις τον άφωνον αυτόν παιδαγωγόν, δια να καταστή ούτος ο ευγλώττοτερος διδάσκαλος, τον οποίον κατώρθωσε ποτέ ν’ αποκτήση ο άνθρωπός.’’

4^ον. ‘’ Η φύσις είναι ενιαία αν τη συλλήψει της και ανόμοιος κατά τας διαφόρους εκδηλώσεις της. Αυτή είναι το κύριον υπόδειγμα από του οποίου πάσα ενσύνείδητος ύπαρξις δέον να αντλή παραδείγματα προς ανύψωσιν της ιδίας της προσωπικότητος ελευθέρας και ανεξαρτήτου.’’

5^ον. ‘’Διά να διαδηλώση την ιδίαν του προσωπικότητα, ο άνθρωπός οφείλει, α) να απελευθερωθή από όλας, τας συνθήκας, τα ήθη και τα έθιμα, τα οποία ημπορούν να παρεμποδίσουν την εκδήλωσιν της ιδίας σκέψεως, β) να ενισχύση την ενεργετικότητα του πνεύματος, της ψυχής και του σωματός του. Γ) να τολμά να εκφράζη αδιστάκτος τάς ιδιαιτέρας του σκέψεις εις κάθε περίστασιν, υπέρ της αληθείας, του καλού και της ηθικής, δ) να αποβάλη τας κακίας, τα πάθη και τα ελατώματα του.’’

6^ον. ‘’Τέλος ίνα καλύτερον ο άνθρωπος εκδηλώση και διαδηλώση την προσωπικότητα του, οφείλει να κυριαρχή και να δεσπόζη εφ’ εαυτού. Δέον ν’ αποφεύγη τάς ασκόπους κινήσεις και λόγους, διότι η ομιλία είναι δυναμική ιδιότης, σκοπόν έχουσα την εκδήλωσιν εν τη δημιουργία του συνειδητού και εσκεμμένου έργου του Δημιουργού. Αντανάκλασις των ιδιαιτέρων μας σκέψεων η ομιλία, είναι συνάμα και το σημείον της ανυψώσεως και καταπτώσεως της ανθρώπινης διάνοιας.

Ο κύριος εαυτού άνθρωπος άς προτιμά την σιωπήν από τους ασκόπους λόγους.’’

7^ον. ‘’Πάσα γενικώς πράξις του ανθρώπου κατά την γήινον ζωήν ομοιάζει προς δακτύλιον της αλύσου της παγκοσμίου αυτού ζωής δακτύλιον ευαίσθητον, όστις είς έκαστον βήμα υπενθυμίζει εις άτομον την πράξιν του ή τον υποχρεώνει να εκτελέση σειράν άλλων πράξεων, δυναμένων να καταναλώσουν και να καταλάβουν τον χρόνον ολοκλήρου ζωής.’’

8^ον. ‘’Η φιλοδοξία να φαίνεται κανείς ο,τι δεν είναι, είναι σφάλμα, το οποίον προκαλεί πολλάς δυστυχίας εις την ζωήν του ανθρώπου.’’

9^ον. ‘’Εάν σας λέγω ‘’αποβάλλατε τα ελαττώματα σας’’, δεν είναι διά να αποκτήσετε την Αιώνιον Βασιλείαν, αλλά διά να αποκτήσετε την ανεξαρτησίαν σας ως ύπαρξις και ως άνθρωπος.

Διότι τα ελαττώματα είναι τα μέσα δια των οποίων οι δυνάσται υποδουλώνουν τους δυναστευμένους και εκμηδενίζουν την προσωπικότητα των.’’

10^ον. ‘’Το ψεύδος είναι ελάττωμα, διότι κυοφορεί και δημιουργεί σειρά πράξεων αντιθέτων προς το ίδιον συμφέρον τού ατόμου και υποδουλώνει την προσωπικότητα του.

Η κλοπή είναι ελάττωμα, διότι περικλείει τον άνθρωπο, εις σφαίραν μυστηρίου και τον υποχρεώνει να αποκρύπτη την προσωπικότητα του προς των ομοίων του.’’

11^ον. ‘’Πάσα πράξις ωφέλιμος είς άτομον τι,δεν είναι πάντοτε επωφελής εις την ανεξαρτησίαν της προσωπικότητος του.’’

12^ον. ‘’Αί ομαδικαί πλάναι, αί δυνάμεναι ν’ αδικήσουν μίαν κοινωνίαν, είναι επακολούθημα των ατομικών ελαττωμάτων του ανθρώπου.’’

13^ον. ‘’Βάσις κάθε κοινωνικής ζωής είναι η καλώς εννοούμενη αμοιβαιότης, που δεν εμποδίζει τάς ελευθερίας του ανθρώπου καί την ανεξαρτησίαν της προσωπικότητας του.’’

14^ον. ‘’Η κοινωνία εδημιουργήθη ένεκα των αναγκών, τάς οποίας έχει κάθε άτομον προς διατήρησιν της υπάρξεως του.

Ανάγκη είναι το δικαίωμα και η εξώθησις προς την ζωήν.

Εκ της ανάγκης απορρέει το καθήκον, όπερ είναι το δικαίωμα και η ανάγκη του σεβασμού της ζωής και των αναγκών των άλλων.’’

15^ον. ‘’Εκαστος άνθρωπος διαβίων επί της Γής, δημιουργεί εις εαυτόν ανάγκας δια να εξυπηρετηθώσιν αι ανάγκαι αύται, δημιουργεί είς εαυτόν καθήκοντα.

Δια να εκπληρώση τά καθήκοντα ταύτα, δημιουργεί ικανότητας ή (ιδιότητας) τάς οποίας ανταλλάσει προς όφελος των αναγκών του.’’