Σίβα = Ωοειδής Λίθος - Ομφαλός

Σίβα

Σατυανάντα Παραμαχάμσα

Σήμερα η λατρεία του Σίβα περιορίζεται μόνο στην Ινδία, στο παρελθόν όμως αυτή η παράδοση βρισκόταν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Πολύ πριν από τον ερχομό της Χριστιανικής εποχής, υπήρχαν πολλές χώρες στην Ανατολή και τη Δύση, που είχαν την τελετουργική λατρεία του Σίβα – τη λατρεία ενός ωοειδούς λίθου. Αρχαιολογικά ευρήματα στο Μεξικό και σε διάφορα μέρη της Λατινικής Αμερικής έχουν ρίξει φως πάνω σ’ αυτή την αρχαία μορφή λατρείας. Ακόμη και στην Καάβα, στην Μέκκα, υπάρχει ένας ωοειδής λίθος, που τιμάται από τους Μουσουλμάνους όλου του κόσμου.

Σίβα σημαίνει στην κυριολεξία ανώτερη συνειδητότητα. Μπορεί να κατανοηθεί επίσης με πολλούς άλλους τρόπους. Μπορείτε να πείτε, ότι Σίβα σημαίνει Πουρούσα, η υπέρτατη ουσία, η βάση της δημιουργίας. Η πραγματικότητα και η βάση πίσω από την φύση ολόκληρης της δημιουργίας βασίζεται σε δύο παράγοντες. Ο ένας είναι ο Σίβα, η αγνή, αμετάβλητη συνειδητότητα και ο άλλος είναι η Σάκτι, η αιώνια εξέλιξη μέσω της δράσης. Και όταν ο Σίβα και η Σάκτι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, τότε υπάρχει το σύμπαν και υπάρχει δημιουργία.

Όταν κάνετε Γιόγκα και υπερβαίνετε το σώμα και τη διάνοια, τότε έχετε ορισμένες εσωτερικές εμπειρίες. Οι εμπειρίες αυτές, τις οποίες έχουν πολλοί επιτυχημένοι Γιόγκις, συχνά παίρνουν τη μορφή στηλών φωτός. Αν διαβάσετε τη ζωή του Μωάμεθ, τη ζωή του Ζαρατούστρα ή τις ζωές των Χριστιανών αγίων, θα ανακαλύψετε, ότι όλες αναφέρονται σε στήλες φωτός. Αυτές οι στήλες φωτός δεν είναι απαραίτητα οι ίδιες στην εμπειρία του καθένα. Μερικές φορές βλέπετε μια στήλη καπνού και μερικές φορές βλέπετε μια στήλη φωτός αναμεμιγμένου με καπνό. Μερικές φορές την βλέπετε σαν ωοειδές σχήμα, μερικές φορές σαν στρογγυλό και μερικές φορές σαν κολώνα. Αυτή η εμπειρία φώτισης, που έχει περιγραφεί από τόσο πολλούς διαφορετικούς Γιόγκις, είναι αυτό, που εννοούμε με τον Σίβα.

Σύμβολο του ανώτερου εαυτού

Η Σανσκριτική λέξη Λίνγκαμ έχει δύο ξεχωριστές σημασίες. Σε γενική χρήση αναφέρεται στο ανδρικό αναπαραγωγικό όργανο, από τη φιλοσοφική άποψη όμως, αντιπροσωπεύει το αιτιατό σώμα. Αυτός είναι ο λόγος, που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν παρεξηγήσει το αληθινό νόημα του Σίβαλίνγκαμ. Σε πολλά βιβλία γραμμένα από δυτικούς λόγιους, ορίζεται σαν «ο φαλλός του Σίβα». Στην πραγματικότητα, δεν σημαίνει καθόλου κάτι τέτοιο. Tο Σίβαλίνγκαμ είναι είναι το σύμβολο της ανώτερης συνειδητότητας. Η λέξη Λίνγκαμ σημαίνει στην κυριολεξία «απόκρυφο σύμβολο».

Ποιά είναι η πραγματική μορφή του ανθρώπινου νου και των ανθρώπινων συναισθημάτων; Καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο έχουν προσπαθήσει να εκφράσουν τη μορφή του συναισθήματος με την τέχνη τους. Πώς απεικονίζετε τον φόβο, την αγάπη, το μίσος ή την έκσταση, ώστε κάποιος άλλος να μπορεί να τα βιώσει πραγματικά; Έχουν αυτά τα πράγματα μορφή ή είναι άμορφα; Έχουν πράγματι μορφή, η οποία όμως δεν γίνεται αντιληπτή. Είναι ανάγκη να σχεδιάσετε σύμβολα γι’ αυτά και μόνο μέσα από αυτά τα σύμβολα καταλήγετε να καταλάβετε τι είναι ο φόβος, η αγάπη, το μίσος, κ.λ.π.

Τώρα, ποια είναι η πραγματική μορφή του ανώτερου εαυτού σας; Όταν βρίσκεστε λίγο πέρα από το νου, ποια είναι η μορφή της συνειδητότητάς σας; Όταν έχετε γίνει τέλειοι στο νου, Σίντας, ποια είναι τότε η μορφή της συνειδητότητάς σας; Και όταν είστε σε βαθύ διαλογισμό και έχετε ξεχάσει το κάθε τι, που συμβαίνει έξω, ποια είναι η μορφή της συνειδητότητάς σας εκείνη την ώρα; Είναι τόσο δύσκολο να περιγραφεί. Χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη γλώσσα των συμβόλων, για να την κατανοήσετε.

Από το Μούλανταρ στο Σάχασραρ

Σύμφωνα με τη συμβολογία της Κουνταλίνι Γιόγκα, το Σίβαλίνγκαμ μπορεί να έχει τρία διαφορετικά χρώματα. Αυτά τα τρία χρώματα αντιπροσωπεύουν τα τρία στάδια εξαγνισμού ή εξέλιξης της συνειδητότητας – σκοτεινή, ενοποιημένη και φωτισμένη. Στο Μούλανταρ Τσάκρα υπάρχει ένα καπνισμένο Λίνγκαμ, γνωστό σαν Ντούμρα Λίνγκαμ. Το Άγια Τσάκρα έχει ένα μαύρο Λίνγκαμ, το Ιταράκυα Λίνγκαμ και στο Σάχασραρ Τσάκρα βρίσκεται το φωτεινό Τζιοτίρ Λίνγκαμ.

Όταν ένα άτομο με ανεξέλικτο νου συγκεντρώνεται, έχει εμπειρία του Σίβαλίνγκαμ με τη μορφή μιας στήλης με χρώμα καπνού. Έρχεται και μετά διαλύεται, ξαναέρχεται και διαλύεται, κ.ο.κ. Με βαθύτερη συγκέντρωση, καθώς εκμηδενίζεται η ανησυχία του νου, το Λίνγκαμ γίνεται μαύρο στο χρώμα. Τότε, η συνεχιζόμενη συγκέντρωση στο μαύρο Σίβαλίνγκαμ δημιουργεί το Τζιοτίρ Λίνγκαμ εσωτερικά, την φωτισμένη αστρική συνειδητότητα. Επομένως, το μαύρο Σίβαλίνγκαμ του Άγια Τσάκρα είναι το κλειδί για την μεγαλύτερη πνευματική διάσταση της ζωής.

Η ανθρώπινη μορφή του Σίβα

Όπως το Σίβαλίνγκαμ και ο Σίβα αντιπροσωπεύει στον άνθρωπο τον ανώτερο εαυτό, που είναι υπεύθυνος για την παγκόσμια πραγματικότητα. Συμβολίζεται με μια ανθρώπινη μορφή – ένας άνθρωπος σαν Σαννυάσιν, που φοράει δέρμα ελαφιού, ζει στην ερημιά, κάθεται πάντα στη στάση του λωτού και βρίσκεται πάντα σε Σαμάντι και διαλογισμό. Το σώμα του είναι πασαλειμμένο με στάχτες. Αυτές δεν είναι συνηθισμένες στάχτες, είναι τα υπολείμματα των σωμάτων, που καίγονται. Αυτό συμβολίζει τον εξαγνισμό των γήινων επιθυμιών μέσα από τη φωτιά των Τάπας, ή αυτοπειθαρχιών. Τα χέρια, ο λαιμός, οι ώμοι και η μέση του είναι ζωσμένα με φίδια, που σφυρίζουν, αντιπροσωπεύοντας την αφυπνισμένη δύναμη της Κουνταλίνι. Στα ανακατωμένα μαλλιά του, στ’ αριστερά, κρατάει μια ημισέληνο, την σελήνη των 4 ημερών, που αντιπροσωπεύει το Ίντα Νάντι. Στη δεξιά πλευρά των μαλλιών του είναι ο Γάγγης, που κατεβαίνει με μεγάλη δύναμη και αντιπροσωπεύει το Πίνγκαλα Νάντι. Με μέτωπο προς τον Σίβα είναι μια χελώνα, που έχει αποτραβηχτεί στο καβούκι της. Η εσωστρέφειά της αντιπροσωπεύει τον εσωστρεφή νου του Γιόγκι, που παραμένει εντελώς συγκεντρωμένος στην πνευματική ζωή, την εσωτερική ύπαρξη ή το εσωτερικό κέντρο.

Όλες αυτές είναι συμβολικές πλευρές της ανώτερης συνειδητότητας, που επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια του βαθύ διαλογισμού. Όταν έχετε αποσύρει τον εαυτό σας από την σωματική συνειδητότητα, από τη νοητική συνειδητότητα, την υλική συνειδητότητα και τη συνειδητότητα του ονόματος και της μορφής, εκείνη τη στιγμή, αυτό είναι, που αντιλαμβάνεστε σαν Σίβα.

Τα τρία οχυρά

Υπάρχουν δύο άλλα σύμβολα, που σχετίζονται με τον Σίβα και είναι ιδιαίτερα σημαντικά – η τρίαινα και το τύμπανο. Στα Σανσκριτικά η τρίαινα είναι γνωστή σαν Τρισούλα και το τύμπανο σαν Νταμάρου. Αυτά τα δύο σύμβολα σχετίζονται με τις πνευματικές πρακτικές κάθε Γιόγκι.

Ο άνθρωπος έχει τρία σώματα – το χονδροειδές, το αστρικό και το αιτιατό. Τα τρία αυτά σώματα μοιάζουν σαν τρία οχυρά και απεικονίζονται συμβολικά με ένα ατσάλινο οχυρό, ένα ασημένιο οχυρό και ένα χρυσό οχυρό. Πέρα από αυτά τα τρία οχυρά βρίσκεται μία ύπαρξη, την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσετε θαρραλέα.

Αν θέλετε να ενωθείτε μ’ αυτή την ύπαρξη, τότε θα πρέπει να διεισδύσετε κατά κάποιο τρόπο σ’ αυτά τα τρία αδιαπέραστα οχυρά. Το σώμα, όπως ξέρετε, είναι τόσο δύσκολο να το ξεπεράσετε και ο νους και τα συναισθήματα είναι το ίδιο δύσκολα. Η δυσκολία είναι, ότι δεν είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε την ιδέα του σώματος, του νου ή της ατομικής συνειδητότητας κι’ όμως θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό, που είναι άπειρο. Ο Γιόγκι πρέπει να ξεπεράσει και τα τρία, μόνο τότε μπορεί να φτάσει στην ύπαρξη, που βρίσκεται βαθιά μέσα του.

Τα τρία αυτά οχυρά λοιπόν, συμβολικά του σώματος, του νου και της συνειδητότητας του εγώ, έχουν διαφορετικό βάθος και ανήκουν στις τρεις Γκούνας, τις διαφορετικές ιδιότητες του νου – Σάττβα, Ράτζας και Τάμας. Οι Γκούνας μπορούν να συσχετισθούν με το καθένα από αυτά τα τρία οχυρά. Στο πιο χονδροειδές επίπεδο, ο ύπνος αντιπροσωπεύει το Τάμας, ο διαλογισμός αντιπροσωπεύει το Σάττβα και η ενεργός ζωή αντιπροσωπεύει το Ράτζας. Όταν ο νους είναι δραστήριος, γεμάτος επιθυμίες, φιλοδοξίες, πάθη, ικανοποιήσεις και απογοητεύσεις, αυτό είναι η ρατζασική κατάσταση. Όταν υπάρχει οκνηρία, νωθρότητα, λήθαργος και αδράνεια, αυτό είναι το Τάμας. Και όταν έχετε συνειδητοποιήσει τη ματαιότητα της ζωής, όταν ο νους είναι ήρεμος και τελείως αδιατάρακτος σε κάθε περίσταση της ζωής, αυτό είναι Σάττβα ή αρμονία. Η Τρισούλα, ή τρίαινα, αντιπροσωπεύει αυτές τις τρεις καταστάσεις της φύσης, σε σχέση με τα τρία σώματα.

Ο ήχος του τυμπάνου

Όταν κάνετε διαλογισμό, κάποια στιγμή έρχεστε σε επαφή με ορισμένους εσωτερικούς ήχους. Αυτοί οι ήχοι είναι πάρα πολλοί και έχουν εξηγηθεί πλήρως στη Νάντα Γιόγκα. Η Νάντα Γιόγκα είναι μια σφαίρα εμπειρίας και ο καθένας, που ασκείται πρέπει να περάσει από αυτό το στάδιο εμπειρίας. Αρχίζετε να αποκτάτε εμπειρία διαφόρων ήχων. Είναι γνωστοί σαν Νάντα, ήχος, ή σαν η εσωτερική μελωδία, εσωτερική φωνή ή εσωτερική μουσική.

Πολλοί Γιόγκις και μυστικιστές έχουν μιλήσει γι’ αυτή την εμπειρία. Αυτοί οι μυστικιστικοί εσωτερικοί ήχοι έχουν ακουστεί από πολλούς ανθρώπους σε βαθύ διαλογισμό. Μερικοί έχουν ακούσει το φλάουτο, άλλοι τον ήχο ενός πουλιού, μιας βροντής, ή άλλων δονήσεων. Και έχουν περιγράψει τις εμπειρίες τους στα τραγούδια και τους ύμνους τους και στις διάφορες αρχαίες γραφές. Το τύμπανο, που βλέπετε με τον Σίβα αντιπροσωπεύει αυτή την πλευρά της εμπειρίας. Σε ένα ορισμένο στάδιο του διαλογισμού, μπορεί να ακούσει κανείς το χτύπημα ενός μικρού τυμπάνου, που λέγεται Νταμάρου. Αυτό είναι ένδειξη μεταφοράς της συνειδητότητας από αυτό το πεπερασμένο βασίλειο στο άπειρο βασίλειο. Έτσι, το Σίβαλίνγκαμ, η τρίαινα και το τύμπανο δεν είναι εξωτερικά αντικείμενα, είναι συμβολικές εκφράσεις της βαθύτερης φύσης της πραγματικότητας.

Σαϊβισμός

Στην Ινδία, ο Σίβα είναι πολύ, πολύ δημοφιλής. Υπάρχει μια ορισμένη αίρεση, φιλοσοφία και παράδοση, που λέγεται Σαϊβισμός, στην οποία όλα αυτά τα σύμβολα παίζουν σημαντικό ρόλο. Η παράδοση αυτή είναι πολύ δυνατή στο Κασμίρ και στη Νότια Ινδία. Υπάρχουν πολλές εκατοντάδες σημαντικά βιβλία γραμμένα γύρω απ’ αυτή τη φιλοσοφία και αυτή τη συμβολογία.

Όλοι οι Σαϊβίτες στην Ινδία πιστεύουν, ότι ο ευκολότερος τρόπος να πλησιάσει κανείς την πραγματικότητα είναι να λατρεύει τον Σίβα. Υπάρχουν δώδεκα σημαντικά κέντρα Σαϊβισμού σε όλη την Ινδία. Ένα από αυτά βρίσκεται στο Κατμαντού και είναι γνωστό σαν Πασουπατινάθ. Πάσου σημαίνει «ζώο» και Πάτι σημαίνει «κύριος», αυτό συμβολίζει τον Γιόγκι, που έχει αποκτήσει κυριαρχία πάνω στη ζωϊκή φύση του.

Ένα άλλο κέντρο Σαϊβισμού βρίσκεται στη Νότια γωνιά της Ινδίας, στο Ραμεσουάραμ. Ένα όμως από τα πιο σημαντικά κέντρα βρίσκεται στο Μπιχάρ, ενενήντα μόνο μίλια από το Μονγκύρ, στο ΜπαΪντυανάθ. Είναι τόσο σημαντικό μέρος, που οι άνθρωποι στην Ινδία το αποκαλούν το Ειρηνοδικείο του Κυρίου Σίβα. Ξέρετε τι είναι ένα Ειρηνοδικείο; Είναι ένα μέρος, όπου όλων των ειδών τα προβλήματα ξεκαθαρίζονται πολύ γρήγορα.

Αν τύχει να έλθετε στο Μπιχάρ, στους μήνες Ιούλιο | Αύγουστο, μπορείτε να δείτε εκατομμύρια άτομα με πορτοκαλιά ρούχα – αγρότες, πλούσιους, φτωχούς, άρρωστους, όλους, ακόμα και τον Μαχαραγιά του Νεπάλ. Έρχονται με τα πόδια για προσκύνημα στον Γάγγη και κουβαλούν λίγο νερό του Γάγγη πίσω στο ναό στο Μπαϊντυανάθ. Εκεί το χύνουν πάνω στο Σίβαλίνγκαμ και το αγγίζουν. Απλώς φανταστείτε – το Σίβαλίνγκαμ έχει γίνει σχεδόν ένα με το έδαφος τώρα, καθώς τόσο πολλοί άνθρωποι το λατρεύουν χιλιάδες χρόνια. Τέτοια είναι δημοτικότητα του Σίβα στην Ινδία.

Φώτιση του εσωτερικού σκοταδιού

Παρ’ όλο, που υπάρχουν χιλιάδες ναοί του Σίβα, υπάρχουν μόνο δώδεκα τέτοια σημαντικά κέντρα στην Ινδία. Τα Λίνγκαμς, που είναι τοποθετημένα σ’ αυτά τα κέντρα, δεν λέγονται Σίβαλίνγκαμς, λέγονται Τζιοτίρ Λίνγκαμς. Τζιοτίρ σημαίνει φως, είναι το αντίθετο του σκοταδιού. Τι είναι σκοτάδι; Όταν δεν μπορείτε να δείτε τίποτα, όταν όλα τα χρώματα και οι διαφορές έχουν τελείως συγχωνευτεί και δεν μπορείτε να διακρίνετε τί είναι τι. Όταν όμως υπάρχει φως, μπορείτε να διακρίνετε τα πάντα.

Έτσι λοιπόν, ο άνθρωπος βρίσκεται στο σκοτάδι. Δεν γνωρίζει τι βρίσκεται πέρα από αυτό το πεδίο της ύπαρξης, από αυτή την γήινη εμπειρία. Ίσως γνωρίζει λίγα πράγματα για τα όνειρα, αλλά δεν έχει επίγνωση, ότι μπορεί να υπάρχουν άλλες, μεγαλύτερες καταστάσεις επίγνωσης, ή ότι μπορεί να τις φτάσει. Επομένως, το εσωτερικό πεδίο του ανθρώπου βρίσκεται απόλυτα στο σκοτάδι. Αν κλείσετε τα μάτια τι βλέπετε; Τίποτα. Μερικές φορές, αν κάνετε λίγο Τζάπα ή Μάντρα, μπορεί να δείτε κάτι σαν οθόνη κινηματογράφου ή τηλεόρασης, αλλιώς δεν βλέπετε τίποτα.

Όταν είστε θυμωμένοι, γνωρίζετε, ότι είστε θυμωμένοι, αλλά δεν μπορείτε να το δείτε. Όταν είστε φοβισμένοι, γνωρίζετε, ότι είστε φοβισμένοι, αλλά δεν γνωρίζετε ακριβώς τί είναι αυτό, που φοβάστε, γιατί είναι σκοτάδι. Αν υπήρχε φως θα μπορούσατε να δείτε τον φόβο, την αγάπη και το μίσος, θα μπορούσατε να δείτε τα πάντα. Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν ξέρουν τί ακριβώς υπάρχει μέσα στο νου τους, γιατί μόνο σκέπτονται, δεν βλέπουν.

Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει φως, θα πρέπει να υπάρχει φώτιση. Σ’ αυτή τη φώτιση αρχίζετε να βλέπετε πράγματα. Αρχίζετε να βλέπετε τη ζωική φύση σας και την πνευματική φύση σας, αρχίζετε να βλέπετε τα νοητικά προβλήματα και τις καταπιέσεις, τις απωθήσεις και τις στεναχώριες σας. Αρχίζετε να βλέπετε όλα τα υποκειμενικά πράγματα, που δεν είχατε δει πριν. Πότε συμβαίνει αυτό και πώς συμβαίνει αυτό; Μπορεί να συμβεί μόνο όταν υπάρχει φώτιση. Το φως δυναμώνει όλο και περισσότερο και αρχίζετε να βλέπετε όλο και περισσότερο. Αρχίζετε να βλέπετε, όχι μόνο να σκέπτεστε.

Με τον ίδιο τρόπο, η ανώτερη εμπειρία μπορεί επίσης να ειδωθεί και τα 12 Τζιοτίρ Λίνγκαμς συμβολίζουν αυτή την φωτισμένη κατάσταση του ανθρώπου. Βρίσκονται σε όλη την Ινδία και όλο τον χρόνο τα επισκέπτονται οι άνθρωποι σε προσκυνήματα. Δεν υπάρχει δυσοίωνη ώρα για να τα δει κανείς.

Μέσα στο ναό του Σίβα

Η αυλή ενός ναού του Σίβα μπορεί να καλύπτει μίλια. Οι ίδιοι όμως οι ναοί είναι πάντα πολύ μικροί σε μέγεθος. Τη στιγμή, που εισέρχεστε σε ένα ναό, το πρώτο πράγμα, που συναντάτε είναι ένας ταύρος. Αυτός ο ταύρος λέγεται Νάντι και είναι αντιπροσωπευτικός του συνολικού εγώ της προσωπικότητας του ανθρώπου. Μπορεί να έχετε δει εικόνες του Σίβα καβάλα σ’ αυτό τον ταύρο, είναι το όχημά του. Δεν είναι ο ταύρος καβάλα στον Σίβα, ο Σίβα είναι καβάλα πάνω στον ταύρο. Στην περίπτωσή μας όμως, είναι ο ταύρος, που είναι καβάλα πάνω μας.

Αυτός ο ταύρος αντιπροσωπεύει επίσης την πρώτη μας είσοδο στον εαυτό μας. Όταν θέλετε να πάτε μέσα, πρώτα θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τη ζωική ή ενστικτώδη πλευρά, μέσα σας. Το ζώο δεν είναι απλώς μια κουκουβάγια, μια κατσίκα, ένα ελάφι ή ένα άλογο, αντιπροσωπεύει τα κατώτερα ένστικτα της συνειδητότητας.

Μετά, μέσα στο ναό, βρίσκετε ένα Σίβαλίνγκαμ, μια πέτρα σε σχήμα ωοειδές. Οι περισσότερες από αυτές τις πέτρες προέρχονται από την κοίτη του ποταμού Ναρμάντα, που κυλάει μέσα από το κέντρο της Ινδίας και χύνεται στην Αραβική θάλασσα. Δεν γνωρίζω πώς δημιουργεί αυτές τις πέτρες. Τα Λίνγκαμς, που βρίσκονται σε όλους τους διάφορους ναούς του Σίβα στην Ινδία προέρχονται μόνο απ’ αυτή την ιδιαίτερη πηγή – την ζώνη του ποταμού Ναρμάντα.

Πάντως, τα δώδεκα Τζιοτίρ Λίνγκαμς, που έχω αναφέρει δεν προέρχονται από τον ποταμό Ναρμάντα. Υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός στην Ινδία ανάμεσα στους δύο αυτούς τύπους Λίνγκαμς. Ο ένας τύπος λέγεται Ναρμαντεσουάρα Λίνγκαμ, γιατί προέρχεται από την ζώνη του Ναρμάντα. Ο δεύτερος τύπος λέγεται Σουαγιάμπου (αυτογέννητο) Λίνγκαμ, γιατί προέρχεται από το ίδιο μέρος, που στέκεται τώρα. Τα δώδεκα Τζιοτίρ Λίνγκαμς είναι Σουαγιάμπου Λίνγκαμς. Δεν απομακρύνθηκαν από το αρχικό τους μέρος μάλλον, ο ναός έχει κτιστεί γύρω τους. Από την άλλη πλευρά, τα Ναρμαντεσουάρα Λίνγκαμς μεταφέρονται ιεροτελεστικά σε κάποιο ορισμένο ναό και τοποθετούνται εκεί.

Το Σίβαλίνγκαμ ορθώνεται πάνω σε μια πλατφόρμα, πάνω από την οποία κρέμεται ένα χάλκινο δοχείο γεμάτο νερό. Από μια μικρή τρύπα στο δοχείο στάζει λίγο νερό πάνω στο Σίβαλίνγκαμ συνέχεια, μέρα – νύχτα. Οι σταγόνες του νερού, που στάζουν από αυτό το χάλκινο δοχείο αντιπροσωπεύουν τη συνεχή διαδικασία του νέκταρος στον ανθρώπινο μηχανισμό. Όπως ίσως ξέρετε, στα ανώτερα βασίλεια της ανθρώπινης συνειδητότητας, υπάρχει μια συνεχής ροή από νέκταρ και είναι αυτό, που σας κάνει αθάνατο.

Σιβαράτρι: η ένωση του Σίβα και της Παρβάτι

Μια φορά τον χρόνο, όλοι οι λάτρεις του Σίβα τιμούν μια ορισμένη μέρα, που λέγεται Σιβαράτρι. Σίβα, φυσικά ξέρετε σημαίνει «η ανώτερη συνειδητότητα» και Ράτρι σημαίνει «νύχτα». Η ιστορία του Σιβαράτρι είναι πολύ ενδιαφέρουσα και κρύβει πολλή σημασία.

Ο Σίβα ήταν αρραβωνιασμένος με την Παρβάτι, την κόρη των Ιμαλαϊων, που καταγόταν από ένα βασίλειο ψηλά στις κορυφές των μεγαλόπρεπων αυτών βουνών, που είναι πάντα σκεπασμένα με χιόνι. Ορίστηκε λοιπόν μια μέρα για την γαμήλια τελετή. Η παράδοση στους Ινδικούς γάμους είναι να πηγαίνει το αγόρι με την γαμήλια συνοδεία στο σπίτι του κοριτσιού και να το συνοδεύει μέχρι το μέρος της τελετής. Πήγε λοιπόν ο Σίβα με τους δικούς του στο χιονοσκέπαστο βασίλειο της Παρβάτι, όπου είχαν γίνει όλες οι ετοιμασίες για την υποδοχή. Ήταν μια όμορφη πόλη με όμορφους άνδρες και γυναίκες και όλοι προσδοκούσαν χαρούμενα την άφιξη της συνοδείας του γαμπρού. Τα μικρά παιδιά ήταν ιδιαίτερα χαρούμενα, γιατί στην Ινδία η γιορτή του γάμου είναι ώρα μεγάλης έξαψης για τα παιδιά.

Τελικά ο Σίβα και η συνοδεία του έφτασαν και τα παιδιά πήγαν με μεγάλη ανυπομονησία και έξαψη να τους συναντήσουν. Μόλις όμως είδαν την συνοδεία φοβήθηκαν τρομερά. Μερικά παιδιά λιποθύμησαν επί τόπου, μερικά παρουσίασαν επιληπτικές κρίσεις και όλα τα υπόλοιπα έτρεξαν μακριά. Οι κυρίες, που περίμεναν και κοιτούσαν από τα μπαλκόνια λιποθύμησαν κι αυτές, γιατί ο Σίβα ήταν καβάλα σ’ ένα τεράστιο ταύρο, είχε μια κόμπρα εδώ και άλλη κόμπρα εκεί και όλο το σώμα του ήταν πασαλειμμένο με στάχτες. Πίσω του ακολουθούσε μια πομπή από φαντάσματα και δαίμονες. Μερικοί είχαν το στόμα στο στομάχι τους, μερικοί είχαν μόνο ένα πόδι και άλλοι είχαν τρία. Ήταν όλοι τέρατα της φύσης. Τι αλλόκοτη συνοδεία που ήταν!

Όλοι τότε έφεραν τα νέα στην μητέρα της Παρβάτι. Είπαν «Ο γαμπρός σου είναι φρικτός! Και οι σύντροφοί του είναι αφάνταστα αντιπαθητικοί!» Η μητέρα της Παρβάτι δεν μπορούσε να το πιστέψει. Βγήκε έξω, είδε και η ίδια και τρομοκρατήθηκε κι αυτή. Αποφάσισε τότε «Δεν έχω σκοπό να δώσω την κόρη μου σ’ αυτό το άθλιο υποκείμενο.» Γινόταν πανδαιμόνιο σ’ ολόκληρη την πόλη. Όλοι είχαν ενοχληθεί. Αλλά ο Σίβα συνέχισε να προχωράει με τους συντρόφους του σταθερά προς το σπίτι, όπου επρόκειτο να γίνει η γαμήλια τελετή.

Σύμφωνα με τα Ινδουιστικά έθιμα του γάμου, υπάρχει μια ορισμένη περιοχή, που ορίζεται σαν η περιοχή του γάμου. Μόλις λοιπόν ο Σίβα και η συνοδεία του πέρασαν μέσα από τις πύλες αυτής της περιοχής, όλοι μετασχηματίστηκαν. Ο Σίβα έγινε ένας όμορφος νέος και όλοι οι σύντροφοί του έγιναν θεϊκά όντα, με λαμπρούς χιτώνες, γυαλιστερά στολίδια, γλυκά αρώματα και γιρλάντες από λουλούδια. Και έτσι ο γάμος έγινε, όπως έπρεπε με μεγάλη χαρά και γιορτή.

Την ώρα του γάμου στην Ινδία, το αγόρι πρέπει να ανακοινώσει ολόκληρο το γενεαλογικό του δέντρο – τον πατέρα του, τον πατέρα του πατέρα του , κλπ. Όταν λοιπόν ρώτησαν τον Σίβα ποιος είναι ο πατέρας του αυτός είπε: «Δεν έχω πατέρα, δεν έχω μητέρα». «Τότε πώς γεννήθηκες;» τον ρώτησαν. Είπε : «Ποτέ δεν γεννήθηκα.» «Μα», είπαν, «φαίνεσαι τόσο νέος!» «Είμαι αιώνια νέος.» απάντησε ο Σίβα. Τότε τον ρώτησαν: «Πού είναι το σπίτι σου;» «Οπουδήποτε μέσα στο δάσος,» είπε. «Καλά», είπαν «θα πρέπει να έχεις μερικούς συγγενείς τουλάχιστον». Είπε : «Όλα τα φαντάσματα, οι πεθαμένες ψυχές, οι οπτασίες και τα πνεύματα είναι οι συγγενείς μου, ο φόβος και ο θυμός είναι οι συγγενείς μου, αυτοί είναι όλοι μου οι συγγενείς».

Τότε τον ρώτησαν : «Καλά και πού πρόκειται να μείνει η κόρη μας;» «Ω», είπε ο Σίβα, «δεν χρειάζονται ιδιαίτερες προετοιμασίες, μπορεί απλά να γίνει ένα κομμάτι μου. Το ένα μισό του σώματός μου μπορεί να είναι αρσενικό και το άλλο μισό θηλυκό.»

Βλέπετε, ο Σίβα και η Σάκτι δεν είναι ούτε αρσενικοί ούτε θηλυκοί. Συμβολίζουν την ανώτερη πλευρά της ζωής μας. Η θεϊκή ένωση, που γίνεται, όταν ο Σίβα έρχεται για να συναντήσει την Σάκτι είναι το Σιβαράτρι. Αντιπροσωπεύει τη φώτιση μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, την εξέλιξη της δημιουργίας μέσα στον κενό χώρο, την εκδήλωση της γνώσης στο Νιρβικάλπα. Όταν ολόκληρη η Μάγια κοιμάται, είναι αυτό, που οι Σαννυάσινς λένε Σιβαράτρι. Υπονοεί το πέρασμα ολόκληρου του σύμπαντος και όλων των εγκοσμίων προσκολλήσεων στην ασυνείδητη κατάσταση, όπου δεν υπάρχει κανένα μέρος διαμονής, ούτε καθόλου αισθησιακές δυνατότητες. Είναι το τέλος όλων των κατευθύνσεων, μέσα στο οποίο ο νους, ο ήλιος, το φεγγάρι και τα άστρα έχουν όλα εξαφανιστεί. Εδώ η φωτιά του πάθους έχει σβήσει και επικρατεί μόνο η Σουνυάτα. Αυτή η κατάσταση συνειδητότητας λέγεται Σίβα ή Σάνκαρα, η κατάσταση του Σίντα.

Αυτή όμως δεν είναι η τελική κατάσταση, ο υπέρτατος στόχος. Πέρα από την Σουνυάτα, όπου τα πάντα είναι βυθισμένα, η παγκόσμια συνειδητότητα, που είναι ο Σίβα και η παγκόσμια δύναμη, που είναι η Σάκτι συναντιούνται στην Αντβαϊτά Μούντρα, μέσα σε μεγάλη ευδαιμονία και ευτυχία, φόβο και έκπληξη, στην πιο ψηλή κορυφή του όρους Καϊλάς. Και μετά, ο Σίβα συνοδεύει την Παρβάτι πίσω στο γήινο επίπεδο κάτω. Έτσι αυτοί γίνονται ένα, για χάρη του σύμπαντος, όμως ζουν και λειτουργούν σαν δύο, για να κάνουν την ανώτερη γνώση να εκδηλωθεί στον υλικό κόσμο. Γι αυτό τόσο οι οικογενειάρχες, όσο και οι Σαννυάσινς γιορτάζουν το Σιβαράτρι.

Paramahamsa Satyananda Saraswati
From: Yoga Magazine, Lord Shiva, MAR 1982