Οί Δήθεν, οι έμψυχες Οργανικές πύλες.

Οί Δήθεν, οι έμψυχες Οργανικές πύλες.

Το σύμπαν κατοικείτε απο πολλά όντα με διάφορες μορφές, το Ανώτερο Όν μέσα στο Σύμπαν είναι το ‘Εμψυχο! και τα ανώτερα απο τα έμψυχα όντα, είναι εκείνα, στα οποία ο κόσμος της ύλης των διαφορων φυσικών, εκλεπτυσμένων πλανητών, που τους δίνουν την δυνατότητα να μπορούν να κατοικούν οι έμψυχοι που έχουν Ανθρώπινη Μορφή όταν εισέρχονται στους κόσμους της μορφής! Από αυτα τα έμψυχα όντα της ανθρώπινης μορφής. Ανώτερα είναι εκείνα, που είναι και δρούν στην στρατόσφαιρα των θείων και ημίθεων πεδίων, τα αθάνατα έμψυχα όντα, που φαινομενικά κατοικούν στον κόσμο της ψευδαίσθησης αλλά ζούν στόν Θείο κόσμο της Πραγματικότητας της ανώτερης Συνειδητότητας! κατώτερα τους είναι εκείνα τα έμψυχα ανθρώπινα όντα τα οποία ζούν στην στρατόσφαιρο των κατωτέρων πεδίων που δρούν οι βροτοί, τα θνητά έμψυχα ανθρώπινα όντα που αγωνίζονται μέσα στον κόσμο της ψευδαίσθησης με την ελπίδα να βρούν την συχνότητα και τις δονήσεις εκείνες, που θα τους μεταμορφώσουν ώστε να ανέβουν στα θεία πεδία.

Σε έναν Πλανήτη σαν την Γαία η οποία στην εποχή μας αλλά και απο πολύ πολύ παλαιότερα είναι στην κατοχή όντων άψυχων και άλλης μορφής, η συνθήκες που έχουν επιβληθεί απο τους επικυρίαρχους, καταστούν απίθανη όχι μόνο την εξέλιξη αλλά ακόμα και την στάση του επίπεδου συνειδητότητας τόσο των αθανάτων όσο και των θνητών.

Για να μπορέσει το επικυρίαρχο είδος να κρατήσει τον ελεγχο του πλανήτη απο θνητούς και αθανάτους,  χρησιμοποιεί υβρίδια άψυχα όντα με κβαντική συνείδηση έχοντας ανθρώπινη μορφή. Αυτοί τοποθετούνται στην κορυφή της πυραμίδας του γηίνου πλανήτη.

Ποιό επικίνδυνα όντα για τους βροτούς(θνητούς) και ημιθεους(αθανατους), ειναι τα έμψυχα ανθρώπινα που ειναι κατειλημμενα στο εσωτερικο σωμα του υποσυνειδητου όπως και στο εξωτερικό σώμα του αιθερικού τους απο ξενιστές, οι λεγόμενες και ώς οργανικές πύλες. Οι Δήθεν.

Εδω και καιρό έγραψα μια μυθο-ιστορία της καθημερινότητας για το πως δρά και αντιδρά μια έμψυχη Οργανική Πύλη. Την περίληψη του μυθιστορήματος θα σας αποκαλυψω μόνο, διότι προορίζεται να γίνει best seller.

Η ιστορία είναι φανταστική. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και διαλόγους είναι εντελώς συμπτωματική.

Στην εποχή της ετοιμασίας του μεγάλου πολέμου των όντων, ενσαρκώθηκε στον γήινο πλανήτη σε κάστα πολεμιστών ο θνητός Σπίθας, πεσμένος απο τις ημίθεες και θεικές στρατόσφαιρες για αρκετές ενσαρκώσεις, ελπίζωντας να τον βρούν τα αφυπνισμένα αδέλφια του και οι σοφοί διδάσκαλοι θεοί του, που με την βούληση του ιδίου και μόνο, η οποία βούληση θα του έχει αφυπνιστή απο την αγωγή του, μεγαλώνοντας σε κάστα και γονίδια πολεμιστών, να τον αναδύσουν απο τα τάρταρα.

Ο  Σπίθας έχοντας την μοίρα της καλοτυχίας λόγω προήγουμενης ηρωικής ενσάρκωσης, κέρδισε την ευλογία οι θεοί του να τον βρούν, για να ξεκινησει σε άλλο πνευματικό επίπεδο το ταξίδι, περνώντας απο τα Σαρα-ντα κύμματα για να εισέλθει στην στρατόσφαιρα των Ημιθεων πεδίων κι έτσι έγινε!

Έχοντας εισέλθει σε αυτήν την στρατόσφαιρα ο Σπίθας θέλησε να κάνει μια μεγάλη στάση, για να ζήσει ξανά αλλά όσο ποιό συνειδητά μπορούσε αυτή την φορά τους χυμούς της γήινης ενσάρκωσης απο το επίπεδο της επαναγέννησης του.

Το νέο ταξίδι μετα την επαναγεννηση του ήταν συναρπαστικο και αρκετα συνειδητο, πέρνωντας πολλα δώρα απο την συμπαντικη συνειδητότητα αλλά παράλληλα αρκετα χαστούκια στις μη συνειδητες δράσης του εκτελώντας το κάρμα και το ντάρμα του.

Καπως έτσι γνώρισε την Θεραπαινίς, μια θνητή οργανική πύλη, η βροτή Θεραπαινίς πλησίασε πρώτη, διακριτικά, τον ημίθεο Σπίθα δείχνωντας να έχει την θέληση για πνευματική αναζήτηση μετα μόρφωση.

Ο Σπίθας εύκολα αναγνώρισε την βαθύτερή της συνειδητότητα, η οποία ήταν εγκλωβισμένη στην βούληση άλλων όντων που τρέφωνταν ενεργειακά απο εκείνη, εσωτερικά μέσα απο το υποσυνειδητό της και εξωτερικά απο το αιθερικό της σώμα.

Παραλαμβάνωντας την σε πολύ άσχημη ψυχικη και σωματικη κατάσταση, ο Σπίθας υπερεκτιμώντας την ιδιότητα των δυνάμεων του ώς νοητικος καθαριστής, ενήργησε γρήγορα και αποφασιστικά, κινούμενος λανθασμένα όμως απο τις αισθήσεις και όχι απο συμπόνια.

Αμέσως και σε πολυ μικρό χρονικό διάστημα η Θεραπαινίς άρχισε να αναρρώνει και να λάμπει, τα όντα που σαν βροτοί την καθέτρωγαν είχαν μπλοκαριστεί και σιγα σιγά με την βουλησή της και τον αγώνα της αλλά και με την βοήθεια θεικότερων δυνάμεων που η Θεραπαινίς έδειξε ενδιαφέρων να εισέλθει, με μοναδικό όμως κίνητρο που ο Σπίθας αναγνωρισε, τον φόβο της για τις αρρώστιες και τον θάνατο, οι ξενιστές θα εξαφανίζονταν.

Τον Σπίθα ως παιδί της γνώσης της Τάντρας, δεν τον ενδιέφεραν τα κίνητρα των βροτών ούτε το παρελθόν τους αλλά ούτε και οι δράσεις του παρώντος χρόνου της ηθικής των βροτών, οι ημίθεοι βαδίζουν στην στρατόσφαιρα της πραγματικής συμπαντικής ηθικής που ουδεμία σχεση εχει με αυτην των βροτών. Τον Σπίθα δεν τον ενδιέφερε ότι η Θεραπαινίς προέρχεται απο αγωγή, ηθική, και ιδέα που προασπίζεται το εγώ και την ισοτητα και ομοιότητα των εγώ που για αυτήν την παραπλανητική πολιτικο πολιτισμικη αίρεση ιδρυμένη απο τους ξενιστές, δεν υπάρχει τίποτα ανωτερο ούτε στον αυλο ούτε και στον φυσικό κόσμο απο το εγώ τους. Η Θεραπαινίς εξαλλου έδειχνε ότι έχει την θέληση να αποκτήσει την βούληση να παλέψει με τον παλιό της εαυτό, να πετάξει τα παλιά κουστούμια ώστε να αναδυθεί στην στρατόσφαιρα του ανώτερου Εαυτού της.

Τον Σπίθα δεν τον ενδιέφερε ότι η αγωγή και μοίρα της Θεραπαινις δεν της ειχε δώσει αρκετή αγάπη και επιβεβαίωση, ούτε τον ενδιέφεραν οι προηγούμενες κακες σεξουαλικες σχεσεις τις Θεραπαινίς που την είχαν γεμίσει με ανασφάλεια και ενδογεννητικά προβλήματα, που μαζι με την αγωγή της, της είχαν δημιουργήσει εναν άσχημο ψυχικό και νοητικο κόσμο, στον οποίο οι ξενιστες εύκολα είχαν εισχωρήσει.

Η Θεραπαινίς διάβαζε και υποστήριζε ιδέες όπως ότι η συχνη εναλλαγή ερωτικων συντρόφων δημιουργεί πολλαπλές ψυχολογικες ανισορροπίες και χάνει το ατομο την ενεργεια του, αφού κατακλύζεται απο των άλλων τις ενεργειες , ενω υποστήριζε αυτά, συναψε παραλληλη σεξουαλικη σχεση με τον Σπίθα, ενω ήδη ειχε σχέση με τον κατα πολυ μεγαλυτερο της, εργοδότη της, στον οποίο όπως έλεγε προσπαθούσε σιγά σιγά να τελειώσει, γιατι της χρωστούσε χρήματα, γιατί χρειαζοταν την εργασία αλλά και γιατί την έβγαλε απο τα μπάρς που εργαζόταν μεχρι τότε. Τον Σπίθα και αυτό δεν τον ενδιέφερε διότι εγνωριζε τις δυνάμεις του προς το αντίθετο φύλο αλλα και γιατι ήταν πέρα απο ψευτοηθικα διλήματα και πέρα απο το κουτί της πανδώρας και το ποταπό Εγώ. Μεχρι την στιγμή που ο εργοδότης της Θεραπαινίς, άρχισε να γίνεται πιεστικός έχοντας καταλάβει ότι η Θεραπαινίς έχει κι άλλον εραστή, τότε παρενεβει ο Σπίθας εκτοπίζοντας τον.

Ο Σπίθας όφειλε να μην αγνοήση το σημάδι αυτό που του έστειλε ο ανώτερος Εαυτός του ώς προς το Δήθεν της προσωπικότητας και του χαρακτήρα της Θεραπαινίς. Όμως γνωρίζωντας το Είναι του ο Σπίθας, ήξερε ότι αν η βροτή Θεραπαινίς δεν έδειχνε συντομα σημαδια προόδου, στον κατάλληλο γηίνο χρόνο θα ήταν παρελθόν απο δίπλα της.

Καθώς ο Σοφότερος όλων έχει υποδείξει ότι σε μία σχέση μεταξυ αρσενικου και θηλυκού εκείνος η εκείνη που είναι σε ποιό εξελιγμενο επίπεδο συνειδητότητας οδηγεί και το άλλο μέρος ακολουθεί, αλλιώς, δεν υπάρχει ανάπτυξη της συνειδητότητας των δύο ψυχών, οπότε καλύτερος σ’ αυτες τις περιπτώσεις είναι ο χωρισμός των δρόμων τους.

Όταν συνευρίσκονται ερωτικά οι θεόι-ες και οι ημίθεοι-ες με θνητούς και θνητές, υπάρχη ο υπερσυνείδητος συμπαντικος νούς που επιλέγει την ενσάρκωση σημαντικών ψυχών στο γήινο πεδίο, το αιτιατο το γνωρίζουν μόνο εκείνοι που βρίσκονται στο επιπεδο του υπερσυνείδητου Νού.

Έλαχε λοιπόν καρπός σημαντικός σε μικρό γηίνο διαστημα του ζευγαρώματος του Σπίθα με την Θεραπαινίς, που ιατρικός λόγω των προβλημάτων της Θεραπαινίς ονομάστηκε θαύμα.

Τότε ο ημίθεος Σπίθας όφειλε να προστατέψει με όλες του τις δυνάμεις τον γόνο του απο τους ξενιστές και απο τα απορρίματα του υποσυνείδητου της Θεραπαινίς.

Ο Σοφότερος όλων λέει ότι οι 9 εσωτερικοι μήνες και οι 9 πρωτοι εξωτερικοι μήνες της ψυχής είναι η σημαντικότεροι στην διαμόρφωση του χαρακτήρα, αμέσως μετα σημαντικότερα για το υποσυνειδητο είναι, μεχρι τα 3μιση χρόνια και τέλος απο εκει μεχρι τα οχτώ χρόνια όπου έχει πλεον χαρακτει ολοκληρωθει και διαμορφωθεί ο χαρακτηρας της ψυχής, στο κατα πόσο θα ειναι ηρωική μη φοβικη κλπ κλπ.

Σε μια δυνατη ενσάρκωση ο γονέας που γνωρίζει οφείλει να της δώσει αυτα τα πνευματικα και μη υλικα αγαθά, οφείλει να στρώσει στην ενσαρκωμένη ψυχη το πνευματικό χαλί και τις δονήσεις που θα την οδηγήσουν να θυμηθεί γρήγορα και εγκαιρα ποια ειναι και ποιος ο σκοπός της, έτσι ώστε στον κόσμο της ψευδαίσθησης που έχουν δημιουργήσει ως φυλακή οι ξενιστες να αποδράσει.

Στην Θεραπαινίς έλαχε όχι τυχαία, σε πολύ δυσκολο χωροχρόνο για την ψυχολογία της η εγκυμοσύνη, το σύμπαν της έφερε γρηγορη και αποτελεσματικη αν μπορουσε να την δει, κατάσταση απεγκλωβισμού απο τα παλιά της κουστούμια και με όσα αυτα κουβαλούσαν, μεσα απο την μεγαλύτερη δυαδικότητα που οι εμψυχη άνθρωποι έχουν να ξεπεράσουν, αυτης της χαράς και της λύπης. Ωστε να εισέλθει στα ημίθεα πεδία εκεί που δεν υπάρχη ουτε χαρά ουτε λύπη με την έννοια των θνητών, που με την σειρα τους η χαρά και η λύπη φέρουν τις υπολοιπες δυαδικότητες των συναισθημάτων.

Η άμοιρη Θεραπαινίς ειχε να διαχειριστεί την πορεία χαμού αβάσταχτης λύπης του ποιό σημαντικού προσώπου της και την πορεία χαράς της απρόσμενης εγκυμοσύνης και όλα αυτα ταυτόχρονα με τις ορμόνες της σε ημίτρελη κατάσταση.

Ο Σπίθας παράλληλα είχε δύσκολο έργο να διετελέσει, έχοντας ήδη το κάρμα και το ντάρμα του συνειδητοποιημένο να πραγματώσει απο το παρελθόν της θνητης πορείας του, αποκτούσε πλέον μαζι με το πνευματικο του συνειδητοποιημενο συμπαντικό κάρμα και ντάρμα, αλλη μία έννοια υψηλότερης κατάστασης στην καρδιά με την άφιξει της νεοενσαρκωμένης ψυχής.

Αποφασισμένος να μοιράσει τις δυνάμεις του εκεί που ήταν σημαντικότερες για την κάθε κατάσταση έδωσε 24ωρη ψυχολογική στήριξη στην εγκυμοσύνη της Θεραπαινίς και 24ωρη φροντίδα μετεπειτα στο νεογέννητο. Στο διαστημα των δυο αυτών εξαιρετικα σημαντικών και δυσκολων ετών έδωσε την ύλη εκει που την είχαν ανάγκη, στο ατομικό ντάρμα του απο το παρελθόν.

Η Θεραπαινίς δεν μπορουσε να κατανοήση ότι το συμπαν λειτουργει με πάρε δώσε, δεν είχε τίποτα να δώσει στον Σπίθα και μόνο έπαιρνε αφύπνιση και αγάπη, εκείνη εχοντας χασει τον έλεγχο με το ορμονικο της σε διαρκή κατάσταση τρελής πορείας, λογω εγκυμοσυνης, λωχείας, πένθους και δυσβάσταχτων οικονομικών υποχρεώσεων που άφησε το πένθος, έδώσε την δυνατότητα στους ξενιστες να την ξανα ελεγξουν.

Το αποτέλεσμα ήταν η Θεραπαινίς να βγάζει σε όλη αυτην την διάρκεια, συμπεριφορές, χαρακτηριστικα, ιδέες, και ηθικές του παλαιού της εαυτού, εκείνου του κατώτερου εαυτού της άσεβης οργανικής εμψυχης πύλης που δεν μπόρεσε τελικα να αποβάλει.

Αρχισε να έχει ιδεοψυχαναγκασμούς κολλήματα του νού, που αυτά δεν ξεπερνούνται ούτε με την θεικότερη φυτοφαγικη διατροφή όπως αγκυλωτικά πίστευε, ούτε με σωματική άσκηση, αυτά θέλουν πολυ χρόνο με πολύ ανιδιοτελή εργασία και πολυ νοητική γιόγκικη άσκηση.

Η Θεραπαινίς άρχισε να προβάλει και να εξωτερικεύει τις εγωιστικές άθεες απόψεις της, ενώ παράλληλα είχε εκμεταλευτεί τον πνευματικό δρόμο του Σπίθα δια μέσο του γόνου τους που εκείνος οδήγησε εκεί, για να έχει επαφή η νεο ενσαρκωμενη ψυχή με τα ανώτερα. Ο ορισμός τών Δήθεν να δείχνουν εξωτερική πνευματικότητα και να έχουν εσωτερική κακή δαιμονοποιήση.

Η Θεραπαινίς εκδήλωσε την αγωγή της μια αγωγή απο χαμηλή γηινη ηθική της ψευδαίσθησης, η οποιά απο την μία δηλωνει ότι συχαίνεται το ψέμα ακόμα και αν ειναι ειλικρινες και αποδεχεται την αλήθεια άσχετα αν αυτη δεν είναι ειλικρινης.

Της Θεραπαινίς της έπεσε βαρυ το να είναι σε μια σχέση που το άλλο μερος ειναι σε υψηλότερο πνευματικο επίπεδο και έπρεπε να ακολουθήσει, της έπεσε βαρυ που ο γόνος έδειξε μεγαλύτερο δέσιμο με τον Σπίθα παρα με εκείνη, καθώς ουσιαστικά εκείνος το μεγάλωσε στο πρώτο του χρόνο, της έπεσε βαριά η τελειότητα των ημιθεων και η εξέταση των βροτών.

Νομίζωντας ότι θα βάλει τον Σπίθα στα καλούπια τα δικά της δια μέσο του γόνου του, αποφάσισε να έχει μόνη της την επιμέλεια και να χωρίσει τον δρόμο της απο τον Σπίθα  λεγοντάς ότι αυτην την στιγμή έτσι σκέπτεται ότι ειναι καλύτερο για εκεινη και μπορει να αλλάξει αυτο σε κάποιο διάστημα, θέλωντας να κάνει τον Σπίθα να ψαξει και να της φέρει το γοβάκι. Η κακομοίρα δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν είχε τίποτα να προσφέρει ως θηλυκό στον Σπίθα, δεν ειχε συνειδητοποιησει παρα ότι ενημερώθηκε, πως ο Σπίθας δεν έπαιζε παιχνίδια του νού, αλλα κανει τα παιχνίδια πραγματικότητα.

Έτσι και αφου αρνιόταν η Θεραπαινίς στον Σπίθα να περάσει ενα σαββατοκυριακο με το παιδί του, πηρε τον γόνο του για τον οποίο ειχαν νομικα συνάψει κοινη επιμέλεια και την εξώθησε να κοινηθει νομικά ώστε να τον απαλλάξει και νομικα αλλα και συμπαντικά απο την συνυπευθυνότητα εφόσον δεν συμβίωναν πλέον μαζί.

Εκεί η Θεραπαινίς αποδείχτηκε και συμπαντικά ότι είναι η απολύτη ΔΗΘΕΝ με ανήθικα κατάπτειστα ψέμματα κινήθηκε νομικά που ορίστηκαν μετα 4μήνου,  πλέον ακόμα και ενώ είχε την δυνατότητα ο Σπίθας να κρατήσει τον γόνο μεχρι την δίκη, αναγνωρίζωντας την πάνω απο 6μηνη νευρικη ανορεξία της, που δεν έχει καταλάβει και τους ιδεοψυχαναγκασμους της που οι ξενιστες έχουν προκαλέσει, ακολουθώντας τους νόμους της Μάνας φύσης, της παρέδωσε τον γόνο, γνωρίζωντας ότι η αντίδραση της Έμψυχης Οργανικης Πύλης θα του δώσει το τελευταίο κλειδί της ΝΕΜΕΣΕΩΣ.

Έτσι και έγινε, η Θεραπαινίς αντι να εκτιμήσει που ο Σπίθας δεν κράτησε τον γόνο μακριά της για πολλους μηνες μεχρι την Δίκη της επιμέλειας, της οποίας νομικά ο Σπίθας δεν διεκδικεί, αρνήθηκε να έχει με τον γόνο του, οποιαδήποτε επαφή, μέχρι την δίκη, για να καταφέρει όπως πιστευει η διαβολική Θεραπαινίς, ο γόνος λογω της βρεφικης ηλικίας του να ξεχάσει την αδυναμία που έχει στον Σπίθα. Πιστεύωντας ότι αυτο θα τον κάνει να γυρίσει, η ροή ποτέ δεν γυρίζει πίσω, αυτό το νόμο της φύσεως του πλανήτη και του Σπίθα δεν το χωνέψε.

Απο την στιγμή που η Θεραπαινίς θυσίασε το γαλήνιο υποσυνείδητο του γόνου της για να διαφυλάξει τα απορρίματα του δικού της υποσυνειδητου, απο τα οποία τρέφονται και την εξουσιαζουν οι ξενιστές, και να παίξει παιχνίδια εξουσίας του νού της, ο Σπίθας όφειλε να θυσιάση το υποσυνειδητο της Θεραπαινίς για να περισώσει το γρηγορότερο δυνατον ότι περισσοτερο μπορέσει απο την καθαρότητα της νεοενσαρκωμένης ψυχής, που αλλοιώνεται επικίνδυνα συμβιώνοντας μαζί της και με τους οικείους της.

Στόν γηινο πεδίο ο Σπίθας απάντησε με μηνυση και αγωγή για τις ψευδεις κατάπτειστες ανηθικες συκοφαντίες όπως οτι ανηκει σε αίρεση(εκει, που η <δήθεν> πάει και ζητά γνώση και οδηγία) ότι ειναι ναρκωμανης, οτι την κτυπούσε ανελέητα,  ότι ειναι επικίνδυνος για το παιδι του κλπ κλπ.

Στο πνευματικο πεδιο στον αύλο κόσμο ο Σπίθας, αφήνει την Θεραπαινίς και τους βοηθούς της στην Νέμεση χωρίς το καταφύγιο της Κρωπίας.